(De song in dit hoofdstuk is een nieuwe song van Bright Guardian Akira. Het kan spoilers bevatten voor na de vierde serie, dus let op. Ik vindt dit persoonlijk echt mooi en zielig)

Zoals ik met de villains heb gedaan, ga ik nu hetzelfde doen met de mains. Van sommige weten jullie het al, onder andere Vuurster, Braamster en Kraaiveder, dus daar zal ik het minder uitgebreid over hebben. (Ik weet dat sommige Grijsstreep, Blauwster en Ravenpoot ook als mains zien, maar voor eigen gemak neem ik hun er niet bij)

Also, let op voor spoilers tot aan de zesde serie.

Vuurster: jullie weten al wat ik van hem vind, in het begin leuk, maar eens na de eerste serie veel minder.

Vederstaart: ik weet niet echt hoe ik me over haar voel. Tenslotte heeft ze nooit echt een point of view gehad, en was ze na het tweede boek al dood. Dus, heb niet echt een mening over haar, ze is neutraal bij mij.

Taanpels: ik vind haar wel leuk. Ze is een sterke poes met sterke karakter eigenschappen. Ik moet zeggen dat ik het interessant zou hebben gevonden moest ze een point of view hebben gehad in de tweede serie. Hierna is ze echter, net zoals vele karakters, naar de achtergrond geschoven. En omdat ze dan ook nog eens in een andere clan woont hoor je al helemaal niet veel meer over haar. Ik weet dat ze wat regelmatiger zal voorkomen in de zesde serie, aangezien één van de mains in de SchaduwClan leeft. En ik hoop dat ze ook wat belangrijker word in de zevende serie, zeker na wat er met haar broer is gebeurt. Ik denk dat haar relatie met Lijsterster echter niet nodig was... ze zou perfect zijn geweest zonder partner, maar ja, dan zouden we het Vlamstaart drama niet hebben en zou Dove niet met Tiger zijn. Ook vind ik Lijster zelf gewoon niet bij haar passen, en zeker niet na het lezen van Bramblestar's storm... (hij was echt zeer respectloos naar zijn partner toe)

Stormvacht: ook hij is redelijk neutraal bij mij. Ik bedoel, voor het merendeels van de serie is hij eerder weg of Grijsstreep 2.0... ik vond het wel goed dat ze Braamster's arc hebben geschrapt in het tweede boek en in plaats daarvan Stormvacht wat spotlight gegeven, wat zeker nodig was aangezien het zijn zus was dat stierf.

Kraaiveder: nou, ik heb al over Kraaiveder gesproken. Ik vond hem interessanter als krijger dan als leerling, deels omdat hij als leerling redelijk vervelend was soms. En dan heb je natuurlijk de drama's in zijn krijgersleven. Zijn relatie met Loof begon goed, maar na een tijdje was het te rushed om goed te zijn, waardoor het niet leuk meer was. Ik vond hem voorla zeer interessant na de tweede serie omdat zijn leven een paar van de grootste (en naar mijn mening beste) liefdes dramas had in de hele serie.

Braamklauw: nou, jullie weten al wat ik over hem denk, maar ik ga toch nog eens over mijn punten.
Braamklauw...... nou, ik vind hem echt niet leuk. Ik haat hem niet zo erg als zijn broer, maar hij zit toch tussen mijn top tien minst favoriete karakters. Ik vond zijn arc echt verschrikkelijk saai, niet zo saai als een van de latere arcs, maar dan nog vond ik het niet interessant genoeg. Ze hadden zo een goed idee met "laten we Tijgerster een zoon geven die niet slecht is maar wel op hem lijkt." zo goed. In de eerste serie was hij een zeer goed begin, een kitten die zijn best deed om zich te bewijzen aan zijn clan, maar al dit werd gewoon in de vuilbak gegooid in de tweede serie. Ze probeerde het te laten lijken of hij niet was veranderd, maar dat was hij wel, en niet voor het goede... Ook vond ik zijn relatie met Kwik echt slecht, hij was zeer onredelijk en heeft geen respect naar haar toe, zeker na de laatste hoop. Dus, ja, ik hou niet van hem.

