POV. BIELIK

Zauważyłem że Zalewski wychodzi, szybko pobiegłem za nim lecz się potknęłem, spojrzałem pod nogi a tam żółw.. mekambe.

– Jak mnie wypuścisz na wolność spełnie twoje życzenie!! Obiecuje!! – pomyślałem że to dobra okazja żeby coś zrobić z moja relacją z Nicolą, więc wypuściłem go na zewnątrz

– Zaraz.. Mambeppe jak to się stało że jesteś żółwiem? W sensie że takim małym – zapytałem

– Zawsze po wygranym meczu zamieniam się w żółwia małego.. ja takim się urodziłem. Po prostu wróżka Ronaldo spełniła moje życzenie o byciu prawdziwym człowiekiem, znaczy jakby prawdziwym – odparł afrykanin

–

Aha, nie pytałem o życiorys. Spełnij me życzenie

– Czego pragniesz?

– Związku z Zalewskim!!

– Na murzyny tego świata.. nie mogę tego spełnić!!

– Jak to?! Co z ciebie za żółw skoro tak prostej rzeczy nie możesz spełnić?!

– NIE ZMUSZA SIE KOGOŚ DO MIŁOŚCI – po tych słowach wrzuciłem go do pobliskiego kanału, będzie wśród braci

– Ymm.. co ty robisz ? – usłyszałem podniecający głos za sobą

– Co? – odwróciłem się aby ujrzeć pół Włocha

– Gówno, chce porozmawiać – powiedział poważny Zalewski

– O co chodzi?

– O tej tramwaj co nie chodzi, przepraszam za to że chciałem cię zabić

– Kotek ja ci zawsze wybaczę

– Nie nazywaj mnie tak!!!

– Będę! – wzięłem jakąś rure co było obok i go uderzyłem w głowę, stracił przytomność.. mam czas aby go zabrać do piwnicy