SA byahe papauwi ay isinandal ko 'yong ulo ko sa balikat niya isinuksok sa braso niya ang akin.

"Sleepy?" he whispered, creasing my hair.

"Yes, I'm tired." humikab pa ako at ipinikit na talaga ang mata. Truly Disney will bring out your inner child.

Tumambay pa muna kami sa convenience store bago sa hotel at ipinagpasalamat ko talaga na nakatulog ako agad.

"BALI babalik tayo rito sa hotel room natin by 4 p.m. sharp para makapag-ayos tayo." Paalala ni Firth habang sine-set ang alarm sa cellphone niya.

Ang una naming ginawa sa Ginza ay kumain after that I chose to browse because there is so much luxury here, but I bought clothing and Firth got a pair of shoes. I also bought clothes for him, while he bought a dress for me. Maganda sa Ginza pero sa palagay ko mas maganda kapag gabi.

Shibuya is the second.

"Wow there really are a lot of people going from another side to another," narito kami ngayon sa pedestrian and there really are a lot of people.

"Hold my hand." Firth whispered kaya naman hinawakan ko ang kamay niya. "Hindi ganyan," he whispered then intertwined our hands. Sisinghalan ko pa sana ito pero hinila niya na ako patawid.

Nagpunta naman kami sa Yoyogi Park, it offers a lot of food, especially seafood.

"I want to eat again," I mumbled and so as Firth who heard it kaya dumeretso siya sa isang stall.

"There's a part where it's peaceful but not really coz' there's a lot of kids there. Do you want to go there para hindi ka masyadong masikipan rito?"

Pagkarating namin sa area na sinabi niya ay maraming ngang bata. Nonetheless it's okay for me since gusto ko maingay.

"Here say ahh," Firth was making me open my mouth so that he could put the oyster inside my mouth, so I mimicked his voice and how he opened his mouth.

"Hmm! It tastes so good! Try it, Firth! try it!" pamimilit ko rito dahil ang gusto lang ata nitong gawin ay subuan lang ako at walang balak kumain.

"It tastes nice right?" I asked enthusiastically it's creamy not like other oysters that have a soup or so whatever this one's the best I think so far.

"Yeah, it's good." Sagot nito at pinagpatuloy ang pag susubo sa akin ako naman ay nag vi-video sa paligid. Itinapat ko rin sa kaniya ang cellphone ko kaya ngumiti siya rito.

"Can I post this? You look cute here."

"Yeah, go on, feel free love." When I got that signal, I immediately uploaded it on my ig story at wala pang limang minuto ay marami nang nag message sa akin kaya nag do not disturb ako.

Nang matapos kami kumain ay nag ikot-ikot pa muna kami sa parke bago lumipat sa Miyashita Park para mag picture, we took pictures of each other, we also took picture together.

Tinitignan ko ang mga kuha namin nang mangulbit si Firth sa gilid ko. "Send mo sa 'kin."

"Saan ko i-se-send? E-mail mo?"

Namumula niyang iniwas ang paningin sa akin. "Instagram."

"Ano name mo sa Instagram?"

"@ad_firth,"

"Sandali follow kita tapos follow back mo rin ako ha! Kapag hindi mo 'ko finollow back who you ka sa 'kin." Masungit ngunit nag babanta kong ani na tinawanan lang ng loko.

"Nice username, @kairiiñez." aniya na tinawanan ko lang.

Sinend ko sa kaniya lahat ng pictures na natake namin pati na rin 'yong kahapon from Disney.

Iisa lang ang post niya naka black and white 'yon habang nasa likod niya ay ang aircraft, naka uniporme rin siya.

Nang matapos kaming kumain ay lumipat naman kami sa Harajuku hindi naman problema ang palipat-lipat dahil malalapit lang naman ang apat na pupuntahan namin. Marami akong nakitang sweets sa Harajuku. Gaya noong mga nauna ay saglit lang rin kami dahil hinahabol namin ang oras.

Shinjuku, Tokyo Metropolitan Government Building.

Maaga pa nang makarating kami rito kaya naman napagpasyahan namin na pumunta rito sa itaas para sa magandang view.

"This is so tall; the view was so good! I bet this is more beautiful during sunset." Pagdadaldal ko pero wala akong nakuhang sagot kay Firth kaya lumingon ako sa kaniya at natagpuan kong kinukuhanan ako ng litrato sa cellphone niya.

