Haaiii,

Hier spreekt miss Leggy weer.
Zoals jullie aan de titel kunnen zien komt er weer een nieuw deel van AENL.
Na dit deel gaat het wat langer duren voordat er een nieuw hoofdstuk komt want mijn vooraadje is op :3.

En OMFG ik keek net naar buiten en schuintegen over mij stond een man met zijn blote borst voor het raam.
Ik ging snel weer naar binnen kijken hahaha.

Oke hier komt het :3
Enjoy! ❤

009 • de raad van Elrond

Ik open mijn mond om alles eruit te gooien, over mijn "krachten" en over mijn moeder.
Maar ik kan het niet, ik vertrouw Aragorn meer dan dat ik mijzelf vertrouw maar als dit geheim in de verkeerde handen terecht komt...
Ik klap mijn mond dicht en kijk naar mijn handen.
'Ik... ik kan het niet vertellen Strider'.

Voorzichtig kijk ik omhoog, Aragorn zijn ogen staan emotieloos.

'Het is niet dat ik het niet wil vertellen, heel graag zelfs maar...'.

'... Je vertrouwt mij niet'.

Aragorn staat op, 'ik snap het'.

' nee! Dat is het niet, het is alleen..'.

Aragorn loopt naar de deur, 'de vergadering over de ring is over een uur, zorg dat je op tijd komt'.
Met die woorden sluit Aragorn de deur achter zich en loopt hij met snelle passen weg.

Met een kreun laat ik mijn hoofd in mijn handen zakken, goed gedaan Tara, heel goed gedaan.

•••

Voorzichtig schuif ik mijn been in de pijp van de bruine rijbroek, de wond is genezen en heeft een groot litteken achtergelaten, maar is nog steeds pijnlijk. Ik heb de jurk verruild voor mijn "normale" kleding, mijn eigen kleding zit toch het lekkerst.

Over mijn bruine broek draag ik een lichtbruine tuniek die tot mijn bovenbenen komt.
Mijn arm beschermers laat ik thuis, ik ben niet van plan om te gaan schieten. Ook mijn wapens laat ik in de kamer achter.
Het enige wat ik nog aantrek zijn mijn leren laarzen.

Ik stap met mijn voet in het soepele leer en veter de laars dicht.
Als laatste kam ik mijn haar nog snel even door en gooi ik het naar achter over mijn schouders.

Mijn voeten brengen mij naar de vergaderzaal.
Alleen Aragorn, Frodo en een oudere Hobbit zitten er al.
Ik besluit naast Aragorn te gaan zitten, hopend dat hij niet al te boos is.

Als ik ga zitten schenkt Aragorn mij een kleine glimlach, aan zijn ogen zie ik dat hij het echt meent. Ik glimlach terug, ik ben blij dat het oke is. Als de tijd daar is is Aragorn de eerste die over mijn krachten weet.

Langzaam stroomt de zaal vol, dwergen en elfen uit Mirkwood komen binnen.

Het is grappig om te zien hoe de elfen uit Mirkwood geïrriteerde blikken naar de dwergen werpen.
Ze zijn duidelijk niet erg gecharmeerd van elkaar.

Ik vind dwergen leuk, het zijn harde werkers en laten we eerlijk zijn ze zien er gewoon grappig uit, met die lange baarden en bolle buiken.

Langzaam kijk ik verder in de zaal, mijn ogen nemen iedereen goed op.
Elrond zit ook op zijn plaats naast hem zit zijn dochter Arwen, ik zie haar af en toe blikken wisselen met Aragorn. Zou er iets gaande zijn tussen die twee?

Dan haken mijn ogen zich in twee helderblauwe ogen, dezelfde als gister.
Met moeite wend ik mijn blik af, wie is die elf?

Even later kijk ik voorzichtig terug, de elf kijkt nog steeds in mijn richting.
Hij heeft lange blonde haren die glanzend over zijn schouders hangen, zijn blauwe ogen staan zelfverzekerd.
Zijn huid is bleek en hoe erg ik mijn best ook doe, ik vind geen oneffenheden
De donkere wenkbrauwen van de elf, die totaal niet bij zijn haren en huid past maken hem nog knapper.
Hoe kan iemand zo perfect zijn?

Ik draai mij om naar Aragorn.
'Wie is die elf?' Ik knik in de richting van de elf.

Een grote glimlach verschijnt op Aragorn zijn gezicht.

'Dat is Legolas, prins van The Woodland Realm oftewel Mirkwood, vind je hem leuk?'

Ik kuch en schud mijn hoofd, 'nee, als ik naar iemand vraag betekent dat niet gelijk dat ik hem leuk vind'.

•••

'Vreemdelingen uit verre landen, oude vrienden. Jullie zijn bij elkaar geroepen om de dreiging uit Mordor te beantwoorden. Midden-Aarde staat op de rand van vernietiging. Niemand kan ontsnappen. Je zult verenigd worden of je zult vallen'.

Het geroezemoes verandert in doodse stilte.
Zenuwachtig friemel ik met mijn vingers, zij hij nou echt dat Midden-Aarde op de rand van vernietiging staat?

'Frodo breng de ring naar voren'.

Frodo schuivelt naar voren en legt de ring op de ronde stenen tafel.
Daarna loopt hij snel terug naar zijn plaats.

