Heee! Sorry dat ik zolang niet heb geüpdate (of hoe je dat dan ook zegt) met dit boek. Ik was even vergeten dat ik dit boek ook nog had. 🤗

-~wacht even, dit hoofdstuk heeft 2561 woorden, dus waarschijnlijk is dit het langst hoofdstuk tot nu toe. Je bent dus alvast gewaarschuwd! Veel plezier met lezen!~-

Heyy jongens! Sorry, maar ik ga een tijdsprong van 1 week maken.
Want ja... Het enige dat we gedaan hebben is een paar dagen gaan zwemmen bij een soort van zwembad gebouw ding in de buurt hebben gevonden en de rest van de dagen heeft iedereen gewoon op bed of de bank gelegen. Of ik dan in ieder geval ik dan. Maarrr om dat toch een soort van deel te maken heb ik hier de "grappige" gevallen van het zwemmen en bankhang dagen op een rijtje gezet:

Dag 4 ~vrijdag

We gaan naar het zwembad. Het is er erg rustig. Vind ik dan. Weet ik veel hoe druk het hier andere dagen is. Maar nu is het sws rustig want we zijn dus letterlijk de enige in het zwembad.

Later die dag komen er wel meer mensen en dan word er opeens gezongen. Voor een verjaardag, weet je wel? Dat doe je meestal met een verjaardag: zingen. Mijn moeder begon ook mee te zingen: "happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday dear," omdat ze de naam niet weet van degene die jarig is stopt ze even met zingen. Daarna gaat ze weer verder: "happy birthday to you!" "Mam, waarom zing je mee aan een verjaardags lied voor iemand die je niet eens kent?" Grinnik ik. "Je moet ook mee zingen, Pip, dan krijg je ook taart!" Zegt mijn moeder. Ik grinnik. De volgende keer dat iemand jarig is die ik niet ken, zing ik ook wel mee. Denk ik bij mezelf, misschien krijg ik dan inderdaad ook wel taart ;)

Dag 5 en 6 ~ zaterdag en zondag

Waren bankhang dagen en ging ik, zoals je waarschijnlijk al verwacht; bankhangen. Maar de bank was hard en dus ging ik in de soort van veranda ding gedeelte zitten. (Een aanbouw deel met heel veel ramen erin, weet je wel?) want ja, daar staat een fijne schommel stoel. Ook zijn de honden van de mensen waar we bij logeren in de veranda gebeure ding. Dus, ik ging zo in die stoel zitten, komt opeens de drukste hond van allemaal aanrennen! :

(Sorry, hij is niet zo scherp. Maar dat beest beweegt ook de hele tijd dus ja een scherpe foto was ook gewoon niet mogelijk.)
Leo. Hij rende gewoon keihard op me af. En ja een NORMALE hond zou op tijd afremmen of een bocht nemen ofzo. Maar wat doet Leo: Word enthousiast omdat er een mensje bij hem ging staan, wacht tot diegene gaat zitten. Rent keihard op diegene af. Beukt vervolgens diegene en het ding waar het mensje op zit bijna omver.
Nou, dat gebeurde bij mij dus ook. Aanloop, BAM botsing. En ja dan heb je dus pijn en dan springt dat beest zo op je schoot en gaat hij aan je haar kauwen. Dat is wat Leo doet. Dus ja ik stond natuurlijk op en ging maar weer op de harde bank liggen.

Dag 7 en 8 ~ maandag en dinsdag.

Deze dagen waren waren ook bank hang dagen en is er niet zo veel gebeurd.

Dag 9 ~ woensdag.

Vandaag gingen we weer zwemmen en ja dat was het.

Nee hoor, er gebeurde weer wat:
Mijn broertje, Ties, durfde niet van de glijbaan. De glijbaan was maar 2 meter hoog en stond aan de rand van het zwembad. Je zou dus zo in het water belanden en niks breken ofzo. Maar Ties vond het te hoog en durfde er niet af. Maar hij wilde er ook niet aan de andere kant af en zat daar dus de hele tijd te koekeloeren.

Hij zat inmiddels ongeveer al 8 minuten daarboven en er waren al regelmatig kinderen in de rij gaan staan om ook van de glijbaan te kunnen. Die kinderen waren vervolgens ook weer weg gegaan omdat het te lang duurde.