"Talaga ba Firth? Ayaw mo pagamit 'yong cellphone mo tapos pi-ni-picturan mo naman pala ako. Pasa mo sa akin 'yan ah?"

"No way this is mine exclusively ako lang ang pwedeng makakita."

Nagtagal pa kami ro'n ng 30 minutes. Nag kulitan lang kaming dalawa pagkatapos ay pumunta kami sa Omoide Yokocho kung tawagin. Kumain kami ulit there's a lot of authentic Japanese foods here lalo na sa mga alleys nila.

"Puro na tayo kain tignan mo konti pa lang 'yong nabibili natin." I said getting sulky.

"Hayaan mo na at least busog tayo." he said then chuckled.

Sa east exit ay maraming shopping stores kaya nakabili ulit ako ng kung ano-ano hindi lang naman mga branded ang pinagbibili ko rito dahil mayroon akong isang bag na galing sa mga nadadaanan naming na souvenir at iba pang matatagpuan sa daan dito sa Japan. Nang mapagod ay pumasok kami sa park named Shinjukugyoen it was more peaceful than the first park we visited.

I seated at the grass while Firth lay down and put his head on my lap, ako naman ay pinaglalaruan na ang buhok niya hagggang sa unti-unti nitong isinara ang mata. I took a picture of him habang hinihintay na magising ito.

Hindi rin naman nagtagal ay nagising siya at nag-aya na kumuha ng litrato na sinang-ayunan ko. I just posed at the camera siya naman ay todo effort sa pag kuha kung minsan ay dumadapa pa dahil maganda daw ang shot doon.

"Ayan! You look stunning! Isa pa!" hirit pa niya kanina niya pa ako kinukuhanan ng litrato at kanina niya pa ako pinupuri hindi ko na tuloy alam kung nan-ti-trip ba siya o ano nahihiya na rin ako dahil parang mayroon kaming photoshoot sa ginagawa niya.

I also took a picture of him at nag selfie pa kami may picture din na nag katinginan kaming dalawa na pilit niyang hinihingi sa akin ang kopya.

"Huwag kang magulo." banta ko dahil nakasakay na kami sa subway pabalik sa hotel at alog siya ng alog sa akin. Mabuti naman at nakinig ito sa akin at ngumuso na lang sa tabi ko

"SEND it to me na kasi." He said while clinging to me. Narito kami sa airport hindi pa rin siya natigil sa kakukulit sa akin na ipasa sa kaniya. Ang crew ay napapabaling ang atensyon sa aming dalawa dahil kay Firth.

"Send it to yourself para matahimik ka na, sandli lang bitiwan mo na muna ako." Pagbitiw niya ay kinuha ko sa bulsa ko ang cellphone ko at ibinigay sa kaniya. "Bahala ka na mag pasa sa account mo balik mo na lang sa akin mamaya." Tuwang-tuwa naman siya dahil doon at pinahila kay Kevin 'yong maleta niya. Siraulo talaga.

Sa flight ay maayos naman ang lahat simula pag take-off hanggang sa makarating kami sa Manila.

"Thank you for choosing AirBáñez as your Airline today we hope to see you soon, enjoy your stay here in Manila."

"Here's your phone love," abot nito sa akin na agad ko namang ibinulsa. "So, hindi na naman tayo magkikita? Can I call you from time to time?"

"Yeah, feel free alam mo naman na 'yong Instagram ko we can chat there, and you also have my number."

He hugged me. A tight one while whispering his thank you, binusinahan namin ang isa't isa dahil apparently ilang kotse lang layo ng sasakyan namin.

We did keep our communication; he would always message and call me from time to time hanggang sa masanay ako. Kapag parehas rin kaming walang flight ay lalabas kami at kakain.

Sabihin ko man na ayaw ko ay hindi ko maitatangging gusto ko ang pakiramdam na nariyan siya.

"AYUN nga give me feedback ha kung sa tingin mo dapat ba pumayag ako or hindi." sabi ko rito habang naglalagay ako ng cream sa mukha ko.

"Shoot it, but I'm telling you love parang alam ko na kung tungkol saan 'to e," he said helplessly.

