Sad life.
Ik heb me bedacht. Er is zoooveel gebeurd dat ik het echt niet allemaal kan opschrijven. Ook weet ik minstens de helft niet meer omdat het al meer dan een half jaar geleden is. Ik heb dit boek al wel eens online gezet. Of nou ja, alleen het eerste hoofdstuk dan. 2 minuten daarna heb ik het weer offline gehaald. Ik was te onzeker om het te publiceren en ik was bang dat ik het nooit af zou maken.
Dat laatste is waar. Ik kn dit niet meer. Ik ben de helft alweer vergeten en anders zou ik het samen met een paar kinders (Emma en Suus) die in mijn klas zitten moeten afmaken.
Maar nu gaat dat dus niet meer.
Toch wil ik het boek graag online zetten. Misschien maak ik het ooit toch we af.
Ook probeer ik al mijn klasverhalen online te zetten. Het zijn allemaal super leuke ideeën alleen ik had eigenlijk nooit tijd om ze uit te werken. Het nu is vakantie en ik heb er nu wem de tijd voor. Dus ben ik nu druk bezig met al die verhalen. Dat is ook 1 van de redenen dat mijn andere boekjes nu ene beetje stil staan.
Dusss ik doe mijn best om alle kladverhalen uit te werken en waarschijnlijk ga ik dit boek dus niet meer afmaken.
Dankjewel voor het lezen en ik hoop dat je het begrijpt.
Dag, Pip.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top