"Carl!" I said the moment he released me. "Ano'ng ginagawa mo rito? And how dare you threaten me!"

"Shhh!" ang sabi pa ni Carl. "Sabi kong huwag kang maingay at baka mapahamak pa tayong dalawa."

Nagulat ako at nakita kong nakatayo ngayon si Carl sa harapan ko, naka itim na T-shirt at combat pants. "What are you doing here?"

"I'm trying to save you, Liz."

Kahit pa ramdam ko ang matinding galit para sa kanya, pinigilan ko pa rin ang aking sarili na hindi siya gawaran ng isang sampal sa mukha. "Save me? Gusto mo 'kong iligtas after you used me for your investigations? After I almost gave my self to you?"

"Liz, alam kong malaki ang kasalanan ko sa 'yo. At aaminin ko na may iba akong motibo noong una kung bakit pinipilit kitang makipagtalik sa akin dati."

"What do you mean may iba kang motibo?"

"A Bloodslave has to remain a virgin until she has been bought by her first bidder."

"First bidder?"

"Hindi ba nila sinabi sa iyo sa Haven Ceres ang patakaran?" Nang umiling ako ay saka siya nagpatuloy. "If your current owner realeses you from your contract, then you will join another auction. That's their rule, Liz."

"So you mean, habambuhay akong magiging alipin at isasali sa auction?"

"Yes. Once you have been chosen by the Haven Ceres, you will be part of it until you loss your appeal to the vampires."

Ipinanganak ako sa isang marangyang pamilya. I could have everything, anything that I wanted. But everything had its price. And in our society where youth and beauty was a commodity, ngayon ko lang pinagsisisihang mayroon ako nito.

Two requisites of being a Bloodslave were youth and beauty. At ngayon ko pa nalaman that being a virgin was a requirement. Why didn't I just give myself to Carl before? If I lost it, then I wouldn't have been chosen by Haven Ceres to be part of the auction.

Pero bigla akong natigilan sa naisip ko. "Carl, you were trying to make love to me para hindi ako mapili sa Haven Ceres?"

Hindi nakasagot si Carl.

Naningkit ang mga mata ko sa galit. "At heto ako, akala ko ay mahal mo 'ko kaya mo gustong makipagtalik sa akin. 'Yun pala may iba kang agenda. I was thinking all this time that you desired me, pero you were just preventing me to be a part of the Org."

"I was trying to save you, Liz!"

"No! If you really wanted to save me then you should have been honest with me in the first place!"

"I am honest to you now! Liz, makinig ka. I have developed feelings for you, Liz. And I am attracted to you. I have always been attracted to you. I desire you. Kaya nga kita niyayang magpakasal, 'di ba?"

"Carl, please stop the pretense. You have never loved me! If you did, hindi mo 'ko hahayaang mapasakamay ni Stephen to begin with."

Lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat ko. Bakas sa mukha niya ang desperasyon na mapaniwala ako sa mga sasabihin niya. "I did have feelings for you! Ngunit... Patawad pero inutusan nila ako na huwag pigilan ang pagsama mo sa Haven Ceres."

"Nila? What do you mean?"

"My bosses. Gusto kasi nilang... gawin kang ispiya."

Nagulat ako sa turan niya. All of them, they wanted to use me? And for what? To do their job? "Ispiya? Why would they even want me to do that? Kanino ako iispiya? Kay Madam Beaufort? Sa Haven Ceres? I'm not even into contact with the hightest authority of these... those vampires. I don't know any of them except Stephen and Marcus. And you wanted me to spy?"

"You have no idea who he is, do you?"

"Ano ba ang ibig mong sabihin? Stop talking in riddles for crying out loud!"

"Ang bampirang kinakasama mo," madiin nitong tugon.

I flinched at his word. Kinakasama? It sounded as if Stephen and I lived together outside the bounds of Bloodslave and master—he made it sound as if Stephan was my lover instead. "He is Stephen Francis Villaroyal, a vampire who owns me. What more do I need to know? Sa tingin mo ba ay masaya ako sa sitwasyon ko?"

"But you don't sound like you hate him. Mukhang nagugustuhan mo pa nga ang kalagayan mo ngayon."

"That's insane!" singhal ko. "Wala kang karapatang husgahan ako! Ginagawa ko ito para protektahan ang pamilya ko!"

"That's what they all say, Liz. Pero sa huli, gustong-gusto nila ang magpaalipin, ang ibigay ang kanilang katawan at dugo..." Tinitigan niya ako na para bang diring-diri siya sa akin. Nagkuyom pa ito ng mga kamay bago nagpatuloy sa pagsalita. "You became just like the rest of them—a cheap whore. Isang mababang-uri ng babae."

