Halooooo weet je waar ik achter ben gekomen? Nee, dat weet je niet. Nou jammer dan. Dalijk is het niet meer jammer. Want dan ga ik het vertellen. Nu dus. Jah nu komt het hoor! Ben je nieuwschierig? Ikke wel. Of nee, toch niet. Ik weet het namelijk al.. Jij wil het wel weten he? Ja nou, dan moet je toch nog eventjes wachten! Tot je de volgende paar zinnen hebt gelzen. 😈 Ik ben zo gemeen he! Ja ik weet het. Duurt lang he? "GVD PIP VERTEL HET NOU!!!!" Oke rustig hierkomt het: Eigenlijk had dit hoofdstuk in hoofdstuk 3 gemoeten, en andersom... Maar dat kan ik nu niet meer echt zo makkelijk veranderen. Dus ja dat. Het was eigenlijk niet eens zo heel bijzonder ofzo. Maar ik denk dat het andersof dinges niet echt uitmaakt ofzo.

Kijk dit even:

Ik wist niet meer dat Elmo, Elmo heette, dus zocht ik dit eerst op:

Toen wist ik het opeens weer, en zocht ik Elmo op:

Toen bedacht ik: "hey! Dat is Elmo niet!" En toen zocht ik echt Elmo op:

En toen kwam ik erachter dat Elmo niet altijd blij is... :( :

En dit is Elmo als ie in de ochtend zijn pluizige haar nog niet heeft geborsteld:

En dit is Elmo die samen met een zwerver de Sesamstraat afleveringen edit:

En dit is Elmo die naar een goudvis wijst:

Nou, ik heb wel genoeg Elmo gezien voor vandaag!

Hier komt het verhaal, veel plezier met lezen:

Dag 3~Donderdag

We zitten in de auto. Want we gaan naar de supermarkt. Alleen is ie mega groot, dus ik noem het de megasupermarkt. Het heet eigenlijk walmart. Ik dacht dus de hele tijd walmarked, maar dat bleek dus niet zo te zijn. Ik weet alleen niet of het dan wallmart, of walmart is...

Maar goed, de mega supermarkt. Daar gaan we nu heen. Waarom? Niet om boodschappen te doen, nee. Het is daar dus echt mega groot, en je kunt er dus van alles kopen. Echt van alles! Hier een paar voorbeelden:

- sokken

- koffers

- make up

- glazen

- kleren

- medicijnen

- sjips

- groente

- vlees

- kaas (zitten ze een beetje ons
             ding over te nemen, durven
              ze wel!)

- Speelgoed

- lampen

- en ga zo maar door met andere meuk.

Maaarrrrrr we gingen erheen met een reden! Dat heb ik al gezegd. En nu kom ik erop terug. Ja. Zo gaat dat.

En de reden isssss: Mijn ontzettend droge broertje, Ties, krijgt een iPod. Waarom. Hij is net 8!

En hij is nog maar 8! En hij krijgt een iPod! Srs! Ja jongens ik heb rare ouders. Waarom beslissen ze dat een jochie van 8 een iPod krijgt?! Ja ze zijn dus afgestudeerd op de
Hoog-Debiele-Domheids-Academie!
De HDDA! Ja nou weten jullie dat ook weer.

(*Kuch kuch reclame kuch*)
Dus: Heb je geen leven, en ben je zo debiel dat je een jochie van 8 een iPod geeft? Geef je dan nu op voor de HDDA!

-Einde reclame-

Maar heyy daar gaan we nu dus heen.

Ja en nu zijn we er.

En ik zit nu nog steeds in de auto om dit te typen.

En ik ga er nu toch maar uit.

Want dalijk doet mijn vader de auto op slot en dan kan ik er niet meer uit.

Dat zou jammer zijn.

Het is hier ook wel heet.

En nú, nee grapje. Over 15 seconden ga ik er echt uit, en stop ik met deze onzin.

Nu dus.

We staan ik de wal(l)mart. De megasupermarkt (MSM) en ja nu staan we hier te koekeloeren. Joepieee! Ja geweldig man.

En nu gaan we dingen kopen. (Want blijkbaar doen we tóch boodschappen en was de iPod van Ties 1 ding van het lijstje.) dat doe je meestal in een supermarkt. Dingen kopen.

Aha! Nu blijkt dus dat ze een iPod hier niet meer verkopen! (Omdat niemand ze wil dus ja dan ga je ze ook niet inkopen.) Dus ja. Ties, zeg maar dag dag tegen je iPod.

Nou toch niet.

Nu gaan we dus naar St. Louis om daar bij de Apple Store eentje te kopen!

Nou mooi. Hupakee weer in de warme auto. Yas. Daar ben ik dus echt heel blij mee. Wat een feest.

We zijn weer in St. Louis. Wat een feest. Alweer. Alweer feest. Das wel veel feest.

Laten we ranja drinken.

Nee laten we dat niet doen.

Want ranja is namelijk vies.

We zitten in een mega groot winkel centrum en hier ergens moet dus de Apple Store zijn. Nou joepie. Let's vind de apple store in deze mega super mega markt!

Nou joepieeeee we hebben het gevonden dus laten we blij zijn!

