Πιο βαθειά...

"Σκύψε!!!" Τσιριξε η Καταλινα βλέποντας τον Ίαν να παραμενει σταθερός και τρομαγμένη, άρπαξε ακόμα μια λεπίδα και την πέταξε με απίστευτη ταχύτητα στην ήδη εκτοξευμενη . Ο αποτέλεσμα ήταν η μια να βρει την άλλη και να πέσουν στα πόδια του. "ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ; ΘΑ ΣΕ ΠΕΤΎΧΑΙΝΕ ΣΤΟ ΚΟΎΤΕΛΟ!" τον καλώ σε θυμωμένη πηγαίνοντας κοντά του.

"Και ; Μήπως θα σου καιγόταν καρφακι;" της είπε μαζεύοντας τα μαχαίρια από κάτω. Τα άφησε στο πάγκο και της γύρισε τη πλάτη φτιάχνοντας τα όπλα του.

"Ίαν το έχεις χάσει εντελώς;"

"Σε δοκίμαζα μικρή μου ψιψινα. Ήθελα να δω αν καταβαθος θα πέταγες και το δεύτερο για να μην με πετύχεις "

"Δεν σε καταλαβαίνω ώρες ώρες..." του είπε έξαλλη. Εκείνος γύρισε. Την έπιασε και την ανέβασε στο πάγκο πετώντας όλα τα πράγματα κάτω.

"Δεν είμαι χαζός. Το κορμί σου σπαρταραει κάθε φορά που σε αγγίζω... Εσύ επιμένεις να μένεις μακριά..."

"Ίαν Κάνε πίσω..."

"Όχι αυτή τη φορά.. " βυθίζοντας τη γλώσσα του στα μισάνοιχτα χείλη της , η δική της ανταποκρίθηκε αμέσως. Τα πόδια της τυλίχθηκαν γύρω από το κορμί του μα καταλαβαίνοντας τι θα συνέβαινε,   τον έσπρωξε. Δεν ήταν από τις γυναίκες που έπαιζαν σε διπλό ταμπλό όσο κι αν την τραβούσε ο Ίαν. Σεβόταν αυτό που είχαν με τον Κάσιεν και ήξερε πως δύο λύκοι, όπως εκείνη και ο Ίαν,  δεν μπορούν να ζήσουν μαζί στη τελική. Η κυριαρχία, πάντα θα τους φέρνει αντιμέτωπους...

"Όσο και να το αρνηται το μυαλό σου ,το κορμί σε προδίδει.." της είπε προσπερνώντας την και έφυγε από την αίθουσα.

***

"Έτοιμη;" ρώτησε ο Κάσιεν για εκατοστή φορά.

"Ναι Κας. Όλα έξι έτοιμα. Ηρέμησε λίγο..."

"Δεν καταλαβαίνω το λόγο που δεν μας αφήνει να έρθουμε μαζί. Πώς θα μπείτε μόνοι εκεί μέσα;"

"Εύκολα..."

"Ναι σωστά... Είστε και οι δυο στην ίδια κατηγορία..." αποκρίθηκε κακοτροπα σφάζοντας ειρωνεία και ζήλια .

"Μη ζηλεύεις. Ξέρεις πολύ καλά πως δε θα πλησίαζα ποτέ ερωτικά τον Ίαν..."

"Δε ζηλεύω" της το έκοψε απότομα. "Απλά νομίζω πως ήρθε τελικά η ώρα να αποκαλύψουμε τη σχέση μας..."

"Τώρα;; Πριν φύγουμε για την αποστολή; Είσαι τρελός;"

"Γιατί όχι ;"

"Κάσιεν Μη λες βλακείες... Μόλις επιστρέψουμε καλά;"

"Τέλος πάντων... Μ'αγαπάς;" τη ρώτησε φιλώντας την.