Hindi ko na napigilan ang mga palad ko na sampalin siya nang malakas sa kanyang pisngi. Kung mas malakas lamang ako sa kanya, isang suntok sa mukha ang ibibigay ko sa kanya. How dare he say those things to me! Matapos ko siyang mahalin, matapos ang aming pinagsamahan, tatawagan niya akong isang mababang-uri ng babae? "At ikaw, wala kang respeto sa mga kababaihan! Sa tingin mo ba ay masaya ako tuwing kinakagat niya ako para uminom ng dugo? You think I enjoyed every minute na pinagtitinginan ako ng mga bampira rito na parang isa akong basahan? You think I like being a part of this circus? Wala kang karapatang husgahan ako, Carl. Now, go away, bago ko pa tawagin si Stephen."

Tumawa ito nang nakakainsulto. Ang lalaking nasa harapan ko, hindi na siya ang dating kilala ko. Hindi na siya si Carl na minahal ko, ang Carl na pinagkatiwalaan ko. No. He was a heartless person who only wanted to use me against the vampires.

Bakit ba ako naiipit sa gitna? Bakit kailangan ako ang magbayad sa isang maling desisyong nagawa ng lolo ko?

Napasigaw ako nang madiin niyang hinawakan ang braso ko. "Baka mas mabilis ka pa sa alas-kwatro tumakbo kapag nalaman mo kung sino talaga siya."

Nagpumiglas ako at pinilit na makawala sa kanyang pagkakahawak sa akin. Ngunit mas lalo pa niyang idiniin ang kamay niya sa braso ko. "Nasasaktan ako! Ano ba!"

"Your Stephen is an evil man, Liz," giit pa nito. "Si Stephen at ang kanyang buong angkan... masasama sila. Kilala mo ba kung sino talaga siya, ha, Liz? Gusto mo bang malaman?"

"Oh, for Christ's sake! Just tell me!"

"Alam mo ba na kamag-anak siya ng tinatawag nilang Lord Devon?"

"If that is your biggest bomb, then sorry to disappoint you. Yes, I already know that!"

"Alam mo bang si Devon ang pinuno nilang mga Elites? Katumbas niya ang isang hari sa hanay ng mga bampira."

Kaya ba lubos ang respeto ng mga bisita kanina kay Devon? O sadyang takot lamang sila sa kanya? "Ano ba ang gusto mong sabihin, Carl?"

"Si Devon lang naman ang puno't dulo ng mga problema mo ngayon, Liz. Si Devon Havenhurst, ang bampirang nagsimula nang lahat ng mga ito..."

Nanlaki ang mga mata ko sa rebelasyon ni Carl. Kung ganoon, si Devon ang nanloko sa lolo ko para pumirma sa kasunduan. At kung si Devon ay isang Havenhurst, si Stephen ay...

Ngumisi si Carl, halatang nasisiyahan sa reaksyon ko. "Yes, Liz. Stephen is part of the Havenhurst family. At isa siya sa bumuo ng kontratang pinilit nilang pinapirma sa mga naluluging negosyante, sa mga taong gipit at matindi ang pangangailangan... Sa mga taong desperadong mabuhay nang marangya."

Nang binitawan ni Carl ang braso ko, napaatras ako nang bahagya. "No..." Si Stephen... isang Havenhurst? Isa siya sa mga utak sa pagbuo ng lahat ng ito? "That's not true..." Ayokong paniwalaan si Carl, dahil sa kaibuturan ng puso ko ay may damdamin nang namumuo para kay Stephen—isang damdaming pilit kong pinatay sa puso ko ngunit mahirap gawin.

"Believe me—it's the truth," sabi nito. "Pero huwag kang mag-alala. Unti-unti ng nauubos ang Havenhurst at ang lahi nilang mga bampira."

"W-what do you mean?"

"Si Stephen na lang ang nag-iisang kamag-anak at natitirang tagapagmana ni Devon. Dahil sa umpisa pa lang ng kanilang paglitaw, unti-unti na naming pinapatay ang pamilyang Havenhurst at ang sinumang bampira o tao na humahadlang sa aming layunin."

Napaatras ako nang nakita ko ang apoy ng pagkamuhi at galit sa kanyang mga mata, na para bang buong buhay niya ay wala siyang ibang nais at hangad kundi ubusin ang lahi ng mga bampira—ang angkan ni Stephen.

He resembled a monster with a thirst for death and destruction.

Hindi na nga talaga siya ang Carl na kilala ko. Mas nakakatakot pa siya kaysa kay Stephen.

