Ik ga het niet al te uitgebreid maken, aangezien ik in een ander boek al heb geplaatst wat ik van het boek vond. Er is juist een ding dat ik even nog wou zeggen.

Gedurende Hulstloofs tijd in de tunnels worden zij en Vallend Blad vrienden, als niet meer dan vrienden ;). Maar er is een ding waarvan ik vond dat het een reactie van Hulstloof verdiende. Gedurende bijna het hele boek vraagt Hulstloof haar dingen af zoals, 'Waarom eet Vallend Blad niet samen met mij.' Of 'waar eet hij, ik zie hem nooit jagen voor zichzelf.' En zelfs dit 'zijn lichaam is zo koud als iets. Waarom voelt hij niet warm aan.' De lezer zou normaal al weten dat Vallend Blad dood is (of toch als je de derde serie al gelezen hebt, wat normaal de bedoeling is). Maar Hulstloof weet dat niet. En ondanks dat beide katten zeer lang hun verleden van elkaar gehouden hebben, besloot Hulstloof hem te vertellen over de reden waarom ze in de tunnels is. Dat haar moeder haar haar hele leven heeft voorgelogen, en dat ze iemand heeft vermoord. Maar Vallend Blad vertelt Hulstloof nooit dat hij eigenlijk dood is, of toch, het komt niet voor in het boek. Ik zou het zeer interessant hebben gevonden als hij dat wel deed. En dat we een reactie krijgen van Hulstloof. Ze zou waarschijnlijk geshockeerd zijn, wat logisch is, ze geloofde haar hele leven lang dat er niets anders was als de SterrenClan en eventueel het Duistere woud. Ze had zelf nog nooit met een dode kat gepraat, of toch niet dat ze ervan af wist. Ik denk gewoon dat dat iets was dat de erins erin moesten zetten, en van voor ik het begon te lezen had ik gehoopt dat dit in een hoofdstuk voorkwam, jammergenoeg gebeurde dat niet, en was ik wel een beetje teleurgesteld.