"Λόγκαν! Έλα αμέσως εδώ!" Ακούστηκε μια βαριά φωνή να τον καλεί κι εκείνος βγάζοντας το κεφάλι από το στενό είδε τον Λιαμ .

"Έλα εσύ! Έχω εδώ κάτι που..." γυρίζοντας όμως πίσω, δεν είδε κανένα. "ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΔΩ ΡΕ ΗΛΙΘΙΕ;" ρώτησε τον Τζέικ

"Που θες να ξέρω ρε; Γύρισα και κοίταξα προς το κλαμπ κι εγώ!"

Ο Λιαμ τους πλησίασε εμφανώς εκνευρισμένος

"Φέρατε μέσα ένα πτώμα και εσείς κάθεστε και μαλακίζεστε σαν να μη συμβαίνει τίποτα; Τσακιστειτε και ελάτε μέσα!"

"Είχαμε λογο ! Τι φωνάζεις;" έσπευσε να παραπονεθεί ο Τζέικ αλλά ο Λόγκαν του έκανε νόημα να φύγει.
"Γιατί να φύγω. Εδώ ήμουν κι εγώ γαμωτο!"

"Γιατί δε το βουλωνεις να μιλήσω! Γι αυτό σου λέω φύγε !" Του εξήγησε ο Λόγκαν απογοητευμένος

"Θα μου πει κάποιος τι διάολο συνέβη;" ρώτησε ο Λιαμ χάνοντας την υπομονή του.

"Έγινε κάτι περίεργο θείε..."ξεκίνησε να λέει ο Λόγκαν και ο Λιαμ αμέσως σκυθρωπιασε. Τον είπε θειο, πράγμα που σήμαινε ότι,  ό,τι κι αν έγινε ήταν σοβαρό.

"Λεγε"τον προέτρεψε ήρεμος.

Αντί όμως να του πει ευθέως , του έδειξε το λαιμό του.

"Κάποτε μου είπες, πως όλα τα μέλη της ομάδας σας , είχαν αυτά τα αρχικά εκτός από το πατέρα μου και τη μάνα μου"

"Που θες να καταλήξεις;" είπε προβληματισμένος

"Σήμερα είδα έναν τύπο, με τα ίδια αρχικά στο ίδιο σημείο..."

Ο Λιαμ γουρλωσε τα μάτια του και ανάβοντας ένα τσιγάρο άρχισε να σκέφτεται. Κανενα μέλος το οποίο δεν έμενε  στην έπαυλη  δεν είχε το συγκεκριμένο τατουάζ. Προσπάθησε να σκεφτεί αν παλαιότερα κάποιος είχε καταφέρει τα αποκτήσει τη πολυπόθητη σφραγίδα των "Los Reyes" μα η σκέψη έμενε στατική.

"Θείε;" είπε ο Λόγκαν πιάνοντας τον από τον ώμο και ο Λιαμ μουγκρισε. "Είσαι καλά; Είναι σοβαρό έτσι;Ποιος ήταν;"

"Σταμάτα τις ερωτήσεις Λόγκαν" απαντησε σκεπτικός. "Ίσως δεν είδες καλά... Δεν ξέρω. Δεν υπάρχει κανένας εν ζωη τουλάχιστον που να έχει το τατουάζ. Όχι φυσικά από όσο ξέρω. Θα μιλήσω με τον πατέρα σου και θα δω. Ίσως μέσα στο σκοτάδι δεν ειδες καλα..."

"Μια χαρά ειδα μη το ξαναπείς!" Τον διέκοψε

"Ναι Λιαμ ! Έχει δίκιο το είδα κι εγώ!Έπρεπε να δεις πως μου πήρε το όπλο! Ήταν πιο γρήγορος κι από το φως ! Ξεφτίλα έγινα...." πετάχτηκε ο Τζέικ και έφυγε προς το κλαμπ θυμωμένος.

Ο Λιαμ έσβησε το τσιγάρο και κοίταξε το Λόγκαν.

"Πως έμοιαζε;" ρωτησε σοβαρός

"Ήταν γύρω στα 45 με 50. Πολύ γυμνασμένος θα έλεγα. Είχε αρκετά τατουάζ ως το λαιμό αλλά και στα μπράτσα. Ψηλός και με πράσινα μάτια..."

"Λόγκαν πήγαινε μέσα. Ειδοποίησε το Ρομπέρτο να μαζέψει το πτώμα του Φεργκι, και θα πάω στην έπαυλη. Δεν έχω ιδέα ποιος μπορεί να ήταν... Πρέπει να μιλήσω με το πατέρα σου μήπως ξέρει εκείνος κάτι"

"Για μισό λεπτό!" Τον σταμάτησε ο Λόγκαν " Αν όντως δεν σου έρχεται κάποιος στο μυαλό γιατί ασπρισες;"

"Δεν ασπρισα! Κάνε αυτό που είπα διάολε!" Ο Λιαμ τράβηξε το μπράτσο του και πήγε μέχρι τη μηχανή του. "Να μη δω ούτε σταγόνα όταν επιστρέψω!" Είπε προς το Λόγκαν εννοώντας το πτώμα του άντρα και βάζοντας μπροστά πάτησε τέρμα τα γκάζια.

***

"Διάολε! Πώς έγινε αυτό;" ψέλλισε ο Κάσιεν μπαίνοντας στο ξενοδοχείο. Θα αναγνώριζε τη φωνή του Λιαμ από χιλιόμετρα αλλά δεν περίμενε να τον βρει εκεί όταν προκάλεσε το μικρό. Εκτός αυτού ήθελε μόνο να δει τις ικανότητες του. Η Καταλινα του είχε διδάξει αρκετά εκείνα τα χρόνια και φυσικά δεν θα διέτρεχε κάποιο κίνδυνο αλλά πάραυτα, ήξερε ότι έκανε βλακεία. Δεν έπρεπε να πάει εκεί εξ αρχής. Όπως δεν έπρεπε να έρθει αντιμέτωπος με το πρώτο πιτσιρικά. Τώρα βρισκόταν συγχυσμένος, με ένα όπλο πάνω στο πετσί του, και χιλιάδες ανακατες σκέψεις.