Uiteindelijk kon hij zijn eigen lijfje niet meer houden en moest los laten.
Hij kwam met een plons in het water terecht en keek vervolgens heel verbaast naar de glijbaan. Alsof hij dacht: 'ben ik daar nou al die tijd zo bang voor geweest??'

Dag 10 ~ donderdag.

Vandaag was weer een bankhang dag.

Ik was de vorige dag verbrand in het zwembad en smeerde van die 'aftersun gel' op mijn armen en schouders. Vervolgens ging ik naar de hondjes om die te aaien. Ik had toch niks beters te doen. Nu denk je vast: 'Maar Pip, ben je dan niet bang om besprongen te worden door Leo?' Nou, nee. Want Leo was in de tuin.
Ik ging in de schommel stoel zitten en aaide de hondjes die naar me toe kwamen:

Klifferd- grote, bruine, poedel:

Leo trekt aan kliffert's oor, vandaar dat het er zo raar uitziet..

Maffie- kleine, veel te dikke, wit met bruin gevlekte, (ras weet ik niet maar wel met hang oortjes.) :

En hier knuffelen Maffie en mijn broertje Ties samen, echt lief.

Cleo- lieve, voorzichtige, middelgrote, aerdile.

Voor de rest hebben ze nog:

Leo- hele lompe, grote, wel lieve, oranje, golden retriever. Natuurlijk:

Missy- wit met zwart gevlekte, grote, poedel. (Die ook nog eens keihard krabt aan je benen en armen.) :

Maar die zijn buiten dus ja.

Dag 11~vrijdag.
Vandaag was weer een zwemdag.
We hebben eigenlijk niet bijzonders gedaan ofzo.

Dag 12 ~zaterdag.
Vandaag was weer een bankhangdag. We hebben eigenlijk niets bijzonders gedaan.

Dag 13 ~zondag.

Vandaag was weer een zwem-dag.

Ik was lekker aan het zwemmen en toen zag ik mijn vader in zijn zwembroek aan de rand van het zwembad staan. O, o! Snel weg hier! Denk ik bij mezelf. Die gaat sowieso bommetje doen.

En inderdaad, terwijl ik de andere kant aan het op zwemmen ben, hoor ik een harde plons en voel ik een golf vanuit de richting waar ik net was. Ik kijk om en mijn vader ligt in het water. Ik grinnik omdat iedereen zijn kant op kijkt.

Na ongeveer een half uur gaat mijn vader het zwembad weer uit. Ik zwem naar de rand en vraag: "lekker gezwommen, pap?" "Ja, heel fijn." Antwoord hij. Dan zie ik een paar rechthoekige vormen in zijn zwembroek. "Wat is dat?" Vraag ik. En ik wijs ernaar. Mijn vader voelt in zijn zwembroek zakken en haalt er een natte telefoon en een natte portemonnee uit. Geschrokken kijken we elkaar aan. Mijn vader is met zijn telefoon en portemonnee in het zwembad gesprongen.
Hij loopt in snelpas naar mijn moeder, die op zo'n bedje ligt te zonnen. Ik zie ze druk overleggen en dan zie ik dat mijn vader snel zijn shirt aandoet en dan in snelpas naar de auto lopen, instappen en wegrijden. Ik zwem naar mijn moeder toe en leun op de rand. Mijn moeder kijkt me aan. "Papa is naar marilyn (das een van die mensen waar we logeren) om zijn telefoon en portemonnee in de rijst te leggen." Zegt ze. "Ohh.. Nou oke, ik hoop dat het goed komt." Zeg ik. "Ik ook." Zegt mijn moeder.

Een kwartier later is mijn vader weer terug. Hij zegt dat zijn telefoon en portemonnee in de rijst liggen. Dan doet hij zijn slippers en shirt uit, springt in het water en gaat weer verder zwemmen.

- 1171 woordjes!

Nou, dat is wat er zo ongeveer de afgelopen dagen is gebeurd. Nu zit ik zit lekker op te drogen na het zwemmen en dit zo allemaal te typen onder een handdoek op zo'n bedje. Het is vandaag nog steeds zondag dus als we thuis komen gaan we kijken hoe het is met de rijst dingen.

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk wel leuk vonden, onlangs het een soort "Tijdsprong-Hoofdstuk" is.

