"Tell me lies, tell me sweet little lies

Tell me lies

Tell me, tell me lies

Oh no-no, you can't disguise

You can't disguise

No, you can't disguise

Tell me lies, tell me sweet little lies"

Fleetwood Mac (1987)

-- ❀ --

Chris en de piratenbemanning liepen voorzichtig de schelpvormige trap op. Toen ze boven waren, wendde Chris zich tot zijn vrienden. 'Weten jullie de weg naar buiten? Uit het kasteel? Ik weet de weg naar mijn kamer, maar niet precies meer de weg naar buiten.' zei hij.
Asher snoof. 'Je kunt een geweldig ontsnappingsplan bedenken, maar je weet de weg naar buiten niet.' mompelde hij. Chris keek hem boos aan. 'Ik ben hier zowat de enige met een brein en je geeft mij de schuld!' siste hij. Emmett kwam snel tussen beiden. 'Chris, zeg dat niet in het bijzijn van de rest. Kapitein, er is vast wel iemand anders die de weg weet.' zei hij. 
Isaac stak zijn hand op. 'Eh..Heb ik geen brein?' vroeg hij op een toon waarop hij het zelf niet kon geloven. Hij fronste. 'Want volgens mij heb ik toch echt een brein.' voegde hij eraan toe. Emmett keek hem sceptisch aan. 'Weet jij de weg?' vroeg hij. Isaac mompelde iets onverstaanbaars. Emmett knikte. 'Dat dacht ik al.' 
Charles wendde zich tot de kapitein. 'Ik weet de weg wel kapitein. Ik heb goed opgelet toen we naar de cellen werden gebracht.' zei hij vastberaden.
Asher knikte tevreden. 'Kom op dan. Laten we zorgen dat we zo snel mogelijk uit deze verschrikkelijke hel komen.' zei hij. Chris rolde met zijn ogen. De kapitein kon soms nogal dramatisch zijn.

De bemanning volgde Charles door een wirwar van gangen. Steeds als een gang afsloeg naar rechts of links keek Charles voorzichtig om het hoekje. Op een gegeven moment hield Charles halt. Hij keek achterom. 'Er staan twee wachters aan het einde van de gang.' fluisterde hij. Chris ging naast Charles staan en keek ook om het hoekje. 'Ze bewaken een deur.' zei hij zacht. Nu kwam Asher ook om het hoekje gluren. 'Er is daar nog een deur tegenover.' fluisterde hij.
Charles knikte. 'Daar moeten we volgens mij doorheen. Maar hoe komen we daar zonder dat de wachters ons in mootjes hakken?' vroeg hij zich hardop af.
Chris keek hem fronsend aan. 'Volgens jou? Betekent dat dat je niet zeker weet of we daardoor heen moeten?' vroeg hij.
'Is er echt geen andere route die we kunnen nemen?' vroeg Emmett.
Charles schudde zijn hoofd. 'Ik ben er bijna zeker van dat we daardoor heen moeten. Die deur kwam uit op een hal en die hal kwam weer uit op een nog grotere hal en-'
Chris zuchtte. Dit klonk niet alsof Charles goed de weg wist. Asher streek over zijn kin. 'Ik wil weleens weten wat zich achter de bewaakte deur bevindt!' mompelde hij. Asher leek zich als enige geen zorgen te maken over of ze wel de goede weg volgden. Hij draaide zich om naar zijn bemanning. 'Ik móét weten waarom die deur bewaakt wordt!' zei hij nogmaals.
'Wat stelt u voor kapitein?' vroeg Emmett voorzichtig.
Asher glimlachte. 'Dat we die bewakers even een lesje leren en dan die deur bestormen!' zei hij hard. Charles keek nerveus om het hoekje, om te zien of de bewakers doorhadden dat ze werden bespied.
'Wauw, u laat het overkomen alsof dat heel makkelijk is.' zei Chris droog.
Asher knikte trots. 'Wie is met mij?' vroeg hij, op zachtere toon. Willem en Koos keken elkaar aan en gaven elkaar een zachte high five. 'Wij doen mee kapitein! Ik wil die stomme bewakers leren dat ze een Willem niet zo maar opsluiten!' mompelde Willem.
Koos knikte. 'En een Koos ook niet!' voegde hij eraan toe. Asher keek de twee mannen tevreden aan. 'Jullie zijn mij trouw.' zei hij. Asher keek naar Charles, Chris, Isaac en Emmett.