Kwiklicht: Nou, Kwik is persoonlijk een van mijn lievelingskarakters. Ik vond ze soms irritant in de tweede serie, maar voor het algemeen vond ik haar arc het leukste in de tweede serie. Ik vond het wel een beetje jammer dat Loof haar had verplicht om voor haar kits te zorgen, maar ze heeft de drie kits wel goed opgevoed. Ik ben blij dat Hulst en Gaai haar min of meer begrepen, en zowel Loof als kwik vergaven voor wat ze deden. Ook vind ik het zeer zielig dat de erins hebben besloten om haar bij Braam te houden, aangezien hij, zeker na de vierde serie, een verschrikkelijke partner wordt naar haar toe. (Also, voor de kwiklicht fabs, BGA, heeft een paar dagen geleden een song over haar geschreven, het is echt prachtig. Het is de song die ik in dit hoofdtuk heb geplaatst.)

Loofpoel: Nou, ik weet het niet. Ik vind Loof wel een zeer leuk karakter, maar het was niet mijn persoonlijke lieveling. Haar arc was redelijk interessant omdat zijn in het woud achter bleef en de eerste medicijnkat was van wie we een pov kregen. Maar om eerlijk te zijn, ik vond ze niet zo leuk dat ik haar arc nog goed herinner. Ik bedoel, de main plotpoints weet ik nog, maar de stukken in between niet. Ik vond haar wel interessanter na de tweede serie om de een of andere reden.

Hulstloof: Ah, Hulstloof. Ondanks dat ik haar arc ontzettend saai vond is ze nog steeds een van mijn lievelingskarakters. Ik vond haar manier van denken wel leuk, zo een kat die echt extreem gelovig is. Om eerlijk te zijn verschoot ik er zelf van dat ik haar zo leuk zou vinden, want ja, ik ben compleet niet gelovig. Ook vond ik het wel leuk dat ze hebben besloten om een hoofdkarakter het verkeerde pad op te laten gaan, haar gek laten te worden. Ondanks dat ik moet toegeven dat ik de derde serie zo ver het saaiste vond en absoluut niet nog eens ga lezen, vindt ik dat dit de serie was waar de erins gewaagder weren. Met krachten zoals gedachten lezen en onverslaanbaarheid, en twee "speciale" hoofdkarakters waarvan Gaaiveder, die blind is en Hulstloof die gek wordt. Ik denk dat dit toch allemaal het begin was van de warriors zoals we die nu kennen. Dus ja, ik vond Hulstloof wel leuk, ik vond het vooral jammer dat ze haar zo lang uit de serie hebben gegooid om uiteindelijk terug te komen om te sterven. Dat noem ik nou eens een d*** move.

Leeuwvlam: nou, ik ga eerlijk zijn. Ik vind hem tot nu toe het saaiste hoofdkarakter dat er bestaat. Ik vond hem zelfs minder leuk dan Braamster... ten eerste vond ik zijn arc verschrikkelijk saai, zowel in de derde als in de vierde serie. Ik ben niet echt de persoon die delen van een boek overslaat, maar je kunt je niet voorstellen hoeveel keer ik gewoon gewenst heb dat ik delen kon overslaan elke keer dat ik zijn delen las. Daarbij vind ik zijn karakter ook gewoon saai. Hij de "normale stoere gast" die je in elk tienerverhaal tegenkomt. Zo een die denkt dat hij overal de beste in is. Het ergste is dat ik hem als leerling leuker vond dan als krijger. Dus ja, Leeuwvlam is absoluut mijn minst favoriete kat op dit lijstje.

Gaaiveder: Nou Gaaiveder aan de andere kant had de enige arc in de derde serie die ik echt leuk vond. In vond het zo geweldig hoe de schrijvers zijn blindheid hebben aangepakt, geloof het of niet, maar ik had een mindblow als ik in "het tweede gezicht" de lijn las dat Gaaikit zei. Ik kan het me nog goed herinneren,  de manier waarop ze hem beschreven als een normale kat en dan uit het niets, de gefrustreerde Gaaikit de zin "Ik haat het om blind te zijn" uitpoepte. Ook de manier waarop hij altijd zo slecht gezind is en zo sarcastisch is vind ik geweldig. Hij is zeker een van mijn favorieten zo ver.

