CHAPTER 4




"Where do you wanna eat?" malambing na sambit ni Reagan kay Mio na agad naging dahilan ng pagkahiya ni Mio sa tabi ni Reagan,sa hindi malamang dahilan tila parang hindi alam ni Mio ang gagawin habang na sa tabi si Reagan.

Parang pakiramdam niya ay sasabog siya ng hindi alam kung bakit, Hindi niya din alam kung paano makitungo dito ngayong matanda na siya at may tamang kaisipan sa bagay-bagay.

"Kahit saan po" magalang niyang sagot, nakakaramdam siya ng inis sa sarili dahil naaalala niya kung paano niya ito kausapin dati samantalang 12 years ang tanda nito sa kanya.

Reagan chuckled and just nodded at him, Mio steal a glance at him and notice that these guys doesn't seems to aged, tila parang ganito pa rin ang balat nito simula ng ito'y una niyang makilala.

Ang maayos nitong buhok lamang ang tila nabago, siguro dahil nasa trabaho siya at isa siyang professor, ang labi nito ay manipis at kulay maputlang rosas na tila hinangaan ni Mio. ang mga mahaba nitong pilik mata at makapal na kilay at mas lalong nakakadagdag ng kagwapuhan nito.

Napatingin si Mio sa braso nito na tila bakat ang magandang hubog ng braso nito at papunta sa kamay nitong na sa steering wheels. Ang ugat nito sa kamay ay tila naghihimutok at sumisigaw na mahilig mag work out.

Mio's lips parted as he admire his whole appearance,"I didn't expect to have you as my student but I'm so happy we met again" He speak so mature making Mio like his voice even more.

"Hindi ko rin po inaasahan hehe" sambit ni Mio at nahihiyang napa kamot sa batok, "How are you? It looks like you have a big circle of friends, you develop so well" he said and glanced at him.

"Hindi naman po ganun kalaki" he said and avoided his gaze, because that gaze was making him feel something on his stomach.

"So do you still ride bike?" Reagan asks and smile, napawi ang ngiti sa labi ni Mio ng tanungin iyon ni Reagan, "Ahm tumigil na po ako mag bike dahil nagfocus ako sa school" he answer.

"What? Since when?"

"Since you left" natigilan si Reagan sa sagot ni Mio kaya napatingin siya dito bago ipinark ang sasakyan sa tapat ng isang sikat na restaurant.

Tila alam ni Reagan na isa siya sa dahilan kung bakit tumigil si Mio magbike kaya nakaramdam siya ng guilt at lungkot para kay Mio, "Do you wanna ride bike with me again?" he asks and tries to smile at Mio.

Napatingin si Mio sa kanya at dahan-dahang tumango pero sa loob loob nito at halos tumalon siya sa tuwa.

"Let's go" Sambit ni Reagan bago biglang lumapit kay Mio, nanlaki ang mata ni Mio dahil sa pagaakalang may ibang gagawin ito pero hinawakan nito ang seatbelt at ito mismo ang nagtanggal para sa kanya.

Hindi huminga si Mio sa sandaling iyon kaya tumigil si Reagan sa kanyang harapan ng mapansin iyon bago marahang kinurot ang ilong ni Mio bago ngumiti at sinabi, "Hey breath" He said and smirk before he step out of the car and open the other side for Mio.

Pagbukas niya ng pinto ay hindi bumaba agad si Mio dahil tila wala pa ito sa sarili dahil sa paglapit ng mukha ni Reagan sa kanya, Reagan lean down poke Mio's soft cheeks and smile, "Wanna eat or not?" He asked.

"Ah opo" sagot ni Mio bago agad kumilos at bumababa kaya hindi sinasadyang tumama ang ulo nito sa baba ni Reagan, "Ow" Reagan reacted and Mio quickly move away from him and panic as he think he hit him bad.

"Sorry po! Sorry! Sorry!" sambit ni Mio at hindi alam ang gagawin, Reagan hold his head to stop Mio from panicking while he rubbed his chin and smile at Mio.

"It's alright Mio, calm down haha" he said and that makes Mio stop and look at him, he winks at Mio and pull him close to him.