"Ξέρεις πως δε πιστεύω στην αγάπη..." του ψιθύρισε

"Το ξέρω. Απλά θέλω να μάθω αν νιώθεις τόσο δυνατά αισθήματα για μένα όπως εγώ. Και βάφτισε τα όπως θες δε με νοιάζει..."

"Νιώθω. Ικανοποιημένος;"

"Πολύ μωρό μου... Να προσέχεις εντάξει;"

"Θα προσέχω..."

***(Μετά τη ληστεία στο ξενοδοχείο)

"Ακόμα δεν πιστεύω πως το κάναμε!" Του είπε ενθουσιασμένη

"Εγώ ήξερα από την αρχή πως θα τα καταφέρουμε. Έλα να δω τη πληγή σου..."

"Είμαι καλά Ίαν...Αλήθεια ειμαι"

"Καταλινα δε θα το ξαναπώ! Έλα να δω τη πληγή σου !" Έσκισε στα δύο τη μπλούζα της χωρίς να περιμένει και την αγριοκοιταξε. "Αυτό είναι το καλά; Γδυσου, κάνε ένα μπάνιο και βγες να σε ράψω..." ξαφνικά τα μάγουλα της πήραν φωτιά κι εκείνος σήκωσε το φρύδι του.

"Ντραπηκες ;" ρώτησε κι εκείνη γυρίζοντας τη πλάτη, έστρωσε τα μαχαίρια της στο τραπέζι.

"Όχι φυσικά. Δε  βλέπω το λόγο.."

"Τότε Κάνε αυτό που σου είπα. Θα στρώσω εγώ την επέκταση των χεριών σου..." Μόλις τον αισθάνθηκε πίσω της, έτρεξε αμέσως προς το μπάνιο κι εκείνος γέλασε.

Μόλις βγήκε, και αφού πάτησαν έναν ακόμα καυγά για το αν έπρεπε εκείνος να περιποιηθεί τη πληγή, την ξάπλωσε στο κρεβάτι. Άνοιξε στο σημείο της κοιλιάς τη πετσέτα και καθάρισε τη πληγή. Την εραψε και στο τελείωμα άφησε πλάι της ένα φιλί, που της έφερε ρίγος.

"Φτάνει Ίαν. Ευχαριστώ..." αποκρίθηκε κρύβοντας τη πληγή με τη πετσέτα κι εκείνος χαρίζοντας της ένα αινιγματικό βλέμμα αποχώρησε από το δωμάτιο της...

***

"Τώρα που έχετε το τσιπ , τελειώνουν οι μέρες σου εκεί μέσα!"

"Δεν είναι τόσο εύκολο Πάμπλο. Σου εξήγησα πως δεν έχω ιδέα που το έχει..."

"Βρες τρόπο  και πάρτο! Ο πατέρας μου περιμένει την άφιξη σου εντός του μήνα. Μου ζήτησε επίσης να σου υπενθυμίσω τη κουβέντα σας..."

Εκείνη αναστέναξε

"Δε τη ξεχνάω..." του είπε και έκλεισε το τηλέφωνο. Είχε περάσει μια εβδομάδα από την αποστολή και ο Ίαν είχε αλλάξει κατά πολύ. Γελούσε, ήταν πιο ανοιχτός και έδειχνε χαρούμενος. Από την άλλη ο Κάσιεν ήταν στις μαύρες του. Εκείνη δεν καταλάβαινε το λόγο...

"Πάλι έξω είσαι;"  Τον άκουσε από πίσω και γυρίζοντας έβαλε το κινητό στη τσέπη.

"Βγήκα να πάρω αέρα..."

"Πάμε στη θάλασσα... Για τον ίδιο λόγο βγήκα..."

"Δεν νομίζω πως είναι καλή ιδέα Ίαν..."

"Αμάν πια γατούλα. Ζήσε λιγάκι..." χωρίς πολλά πολλά την έπεισε από το χέρι. Τους οδήγησε στη παραλία και φτάνοντας την έπιασε από τη μέση και τη γύρισε προς το μέρος του. "Για να δω την πληγή..."