Ik heb ook nog mijn tas in gepakt, vanochtend. Want morgen, maandag dus (dag 14) gaan we heeeeeel vroeg (om 6 uur 's ochtends!) in de auto. Dan rijd Marilyn ons naar Springfield (vertaalt is dat letterlijk Lentewei, echt, wie noemt zijn stad/dorp nou Lentewei?!) maar goed, dan zijn we dus in Springfield en dan vanaf daar, nemen we volgendsmij een taxi naar Chicago. Jeeej! En dan blijven we daar nog 2 dagen in een hotel ofzo. En dan vliegen we weer terug naar Nederland! En iedereen vind dat dan zeg maar helemaal niet leuk enzo, maar DAN ZIEN WE JIP WEEEERRRR! Dus ja blijheid. Ook al is ze dan waarschijnlijk helemaal dik omdat die man van dat pension gebeure ding haar dan veeeel te veeeel eten heeft gegeven. De vorige keer dacht ik sirrieus dat het Jip niet was! Toen leek ze echt op een dikke labrador! En das heel wat anders dan een mooie slanke golden retriever! Maar oke. Veel te lange tekst alweer, dit. Hopelijk zijn jullie honden niet dik.

- 1611 woordjes.

Hier toch nog een stukje, omdat het kan!

We zitten aan tafel. Iedereen heeft een een hamburger. Ik niet. "Ja hallo jongens waar halen jullie die dingen vandaan?" Vraag ik. "Welke dingen?" Vraagt Noud. "Die hamburger dingen!" Zeg ik. "Ohh, daar vandaan." Zegt Noud. En hij wijdt naar een schaal met broodjes. "Dat zijn broodjes." Zeg ik droog. "Nee daar achter." Zegt Noud. Ik ga staan en zie dat er achter de schaal broodjes een schaal met hamburgers ligt. Ik pak er een en leg hem op mijn bord.

De grasmaaier meneer van die mensen waar we dus bij logeren, eet ook mee. Danny, heet hij, volgendsmij. Hij vraagt aan Ties wanneer hij jarig is. Ties verstaat dat natuurlijk niet en kijkt mijn moeder aan met een vragend gezicht. "Zeg maar wanneer je jarig bent." Zegt mijn moeder. "Ja maar mama! Ik weet toch niet hoe je dat zehegt!" Zegt Ties. "Het zelfde als in het Nederlands." Zegt mijn moeder. Ties kijkt weer naar Danny. "Maart" zegt hij rustig. "Ohh maart!" Zegt Danny. (Maar dan in het engels weet je wel) "dus volgende zomer ben je... 9... Toch?" Vraagt Danny (in het engels) aan Ties. Ties kijkt weer met een scheef hoofd naar mijn moeder en zij vertaalt het. "Jes" zegt Ties. "Nou, dan kun je volgend jaar met mij samen het gras maaien." Zegt Danny (en natuurlijk: in het engels) mijn moeder vertaalt het weer. "Oke" zegt Ties.

En dan komt er een ander gesprek.

"Hoor je dat, Ties?" Vraagt mijn moeder. "Wat?" Vraagt Ties. "Danny komt misschien volgend jaar naar Nederland!" Zegt mijn moeder. "Gaat hij dan ook ons gras maaien?" Vraag ik. Iedereen lacht. Danny niet. Danny verstaat ons niet. Logisch. Mijn moeder probeert het te vertalen, maar schiet steeds weer in de lach. Als ze klaar met lachen is, vertaalt ze het. Dan moet Danny ook lachen.

Dat gebeurde er dus net.
En nu ben ik naar binnen gegaan (want we aten buiten) om een spray tegen muggen te halen. Maar ik heb dit dus net ook getypt. En nu vraagt iedereen zich waarschijnlijk af waar ik blijf. Nou, das pech.
Ohh god ik zie een pot Nutella staan. Help! Ja oke Rip...

Ik blijf nu ook mooi binnen ook! Buiten zijn al die vervelende muggen. En ik kan de spray niet vinden.

