14

"I love you." Hymier randomly whispered.

Abala ako sa pagbabasa at pagha-highlight ng libro ko. Nasa tambayan ko kami ngayon at ang plano kong tahimik na pagre-review ay nagambala ng isang 'to.

I didn't told him that I am here but he did found me. Gusto ko lang naman mapag-isa habang nag-aaral dahil kapag kasama ko siya distracted ako. Pero anong magagawa ko ngayong andito siya kasama ko?

He become clingy since the day we became official. Hindi niya naman ako tinanong upang kompirmahin pero sa pag-amin naming dalawa sa nararamdaman ay sapat na 'yon para maging opisyal ko siyang maging boyfriend.

He's always beside me kahit pa hindi naman kailangan talagang palagi kaming nagsasama dahil may sarili naman kaming buhay.

Kontento na ako sa bawat tawag at mensahe niya ngunit dahil nga si Hymier Montero siya,hindi 'yon pwede sa kanya.

Nagsimula na ang midterms namin at ang isang ito ay parang ang dali lang sa kanya ng mga exams niya. Nagyabang pa nga na magre-recall lang siya ng mga topics nila at ayos na raw iyon at mapeperfect na niya ang exams.

Hambog!

Sa ilang araw na naging kami, nakikita ko naman kung gaano siya katalino. Kahit sina Adrian ay 'yon ang sinabi sa akin. He always aces their exams kahit pa raw panay ang tulog nito sa klase at kung titingnan mo ay bulakbol na estudyante.

I never saw him bringing his things. Baka mayroon naman sa locker niya siguro.

I also see how he made effort in everything he did for our relationship. He knew that I still don't fully trust him kasi mas lalo niyang pinapakita sa akin sa mga nagdaang araw na deserved niya ang chance na binigay ko sa kanya.

Hanggang sa matapos ang exams ay palagi kaming magkasama ni Hymier. Alam na rin ng halos lahat sa campus na girlfriend na niya ako. Some of them are happy for us,but most of them questioned me being his girl. I understand them, and I respect their opinions.We can't really please everyone,but it doesn't matter at all. Ang mahalaga ay kami,na masaya kami sa isa't isa.

I even supported him during the sports fest. Kakaiba pala ang pakiramdam na mag-cheer sa boyfriend mo at 'yong ikaw na mismo ang magbibigay towel at inumin niya.I feel proud at the same time ka-kilig din.

At sa tuwing nakikita ko si Lizeth,ngumingiti naman siya sa akin. Kaya naman naging panatag ako dahil alam ko na totoo ang mga sinabi ni Hymier. But Josephine on the other side keep on spreading her bitterness to everyone. Ewan ko ba doon, hindi pa rin nakamove on sa pagkatalo niya. Edi sana ginalingan niya,ayaw pala patalo,e.

Nadagdag pa na boyfriend ko na ang sinasabi niyang may gusto sa kanya. E,ilusyunada naman siya masyado,wala naman feelings si Hymier sa kanya.

I accepted the offer of Hymier's aunt too. Nakapag-photoshoot na rin kami para sa catalog nila for the next month suot ang magagandang mga damit. Hymier is with me during that time,ang dami niya pang sinabi sa tiyahin niya. Nakakahiya tuloy.

My work in the resort continue, ang pagkakaiba lang doon ay ang palagi kong nakakasama si Hymier kahit pa nagsisimula na siyang turuan ni kuya sa pagpapatakbo ng negosyo. Madalas ko rin nakakasama si Gatua at inangkin pa ni Hymier na anak daw namin ito. As if.

We mostly spend holidays together,we celebrated christmas and new year together. Kung hindi siya sa bahay tumatambay ay doon naman ako dumadalaw sa kanila. He already introduced me to his family as his girlfriend. Pinagbataan pa siya ng kanyang ama na itatakwil siya kapag sinaktan ako. Tuloy ay panay ang simangot niya na siyang nagpatawa sa dalawa niyang kapatid.

Our relationship become stronger as the days passed by.

Hymier made me realized that true love really exist. That people changed if they really want to. He did really changed not just for me but for himself too and to our relationship.Sa ilang buwan naming magkarelasyon,our mindset matured and our trust become strong. We made sure to respect each other's busy days and appreciate the efforts of each other. We never failed to communicate each other,lalo pa't abala na siya sa pagpapatakbo ng negosyo nila.

Hindi lang kasi resort ang pinapa-manage sa kanya ngayon. Pati na rin ang palayan at rice mill nila,at mas nag focus siya doon dahil mas gusto niyang umunlad pa ito at makatulong sa ibang tao.

At simula ng magka interest siya sa palayan nila,he started to love San Vicente. He slowly forgot about leaving and continue his life in the city.

Relationship will last if you both really want it to last.

