Ο ήλιος είχε πέσει, όλοι είχα αποτραβηχτει στα δωμάτια τους από νωρίς. Όχι πως κυκλοφορούσαν και πολύ στο σπίτι. Ο Κάσιεν και η Βαλερια δεν βγήκαν καθόλου, η Καταλινα κλείστηκε στο δικο της , ο Ίαν μόλις έφυγαν τα παιδιά πέρασε τη μέρα στο γραφείο ενώ η Κάρλα, έπειτα από το παραπονεμένο της ξέσπασμα κατέληξε στο γυμναστήριο.

"Λοιπόν μη διαλύσετε το σπίτι μέχρι να γυρίσουμε!" Αποκρίθηκε ο Λογκαν προς τον Τζέικ ο οποίος καθόταν αδιάφορα στο καναπέ.

"Δεν έχω σκοπό..." μουρμούρισε και ανοίγοντας την τηλεόραση η Σκάρλετ βγήκε από το δωμάτιο της. Από την ενδυμασία της και μόνο ο Τζέικ κατάλαβε πως θα είχαν μια μεγάλη νύχτα μπροστά τους. Δεν ήταν άσχημη ήταν πανέμορφη αλλά δεν ενδιαφερόταν...

Η Σκάρλετ περπάτησε προκλητικά μέχρι τη κουζίνα παίζοντας συνεχώς με το νυχτικο  της . Ο Ιζαμπέλ στριφογυρισε τα μάτια της και πιάνοντας το χέρι του Λογκαν τους αποχαιρέτησαν και βγήκαν έξω.

"Τώρα αλήθεια πιστεύεις πως θα επιβιώσει ο Τζέικ ;" τον ρώτησε μπαίνοντας στο ασανσέρ

"Το θέμα δεν είναι αν θα επιβιώσει ο Τζέικ μωρό μου..." τη κοίταξε πονηρά, πήγε κοντά της και σπρώχνοντας το κορμί της απαλά προς τα πίσω, πάτησε το στοπ στο ασανσέρ.

"Λογκαν τρελάθηκες; Μας περιμένουν!"

"Αστούς να περιμένουν μάτια μου...έχουμε πιο σημαντικές δουλειές να κάνουμε..." άρχισε να τη φιλάει στο λαιμό κι εκείνη μουγκρισε

"Λογκαν ;"

"Μμμμμ"

"Αν δεν κάνεις ένα βήμα πίσω, θα σε χτυπήσω..."

Εκείνος αποτραβηχτηκε και άρχισε να γελάει νευρικά μπροστά στα μούτρα της

"Γελας;;;" του είπε θυμωμένη

"Συγγνώμη  μωρό μου αλλά η φάτσα σου την ώρα που έλεγες πως θα με χτυπήσεις ήταν για γέλια!"

"Αν ναι ε;" τον ειρωνευτηκε και πιάνοντας την τιραντα του φορεματος της , την κατέβασε. Έπειτα κατέβασε και την άλλη και εκείνο έπεσε στο πάτωμα. Ο Λογκαν σοβαρεψε ξαφνικά.  Άρχισε να χαζεύει το κορμί της από πανω ως κάτω ενώ εκείνη εγλυψε προκλητικά το δάχτυλο της και τον κοίταξε λαγνα...

"Γαμω το σου Ιζαμπέλ... Πώς διάολο μου ανεβοκατεβάζεις έτσι τη λίμπιντο;" της είπε εξτασιασμενος μα σαν έκανε να ορμησει , εκείνη του κοπάνησε τη τσάντα στο κεφάλι με δύναμη.

"ΑΟΥΤΣ!!!!"Φώναξε πιάνοντας το κεφάλι του.

Σήκωσε το φόρεμα της αμιλητη και πήγε κοντά του.

"Τολμά να γελάσεις ξανά με τις απειλές μου Λογκαν και την επόμενη θα φροντίσω να πέσεις και να μη σηκωθείς... Το έπιασες μωρό μου;" είπε ανασηκωνοντας τα φρύδια και εστιάζοντας στο σηκωμένο του μόριο...

"Είσαι κακιά ρε !"Είπε ξύνοντας το κεφάλι του.

"Δεν ειμαι κακιά...Μπορώ να γίνω όμως...." απάντησε σταζοντας πρόκληση στη φωνή

"Ε τώρα εγώ φταίω που άναψα πάλι;;!" Ο Λογκαν ξεφυσησε δυσαρεστημένος κι εκείνη τον αγριοκοιταξε.

"Θες να σε σβήσω μήπως;" ρώτησε βάζοντας το χέρι στο κουμπί και το πάτησε

"Τι έκανα ο άμοιρος μου λες;;"

"ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ;;; ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ; ΤΟΛΜΑΣ ΚΑΙ ΡΩΤΑΣ;; ΚΆΝΑΜΕ ΕΝΝΙΑ ΦΟΡΈΣ ΣΕΞ ΣΉΜΕΡΑ! ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΠΆΝΙΟ ΜΕ ΆΦΗΣΕΣ ΝΑ ΚΆΝΩ ΣΑΝ ΆΝΘΡΩΠΟΣ!" Του φώναξε

"Ε και ; Λίγες είναι..." σχολιασε στραβοκοιταζοντας την κι εκείνη του έφερε για δεύτερη φορά τη τσάντα στο κεφάλι....

****

Η Σκάρλετ άνοιξε ένα μπουκάλι κρασί και έβαλε απαλή μουσική...

"Θέλεις ένα ποτήρι;" ρώτησε το Τζέικ που καθόταν στο καναπέ

"Όχι. Αν κλείσεις και τη μουσική για να δω σαν άνθρωπος τη ταινία καλά θα ήταν..."