"Έγινε καλά Ίαν μη...Μη..." Εκείνος δεν άκουσε. Σήκωσε και της έβγαλε τη μπλούζα. Τα μάγουλα της κόκκινισαν και βρίζοντας από μέσα της τον κοίταξε αμήχανα.

"Ένα μπάνιο στη θάλασσα θα τη βοηθούσε..."

"Ίαν δε θέλω..." του είπε αλλά ήταν για ακόμα μια φορά αργά. Ο Ίαν αποφάσισε να βάλει στην άκρη εκείνο το ηλίθιο μήνυμα και να τη πολιορκισει. Την άρπαξε και μόλις τη πέταξε στη θάλασσα, εκείνη ούρλιαξε θυμωμένη.

"Θα μου το πληρώσεις αυτό Γκαρσία!" Του επιτέθηκε και εκείνος άρχισε να γελάει. Τον κυνηγούσε μέσα στο νερό ώσπου τον έχασε από το οπτικό της πεδίο. Η νύχτα δεν βοηθούσε καθόλου και κάνοντας κύκλους γύρω από τον εαυτό της προσπαθούσε να τον εντοπίσει. Ξάφνου, ένιωσε δύο χέρια να πιάνουν τα μπούτια της. Είδε το κεφάλι  του να βγαίνει κάτω από το νερό και κοιτάζοντας στα μάτια, ξεκίνησε να αφήνει φιλιά στη κοιλιά της. Ανέβηκε ακόμα πιο πάνω  και φτάνοντας ανάμεσα στα στήθη της , εκείνη τρόμαξε. Όχι με εκείνον. Αλλά με τον εαυτό της...

"Yo soy el Rey ... Dime  que eres la reina  que estoy buscando..." (Είμαι ο βασιλιάς...Πες μου ότι είσαι  η βασίλισσα που ψάχνω..." είπε χαμηλόφωνα και αγγίζοντας τα χείλη της , όρμησε και τη φίλησε.

Η Καταλινα δεν άντεξε... Παραδόθηκε στα χέρια του σαν άβουλη μάζα και απελευθέρωσε όλη την ερωτική ένταση που ένιωθε χωρίς να σκεφτεί τίποτα παραπάνω.

Το φιλί έγινε ακόμα πιο βαθύ και σηκώνοντας την ψηλά , την έβγαλε από τη θάλασσα. Τη ξάπλωσε στην αμμουδιά και την εγδυσε. Εκείνη τη  στιγμή , άφησαν τις ορμές τους να βγουν και να ξεσπάσουν η μια στην άλλη. Δεν κάνανε έρωτα. Αλλά αγνό καθαρό σεξ. Σαν δύο θηρία...

Μια ώρα μετά, λαχανιασμενοι και χωρίς αντοχές κοιτούσαν τον έναστρο ουρανό.

Κανένας από τις δύο δεν μιλούσε. Εκείνη είχε βουτήξει στις τύψεις κι εκείνος στην κάψα του για το πρόσωπο της.

Ξαφνικά, σκαρφάλωσε πάλι πάνω της.

"Ίαν; Μη..."

"Αυτά τα γαμημένα τα "ΜΗ" σου ,μου τη δίνουν στον εγκέφαλο..." της απάντησε πονηρά και ξεκίνησε να χαϊδεύει τη κλειτορίδα της.

"Τι...τι κάνεις..." ψέλλισε ξεπνοα

"Θέλω  να δοκιμάσω κι άλλο... Αυτή τη φορά όμως..." ξεκίνησε να λέει και βάζοντας ένα δάχτυλο μέσα της , της ψιθύρισε "αυτή τη φορά θέλω να σου κάνω έρωτα..."

Εκείνο το βράδυ, ο Ίαν προκάλεσε σοκ τόσο  στο κορμί όσο και στο μυαλό της...
Δυστυχώς όμως, αυτό δεν κράτησε για πολύ...

Σας φιλώ...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top