'Dus het is waar'. Een zware stem schalt door de ruimte.
Een man met rossig haar en baard staat op. 'In een droom zag ik de oostelijke hemel donker worden, maar in het westen hing een bleek wit licht. Mensen huilden en de doem was dichtbij'.

De man keek naar de ring met een vreemde blik in zijn ogen, nu al was hij in de ban van de ring.

De man loopt langzaam naar de tafel terwijl hij steeds maar een ding mompelt 'Isildur's vloek'.
Hij reikt met zijn hand naar de ring..

'Boromir!'

Dat is dus zijn naam, hij is de zoon van de stadhouder van Gondor.

Elrond is opgestaan en kijkt Boromir dreigend aan.
De man van Gondor kijkt verschrikt op, haast alsof hij net niet zichzelf was. Snel loopt hij terug naar zijn plaats en gaat hij zitten.

Ik weet niet wat ik van Boromir moet vinden, hij lijkt mij een dappere man maar hij kan duidelijk niet tegen de duistere krachten van de ring.

'Het is een geschenk, een geschenk van de vijanden van Mordor. We moeten het tegen hen gebruiken. Lang heeft mijn vader de stadhouder van Gondor de krachten van Mordor tegengehouden. Door het bloed van onze mensen zijn jullie landen veilig! Geef de ring aan Gondor, we kunnen het tegen onze vijand gebruiken'.

Aragorn staat op, 'de ring moet vernietigd worden, je kan er niet mee omgaan, niemand van ons kan dat!'

' en wat weet een simpele ranger van deze zaak?'

Ik sta op, ik ben klaar met Boromir. Niemand praat zo over een vriend van mij.
Maar terwijl ik opsta is er ook een andere elf die opstaat.
Het is prins Legolas.
Ik voel mijn gezicht gloeien, ik knik naar de elf als teken dat hij mag praten. Snel ga ik weer op mijn stoel zitten.

'Hij is niet zomaar een ranger, hij is Aragorn zoon van Arathorn, erfgenaam van Isildur. Jij bent jouw troon aan hem verschuldigd'.

Verbaast kijk ik naar Aragorn, dat had hij wel even mogen zeggen.

Terwijl Legolas gaat zitten staat Boromir alweer op. ' Aragorn? Is dit Isildur's erfgenaam?
Boromir kijkt even verbaast op maar krijgt dan weer een besliste uitdrukking op zijn gezicht.
'Gondor heeft geen koning, Gondor heeft geen koning nodig!'

'Aragorn heeft gelijk' zegt Gandalf.
'Wij kunnen het niet gebruiken'.

Elrond staat op, 'We hebben maar een keuze, de ring moet vernietigd worden'.

'Nou waar wachten we op?' Een van de dwergen komt overeind.
In zijn hand heeft hij een bijl.
Ik schud mijn hoofd en wil wat zeggen maar de dwerg laat zijn bijl zakken en met een harde kling komt hij neer.

Eerst denk ik dat de ring serieus kapot is maar dan zie ik de dwerg door de lucht vliegen samen met delen van de bijl.

'De ring kan niet gebroken worden, Gimli zoon van Gloin. Wij hebben daar de middelen niet voor. De ring moet naar Mordor worden gebracht.'
Elrond kijkt ons met een sirieuze blik aan, 'de ring moet in de Doemberg worden gegooid. Op de plek waar hij gemaakt is, en een van jullie moet dat doen'.

'Je loopt niet simpel Mordor in, de zwarte poorten worden door meer bewaakt dat alleen maar Orks. Er is daar een kwaad dat nooit slaapt en het grote oog is altijd waakzaam. Het is een groot niemandsland bedenkt met as en stof, de lucht die je daar inademt is giftig. Niet met tienduizend man kom je daar binnen. Het is dwaasheid'.

Boromir heeft gelijk, maar de ring moet vernietigd worden.

Ik sta op en kijk naar Boromir, 'heb je niet gehoord wat heer Elrond net zei, de ring moet vernietigd worden'.

'En jij was zeker van plan dat te gaan doen!?' Roept een zware bromstem.

Ik draai mij om en zie dat dezelfde dwerg die net had geprobeerd de ring met een bijl kapot te slaan, mij uitdagend aan kijkt.

'Zij zou het tien keer beter doen dan jij !' Een warme stem die zacht maar toch duidelijk klinkt komt van achter. Verbaast draai ik mij om, van wie was die stem?

Achter mij staan Legolas, de prins van Mirkwood.
Had hij het zojuist voor mij opgenomen?

'Niemand vertrouwt een elf!'
Roept de dwerg nu.

De andere elfen van Mirkwood staan nu ook op. De dwergen en de elfen gaan nu in discussie.

Nog steeds verbijsterd over wat er zojuist gebeurd was laat ik mij in mijn stoel zakken.

'Het lijkt erop dat de elf jou ook leuk vind Tara'.

Dit is een best lang hoofdstuk volgens mij :^). 1503 woorden
Hier zullen jullie het de komende tijd even mee moeten doen.
Ik ga nu folders lopen dus tot over 3 uur ofso :/.
Baayy ❤❤

Ps: omg weetje ik kom er net achter dat ik die dwergen in mijn verhaal kabouters heb genoemd hahaha. Oepsie. Ik heb het even veranderd hor :^)).