"Happy birthday, Ryl!"

"HBD! ARYL!"

"HAPPY BIRTHDAY!"

"Happy legal!"

The minute I stepped out from our car, every people inside the lobby of the hotel welcomed me with gossips and noises. Bawat bati ay ngiti ang aking sinusukli.

Bumibilis ang tibok ng puso ko kasabay ng bahagyang pamimilipit ng tiyan ko nang mapansin na lahat ng tao na nasa loob ng venue ay nasa akin ang atensyon.

We are now celebrating my debut. My eighteenth birthday! My parents planned all of this. Magmula sa magiging theme ng party, sa guests na dadalo at even sa foods.

The magnificent lights gave life on the whole hotel,may nakasabit na paper butterflies with different colors sa ceiling at may mga stone made flowers na nakakalat sa ground.

A garden themed party? Bakit kaya hindi na lang sa garden ng mansion?

Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ko na sa tingin ko ay abot-tenga na dahil sa ganda ng paligid, sinamahan pa na para akong sikat na disney princess na magkakaroon na ng boyfriend after so many years.

Hindi ko akalain na babagay sa akin ang naging gown ko. Saktong-sakto sa size ko at nade-define rin naman ang soft curves ko.

I am wearing my yellow tube-top ball gown that was inspired to my favorite Disney princess with my precious bun that glimmers and the dazzling red carpet that shines because of glitters fabricated on it.

My parents met me in the middle of the lobby with the wide smile plastered on their lips. Mom was wearing a black laced longsleeved mermaid gown that was paired on my dad's also black tuxedo.

Sinalubong agad ako nila Daddy at Mommy nang yakap, I felt their warmth that adds on the warmth my heart feeling right now.

"You really are a beauty," kitang-kita ang kislap sa mga mata niya habang nakatingin sa akin. We are walking around the hotel to greet and he greeted by the guests they invited.

I chuckled and cling my arms on his firm arm before kissing him on the cheeks. "Thank you, Daddy."

He smile and gently pat my head. "You are always welcome,my princess..."I notice how a single tear streamed down on his face. "Mahal na mahal ka ni Daddy, Prinsesa ko."

"My precious princess is now a lady!" dagdag pa nito na parang 'di makapaniwala na nakapagpalapad ng ngiti ko, I caressed his cheeks to wipe the tears on his wrinkled cheeks.

I chuckled. "Pero ako pa rin po ang prinsesa mo, 'di ba?"

Masaya siyang tumango bilang pagsang-ayon."Oo naman, Prinsesa pa rin kita kahit na sa panahong may isang matapang na na prinsipe ang hihingin ang kamay mo..." My lips automatically upcurved but my heart aches not because of pain but because of overflowing love I was feeling. "Mananatiling prinsesa kita kahit na reyna ka na para sa iba." He ruffled my hair with his right hand.

I pouted and glared at him. "Daddy?  Yung buhok ko!"I whined.

He cackled. "Why?  Is it bad to do sweet gestures towards my princess?" Marahan niyang hinaplos ang parte na nagulo saka hinagod lang din ng dahan-dahan para maibalik sa dati.

"It's not like that... Its just that... Its my birthday." I mumbled while playing with my hand.

"So your dad that loves you so much can't do some sweet gestures for his princess because it's her birthday?" Napalunok ako ng marahan ng madinig ko ang pag-iiba ng tono niya. He is hurt.

My heart begun to pound faster thinking what should I do to please him.

I pouted and puffed my eyes before my arms clung on him.

I happened to have a habit of pouting and making pa-cute kapag nagtatampo siya. "Daddy, " I pleaded.

Bahagya niya akong hinalikan sa noo at natatawang lumayo. "I'm just kidding my princess."

I hugged him real tight. "I love you Daddy, you are the best!" I gave him a peck but before I totally moved out from it, I saw my mom walking towards us with unusual cold stares.

"How about me, princess?"ang malamyos at malambing niyang boses ang sumalubong sa akin.

Natatawa akong lumapit sa kanya at ipinatong ang isang braso ko sa balikat niya saka siya hinila palapit kay Daddy. Bali, pinagigitnaan nila ako ngayon.

"You are also the best mom in the world, Mom!" I fought the urge of crying in front of them. Ayoko rin masira ang make up ko. "I am very lucky to have you as my parents."

Dad smiled and patted my head while my mom was uplifting her lips sweetly before kissing my cheeks. "We are lucky to have you as our daughter."