"May humingi kasi sa akin ng favor at matagal ko na siyang kilala, hindi ako maka hindi kaya lang kapos ako sa oras dahil may flight ako. Gusto niya kasing sa akin muna 'yong anak nila na babae." I said at kinagat ang pangibabang labi dahil napansin ko na medyo dumilim ang mukha niya.

"Say no." pinal na sabi nito habang kumukuha ng tubig sa ref.

"Pero ano kasi e-"

"Kairi, hindi mo kailangang um-oo sa mga request nila sometimes you need to say no lalo na kapag ganyan. Bakit sa 'yo iiwanan? Wala ba silang ibang kamag-anak na malapit sa kanila? Isa pa may anak sila tapos sabi mo noong nakaraan na magbabakasyon sila. They have a child bakit hindi nila isama?" iritado na talaga nitong ani ang mga kilay ay mag kasalubong.

"Sorry," I said pouting a bit.

"There's no need to apologize, Kairi; what I'm saying here is that you should learn to say no. You don't have to always appease them by saying 'yes'. It's great that you assisted them, but Kairi, there are certain individuals who will take advantage of your generosity. You are an angel, a wonderful woman." Kung kanina ay galit siya at iritado ngayon naman ay lumambot na ang ekspresyon ng mukha ang boses ay naging mahinahon na rin.

"By the way love free ako next week date tayo?" pag-iiwas nito sa topic bumalik na rin ito sa pagiging excited.

"Is it a friendly one or the romantic one?" I asked teasing him na ikinatawa niya sa kabila halatang tuwang-tuwa sa paniniguro ko.

"Can I pick the romantic one?" he's hopeful.

"Naku! delikado ka na talaga. Hayaan mo kapag manliligaw ka mag paalam ka muna para malaman ko. Oo nga pala may nag me-message pa rin ba sa 'yo 'yong mga kakilala ko?"

He laughed at my statement. "Sige I will, 'yong mga nag me-message naman ay kahit pa paano ay hindi na katulad noong una."

Nag post kasi kami ng picture noong nasa Japan kami at grabe ang mga message na natanggap namin doon. We posted our pictures together, eating and shopping na naging 'kontrobersyal' sa mga kaibigan namin.

"Imagine the horror of my father noong pinakita sa kaniya ng kapatid ko na babae 'yong picture nating dalawa." He said laughing.

"I remember that! Tapos 'yong mga stories natin naka tag 'yong isa't isa tapos nag message sa akin 'yong kapatid mo asking if I'm your girlfriend," humagalpak kaming dalawa at nagpatuloy pa ang usapan namin tungkol sa kung ano-anong bagay.

Halos madaling araw na kami natapos mag-usap kaya naman hapon na ako nagising kinabukasan ayos lang naman dahil wala akong flight sa susunod na araw pa ang alis ko pa Australia.

"GOOD afternoon dad," magalang na pagbati ko lalo pa at hindi na kami nakapag-usap pa pagtapos ng 'sagutan' namin.

"How's work?" tanong nito ang isa naman sa kasambahay namin ay hinahainan ako ng pagkain.

"Okay naman po." I replied to my dad na ngayon ay ibinaba na ang diyaryo na binabasa.

"Make sure to not make any mistakes." napapikit ako ro'n.

I want to hear how proud you are of me. Kahit isang beses lang.

"Yes, dad rest assured naman po na hindi ako gagawa ng kapalpakan." I feel pressured.

"Nga pala, there's a guy who you hang-out with also a pilot from the airline of your tito at siya din ang nakasama mo noong pumunta ka ng Baguio at Cebu right?" nagulat ako ro'n paano niya nalaman na nagpunta ako doon.

"Yes dad, what about it?" I was curious since ngayon na lang ulit ito nag tanong tungkol sa gan'yang bagay.

"Make sure to bring that man here." He stood up and fixed his coat and tie sakto namang pagbaba ni mom, ang kamay ni dad ay agad na pumulupot sa baywang nito.

"My baby Kairi did you just woke up?" my mom's voice was soft. "You slept late na, I heard your voice kanina may kausap kang lalaki nagtatawanan pa kayo I don't want to interrupt kaya nag dahan-dahan ako sa pagbaba." she giggled ang boses ay nang-aasar si dad naman ay napabaling sa akin. Ang mga mata ay matalim na ikinalunok ko.

"It's not what you think mom!" sa sobrang nerbyos ko ay napatayo pa ako sa kinauupuan ko.