Duifvleugel: nou, Duif is je typische marry sue, maar ik vond haar nog steeds redelijk leuk. Ik weet niet wat ik precies waardeerde aan haar, maar ik kan me herinneren dat ik de vierde leerling een zeer leuk boek vond, niet zo leuk als andere boeken uit de serie, maar dan nog, ik vond haar arc wel leuk. Het enige dat ik minder leuk vond was haar relatie met Tijgerhart... nou, ten eerste vond ik Tijger niet eens zo speciaal, en ik had geen idee wat ze in hem zag, en ten tweede ben ik niet echt voor liefde in het algemeen. Maar ja, iedereen zijn eigen interesses zeker. Dus ik vond haar wel redelijk, maar niet de beste.

Lindepoel: Nou ik hou van Lindepoel. Ik wist al op voorhand dat ze in de vierde serie zou komen en was zo blij toen ik eindelijk haar pov kon lezen ergens halverwege in het tweede boek. Ik vond haar echt zeer leuk, vooral het feit dat dit eigenlijk een van de eerste keren is dat een kat in het duistere woud bleef ook al wist ze hoe slecht het was. Ik bedoel, Braamklauw is uiteindelijk weg gegaan toen hij realiseerde dat zijn vader slechte bedoelingen had, en Leeuwvlam heeft even vol gehouden maar is uiteindelijk ook vertrokken ol dezelfde reden. Maar Linde had de moet om elke nacht haar leven op het spel te zetten om haar clan te redden. Ook was zij de enige van de drie die in staat was een duistere woud kat te doden tijdens haar training, niet dat dat goed was, maar velen zouden het niet in hun gehad hebben. Daarbij vond ik het ook wel leuk dat ze zo een serieuze zuster ruzie hadden, dit is een van de eerste keren dat ik me goed kan herinneren waarin twee zussen niet overeen kwamen in de serie, tot nu toe hebben alle zussen/ broers altijd al een goede relatie gehad, daar mocht wel eens verandering in komen, want het begon soms echt onrealistisch te worden.

Ik weet dat er sommige van jullie deze karakters nog niet goed kennen, dus pas op, je betreed het Engelse spoiler gebied

Grijze Vleugel: Nou, even een beetje info. Grijze Vleugel is een van de drie hoofdkarakters uit de vijfde serie, waarvan al een boek vertaalt is. Hij heeft een pov in elk boek.
Ik persoonlijk vond Grijze Vleugel wel meuk. Ik had eerst het gevoel dat hij te veel op Vuurster zou lijken, wat eerst wel zo was, maar met de tijd mee veranderde dit. Niet zoals Vuurster leerde Grijze Vleugel dat het niet altijd een goed idee is om je neus in andermans zaken te steken, aangezien hij daardoor vaak ruzies kreeg met groepgenoten en zijn broers. Ook was hij het eerste karakter die astma heeft en een pov, natuurlijk had hij dit nog niet in het eerste boek. Ook vond ik het leuk dat hij een van de eerste mains is met meer als een partner. Natuurlijk heb je Duif en Kraai, maar ik bedoel, Duif heeft nooit van Hommel gehouden en Kraai, wel die had geen pov. Daarbij was hij ook het eerste karakter die een sterfscènes had uit zijn eigen pov, als we de super edities en novella's er niet bij rekenen natuurlijk. Ik persoonlijk vond zijn hoogtepunt toen hij nog leider was van de toekomstige SchaduwClan (en een paar katten uit de andere clans, maar vooral de schaduwclan). Daarna begon het iets saaier te worden. Maar dan rond de tijd dat hij en Slate samen waren vond ik zijn pov dan weer beter.

