Θάνατος και ζωή.
Καθισμένοι στην αίθουσα υποδοχής, γεμάτοι άγχος και αγωνία, κοιτούσαν ο ένας τον άλλο εχθρικά.
"Θα σταματήσεις να με κοιτάζεις έτσι;" γκρίνιαξε ο Τζέικ.
"Όχι!" Του απάντησε η Κάρλα γυρίζοντας την πλάτη της "και μη μου μιλάς!"
"Μα βρε μωρό μου... Είναι για καλό... Δεν γίνονταν αλλιώς..." εκείνη άρχισε να βγάζει καπνούς.
"Υπήρχαν επιλογές Τζέικ!"
"Όχι δεν υπήρχαν!" Της αντιγυρισε εκνευρισμένος αυτή η φορά κι εκείνη γυρίζοντας μόνο το κεφάλι του χάρισε μια τρομακτική ματια.
"Έχουμε γίνει ρεζίλι!"
"Σε ποιον γαμω το;" ρώτησε αλλά εκείνη απαξιωσε. "Βρε μωρό μου...."
"Τζέικ βγάλε το σκασμό! Σε λίγο θα μπούμε στο γιατρό!"
"Μα δε θέλω να είσαι θυμωμένη...." της είπε γλυκά
"Θυμωμένη;ΘΥΜΩΜΕΝΗ ΕΓΏ;" ξέσπασε αμέσως "ΈΒΑΛΕΣ ΜΠΡΆΒΟΥΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΉ ΠΤΕΡΥΓΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΗ;"
Ο Τζέικ ξεφυσησε ...
"Και τι να έκανα βρε μωρό μου...Αν είσαι έγκυος;;Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί...Δεν χρειαζόμαστε κανέναν από αυτούς μα σαστισα...Πίστεψε με , με τα χέρια μου τους λιώνω όλους!
"Προσεκτικός να φροντιζες να ήσουν εσύ!" Είπε θυμωμένη μα σχεδόν αμέσως το προσωπάκι της γέμισε με λύπη.
"Καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι περίεργα... Είμαστε μικροί. Νέοι... Φοβάσαι και φοβάμαι. Μα αν εκεί μέσα..." είπε δείχνοντας τη κοιλιά της και τη χάιδεψε "αν εκεί μέσα ζει ένας μικρός εγώ, θα γίνω ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος ολόκληρου του κόσμου..." Η Κάρλα δάκρυσε και γέλασε μαζί "και από ότι βλέπω αυτό που λένε για τις ορμόνες ισχύει..." σχολίασε τρυφερά και τη τράβηξε στην αγκαλιά του.
Το κινητό του άρχισε να χτυπάει. Την φίλησε και βγάζοντας το από τη τσέπη είδε τον αριθμό του Λογκαν ο οποίος όπως και όλοι είχε άγνοια. Μέσα στη ταραχή όμως ο Τζέικ, προδόθηκε....
"ΠΕΣ ΜΟΥ ΈΝΑ ΛΌΓΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ ΕΊΚΟΣΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΉ!" Τον άκουσε μόλις απάντησε στη κλήση.
"Και που το έμαθες;;;" τον ρώτησε έντρομος και σηκώθηκε
"Λες να μη το μάθαινα;; Μου τηλεφώνησε ο Στίβεν από το κλαμπ και είπε πως ζήτησες είκοσι μοσχαρια!!"
"Δε μπορώ να σου πω τώρα..."
"Τζέικ αν άφησες καμία γκόμενά έγκυο και θες να το ξεφορτωθείς..."
"Ωωωω πάψε ρε ηλίθιε!!" Του φώναξε ο Τζέικ
Η δεσποινίς Κάρλα Γκαρσία μπορεί να περάσει στην αίθουσα εξέτασης...ακούστηκε από το μεγάφωνο ενώ στο ακουστικό απλώθηκε σιωπή...
"Λογκαν....;" Ο Τζέικ χλωμιασε
"Σε δέκα λεπτά ειμαι εκεί..." τον άκουσε ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα και η κλήση τερματίστηκε...
*****
Τρελαμένος και χωρίς καθαρό μυαλό, άναψε ένα τσιγάρο και βγήκε από τις μεγάλες τζαμαρίες προς τα έξω. Μισή ώρα πριν ο γιατρός τους ανακοίνωσε το θάνατο της Βαλεριας . Η Ιζαμπέλ ήταν καταρακωμενη μα πάραυτα τη θαύμασε για την αντοχή της. Είχε χρυσή καρδιά και φάνηκε από το τρόπο που διαχειρίστηκε το θάνατο της μητέρας της. Μιας μητέρας που ναι μεν αγαπούσε μα δεν έπαυε να της προκαλεί και θλίψη η προδοσία που ήταν έτοιμη να κάνει.
"Λογκαν ; Τι έπαθες;" την άκουσε να τον ρωτά από πίσω.
"Τίποτα μάτια μου... Τελείωσες με τα χαρτιά εσυ;"
"Ναι... Θα παραλάβουμε τη σωρό της αύριο το πρωί για να ταφεί..." είπε σοβαρή "Ακούγεται σκληρό μα κάτι πάγωσε μέσα μου Λογκαν... ντρέπομαι που το λέω μα έτσι είναι"
"Είναι φυσιολογικό...Θα το περάσουμε μαζί..."
