Chapter 50: I know

Hiro

I KNOW everything. Where Paige is and her plans. I know her so well and that makes me crazy. I know what she's up to. She want to ruin everything.

I'm trying to contact her for these past few days but it's no use. She's always hanging up the phone and ended up turning it off. I've texted her several times but no replies coming back.

The moment I received her letter, alam ko na agad ang susunod niyang gagawin. She's my first love after all. Kilalang-kilala ko na bawat galaw ng utak niya.

"Doon na lang kaya sa resort nina Hiro?"

"Hey, dude ano na?" Binatukan ako bigla ni Noah.

That was the time I realized that everyone was looking at me.

"H-ha?" I said. Napaangat ako ng tingin at nawala sa malalim na pag-iisip.

"Doon kako na lang tayo sa resort niyo! Ano call?" Noah said smiling.

"S-sige," I answered and slightly smiled at them.

"Wooh! Doon tayo! Maraming chikababes sa resort nina Hiro!"

"Makakakita na 'ko sa wakas ng jowa!"

"Walang nagtatagal sa 'yo gago!"

Nabalik ulit ako sa pag-iisip kung ano ang gagawin kay Paige. Sakit sa ulo talaga ang babaeng 'yon. Hindi na nagbago.

In a matter of seconds, noises crowded the whole cafeteria. Napatingin ako ro'n then I saw Paige clinging on Eziel's arm. My fist balled instantly.

Maingay ang paligid pero hindi ko napagtuunan ng pansin ang bawat salita nila. My eyes locked on Paige.

She's smiling and that makes me feel annoyed. I can't take it anymore. Tumayo ako at mabilis na lumapit sa table nila. Hinila ko patayo si Paige pero bago 'yon I saw Eziel glared at me.

"Let's talk," I commanded while looking at her.

"Ouch! Let go of me, Hiro!" Akma niyang babawiin ang kamay sa 'kin pero mas lalo kong hinigpitan ang pagkakahawak doon.

Nabaling ang mata ko kay Eziel. "Dude, you're hurting her," he said.

Seriously dude? Tsk.

I gave him a blank look. "Let us talk about something bro. Labas ka na roon."

Nagsukatan kami ng tingin.

Now is the chance to convince her to stop this shits. I won't give up. Baka hindi na ulit mangyari ang oppurtunity na 'to, better grab it.

Napasulyap ako sa kamay niyang nakahawak sa kamay ko para pigilan. Unti-unting lumuwag 'yon hanggang sa naupo ulit siya.

Thanks bro. You didn't change afterall.

"Eziel, hahayaan mo na lang na kaladkarin ako nitong taong 'to? You're not worried about what he'll do to me?" Paige said.

Hindi ko na pinakinggan ang sinasabi ni Paige. I drag her away from the cafeteria and we reached the auditorium. There's no one except the two of us. Much better.

"Ouch! Hiro ano ba! Let go of my hand! Hiro! Ano ba!" Binitawan ko na siya at hinarap matapos na maratung ang auditorium.

"Paige stop doing this," I calmly said.

"What? Doing what?  Wala akong ginagawa!"

"Paige!"

"What?"

"You know what I'm talking about Paige. Stop this bullshit! Stop messing with them!" I exclaimed.

She laughed sarcastically. Nag-echo 'yon sa buong auditorium. "Oh my dear Hiro..." She stepped closer and traced my lips. "Huwag kang makialam. Alam mo namang . . .masama akong magalit . . ."

Humalakhak na naman siya. She changed...a lot. She's like a devil planning something based on her laughter. Siguro nga mali ako sa sinabi kong kilala ko pa siya. Nagkamali ako. But I will do everything to changed her mind. To change what she's planning.

I looked at her. "Why are you acting like this huh? Bakit?"

"Acting what?" She shrug her shoulder. Nagmamaang maanfan pa rin.

"Don't be dumb Paige, you know what I mean!" Inis kong sabi.

"I don't know what you're talking about. I don't have time to waste—" Pinutol ko ang sinasabi niya.

"Wala kang oras dahil gagawin mo pa ang pinaplano mo kay Rue huh? 'Yon ba? Paige 'yon ba?!" Singhal ko.

Alam kong may pinaplano siya pero hindi ko alam kung ano 'yon. Kung ano ang gagawin niya—kung ano ang susunod na gagawin.

Silence filled the auditurium. Tumahimk si Paige at umiwas ng tingin sa 'kin. There's a sudden emotion flashed on her eyes at ganoon na lang 'yon nawala noong tumingin na siya sa 'kin.

"Oo! 'Yon ba ang gusto mong marinig?" Sigaw niya at tinulak ako ng bahagya. "'Yon ba ha? So be it! May pinaplano ako sa kanya. So what? Wala naman na kayong pakialam sa 'kin noong dumating ako diba? Wala kayong pakialam!"

I don't know where's her emotion coming from. Siya ang lumayo sa 'ming lahat. Pinaglaruan niya kami ni Zinnon. She chose Eziel over us but in the end, iniwan niya rin ito. Nang walang paalam.

"I can't understand why are you acting like that Paige. Don't you remember? You played with us. You left Eziel. And now look at you, acting like we did something wrong on you? Hindi na kita maintindihan! F*ck it!" Ginulo ko ang buhok matapos sabihin 'yon.

"Past is past for f*ck sake! Matagal na 'yon. You left us and yet here you are . . . lapit ka ng lapit sa 'ming tatlo. Nanahimik na kami. We're all moving on! Move on!" Dagdag ko pa.

Tumawa siya tipong nakarinig ng isang napakabentang joke. Then she glared at me.