"Έλα μωρέ Τζέικ! Γιατί γίνεσαι ξινός; Κάπως πρέπει να περάσει η ώρα..." Η Σκάρλετ πλησίασε και στάθηκε μπροστά στη τηλεόραση.

"Σκάρλετ φύγε από μπροστά...." είπε ήρεμα μα για μια στιγμή αναρωτήθηκε τι του συμβαίνει. Είχε μια κούκλα μπροστά του μα δεν είχε καμία όρεξη για σεξ ...

"Εγώ λέω πως κάτι σε απασχολεί και είσαι σφιγμένος... Θέλεις να σε τρίψω;"

Εκείνος σηκώθηκε εκνευρισμένος απ το καναπέ.

"Πάω για μπάνιο και μετά θα κοιμηθώ. Κλείδωσε τη πόρτα γιατί δε ξέρω αν γυρίσουν τα παιδιά νωρίς..." αποκρίθηκε κι εκείνη άρχισε να βράζει. Ο Τζέικ αποδέχθηκε αρκετά δύσκολο αρσενικό. Η Ιζαμπέλ της είπε πως δεν είχε κοπέλα, ο Λογκαν πετούσε συνεχώς υπονοούμενα μεταξύ τους μα εκείνος δεν έλεγε να κάνει κίνηση.

Το νερό άρχισε να τρέχει... Η Σκάρλετ έκλεισε τη τηλεόραση και αποφασισμένη να φτιάξει ατμόσφαιρα, άναψε μερικά κεράκια. Δυνάμωσε την μουσική, γέμισε τα ποτήρια με κρασί και στρογγυλοκαθισε στο καναπέ. Θέλοντας και μη θα την έβλεπε βγαίνοντας  από το μπάνιο και ίσως τότε του ανέβαινε η διάθεση. Ενα απαλό χτύπημα στη πόρτα την ξάφνιασε. Σηκώθηκε και πλησιάζοντας είδε μια νεαρή κοπέλα να στέκεται απ έξω. Μια εκθαμβωτική κοπέλα... Λίγο πριν ανοίξει, θυμήθηκε πως την είχε δει σε φωτογραφία όταν ο Λογκαν είχε το πορτοφόλι του πάνω στο τραπέζι.  Φόρεσε ένα χαμόγελο για να ανοίξει μα σταμάτησε

"Και τι κάνει εδώ αφού ξέρει πως ο Λογκαν λείπει;" αναρωτήθηκε φωναχτά κάνοντας διάφορες σκέψεις και τότε τη χτύπησε.... Αυτή ήταν ο λόγος που ο Τζέικ φαιροταν ετσι. Ήταν ερωτευμένος με τη μικρή αδερφή του κολλητού του...

Η Σκάρλετ άκουσε το νερό να κλείνει, έφτιαξε το στήθος, χαμήλωσε κι άλλο τα φώτα και άνοιξε. 

"Παρακαλώ;" είπε αδιάφορα και η Κάρλα έκανε ένα βήμα προς τα πίσω έκπληκτη.

"Με συγχωρεις ,μάλλον ήρθα σε λάθος διαμέρισμα..." της απάντησε βλέποντας την εσωτερική κατάσταση του σπιτιού.

"Σκάρλετ με ποιον μιλάς τέτοια ώρα στη πόρτα;;;" ακούστηκε από μέσα θυμωμένος ο Τζέικ. "ΣΤΟ ΕΊΠΑ ΝΑ ΚΛΕΙΔΏΣΕΙΣ!" Η πόρτα του μπάνιου άνοιξε και μόλις βγήκε με τη πετσέτα και είδε τη Κάρλα άσπρισε ολόκληρος...

"Μια μικρή είναι έξω... Ίσως χάθηκε..." απάντησε και γύρισε προς τη Κάρλα "Θέλεις να πάρουμε τους γονείς σου μικρούλι μου;;; Θα σε ψάχνουν..." αποκρίθηκε με μια λεπτή ειρωνεία πετώντας το καρφί της αλλά η Κάρλα ούτε που την άκουσε... Είχε στραμμένο το βλέμμα της στο Τζέικ ο οποίος πλησίαζε. Η πετσέτα, τα κεριά, το κρασί, η μουσική... Ολα άρχισαν να ταράζουν το νευρικό της σύστημα και βουρκωσε...

"Αχ μωρέ Τζέικ έλα τη δεις , έτοιμη να βάλει τα κλάματα ειναι. Πρέπει να έπαθε κάποιο σοκ..."

"Πάψε Σκάρλετ και επιτέλους άνοιξε τα καταραμένα τα φώτα σπίτι!" Ο Τζέικ την έπιασε από το μπράτσο βάζοντας την προς τα μέσα αλλά εκείνη του τριφτηκε...

"Μα από πριν τα είχαμε χαμηλά... Ας δούμε τι θέλει η μικρή και ας απολαύσουμε το κρασί μας..."

"ΣΚΑΡΛΕΤ ΜΑ ΤΟ ΘΕΟ ΕΞΑΦΑΝΊΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΕ ΘΆΨΩ!" Ο Τζέικ φώναξε όπως δεν είχε φωνάξει ποτέ στη ζωή του και σαν γύρισε προς τη πόρτα το μόνο που είδε ήταν η σκιά της Κάρλας να φεύγει...

Άρχισε να βρίζει και η Σκάρλετ τρομοκρατηθηκε. Έφυγε έξαλλος στο κατόπι της αδιαφορώντας για την ενδυμασία του μα κατεβαίνοντας στην κεντρική είσοδο εκείνη είχε ήδη χαθεί...

"ΓΑΜΩ ΤΗ ΖΩΉ ΜΟΥ !" Ξέσπασε και άρχισε να χτυπάει με μανία το τοίχο...

Σας φιλώ...