" I love you both! " saad ko at niyakap sila pareho ng mahigpit bago tuluyang ikutin ang buong hotel.

We walked around the aisle of the lobby, when a loud gunshot filled the venue. Nagsiyukuan ang mga guests dala ng pagpapanik.

Pagala-gala ang mga mata ko habang kumakabog ng malakas ang dibdib ko, ang mga tao ay patuloy na lumalabas sa venue. Then, I realized, I am alone, my family was not here beside me.

Mas dumoble ang kabang bumabalot sa akin, ang aking tuhod ay tila nanlalambot habang may namumuo ng pawis sa aking noo.

Iginala ko muli ang mga mata ko sa paligid, sinubukan ko pang palitiin para mas maging malinaw ang magulo ng lugar.

"Aryl here!" I heard mom's voice.

I saw my mom and dad who is hiding themselves on a clothed table. As I'd approached their place, I instantly feel warmth because of my mom's hugs. Kitang-kita ko ang kaba at takot sa nangingintab na n'yang mga mata. Hinawakan ko ang kamay niya pero 'di pa rin nawawala ang takot sa mga mata niya kaya bumaling ako kay Daddy. His hands are now clenching while anger filled him. Mababakas ang galit sa namumula na n'yang mata.

"Wait for me here," he smiled and kissed my forehead. Bumaling siya kay Mommy at marahang hinawakan at hinaplos ang kamay nito pagkatapos ay lumapat ng saglit ang labi niya rito.

Aalma na sana si Mommy pero itinikom na lang niya ang kanyang bibig dahil alam niyang di rin ito mapipigilan.

Kumabog ng malakas ang nakakalma ko ng dibdib nang tumayo na si Daddy.  My hands automatically flew on his shirt but he just uplift his lips and ruffled my hair before holding my hand to free him.

Bawat paghakbang niya ay kusang naglalandas ang luha sa mga mata ko. Pinanood ko kung paano siya lumapit sa lalaking nagsasaya na ngayon dahil sa kaguluhan. Binalingan ko ng tingin si Mommy at may bahid ako ng galit at poot na nakikita sa mga mata niya.

Mainit na kamay ang bumalot sa mga kamay ko. Hawak ni mommy ang kamay ko, nakatingin siya sa akin na may ngiti parang sinasabi ng ngiti niya na magtiwala lang kay daddy.

I nodded my head and let myself to relax on her shoulder. "He is not my superman for nothing."

Siguro ay hindi lang iyon pangungumbinsi kay mommy, kinukumbinsi ko rin ang sarili ko na kaya ni daddy.

"Matapang siya, babalik siya sa atin."

I smiled at that asssurance.

Wala ka dapat ikatakot Aryl, babalik ang daddy mo. He will surely return for you.

Muli akong bumaling sa pwesto ni daddy at tila huminto ang buong paligid, my heart aches as I saw that man pointing a gun on his chest.

Without hesitation, I run towards them.

"Aryl!" dinig ko pang tawag ni Mommy pero wala na akong pakielam.

"Daddy!" my voice covered the whole place that got his attention.

Nanlalaki ang mga mata niya at umiling pa. "No, Aryl!" And the events went faster and I can feel his warm arms surround my body.

Nakakabinging putok ng baril ang nagpaingay sa paligid. Kusang kumabog ang dibdib ko nang mapahawak ako sa likod ni Daddy. May mainit at basang parte ng kanyang likod. Nanginginig man ay pinilit kong itaas ang kamay ko para matignan kung ano yon pero mas nangilid ang luha ko ng makitang kulay pula na ang kamay ko. Nakarinig pa ako ng tatlong magkakasunod na putok na tuluyang nagpabagsak kay Daddy.

"Dad!" my eyes are now filled with tears. Mabibilis ang bawat pagpatak ng mga luha rito.

He managed to smile as he saw me. Kahit nanghihina ay umangat pa ang kamay niya papunta sa aking pisngi. Mabilis niyang pinunasan ang luha sa mga mata ko.

"M-mahal ka ni Daddy,P-prinsesa ko."Di ako makaramdam ng kahit anong klase ng tuwa ng sinabi niya iyon. Tuloy-tuloy na umagos ang luha sa mga mata ko habang nakatingin sa unti-unti niyang pagpikit. Hinawakan ko ang kamay niya at mahinang pinisil yun. He holds back.