Hindi ko nga akalain na maging mature si Hymier sa relasyon namin. The playful of him always showed but never when it come to our relationship. Palagi niyang sinisiguro na panatag ako sa relasyon namin. Na hindi ko kailangang mangamba dahil akin siya.

"Pakasal na rin tayo,my love."hinampas ko siya sa balikat niya. Nagsusukat na kasi kami ng gown para sa kasal ni kuya. Ilang buwan pa naman 'yon pero gusto ni ate Bethany na maayos ang lahat ngayon pa lang.

Kahit saan talaga ang isang 'to ang clingy masyado. Hindi na nahiya na kanina pa kami pinagtitinginan ng mga tao dahil dikit siya ng dikit sa akin.

Ganyan naman siya palagi pero ngayon kasi ay kasabay namin ang mga pinsan ni ate Beth. Nakakahiya!

Pakasal? E, hindi pa nga kami nakapagtapos ng pag-aaral. Tapos gusto na niyang magpakasal? Palagi niyang binabanggit ang kasal simula noong tumutulong kami sa preperasyon nina kuya.

Ewan ko ba dito,akala niya siguro gano'n lang kadali ang magpakasal.

"Diploma muna..."

"Tapos kasal na?" Ngumiwi ako at umiling.

"LET pa,"nakangiti kong saad.

"Kasal na sunod?"

Ang kulit ng lahi nito!

"Atat na atat kang magpakasal,akala mo naman kung ganoon lang ka simple 'yon."napanguso siya,nag iisip.

"Gusto kong palagi kang nasa tabi ko,"

"Palagi naman ah..."tugon ko.

"Gusto kong paggising ko ikaw palagi ang nakikita..."

"Edi sa bahay ka matulog minsan.."natigilan siya. Napalunok bago ako hinila palapit sa kanya.

'Hindi pwedi 'yon,mahal."

"Pwedi naman,magpapaalam tayo kay kuya."

Hindi ko alam kong totoo ba ang nakikita ko sa mukha niya. He blushed,lalo na ang taenga niya.

"Fuck! You're torturing me again,my love."

"Ano na naman ang ginawa ko? I'm just suggesting for the sulotions of your problems."

"Do you know the effect of what you were saying? and do you know what might happen when I sleep next to you?" kumunot ang noo ko...

"Ano na naman ba?"

Siyempre alam ko ang ibig niyang sabihin pero gusto kong asarin siya.

He pulled me closer to him and whisper.

"My love, baka masundan natin ang panganay nating si Gatua kapag nagtabi tayong matulog," he said with humor. Nahampas ko tuloy ang braso niya.

What did he meant? That we will be doing a nasty things while we sleep? Ang bastos! Hindi naman dahil magtatabi kami ay gagawa na kami ng milgaro.

Yawa! Tulog lang.

"Magtatabi lang tayo,Montero. As if we're going to have s-" He didn't let me finish my sentence. Tinakpan niya agad ang bibig ko ng malapad niyang kamay.

Tahimik siyang napabuntong hininga,halata ang prustrasyon sa kanyang mukha.Ano ba ang problema niya? We we're just going to sleep. Nothing's wrong with that naman. Pero kung sabagay,maybe kuya won't let us,though.

"Damn,My Love! You're making me hard on...Fuck!" Kahit magkalapit kami ay halos hindi ko na maintindihan at marinig ang boses niya.

He move away from me, napahilamos din siya sa kanyang mukha at ilang beses pang huminga ng malalim. Hindi na rin siya dumikit sa akin matapos 'yon at sa tuwing lalapit naman ako sa kanya,para siyang nasusunog sa balat ko at iiwas bigla.

Mabuti nalang at abala na ang lahat ng magsimula ng sukatan ang iba.

Napasimangot tuloy ako sa kinikilos niya,galit ba siya dahil sa mga sinabi ko? E,wala namang mali doon. Kung gusto niya akong makatabi matulog, edi tumabi siya sa akin. Pero kailangan namin ng permiso ni kuya kasi sigurado akong hindi papayag 'yon.

"Lumapit ka nga rito,Hymier." Saad ko sa seryusong boses. Para siyang napapaso na ewan. Kakapikon na.

Ngumuso siya at umiling.

"Fine!" Akmang tatayo na ako ngunit pinigilan niya. Gusto ko tuloy ngumiti pero nagpipigil din ako. Kinandong niya ako at niyakap mula sa likuran.

He sighed. "Please...don't talk to me like that again," malumanay niyang sabi tsaka hinalikan ang tuktok ko.

"Talk what?" Inosente kong tanong dahil wala naman talaga akong ideya sa mga sinasabi niya.

"Talk about something...that can make me...turn on..."nag init kaagad ang pisngi ko at ang king taenga. I can't believe him! It's just a casual talk,ano nakaka turn on na sinasabi niya? Wala naman akong sinasabi na bastos.