Bumilis ang tibok ng puso ko—natatakot ako sa nakikita ko sa mga mata ni Carl. Hindi na ako nagdalawang-isip pa at tumakbo pabalik sa loob. Alam ko naman na hindi niya ako susundan sa loob. At tama nga ako—paglingon ko ay nakita kong nakatayo pa rin siya kung saan ko siya iniwan.

Patuloy ako sa pagtakbo hanggang sa pumasok ako sa isang pintuang inaakala ko ay patungong bulwagan kung nasaan ang kasiyahan. Nagkamali ako.

The minute I stepped inside the large room, I couldn't help my gasp from escaping.

Gusto kong lumingon, takpan ang mga mata ko o 'di kaya ay ibaling ang paningin sa ibang lugar. Ngunit ang napakasensuwal na pangyayaring nagaganap sa harapan ko ay tila hinahatak ang aking mga mata na panoorin sila.

Halos wala akong ibang narinig kundi mga ungol ng mga nasa loob habang gumagawa ng kung ano-anong kahalayan. It was an orgy of promiscuity, vice and bloodlust—a room-filled of debauchery and all things extreme. Alcohol, blood and sex was everywhere.

May mga nag-iinuman sa isang parte ng kuwarto. Sa isang sulok naman ay may naghahalikan. Sa tabi naman nila ay may babaeng nakataas ang palda habang nakatuwad sa harapan ng isang lalaking nakababa ang pantalon. Sa kabilang sulok ay may lalaking gahaman sa pag-inom ng dugo ng isang babaeng mukhang nasasarapan sa pinaggagawa sa kanya.

Nakita ko pa si Marcus na nakaupo sa may sofa at may babaeng nakaluhod sa kanya habang nagtataas-baba ang ulo nito sa may kandungan ni Marcus.

These people—no, these vampires—were behaving like wild animals! This room was infested with beasts that were engage in all sorts of sexual activities that made me want to throw up and run.

I realized that the women in this room were mortals like me, and they acted like a... like a... Oh God! Tama nga ba si Carl sa sinabi niya? Kaya ba ang tingin sa aming mga Bloodslave ng mga taong tulad ni Carl ay mga cheap whores?

There wasn't anything romantic in this room. These were all plain sex, and nothing more.

And these vampires enjoyed having it all—they were ecstatic with what the women were giving them: Sex and blood.

Hindi ko kayang panoorin ang mga kaganapang ito. And when I was about to turn around, hindi ko naiwasang dumapo ang paningin ko sa isang pamilyar na pigurang nakapatong sa isang babaeng nakahiga sa sofa at nakahubad ang pang-itaas na kasuotan.

Sa mga ungol at daing ng babae, mukhang sarap na sarap pa ito sa ginagawang pagsipsip sa kanyang dugo mula sa leeg nito.

Hindi sinasadyang nagtama ang mga mata naming dalawa ng babae, at bigla itong ngumisi sa direksyon ko. "Oh, Stephen... please take all of me..." narinig kong hiling ni Diana.

"I'm going to have all of it, baby," Stephen answered huskily.

Napasinghap ako nang nakita ko si Stephen na bahagyang inilayo ang mukha sa leeg ni Diana—ang mga labi nito ay may bakas pa ng dugo, ang mata ay nanlilisik na pula.

"No," bulong ko sa sarili. Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Akala ko ay itinaboy na niya ang ibang mga babae para sa akin dahil tanging ako lamang ang gusto niya. I thought he wanted only me! Pero nagkamali ako. He was just like the rest of his brothers—a vampire who's hungry for sex and blood. At hindi na mahalaga para sa kanila kung saan at kanino nila kukunin ang mga ito.

"No." Napailing ako sabay atras. Ngumisi si Diana sa akin, at napansin ni Stephen ang direksyon ng mga titig nito. Sinundan ni Stephen ang direksyon kung saan nakatingin si Diana hanggang sa nagtama ang mga mata namin. Hindi siya nagulat na nakatayo ako sa may pinto. Hindi rin siya nagkusang lumayo kay Diana at lapitan ako para magpaliwanag. Nakapatong pa rin siya kay Diana, nakatitig lamang sa akin.

Ang matinding kirot sa puso ko ang siyang nagbigay ng lakas sa akin na umalis sa kinatatayuan ko. Kasabay ng pagpatak ng aking luha ay ang paghiyaw naman ng puso ko. Bakit nagawa iyon ni Stephen! Akala ko...

Nakalayo na ako at hindi man lang ako sinundan ng bampirang natutunan kong mahalin.

**

A/N: Hi uli! Nagustuhan niyo ba ang update? O nambibitin na naman ako? Hehehe.. Sorry po ;) Drop by sa comment box sa ibaba, libre lang po. Palimos na rin po ng votes, ha? Hehehe.. Salamat!