"N-no!" nanginginig kong saad. "No daddy!" I screamed in pain while gripping his suit that was covered with his blood.

"D-daddy!" I called him. Mabilis na nabaling ang mga mata ko sa kamay niya na unti-unti nang bumibitaw sa akin. "N-no! N-no Daddy!"

Naging matunog ang bawat pag-iyak ko na sinasamahan ko pa ng pag-iling. "D-daddy! Daddy!" Kusang sumasakit ang dibdib ko.

My eyes landed at the place where that man was standing but I can't find any trace of him.

"D-daddy y-you need to s-survive, please." Yinakap ko ang katawan niya, not minding his blood that will transfer on my gown.

"D-daddy! " I chanted as my eyes become waterfalls. Yakap-yakap ko lang siya habang ang mga luha ko ay kusang tumutulo sa kanya. "D-daddy!"

"Rodrigo!" my mom rushes to my dad.

Nanginginig ang kamay niya na napatakip sa bibig at unti-unting napaluhod sa sahig. "R-rodrigo?"

Umangat ang katawan ko kasabay ng pag-angat ng mga mata niya sa akin. Pain and dissapointment were painted on her eyes. "Tingnan mo ang ginawa mo!" her voice echoed on the room.

"Pinatay mo siya!" gigil na dugtong niya habang namumula angga mata.

My eyes settled on my dad, he's lifeless body.

Those words kept ringing on my head until everything went blank.

On the third day of June, on the year twenty-twenty, the first man I loved just died and left his princess without her knight forever.

Sa aking ikalabing-walong kaarawan ko namatay ang kauna-unahang lalaking minahal ko.

-Flashback-

Excited akong tumatakbo papasok ng bahay habang pabaling-baling sa hawak kong report card. Biglaan kasing naibigay ang report card namin dahil yung naka-schedule ngayon na magbibigay ay naospital ang teacher nila kaya kami na nag inuna.

My grades are all line of nine kaya nagtatakbo ako nang makita ko si Daddy na umiiinom ng kape kaharap ng laptop niya.

"Daddy!" salubong ko sa kanya at mahigpit na niyakap siya.

He cackled and kissed my forehead. "My Princess!"

I hugged his neck and he made me sat on his lap. Inabot ko sa kanya ang hawak kong report card at nakuha kong certificate kay Teacher na nagsasabing second honor ako sa class.

"I'm second!" I happily said.

He glanced at my grades. Hinalikan niya ako sa cheeks at saka niyakap ng mahigpit. "Ang galing galing naman ng prinsesa ko!"

"Ano yan?" Masaya akong bumaba sa lap ni Daddy at inagaw ko pa sa kanya ang card at certificate.

"Mommy!" Inabot ko sa kanya ang card at certificate na hawak ko.

Tinignan niya ito pero 'di nagbago ang tingin at reaksyon niya.

"You must be rank one."

My child heart just died. My hands trembled and my eyes looked down, di na makatingin sa kanya. Nawala na ang saya sa puso ko kanina.

"You are happy to be just rank two?  You should aim higher, princess, understand?"

Wala akong nagawa kung hindi ang tumango at pigilan ang pagpatak ng luha ko, humahapdi na ang mga mata ko pero hindi ko yun hinayaan bumagsak.

"Ano ka ba Madelaine, my princess did a great job." Biglang inakbayan ni Daddy si Mommy.

"Yes she did but she did not try enough," malamig na saad ni Mommy. "You should aim for number one next time, princess."

I nodded and walked towards the grand staircase.

Siguro kailangan ko lang maging rank one para maging proud si mommy sa akin.

Nang buksan ko ang room ko ay roon ko na nilabas ang kanina ko pa pinipigilan. Tatakbo na sana ako palapit sa kama pero may mga kamay na pumigil sa akin.

Dad's gentle eyes darted on me. Nang makita niya akong umiiyak ay mabilis s'yang lumuhod sa harap ko at siya na mismo ang nagpahid ng mga luha sa mga mata ko.

"Huwag mo na intindihin yung sinabi ng mommy mo." Pinupunasan niya gamit ang sarili niyang thumb ang mga luha sa cheeks ko. "Basta si Daddy proud sa prinsesa ko," he beamed and kissed my cheeks.

I hugged him real tight and he chuckled. "Thank you Daddy," I whispered.

                          ***
               To be continued...