'En jullie?' vroeg hij. Emmett keek zijn kapitein aarzelend aan. 'Moeten we niet zorgen dat we ongezien ontsnappen?' vroeg hij. Charles knikte snel. 'Ik heb geen zin om weer opgesloten te zitten kapitein.' mompelde hij zacht.
Asher legde zijn hand op de schouder van Charles. 'Charles, mijn jongen. Soms moet je niet bang zijn, maar doen.' zei hij. Charles keek hem verward aan. 'Wat?'
Chris kwam tussenbeide. 'Kapitein, het lijkt mij slim om niet te gaan kijken achter die deur. Het is te gevaarlijk. En bovendien denk ik niet dat een tweede truc om jullie te bevrijden als graaf van Wales nog lukt.' zei hij. Isaac knikte. 'Correct.' zei hij.
Asher keek Chris even met een vernietigende blik aan en keek toen naar Emmett. 'Emmett, als goede vriend vraag ik je om mee uit te zoeken wat er zich achter die deur bevindt.' zei hij. Emmett aarzelde nog steeds. 'En als kapitein beveel ik je mee te gaan.' voegde Asher eraan toe.
Emmett zuchtte. Dat gaf de doorslag. 'Aye, kapitein. Ik ga mee. Natuurlijk ga ik mee.' zei hij.
Asher glimlachte en keek toen Charles aan, die zijn schouders ophaalde. 'Goed dan. Ik doe ook mee.' zei hij. Het feit dat Emmett meedeed, gaf blijkbaar de doorslag, want ook Isaac knikte bedachtzaam. 'Ik denk dat dit een vreselijk plan is.' zei hij. 'Maar ik doe mee. Ik ben zeer benieuwd waar ons dit brengt.'
'Uitstekend!' zei Asher vrolijk. Toen de kapitein zich weer omdraaide om naar de bewakers te gluren, keek Chris zijn vrienden vragend aan. 'Serieus?' vroeg hij zacht.
Emmett grijnsde verontschuldigend. 'Sorry ouwe stomp, maar orders zijn orders.' fluisterde hij.
Isaac knikte. 'Correct.' 

En daar kon Chris het mee doen. Alhoewel hij er nog steeds niet mee eens was dat ze de bewakers moesten overvallen en de geheimzinnige ruimte achter de deur moesten betreden, tikte Chris Asher op zijn schouder.
'Hoe wilde je dit precies gaan doen?' vroeg Chris, lichtelijk geërgerd. Asher grinnikte.
'Laat het geniale plan nu maar aan mij over.'

Het geniale plan, zoals Asher het noemde, hield in dat de bemanning gillend op de bewakers af stormde. Terwijl Chris aan het rennen was, met wild maaiende armen, bedacht hij zich dat dit het meest gestoorde plan ooit was. Willem en Koos haalde hem in en wierpen zich vol overgave op de twee nogal verbijsterde bewakers. Een van de bewakers trok een kleine, scherpe dolk uit zijn schede en hield hem geschrokken voor zich uit. Koos, die de bewaker omver duwde, pakte ruw zijn arm beet zodat de dolk hem niet raakte.
Ondertussen waren Willem en zijn bewaker terechtgekomen in een worstelpartij op de grond. Chris probeerde Willem te helpen door de man vast te houden, maar Willem had de bewaker zo stevig vast dat Chris niet echt hoefde te helpen.
'HELP!' riep Koos. Het was zijn bewaker gelukt om Koos tegen de grond te duwen en hij hield zijn dolk gevaarlijk dicht bij het gezicht van Koos. Chris wilde erop af gaan, maar Asher duwde hem uit de weg en schopte tegen de arm van de bewaker.
De bewaker liet een luide 'AU!' horen, maar liet de dolk niet los.
'AAAAH!' riep Charles. Hij rende naar de bewaker en klom op diens rug, terwijl Asher de hand met de dolk vastpakte en er ruw aan begon te trekken. 'Laat los! Stomme idioot!' hijgde Asher.

