Kharmaine's Point of View

Pagdating namin ng aking asawa sa site matapos kong masigurado na wala na talagang mga kalaban ay naabutan ko si lider na nakasandal sa dingding at nakatanaw sa sahig na para bang may ginawa itong mali sa kaniya. Puno ng pag-aalalang tiningnan ko si Seeichi na hinigpitan ang kapit sa aking kamay.

I have a bad feeling about this. Sina Grim at Dark Phoenix ay nakaupo sa sahig at tahimik na nag-uusap. Nang dumating ako ay tiningnan lang nila ako at umiling, isang iling ng taong natalo.

Nang mapatingin ako sa gitna ng sirang laboratory ay doon napatigil ang hininga ko. Nabitawan ko ang hawak na tablet at napatakip sa aking bibig upang pigilan ang tunog mula sa aking malakas na pagsinghap.

Pinapalibutan ng mga basag na salamin ay nakaluhod si Nightwind at patuloy na sini-CPR si Tim. Si Deathstalker naman ay pinipigilan ang balikat nito. Mabilis akong lumapit sa kanila. Everything is so fast around me. One time I am just watching them and the next second I am screaming Tim's name as I knelt beside her lying body.

"This gotta be the result of Stoneman Syndrome," saad ko sa aking sarili na narinig pala ni Ni – what? Nang tingnan ko ang mga mata ng lalaking kaharap ko ay hindi light brown o dark brown ang kulay ng mga mata nito kun'di kulay hazel.

Mas natitigan ko ang kaniyang mga mata dahil hinatak niya ang kwelyo ko dahilan upang iniumang ni Seeichi ang dulo ng baril niya sa likod ng ulo ni... Gerard.

If he's not the light brown-eyed owner, Nightwind. Nor the dark brown-eyed owner, Scraper. Then he is the persona combined with the two, the union of two personas. He is Gerard Hudson. Tim finally did it.

It is so sad that she's not here anymore. Napasulyap ako sa katawan ni Tim na nakapagitan sa amin ni Gerard. I knew while I touched her earlier that she's already dead. Everyone does.

"Stop it, Gerard. And you too, Seeichi. I can't talk properly when you're holding me like this."

This Gerard has the temper of Scraper but with the rationality of Nightwind. He let go of me which earned a chain reaction from Seeichi.

"Do that again and I will kill you," banta ng aking asawa bago ito umalis. Nakangiting sumunod naman si Deathstalker dito. Kabaliktaran naman kay lider na siyang papalapit sa amin at pumwesto sa may uluhan ni Tim.

"Start explaining," he demanded from me and so I did. From the very first start where I discovered her disease from Atlas to the part in which I thought she'll use the Apohixen for her.

"There's no Apohixen here," sagot ni Fallen Angel sa mahaba kong paliwanag.

"Maybe she didn't get to finish it since she became bedridden," konklusyon ko na kinontra ng isang tinig.

Grim held an empty vial holder na may kung anong nakasulat, "She completed it. She successfully completed the Apohixen."

Kaming lahat ay napalingon sa kaniya maliban kay Gerard na niyakap ulit ang katawan ni Tim.

"But where is it?" tanong ko kay Grim.

"Someone else took it. Montegracia did it," Fallen Angel concluded as she scanned the box she took from Grim.

Tumunog ang alarm mula sa nahulog na tablet ko, iisa lang ang ibig sabihin nito. Someone is inside the accessed system.

I grabbed it from Seeichi and traced the malware. However, there is encrypted message sent to my mail. Napatingin ako sa kina Gerard at Tim. I destroyed the malware and revealed the email.

LOOK INSIDE THE DRAWER'S BOX. –A.M.

It's a mail from Alexander. Timtara entrusted him the completed Apohixen. But why?

Agad kong binuksan lahat ng drawers sa laboratory hanggang sa mabuksan ko ang isang maliit na drawer malapit sa likod ng glass tank. I raised my hand which held the blue vial.

"Is that?" Fallen Angel asked that I answered with a determined nod. Now, Gerard is looking at me so I walked towards him and handed him the blue vial.

"We only have one vial."

Sa aking sinabi ay alam ng lahat ang bigat ng sitwasyon. What about Carol?

As a member of Phoenix, as a precious friend to us, and as a lover to Nightwind, Carol is important to us too. Nagkatinginan kaming lahat bago intinuon ang atensyon kay Gerard na inihiga ng maayos si Tim at humarap sa amin ng tayo.

Pero laking gulat namin nang mula sa pagkakatayo ay lumuhod sabay yuko si Gerard sa amin.

"What the fuck, man?"

"Stand up dude."

Magkasunod na bulalas nina Dark and Deathstalker at tinulungang tumayo si Gerard pero hindi nagpatinag ang huli. He's firm as he knelt to the ground and when he raised his head, he looked at each of the Phoenix member's eyes.

"Carol is the ray of hope of my existence. She's my dear beloved. Simula nang magkakilala kami ni Carol ay ginawa ko ang lahat upang ipakita na mahal ko siya. Sinigurado kong magiging masaya bawat segundong magkasama kami kahit pa ang kapalit nito ay ang pagkawala ng isa kong pagkatao." Kahit may ngiti sa kaniyang mga mata ay kita nilang lahat ang pagpatak ng mga luha ni Gerard habang inaalala nito ang mga masasayang sandali kasama si Carol.

When I looked at his eyes, I knew the answer.