Μπήκε στο ασανσέρ και σε δευτερόλεπτα, έβγαλε κάθε εξάρτημα του όπλου και το μοίρασε σε κάθε τσέπη του τζιν. Πήρε μια βαθειά ανάσα όταν οι πόρτες άνοιξαν και μπήκε στο δωμάτιο. Η Βαλερια για καλή του τύχη κοιμόταν. Έβγαλε αθόρυβα το τζιν, το τύλιξε και το έβαλε όσο πιο κάτω μπορούσε στη βαλίτσα του. Φόρεσε ένα σορτς , έβγαλε τη μπλούζα και παίρνοντας τα τσιγάρα του, πήγε στο μπαλκόνι. Ήταν κακη ιδέα να φέρει τη μικρή στο Μπρούκλιν και πλέον, έτρεμε. Κοίταξε τα φώτα της πόλης και κλείνοντας τα μάτια προσπάθησε να ηρεμήσει. Κανένας δεν έπρεπε να μάθει πως ήταν ζωντανός....

Το ίδιο βράδυ στην έπαυλη.

Ο Λιαμ μπούκαρε μέσα στη κρεβατοκάμαρα και άναψε αμέσως τα φώτα φωνάζοντας τα ονόματα τους. Μόλις η Καταλινα και ο Ίαν ξύπνησαν και τον είδαν τρομοκρατημένο, τους έπιασε αμόκ. Η Καταλινα άρπαξε ένα κουζινομαχαιρο που είχε στο κομοδίνο και ο Ίαν έβγαλε το όπλο.

"Δεχόμαστε επίθεση;;" είπε καθώς εβαζε γρήγορα τα ρούχα του.

"Ηρεμήστε! Δεν δεχόμαστε επίθεση γαμω το και αφήστε τα όπλα σας!"

"Και τώρα πως μπαίνεις έτσι μέσα ρε ! Τι σκατα έγινε;" αποκρίθηκε πιο ήρεμος ο Ίαν.

"L.R..." είπε μόνο και αδιαφορώντας για τη Καταλινα που τον κοιτούσε έκπληκτη, κάθισε στο κρεβάτι τους.

"Πάλι καπνίζεις εκείνες τις μαλακιες;"

"Όχι ρε ηλίθιε!" Αποκρίθηκε αμέσως προς τον Ίαν. "Los Reyes....το τατουάζ..."

"Λιαμ μα το Θεό αν έχεις πάρει τίποτα θα σε σκοτώσω!" Πετάχτηκε και η Καταλινα. Εκείνος τη κοίταξε. Έπειτα έστρεψε το βλέμμα στον Ίαν και είπε:

"Ο Λόγκαν ήρθε πριν λίγο σε τετ α τετ με κάποιον που εικάζει πως είχε στο λαιμό το σήμα μας..."

"Αυτό είναι αδύνατον!"

"Κι όμως Ίαν... Πίστεψε το γιατί τώρα έφυγα από τη παμπ. Θυμάσαι κάποιον που να ήταν μέλος και να έφυγε; Κάποιον που να διώξαμε; Κάτι δε μου αρέσει... Τα παιδί δεν λένε ψέματα και ξέρω καλά το μικρό σου σκασμένο! Είναι πανέξυπνο για να μην είδε καλά."

"Λιαμ κανένας δεν έχει το σημάδι... Μόνο εσείς. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που να βάλαμε μέσα. Ξύπνα και τους άλλους. Σε δέκα λεπτά τους θέλω όλους στην αίθουσα!"

Δέκα λεπτά αργότερα

"Αυτό είναι τρελό!" Αναφώνησε ο Κρίστιαν πηγαίνοντας πέρα δώθε.

"Αυτό λέω κι εγώ. Ίσως κάποιος μας έχει μελετήσει. Ίσως να θέλει να προκαλέσει φασαρίες. Δε ξέρω... Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι πως κάποιος έκανε επίτηδες το τατουάζ..." τοποθετήθηκε ψύχραιμα ο Λαντον

"Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβαίνει. Εκτός αυτού, δε θυμάμαι κανέναν με το παρουσιαστικό αυτό εκτός από..." ξεκίνησε να λέει ο Ίαν και η Καταλινα τον διέκοψε

"Από τον Κάσιεν..." είπε βουρκωμένη και σηκώθηκε.

"Είστε τρελοί ρε; Ο Κάσιεν είναι νεκρός!" Πετάχτηκε ο Γκρέγκορ

"Αυτό το ξέρουμε. Κάτι περίεργο συμβαίνει όμως. Έχετε όλοι τα μάτια σας δεκατέσσερα. Ο Λόγκαν σε δύο εβδομάδες έχει την αποστολή στην αδελφότητα του Πανεπιστημίου. Είναι σημαντικό να πάρουμε εκείνα τα χαρτιά. Δεν πρέπει να καταλάβει πως κάτι συμβαίνει. Θα βρω μια δικαιολογία να του πω αλλά όλοι οι υπόλοιποι, βάλτε τα δυνατά σας μήπως μάθετε ποιος ήταν εκείνος ο διάολος!" Ο Ίαν χτύπησε το χέρι στο τραπέζι και τους κοίταξε εξαγριωμένος...

Σας φιλώ....