En nu komt dus iedereen binnen. Jeej. Eten is voorbij. Nu hoef ik dus ook niet meer naar buiten. Nog meer jeej. "Ohh nee, er is nu al een stuk uit." Zegt mijn moeder. (Ik ben nu dus letterlijk aan het typen wat er gebeurd.) "waaruit?" Vraag ik. Ik heb echt geen idee waar het over gaat. "Uit de brownie." Zegt mijn moeder. Ik loop naar de schaal met brownie (of hoe zeg je dat.) er is inderdaad al een stukje uit. "nu al?" Vraagt mijn vader. "Wie zou dat nou dan toch gedaan hebben?" Zegt mijn moeder op een sarcastische toon. "Ik zou het niet wéten!" Zegt Noud, ook op een sarcastische toon. Ik heb echt geen idee wie ze bedoelen. Of bedoelen ze mij? Ik ben het niet geweest! Echt niet! Denk ik bij mezelf. "Nee, maar ik moest hem proeven van Marilyn." Zegt Noud. "Ohh jíj!" Lacht mijn moeder. "Ik vind het wel grappig, iedereen denkt met dit soort dingen altijd meteen aan Bob." (Das dus de man van Marilyn) zegt Noud.

Oke iedereen is nu dingen naar buiten aan het dragen: ijs, nog meer ijs, en de brownie dinges. Ik ga niet mee helpen, nee, reden: ik ben lui.

Oke iedereen is nu buiten en komt niet meer terug dus ik denk dat ze aan het toetje bezig zijn (opeten, bedoel ik dan.) Maar ik wil ook ijs en brownie! Potverdepotver! Moet ik uiteindelijk toch naar buiten!

Wacht wat? Ik kijk nu naar buiten, door het raam (duh) en ik zie iemand die ik niet ken! Wat doet zij nou hier? En waar komt ze opeens vandaan? Ik denk dat ze kan toveren. Ja, volgendsmij is ze een heks. Ze zit ook nog eens op míjn stoel! Nou heeft ze het helemaal voor elkaar, hoor!
NEE DALIJK EET ZE MIJN IJS EN BROWNIE OP! HELP NEE MIJN IJS! HELP NEE MIJN BROWNIE! ETENSWAREN, GEEN ZORGEN! IK KOM JULLIE REDDEN VAN DE HEKS!

Ik ga naast mijn moeder staan. Ik word totaal genegeerd. "Hallo? Aarde aan mama?" Vraag ik. "Ow hai Pip!" Zegt ze, "jij wil natuurlijk ook brownie en ijs!" "Ja, duh." Zeg ik. Mijn moeder staat op om beter bij het ijs te kunnen. "En nu ga ik op jou stoel zitten omdat mijn stoel is afgepakt." Zeg ik. En ik ga op mijn moeders stoel zitten. "Is goed hoor." Zegt mijn moeder. En ze geeft mij een bordje met brownie en ijs. Ik pak het aan en houd het vast alsof het mijn baby is. (Dat het eigenlijk ook is) er komt een beetje ijs op mijn shirt. Maar dat maakt mij niet uit. (Dat hebben ouders toch ook altijd met het kwijl van hun baby's?) 

Heyy ik kom er dus net achter dat er ook nog andere tovenaars en heksen aan de tafel zitten. Nog steeds heb ik geen idee wie dat dan allemaal zijn.

"Well, Pip wants to took all the dogs home." Zegt mijn moeder. "Wat is er met mij?" Vraag ik. "Dat je alle honden mee naar huis wil nemen." Zegt mijn moeder. "Ohh ja, ja dat klopt." Zeg ik. "Not Maffie, richt?" Vraagt Danny. (Danny en Maffie zijn dus maatjes, vandaar) "Ook Maffie." Zeg ik. Mijn moeder vertaalt het. "Dan moet je Danny ook meenemen!" Zegt Noud (maar dan in het Engels) "Gaat hij dan wel ons gras maaien?" Vraag/lach ik. Mijn moeder vertaalt het en dan lacht iedereen.

Nou iedereen is aan het praten. Danny heeft een paar foto boeken uit zijn auto gehaald en daar is de heks en mijn moeder nu in aan het kijken. En de rest staat daar omheen om het ook te kunnen zien. Mij boeit dat allemaal niet echt en ik word weer lek geprikt door alle muggen. Dus ik ga naar binnen.

Sow jongen dat zijn veel extra woorden. Wel2561 woorden nu!
Weet je, eigenlijk is dit niet echt "Mijn Reisdagboek" , maar meer "Pip's avonturen" ofzo...  Maar ik heb niet echt veel te zeggen ofzo. In het volgende hoofdstuk ga ik heeeeel vroeg naar Chicago. Dus dat word leuk. (Wist je trouwens dat ik die ochtend het eerste deel van dit boek heb geüpload? Ja grappig he? Ja leuk man! Heyy maar nu ben ik wel klaar.
Dus:

Dat was het.

Doei.

- 2593 woordjes!