de  mensen in de wolken

zijn de wolken van  verloren geliefde

ze zijn er daar boven

in dat hele hele hogen

elk zon en elke regen hebben hun ook moeten beleven

ze waken over ieder zonder ooit maar te beven

en je vraagt me nu wat ben ik

ik ben ik en ik wacht op de mensen in de wolken

die door mijn bloed zullen gaan kolken

en me dan voor heel heel even mee nemen om al deze dingen te beleven

hey mensen dit is maybe iets minder gedicht dan de vorgen maar vind hem wel leuk hoop jullie ook XXX