Inakbayan niya ito at hinila papasok sa loob, "Let's eat tuna sandwich just like we did back then" He whisper at him and mess with Mio's head.

They eat together and talk about how Mio's life went on while he left and Reagan explained why he suddenly left with his family that night without saying goodbye.

"My grandmother from New Jersey passed that day and we urgently booked a flight to attend her funeral and suddenly my parents decided to live there for good but I went back here in my college year because it's too expensive studying abroad" Mio just nodded while eating his fries.

"I'm sorry for not saying goodbye, but I'm happy seeing you right now fully grown up" Reagan said and wiped the side of his lips because he ate too much ketchup in his fries.

"Messy kid" he whispered and smiled at him, Mio stopped and just stared at him as he continued smiling and laughing.

They continue eating and talking until they finish and Reagan rides him home, "I'll see you tomorrow Mio" Reagan said and messes Mio's hair again before he puts his hands on his pocket, turns his back on him and rides his car home.

We wave at Mio before he finally leaves, Mio just watches him until Regan's car is finally out of his sight and he lets out a deep breath before he walks inside their house and checks out his grandmother.

He lays on the bed beside his grandmother, he's grandmother is already sleeping while he just stared at the ceiling and thought of how nice Reagan was to him, like he didn't change at all.

Mio was just thinking of Reagan the whole time until he didn't realize that he had already fallen asleep and woke up to the great smell of breakfast from his grandmother.

"La ang sarap nyan"bati nito sa kanyang Lola at niyakap ito mula sa likod, His Lola smile at him and caress hi face and say, "Syempre para sa aking apo" She said and kiss his cheeks.

Umupo si Mio at sabay kumain ng almusal kasama ang Lola at tila sinulit niya ang pakikipag usap sa kanyang Lola bago nagbihis para sa pagpasok sa university.

"La pasok na po ako, magiingat kayo dito ok" he said and kiss his lola before he ride taxi to his university, since his sister still got his car and as he start his first class and realize he didn't have class on Reagan's subjects so he spent his break time staring at Reagan from the rooftop through his class on the third floor room AF class.

He was just watching him from afar, hindi niya alam kung bakit pero nais niya itong pagmasdan sa bawat galaw nito.

"What are you looking at?!" Nagulat si Mio ng bigla siyang makatanggap ng katamtamang hampas sa kanyang likdo mula kay...

He rolled his eyes and glared at him, "CAYDEN!!!" parang kung bigkasin ni Mio ang pangalan ni Cayden ay nais niya itong ilibing ng buhay.

"Sinong tinitingnan mo ah" Sambit nito at pilit hinahanap ang pinagtutunan ni Mio ng pansin. Hanggang sa makita nito ang bukas na bintana sa Room AF class kung saan nakatayo sa tabi ng bintana ang panibago nilang prof.

Agad tinignan ni Cayden si Mio at ng umiwas ito ng tingin alam niyang iyon ang tinitignan nito, "Gusto mo yon?" diretsong tanong ni Cayden kay Mio.

Pero hindi siya pinansin ni Mio, tinalikuran siya nito at nagtangkang aalis na sa rooftop ng hilahin ni Cayden ang kanyang braso at sinabi. "Bakla ka ba?" tanong nito kay Mio at seryoso siyang tinitigan.

Hindi natuwa si Mio sa tanong nito kung kaya't ito'y itinulak at sinabi, "Alam mo kung wala kang magawa sa buhay mo tumalon ka lang dyan" sabay turo sa railings ng rooftop.

"Sige basta kasama ka" Cayden said and pull Mio off to the railings na agad pinigilan ni Mio, "ANO BA!" sigaw nito kaya tumawa si Cayden bago tumayo ng maayos sa harapan ni Mio at sinabi. "Diba magaling ka mamili ng damit,sumama ka sakin" he said and grab Mio's wrist and pull him down stairs, straight to the parking and carry him to seat on his big bike.

"Teka saan mo ako dadalh---" he stops Mio from talking by putting a helmet on his head and ride his bike, bago pa magcomplain si Mio agad nang pinaandar ng mabilis ni Cayden ang kanyang motor at pumunta sa kanyang scheduled photoshoot.