Chris keek wanhopig naar het tafereel wat zich voor zijn ogen afspeelde. Toen gleden zijn ogen naar de geheimzinnige deur. Zou daar achter zich iets bevinden waarmee hij zijn vrienden kon helpen? Chris betwijfelde het, maar toch liep hij gehaast op de deur af en duwde zijn schouder ertegenaan. Geen beweging. De deur was duidelijk op slot. Chris vloekte. Hij wierp een blik op de inmiddels bewusteloze bewaker waar Willem bovenop zat en zag een sleutelbos aan diens riem hangen. 'Willem!' schreeuwde Chris. 'Pak zijn sleutels en gooi ze naar mij!'
Willem keek met een verwarde blik om, maar Isaac had iets eerder door wat Chris van plan was. Hij rende naar Willem en zijn bewaker, bukte zich en haalde de sleutels van de riem af. Snel gooide hij ze naar Chris, die ze met een kleine 'oef' ving. 'Bedankt.' mompelde Chris. Hij keek snel even naar De andere bewaker en zijn vrienden. Het was Asher en Charles gelukt om de dolk uit de handen van de bewaker te pakken. Met behulp van Emmett hielden ze de bewaker nu ook stevig tegen de grond gedrukt. De bewaker was, in tegenstelling tot zijn maat die naast hem op de grond lag, niet bewusteloos. Ondanks de hand van Charles, die hij tegen de mond van de bewaker aan drukte, hoorde Chris hem boos in het Spaans mompelen. 'Houd je mond!' riep Asher geïrriteerd. 
Nu de bewakers allebei overmeesterd waren, keek Chris de kapitein aan.
'Kapitein, aan jou de eer.' zei hij. Chris stapte over een bewaker heen en overhandigde Asher de sleutelbos.
'Mannen, het moment van de waarheid is aangebroken.' zei Asher. Trots hield hij de sleutel van de geheimzinnige deur in zijn hand. 'We zullen er nu achter komen welk geheim zich hier schuilhoudt!' ging hij verder. Chris keek even opzij naar Emmett. 'Zometeen is het gewoon weer een andere deur.' mompelde hij zacht. Emmett grijnsde.
Asher leek ze niet te hebben gehoord en stak de sleutel in het slot van de deur. 'Na al die sleutels te hebben geprobeerd, verwacht ik iets wat veel waard is. Misschien wel een schat, of nog zo'n leuke vogel zoals Papa de papegaai.' droomde de kapitein hardop. Chris fronste. 'Dus je wilt of een schat of een rare vogel?' vroeg hij. Asher keek hem boos aan. 'Papa is geen rare vogel. Hij is van onschatbare waarde.' zei hij.
Willem, die een van de bewakers nog steeds tegen de grond gedrukt hield, knikte snel. 'Natuurlijk kapitein, natuurlijk.' zei hij en hij keek Chris met een waarschuwende blik aan.
'Papa is héél bijzonder.' voegde Koos, die de andere bewaker vasthield, eraan toe.
Chris stak zijn handen omhoog. 'Oké, oké, maak nu maar gewoon die deur open, dan kunnen we zometeen weer door met onze ontsnapping.' mompelde hij.
Asher draaide de sleutel om in het slot en duwde tegen de deur. Hij stapte de ruimte binnen...En slaakte een gil.