Donder: Donder is de enige overlevende kit van Heldere Hemel en Storm, hij is geadopteerd door Haviksduik en Grijze Vleugel (ook al waren ze geen partners) nadat zijn moeder gestorven was en zijn vader hem niet wou. Hij heeft een pov vanaf het tweede boek (Donderwolken, word verwacht in april).
Ik weet niet echt wat ik van Donder moet denken. Ik vond hem wel leuk soms, maar soms vond ik zijn pov ook saai. Donder is zo het typische karakter die word achter gelaten door zijn verschrikkelijke vader maar nog steeds hoopt dat hij hem ooit trots kan krijgen. Voor het merendeels van zijn arc is dit letterlijk zijn plot, hij groeit op bij Grijze Vleugel, maar wilt bij Heldere Hemel zijn. Uiteindelijk gebeurt er iets en ziet hij zijn kans. Hij gaat mee met zijn vader maar komt er na een lange tijd achter dat die egoïstisch is en dat hij er nooit zal in slagen zijn vader echt trots op hem te krijgen. Dus gaat hij terug in de hoop dat de anderen het begrijpen, nog steeds met de wens om zijn echte vader ooit trots te krijgen, maar ondertussen zitten ze in een ruzie en loopt alles fout. Dit is letterlijk Donders arc voor de eerste vier boeken. Hij had ergens in het vierde boek een relatie, maar die werd snel afgebroken toen hij erachter kwam dat zijn "vriendin" de dochter was van een kat die hun heeft proberen te vermoorden. Daarna is daar ook nog eens drama rond gemaakt omdat die kat wel van hem hield en omgekeerd, maar ze niet meer samen kwamen omdat Donder zich verraden voelde. Zijn arc begon, voor mij, eigenlijk pas leuk te worden toen hij terug bij zijn echte vader ging gaan wonen alleen om er achter te komen dat hij beter af is op zijn eentje en zijn eigen groep opstart in een ander deel van het woud. Dus voor het merendeel vond ik zijn arc wel een beetje leuk, maar niet leuk genoeg om te zeggen dat ik het zo opnieuw zou lezen.

Heldere Hemel: Heldere Hemel is Grijze Vleugels broer en de vader van Donder. Hij wordt in de eerste drie boeken gezien als een villain, maar krijgt een pov in het derde boek. Vanaf het vierde boek wordt hij eerde gezien als een slechte kat die probeert goed te zijn maar verschrikkelijk faalt.
Nou, net zoals Donder vond ik dit een moeilijke. Ik vond hem zeer leuk als villain, maar als main, niet echt. Ik vond het vooral frustrerend als ik zijn stukken las. Ik denk dat ik persoonlijk zijn stukken uit het derde boek het beste vond, omdat hij dan nog de villain was, maar daarna vond ik het gewoon raar. Het was raar om te lezen dat hij zijn best deed ol beter te zijn, maar gewoon verschrikkelijk faalde. Het voelde raar aan dat het hem speet dat hij zo rot deed naar Donder, Grijze Vleugel en Gespitste Piek, en hoopte dat hij het goed kon maken, ondanks het feit wat hij daarvoor allemaal had gedaan. Het voelde gewoon raar aan en soms had ik het gevoel dat het een beetje out of character was. Dus ja, goede villain, slechte main naar mijn mening.

Alderpaw/heart: Alderheart is een van de twee overlevende kits van Braamster en Kwiklicht. Hij is de Donderclan medicijnkat en heeft een pov vanaf het eerste boek uit de zesde serie.
Ik zit nu ergens halverwege "The apprentice's quest" en ik moet toegeven, ik vind Alderpaw geweldig. Alder is denk ik de eerste kat in de serie (buiten Ravenpoot misschien) die echt last heeft van verschrikkelijk veel angsten en ongepastheden, of hoe ze het in het engels noemen, anxiety. Hij begon als leerling krijger maar voelde zich vanaf het begin al een mislukkeling, wat wel te begrijpen is als je na een maan training nog geen enkele prooi hebt gevangen en geen enkele gevechtsbeweging onder de knie hebt... Door een visioen wordt hij Medicijnkat, wat hem iets beter ligt. Wat ik vooral zo leuk aan zijn arc vind is dat stemmetje in zijn hoofd, een die iedereen wal al eens zal gehad hebben, die hel zegt dat hij het niet kan, dat hij het nooit zal kunnen. Ik denk dat Alderheart tot nu toe een van de meest herkenbare karakters is voor mij. Ik vind het gewoon heel gemakkelijk om me in zijn poten te plaatsen en ik hoop dat we vaker dit soort karakters zagen. Vooral in de eerste vijf series... dus ja, tot nu toe vind ik Alderheart een zeer leuk karakter.

Over de mains Twigbranch en Violetshine uit de zesde serie kan ik nog niet veel zeggen, aangezien zij pas voorkomen in het tweede boek. En de katten Bristlefrost, Shadowsight en Rootpaw uit de zevende serie kan ik ook niet veel zeggen.

Einde spoilers

Anyways, ik hoop dat jullie het leuk vonden, laat zeker eens weten wat jullie mening is en of je akkoord of juist niet akkoord gaat met wat ik zeg.