Hanggang sa maihatid niya ako sa bahay ay inaasar ko siya. Hanggang sa mapunta sa make out ang lahat. We always did it two months after we become official. Tinawanan pa niya ako dahil hindi raw ako marunong humalik at halatang siya ang unang beses ko.

Nauuwi tuloy kami sa make out pagkapasok palang namin ng bahay. Sa ilang buwan namin ni Hymier,hanggang doon lang naman ang nagagawa namin dahil kahit papaano ay naco-control niya parin ang sarili niya. Nakataba rin ng puso kung paano niya ako nirerespeto.

Mas idiniin ko ang aking katawan sa kanya,he made a groan that made my body want him more. But of course,he control himself again para hindi humantong ang lahat sa bagay na hindi pa ako handang gawin.

Una siyang humiwalay sa ming dalawa,ganoon naman palagi. He kissed my forehead and turn his back and go upstair,probably to use my bathroom again.

I smiled and ashamed at the same time. Palagi ko siyang pino-provoke at nauuwi palagi sa nabibitin siya kaya palaging ganoon ang ginagawa niya sa tuwing nasa bahay kami. I don't get him at first but as the time goes by,I understood why he needs to take shower after we make out.

Our next months become busy for the both of us. I started my field study in a small High school. Malayo 'yon sa baranggay namin at kailangan ko rin doon manatili dahil kakapusin ako ng oras kapag uuwi pa ako sa bahay. Hymier on the other hand,he started his OJT in one of the big comapany in the province. It is three house travel from San Vincente kaya madalang nalang din siya kung umuwi. He also rented a boarding house there,kaya kapag hindi busy ng sabado ay umuuwi kaming dalawa.

Pero nang mga ilang buwan pa ang lumipas ay hindi na siya ganoon kadalas nakakauwi. He wants to finish his time in OJt as soon as possible. Kaya naman ginamit niya na rin ang araw ng sabado para mapunan ito.

I decided to visit him, friday ngayon at gusto kong surpresahin siya.

I am excited,dahil ilang linggo na rin kaming hindi nagkikita. I want to make an effort dahil palagi nalang siya ang gumagawa noon. Nagmukha tuloy akong walang ambag sa relasyon namin.

I brought extra clothes with me,I am planning to stay with him until sunday. I miss spending my time with him, I miss him so much. Kahit pa parati naman kaming nagtatawagan,iba parin ang pagkikita sa personal.

Pumara kaagad ako ng tricycle ng makababa na ako ng bus. Dinadaga ang puso ko at sobrang bilis ng tibok nito. Meybe because I am too excited to see him kaya halos lumabas na ang puso ko sa ribcage ko.

It's already five thirty in the afternoon and I am so sure that Hymier is already in his apartment. I already imagine his reaction on my mind,sigurado akong magugulat 'yon kapag nakita ba niya ako.

I smile widely.

Nang makababa ng tricycle ay halos matumba ako sa kinakatayuan ko. My beautiful smile fade,my hands were shaking and my knees were alredy trembling. I feel my eyes heated with unshed tears,nag init ang taenga ko sa hindi maintindihang nararamdaman ko ngayon.

Ako dapat ang magsu-surpresa sa kanya,ngunit ako itong nasurpresa sa mga naabutan ko.

My dearest boyfriend is now kissing with his so called friend.

Wearing his favorite hoodie, nakatalikod si Hymier sa gawi ko. Pero sigurado akong siya 'yon,sa tindig niya pananamit at sapatos. I am one hundred percent sure that it was him.

Ang kakapal ng mukha makipaghalikan sa labas ng pintuan. Hindi man lang sila nahiya sa bawat taong daraan?

Nakahawak pa ang isa niyang kamay sa pisngi ng babae at ang isa naman ay nakaalalay sa beywang nito. Ganoon din ang babae sa kanya, she hold his face using both of his hands.

Halos mawalan ako ng hininga sa nakikita ko.

An image of my past immediately came through my head like a flash. Ang imahe ng mga magulang ko habang nakipaghalikan sa hindi nila asawa. Ang imahe ng mga taong pinakamamahal ko.

And now I am witnessing the betrayal and cheating. Again! He said he already changed and I witnessed that. But how can he do this to me? I did my very best to give my trust and love for him but...

Agad kong pinalis ang nakatakas na mga luha sa aking mga mata. Tumalikod na ako sa gawi nila at agad pumara ng dumaang tricycle.

Umuwi akong malungkot,umuwi akong bigo at sobrang masakit ang puso.

This is what I'm talking about,na dapat hinayaan ko nalang ang sarili kong mabuhay na hindi umasa sa pagmamahal ng ibang tao. Na dapat hinayaan ko nalang ang sarili kong pader na manatiling nasa taas ito. Hindi sana ako umiiyak ngayon,hindi sana ako nasasaktan muli.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top