Chris, Charles en Emmett keken elkaar geschrokken aan en holde ook naar binnen.
De kamer werd verlicht door één zielig brandende kaars die op een klein tafeltje in de hoek stond. Verder stond er bijna niks in de kamer, behalve een grote, zware kist.
Asher staarde intens naar de kist. 'Heb ik daar nou een geniaal plan voor uitgevoerd?' vroeg hij beteuterd. Chris keek hoofdschuddend naar de kist. Hij wist niet of hij boos moest worden, omdat ze al zoveel tijd waren verloren, of juist in lachen uit moest barsten.
Hij besloot het laatste. Asher keek hem fronsend aan. 'Waarom lach je nou zo?' vroeg hij.
'Waarschijnlijk omdat hij vindt dat hij gelijk had en we de bewakers niet hadden moeten aanvallen, kapitein.' mompelde Emmett droog. Chris grinnikte. 'Precies. Ik zei het toch! Dit was een slecht idee en ik wist het!' riep hij uit. Maar Isaac, die ook naar binnen was gekomen, schudde zijn hoofd. 'De kist heeft ook een slot. Met een van die andere sleutels kunnen we hem vast openmaken. Wie weet zit er wel degelijk een kostbare schat in of een eh..bijzondere vogel in.' zei hij.
Asher keek met nieuwe hoop naar de kist. 'Je hebt gelijk jongen! Vlug, maak die kist open!' riep hij. Toen besefte hij dat hij zelf de sleutels vast had en liep hij gehaast naar de kist toe.
Net zoals bij de geheimzinnige deur, probeerde Asher elke sleutel in het slot te steken.
Plots hoorden ze een zachte klik. Chris merkte dat hij zich nieuwsgierig naar de kist toe boog. Zou dit de juiste sleutel zijn?
Asher draaide de sleutel om en trok voorzichtig aan het deksel van de kist.
'Ze gaat open!' fluisterde hij blij. Hij trok het deksel verder omhoog en hapte zachtjes naar adem. In de kist lagen muntstukken. Zilveren muntstukken. Chris en de rest van de bemanning kwamen dichterbij de kist staan. Het was net alsof de muntstukken licht gaven.
'Eureka.' mompelde Isaac.

Samen met Emmett probeerde Chris de zware kist vol met muntstukken de kamer uit te dragen. Willem en Koos, die de twee bewakers nog steeds tegen de grond gedrukt hielden, keken vol nieuwsgierigheid naar de kist. Asher zag hun blik en grijnsde. 'Mannen, mijn plan was niet voor niets. We hebben een prachtige schat gevonden!' riep hij uit. Hij keek even naar de kist. 'Helaas geen vogels.' voegde hij er teleurgesteld aan toe. Willem en Koos stonden langzaam op. Koos hield zijn voet op de borst van zijn bewaker, die Asher met een blik vol woede aanstaarde. 'Bedankt voor de muntstukken.' grinnikte Asher. De bewaker, die nu geen hand meer voor zijn mond had, begon luid te roepen in het Spaans. 
Isaac zuchtte. 'Ik zal maar niet vertalen wat hij u zojuist heeft genoemd.' mompelde hij.
Asher schudde zuchtend zijn hoofd. 'Koos, los jij dit probleem even op?' vroeg hij.
Koos grijnsde en knikte. 'Tuurlijk kapitein.'
Chris keek snel weg toen Koos de bewaker met een stomp het zwijgen oplegde.
'Kunnen we nu alsjeblieft gaan?' vroeg Chris. 'Zometeen komen er nog meer bewakers achter dat we zijn gevlucht en dan zijn we de pineut.' zei hij. Chris had zijn zin nog niet afgemaakt, toen er een luid geschreeuw klonk uit een van de gangen waar ze vandaan waren gekomen.
Chris keek met paniek naar Asher, die spierwit was geworden.
'Ik geloof dat ze daar al achter zijn gekomen.' mompelde Emmett. Hij keek naar zijn kapitein voor de orders. '
RENNEN!' schreeuwde Asher.