Dumiretso sila sa loob pagkarating nila at agad niyang hinila re dressing room si Mio at naghubad sa harapan nito, "ANO BANG GINAGAWA MO!" sigaw ni Mio at agad tumalikod at isinandal ang ulo sa pinto ng dressing room, tila nagsisisi sa kanyang buhay, dahil nakilala niya itong peste na si Cayden.

"Wow makaarte chance mo na ito since wala ka namang ganito, humanga ka nalang sa aking katawan dahil kahit kailan di ka magiging ganito" Sambit ni Cayden at hinila ang kamay ni Mio at pinadausdos sa kanyang abs.

Dahil sa kanyang kalokohan sinapak ni Mio ang kanyang tiyan dahilan upang mamilipit siya sa sakit, "Ano ba talagang kailangan mo sa akin ng makaalis na ako dito" sambit ni Mio sa kanya.

Tumayo ng maayos si Cayden bago ipinakita ang dalawang terno ng dami kay Mio, "Anong mas maganda dito?' tanong nito kay Mio. pinagmasdan ni Mio ang damit bago pumili ng isa. "Ito" he said and pointed at the red formal attire and turn his back on him, attempting to leave but Cay didn't let him.

"Dito ka lang hanggang sa matapos ako,limang beses ako magpapalit noh, hayaan mo babayaran kita" he said and make Mio seat at the side he started doing his job as a rising star.

Natapos ang buong photo shoot na walang ginawa si Mio sa gildi kundi kumain ng cookies na binibigay ng staff at mamili ng damit na susuotin ni Cayden.

At nang matapos na sila naglalakad na sila sa lobby ng studio ng hilahin sila ng manager ni Cayden at sinabi, "Sobrang daming fans sa lahat ng exist ng building Cayden pano tayo makakalabas nito?" Tanong nito kay Cayden, tiningnan ni Mio si Cayden dahil alam niyang hindi madali lampasan ang mga fans nito.

Cayden sighs and looks around before he stops at this certain thing that he sees as an answer to their problem.

Napatingin si Mio sa tinitignan ni Cayden at hindi makapaniwalang tiningnan si Cayden bago ito binalaan, "Cayden wag mong sabihing----"

Cayden smirk at him and the next thing he knew nasa loob silang dalawa ni Cayden ng isang malaking malaking maleta, at nagsisikisikan sa loob habang hinihila sila palabas ng manager ni Cayden.

"Aray!" bulong ni Cayden ng maipit ang kamay nito sa balikat ni Mio, tiningnan lang siya ng masama ni Mio at sinabi, "Kasalanan mo ito"

Ngumiti lang si Cayden sa kanya bago pinakinggan ang sigawan ng fan sa paligid, buti hindi ito nanghinala sa pagtatago nila sa maleta.

After a few minutes' ng pagsisiksikan sa maleta binuhat sila papasok sa van ng manager ni Cayden at doon lamang sila nakalabas, pawis na pawis ang dalawa at hindi mawala ang nakakamatay na tingin ni Mio kay Cayden.

"Dyan nalang ho ako sa gate ng university" sambit ni Mio ng makarating sila sa University, tumango ang manager ni Cayden at tinigil ang sasakyan sa tabi, agad bumababa si Mio.

"Sama na ako say---" susunod sana si Cayden kay Mio ng itulak ni Mio ang noo nito pabalik ng van at sinabi, "At sa tingin mo gusto pa kitang makasama pagkatapos ng ginawa mo sakin? Akin na ang bayad!" singhal nito kay Cayden.

Tumawa si Cayden at inabutan ng 5k si Mio, "Sasusunod uli---" he was cut when someone call Mio.

"Mio" Reagan calls Mio and smiles at him, "Sir" Mio utters and walks straight to him. Cayden watched him walk towards him and frowned his eyebrows on Reagan.

"Pauwi kana?" Tanong ni Reagan kay Mio, tumango ng parang bata si Mio kay Reagan bago ngumiti.


"Tss" Cayden said and closed the van and left.


"Tara po?" nakangiting sambit ni Mio. Reagan smiled at him and nodded.


"Let's go" he said and guided Mio behind his back.


Mio smile at him and say,


"Yes po"

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top