"Oh, come on Kairi you're not a teenager anymore go and get that man halata namang masaya ka ro'n pati siya because I heard your conversation not to mention you guys mentioned the panliligaw! My gosh! I'm so kilig sa inyong dalawa." My mom squealed again while slapping dad's chest.

"Mom it's not like that," pag papaintindi ko lalo pa at mas tumatalim ang tingin ng ama ko.

"Okay my baby Kairi whatever you say. Bye na baby Kai ko we'll get going na baka mahuli pa kami sa meeting. Love you!" mom said at inalis ang hawak ni dad sa kaniya at humalik sa pisngi ko.

TONIGHT is the night! We'll go on our first date. I chose a basic outfit consisting of a white skirt and a colored wine bralette.

"Going on a date tonight baby?"

I was startled because my mom suddenly shows up akala ko ay natutulog na sila dahil ang sabi niya kanina ay masakit ang ulo niya.

"Don't be startled, come on. My baby is already a lady," she added, tearing up. "If you want any guidance, come to me, huh? Will he fetch you?"

"He'll not fetch me here po," nagulat siya ro'n at napahawak pa sa bibig.

"Why? dapat he will fetch you since it's a date!" my mom insisted but I kept on shaking my head.

"I'm the one who said he didn't need to bring me since I have my car," I said, and my mother exclaimed. "Bye mom, I have to leave," I murmured as I kissed her cheeks, at hinatid na ito sa kwarto nila.

"LOVE! I was afraid you'd abandon me!" Firth started.

"Relax, I was running late due to traffic!" I chuckled; he seems worried I won't show up, eh?

"You should have contacted!" he was throwing tantrums and stomping his feet, making me laugh and him glare.

"All right, all right, come here and embrace me. What do you think?" I speak gently so that he would calm down. After four months of chatting and hanging out, I discovered that when he's irritated or if he's upset, he'll sulk, and you need to be nice and patient. I like that he is open to me even.

"No," he growled making me smile softly at him and hugged him unti-unti naman siyang umamo dahil iniyakap niya rin sa beywang ko kalaunan ang dalawang braso niya.

"I'm sorry na ha?"

"You know how to get me na. I can't believe I'm being marupok to you." I bet he's pouting now at masama pa rin ang loob nito so I creased his hair and sometimes whisper to him.

Nagtagal ang yakap ko sa kaniya ng ilang minuto bago kami pumasok at um-order. It's a Korean restaurant kaya maraming tao.

"Here eat it." He said then put beef on lettuce and dip it in the sauce at itinapat sa bibig ko.

"Thank you, Firth."

"Is it tasty? Delicious?"

"Yes. Here try it." I said at ginaya ang ginawa niya.

"Thank you, love," I just smiled at that.

We continued eating and spent almost three hours sitting there eating and chatting.

"Come to think of it love, don't you think it's time for me to court you?" katatapos lang naming kumain at nakaupo na lang kami rito.

"I already told you there's a space, but I don't think you'll be my boyfriend."

"Yeah? But like what you've said there's a space right? Can I then change the fact that you didn't believe I'd be your boyfriend? Can I pursue you?"

"I don't think so, I can't love. I can't love you to the fullest, that would be unfair on your part. You, liking me was already unfair on your part because I am not ready to commit. Even this itong pag labas-labas natin madalas, 'yong pag-uusap natin ay unfair because I know myself, I don't think I'll be able to love someone right now." How can I love someone if I can't love myself right?

It just feels so wrong.

Huminga ako ng malalim at nagpatuloy. "I don't think I'll be able to, I mean sure thing that I can give you my time because I felt different when I'm talking and hanging out with you, but to upgrade the relationship we had I don't think so."

"Look, Kairi, I am not forcing you and if you think or don't see us together in the future, I will surely understand. You will be worth the effort, the time, and everything. You are worth every risk. So, if you would allow me to prove myself and change the fact that you don't see yourself to love. That is courtship for, right?"

"If you are serious meet, my parents. I'm giving you this chance but don't expect."

Nang matapos kami ay nag lakad-lakad kami sa parke halos isang oras bago kami umuwi. He followed my car hanggang sa makarating ako sa bahay. Inintay niya pa muna na makapasok ako bago siya umalis.

From Firth:

Good night love. Sleep tight and dream about me. ;)

CLAIREJXSM | 🍁🍁🍁