"Το ξέρω... Και επειδή ξέρω τι άνθρωπο έχω πλάι μου θέλω να μου πεις τι έγινε..."
"Μπορούμε να τα πούμε μετα; Έλα να σε πάω σπίτι, στους δικούς μου και έπειτα έχω να πάω κάπου..."
"Λογκαν Γκαρσία! Μη με κρατάς στα σκοτάδια!" Απαίτησε σαν πραγματική ηγέτιδα κι εκείνος τη θαύμασε.
"Νομίζω πως η Κάρλα είναι έγκυος..." ψέλλισε άχρωμα ύστερα από λίγο και η Ιζαμπέλ άσπρισε. "Γιατί σαστισες ετσι;" τη ρώτησε περίεργα
"Εγώ; Ιδέα σου είναι... Απλά αυτό που είπες δεν νομίζω να ισχύει αγάπη μου και..."
"Ο Τζέικ τη πήγε σε κλινική Ιζαμπέλ!! Ο Τζέικ που σκοτώνονται συνέχεια ! Φαντάσου για να τρέξει σε αυτόν τη σοβαρότητα! Αν την έχει γκαστρωσει κανένας μπάσταρδος θα τον σκοτώσω!!!"
Η Ιζαμπέλ από τη μια ήθελε να γελάσει από την άλλη να βάλει τα κλάματα...
"Λογκαν ηρέμησε αγάπη μου...Μήπως παρανοησες;"
"Καθόλου! Πρέπει να πάω εκεί..."
"Όχι!!!!" Τσιριξε άξαφνα . Ο Λογκαν εσμιξε τα φρύδια, έκανε ένα βήμα κοντά της και άρχισε να τη παρατηρεί.
"Θα το πω μια φορά..." ξεκίνησε να λέει χαμηλά καθώς πλησίαζε στο πρόσωπο της "Αν ξέρεις κάτι, καλό είναι να το μάθω από σένα και όχι από άλλον..." Η Ιζαμπέλ ξεροκαταπιε .
"Τι- τι να .. να ξέρω;" τραυλισε αμέσως
"Ώστε δεν ξέρεις...Μάλιστα. πάρε τα πράγματα σου και φεύγουμε. Πρέπει να πάω εκεί!" Ο Λογκαν την έκανε στην άκρη , έβγαλε το όπλο του για να τη τρομάξει κι εκείνη του έκλεισε το δρόμο.
"ΛΟΓΚΑΝ ΜΗ !!!!ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ Ο ΠΑΤΈΡΑΣ ΤΌΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΖΕΙΚ!!" Του είπε κι εκείνος έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του...
***
"Για να δω..." Ο γιατρός πέρασε ξανά και ξανά το μηχάνημα πανω στη κοιλια της ωσπου αναστέναξε. "Δε μπορώ έτσι..." δήλωσε
"Αυτό το πράγμα δε μπαίνει στο κόλπο της !" Απαντησε σθεναρά ο Τζέικ
"Τζέικ συνελθε!!!" Τον μαλωσε η Κάρλα Είναι γιατρός ο άνθρωπος!"
"Κύριε με συγχωρείτε μα πρέπει να κάνω εσωτερικό υπέρηχο..." του είπε και ο γιατρός
"ΧΕΡΙ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΕΝΝΟΕΊΣ!"
"Στη ποια σου;;;;" Η Κάρλα ανασηκωθηκε έκπληκτη από τη καρέκλα
"Στη , στη .... στη γυναίκα μου..." της είπε κατακόκκινος κι εκείνη έλαμψε ολόκληρη. "Ωχουυυ κάντε οτι θέλετε. Βγαίνω έξω!" Συνέχισε αμέσως ντροπιασμένος και έφυγε.
"Μ'αγαπάει...." ψέλλισε η Κάρλα ευτυχισμένα
"Το καταλάβαμε δεσποινίς Γκαρσία...." ως απάντησε απογοητευμένος ο γιατρός και ξεκίνησε την εξέταση...
****
Το αεροπλάνο προσγειώθηκε . Άνοιξε το κινητό του και τα μηνύματα έπεσαν βροχή... Δεν διάβασε κανένα όμως. Ήξερε τι θα έβλεπε... Η Βαλερια θα είχε πεθάνει.
" Λοιπόν, όσο είμασταν Μπανγκόγκ σου έκλεισα δωμάτιο. Θα μείνεις όσο χρειαστεί και θα στείλω άντρες στη γυναίκα σου να τη προσέχουν. Πάρε αυτά..." είπε και του έδωσε ένα πακο λεφτά "Περίμενε νέα μου. Θα σε ειδοποιήσω άμεσα" ο καημένος ο γιατρός δεν έφερε αντίρρηση... πήρε πηρε του έδωσε και έφυγε.
Η απόφαση είχε παρθεί για το Κάσιεν... έπρεπε απλά να εξωτερικεύσει όσα ένιωθε...
Αποφάσισε να πάει κάπου για να ηρεμήσει... έπρεπε ξανασκεφτεί αρκετά καλά τα επόμενα βήματα του...Να μην τον καταλάβει κανένας μα και να σκεφτεί ένα τρόπο για να μη σκοτώσει τον Ίαν από τα νεύρα...απ τα νεύρα και την αγάπη....
Σας φιλώ...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top