Eerst zwijg ik en reageer een beetje verward, want als ze in coma ligt, kan ik toch zeker niet met haar praten?
______________________________________________________________________

Ik ga naast haar zitten op haar bed. Net zoals in de EHBO kamer bij de hockey hou ik haar hand vast. Ik merk nu pas dat ik dood moe ben.

Voor ik het weet lig ik naast Rose op haar bed te slapen.

Terwijl ik slaap krijg ik een droom, een droom over hoe mijn leven straks verder gaat.
Dat ik verder door het leven ga met iets dat ik mis in mijn leven.
Rose.
Ze ligt jaren lang in coma zonder dat ze wakker word.
En het ergste is nog dat ik dat nooit heb kunnen zeggen dat het me spijt.
In mijn droom, heb ik geen contact meer met mama en papa.
Ze waren kwaad op me omdat ze vinden dat het allemaal mijn schuld was en toen ik 19 was, hadden ze besloten om me te laten verhuizen naar een stadje ver, heel ver buiten ons dorp.
En dat ik nu, nu ik 40 jaar ben, alleen en geen familie om me heen. Heel veel spijt heb dat ik nooit meer met Rose heb kunnen praten.

Gelukkig word ik wakker, nou ja heel gelukkig kun je het niet noemen want ik lig nog steeds naast de "slapende" Rose.
Ik hoop dat mama papa is gaan zoeken want ik ben het helemaal vergeten doordat ik in slaap ben gevallen.

Dan wordt er op de deur geklopt. Het is mama, samen met een boze man, mijn vader.
'Fleur, we gaan naar huis.' Zegt hij op zo'n manier die alleen mijn vader kan laten zien, boos dus.
Ikzelf snap er totaal niks van, waarom zijn die twee in hemelsnaam zo boos op me, ik heb toch niks fout gedaan. Oh, nee, laat maar ik snap het wel, het is natuurlijk mijn schuld dat Rose daar ligt.

In de auto valt er de hele rit een stilte die heel pijnlijk is. Ik durf niks te zeggen.
Als we thuis zijn ga ik gelijk uit mezelf naar bed. In bed hoor ik mama en papa praten terwijl ze op de bank beneden zitten.

Mama: 'Dit kan echt niet langer zo.'

Papa: 'Ik heb het een paar dagen geleden al tegen rosella gezegd.'

Mama: 'En wat zei ze?'

Papa: 'Ze wist denk ik even niet wat ze moest zeggen. Maar ja Marie-Fleur zal er vast wel aan wennen.'

Mama: 'Ja inderdaad en anders, ze zal wel moeten want..

Verder kan ik het niet meer horen want er rijd een vrachtwagen langs ons huis en daarna praten ze niet meer. Nadat ik lang na denk over wat ze bedoelen, val ik met onbegrijpelijkheid in slaap.

___________________________________________________

Weet jij wat Fleurs vader en moeder bedoelen? En wat Rose wel weet en zij niet?

Sorry mensen voor dit korte hoofdstuk maar ik ga het komende hoofdstukken ook wat korter houden.

Xxx miss princess