W końcu nadszedł czas, gdy musieliśmy przekazać wiadomość o śmierci Zoe Twojemu tacie.

Był on Twoją jedyną rodziną nadal żyjącą. Z tego, co mówiłaś, nie miałaś innych krewnych.

Została więc Wasza dwójka.

Powiedzieliśmy mu w niedzielę, dwa dni przed pogrzebem. Wydawało się nam, że przyjął to lepiej, niż Ty.

Nie wydawał się załamany, miał wręcz pokerową twarz. Właśnie dlatego zostawiliśmy go i wróciliśmy do domu.

Musieliśmy odpocząć, Ty musiałaś. Właśnie wtedy dopadł Cię jeden z gorszych okresów w życiu jak nie najgorszy.

Dużo płakałaś, a moje serce krajało się, gdy taką Cię widziałem.

Miałem nadzieję, że to był ostatni raz.