Nee wacht. Stop maar met blij zijn, want het blijkt dus dat ze hier niet zo'n iPod ding (beste uitleg ooit) verkopen. Nou das jammer dan. Laten we met zijn allen vet triest gaan doen.

Nee wacht. Laten we dat ook niet doen. Dalijk worden we nog allemaal vet depri en dat zou jammer zijn.

Laten we dus gewoon normaal doen. Ook al is dat voor sommigen *kuch kuch ik bijvoorbeeld kuch* best moeilijk.

Maar oke. Hier verkopen ze geen iPod meer, dus gaat we nu naar- HO STOP! Ja kijk leuk he, dit. Ik kwam er dus net achter dat ik dit al heb gezegd. Is dat even fijn. Nu denk je waarschijnlijk bij jezelf: "Maar waarom ga je dat nu dan niet allemaal weg halen? Want je had het al vertelt." Nou daar zal ik nou even een goede reden voor geven: ik ben lui. Dat was de goede reden. Maar nu ga ik dus weer lekker verder, veel plezier met lezen ofzo:

Nou joepieeeee we hebben dat apple store ding gevonden in dit mega winkel centrum ding. Jeej.

"Wow Pip, moet je dit eens kijken!" Zegt mijn broer. "Ja, wat is er?" Vraag ik, en ik loop naar hem toe. "Kijk, luister." Zegt hij. Ik vraag me af wat hij bedoelt. Opeens voel ik dat er een ding op mijn oren zit. Wat is dit nou weer dan? Ik voel bij mijn oren en merk dat ik een koptelefoon op heb. Mijn broer, Noud, zette dus een koptelefoon op mijn hoofd. Opeens hoor ik muziek. Ik schrik ervan. Noud staat naast mij met ook een koptelefoon op zijn hoofd. "Mag je dit eigenlijk wel op je hoofd?" Vraag ik. "Ja tuurlijk, daar is het voor! Om uit te proberen" zegt Noud. "Ohh gelukkig, dacht namelijk dalijk worden we nog de winkel uit gezet." Grinnik ik.

Opeens word ik op mijn rug getikt. Ik draai me om. En krijg opeens een iPod in mijn hoofd gedrukt. "Ja hallo, zo kan ik het niet zien he!" Grinnik ik. Daarna krijg ik de iPod in mijn handen gedrukt. Ik kijk ernaar en zie een gloednieuwe blauwe iPod. "Wow die is cool!" Zeg ik, net iets te hard, waardoor er een paar mensen naar ons kijken. "Oops" grinnik ik. "Ja he! Hij is echt cool! De achterkant is zelfs blauw," zegt mijn broertje vrolijk. En hij huppelt soort van de winkel uit. "en er zitten helemaal geen krassen op zoals bij jou telefoon," praat hij vrolijk door. Ik kijk mijn moeder aan en vraag:"gaan we hier ook lunchen?" "En nu kan ik eindelijk met mijn vrienden praten via een iPod!" Zegt Ties vrolijk. Hij houd denk ik voorlopig niet op over zijn geweldige Ipod... Denk ik bij mijzelf. Mijn moeder knikt en zegt:" ja hier ergens beneden is een soort van ding waar je allemaal soorten eten kan kopen." "Oke, nou let's go naar het eteeehhh!" Zeg ik. En ik ren een kant op. "Andere kant, Pip!" Roept mijn vader me na. "Ow..." Zeg ik. En ik loop terug naar de rest. "Daar moeten we heen, en dan de rol trap naar beneden." Zegt mijn moeder. "Okeee!" Roep ik en ik ren naar de roltrap. Noud grinnikt.

"Oke, wat gaan we eten?" Vraag ik ongeduldig. Ik heb honger...

We zijn levend van de rol trap gekomen (gelukkig) en nu staan we midden in het alles (beste uitleg ooit he he) je hoort kinderen gillen, schreeuwen en krijsen en allemaal mensen praten en allemaal mensen lopen om je heen en je hoort het geluid van machines enzo. Kortom: het is druk.

We lopen even overal langs om te zien wat er allemaal is. Uiteindelijk bestellen we ergens wat frietjes en wat water. De frietjes zijn heel raar want ze kraken en zijn helemaal krom. Eigenlijk is het meer chips ofzo...

Na de lunch gaan we weer naar huis. We zijn de hele dag weggeweest en als we thuiskomen gaan we meteen eten en dan slapen.

Sorry voor dit korte einde, maar ik wist niet echt wat ik er anders van moest maken.... :\ maar toch hebben we 1289 woordjes!

Jongens, ik been dood. Rip ik. Mijn energiebar is leeg. Ik heb vandaag de hele dag mijn kamer opgeruimd en nu staan er nog overal dingen. Mijn leven. 
Dat is dus de reden waarom ik dood ben.

Woeeeee er zijn al veel lezers per hoofdstuk! Wel 5!! Das echt veel. Dankjewel allemaal, dat jullie mijn verhaal lezen ❤️ Een sterretje zou lief. Zijn en reageer even wat je ervan vind! 😊

Nou dat was het. Ik heb niet veel meer te zeggen dus dit ik het einde.

Daaaag.

1568 woorden 😛