"Moving on? Oh c'mon Hiro. Naka-move on ka na nga ba talaga sa 'kin? Hmm...I doubt it," she said at ngumisi.

Napatigil ako bigla. Move on na ako sa kanya. That's what my mind telling me after those years. But suddenly, noong bumalik siya I felt something inside me. Happiness? Longing? Sadness?

"See?" Sabi niya.

"Huwag mong ibahin ang usapan!" Sabi ko ng makabawi.

Tumawa siya. "So I see...concern ka nga sa babaeng 'yon. Tama nga ang sabi ng binayaran kong imbestigador. You and Zinnon was head over heels sa babaeng 'yon."

You're right. Pero hindi ko sisiraing muli amg pagkakaibigan namin ni Z. I gave up. Hindi ako lumaban sa nararamdaman ko pero masaya ako sa ginawa kong 'yon. 'Yon ang hindi mo alam Paige.

"Ah meron pa ngang isa e. 'Yong nagngangalang Gavin? Do you know him?" Anito.

Napatigil ako bigla. Si Gavin? Hindi ko napansin 'yon. O sadyang occupied lang talaga ako kaya wala na akong napapansin sa paligid ko? Tsk!

"Base sa reaction mo hindi mo alam. Hmm . . .diba gusto mong malaman bakit ako magkakaganito? Simple lang naman. I'm jealous!"

Naguluhan ako sa sinabi niya. Anong nagseselos? Kanino? Pinili niya dati si Eziel. Impossibleng si Rue ang pagseselosan niya. Alam nitong kapatid ni Rue si Eziel. Nakatira pa nga silang tatlo sa isang bahay.

"I'm jealous dahil huli ko nang marealize na si Zinnon pala ang taong gusto ko! Kami na ni Eziel. Ayoko siyang masaktan dahil sa kagagawan ko that's why I left him! Iniwan ko siya ng walang kahit anong pasabi dahil ayoko siyang masaktan!"

Natawa ako sa sinabi niya. Ito na 'yong pinakatikid na rason na narinig ko sa tanang buhay ko.

"You think he's not hurting after you left him? Mas masakit 'yong ginawa mong pag-iwan sa kanya kesa sa panloloko mo sa 'min ni Zinnonl! Mas masakit 'yon Paige! I can't believe you! Matapos mong iwanan ngayon babalikan mo? Tumira ka pa talaga sa sa bahay nila? Ano 'yon? Nagsusuot ka lang ng damit na gusto mo sa oras na 'to tapos itatapon kapag wala ng silbi? Ganoon ba?"

"I'm not like that Hiro!" Sigaw niya.

"You are Paige!" Sigaw ko rin. My patience was slipping. Hindi na ako makapagpigil.

Nakita kong napaatras siya sa sigaw kong 'yon at nangiligid ang luha.

"Alam kong tumira ka ro'n hindi dahil kay Eziel! Kung hindi para kay Rue! You want to ruin everything on her because you're jealous. Your jealous—"

"Stop it!" Tinakpan niya ang tenga para hindi marinig ang sasabihin ko.

"You're jealous because unlike you. She have everything. She have family that can take care of her. She have Eziel—her twin brother. She have a loving father and mother that you didn't have. And she have Zinnon that you can't ever had."

"I said stop it!!! No! No! It's a lie! It's a lie!" Sigaw niya habang umiiyak.

"Nakikiusap ako Paige. Ano mang pinaplano mo sa kanya, stop it. Huwag mo ng palakihin pa 'to."

Matalim niya akong tiningnan. "Shut the f*ck up Hiro! Hindi mo ako maiintindihan...kailanman! We're not in the same shoes!"

Umatras siya ng umatras nang makitang papalapit ako sa kanya.

"Stop what you are planning Paige. Or else . . ."

"O-or else what? Don't go near m-me!"

I grab her hands ang pinned on the wall. I kissed her torridly. She's not responding pero kalaunan ay sumabay ito sa bawat galaw ng labi ko.

I unbottoned her school uniform slowly to teased her even more but in the end she does the job. I smirked. Humiwalay na ako sa pagkakahalik at tumalikod para hindi makita ang kung anuman sa loob ng school uniform niya bago niya pa ito mahubad.

"Suotin mo ulit 'yan. I will not do it here if that what's you think. May respeto pa akong natitira sa 'yo. Fixed yourself Paige . . ." Alam kong naiinis siya sa ginawa ko. Bago ako tumapak sa labas ng auditurium ay nagsalita ko pero hindi ko siya hinarap. "Quit it. Habang maaga pa Paige. Umalis ka sa bahay nina Eziel. Gave up on everything. I'm here to save and love you again. I'm willing to be your rebound just leave them alone. Let them be happy. Don't ruin it,"  I said in a serious manner and walked away.

—

THE NEXT day I called Eziel to talk about something. Agad kaming nagkita after the phone call.

"What's up?" I said to start a conversation.

After those years ngayon lang ulit kami nag-usap.

"Good as hell," natatawang anito.

Tumahimik ako pagkatapos no'n at tiningnan ang kabuuan ng syudad. Narito kami sa dati naming tinatambayan noong okay pa ang lahat. Palagi kaming narito  nina Zinnon, Eziel at Gavin kapag may problema o magpapalipas ng oras.

Nakasandal kaming pareho sa mga sasakyan namin. I took a deep breathe bago magsalita.

"It's about Paige dude. I know you know what I mean. . ."

"What about it?"

"She's planning something.

"Yeah?"

"Ang akin lang, alam mong may pinaplano siya pero bakit mo pinatira sa inyo? Are you out of your mind dude? Paano na lang kung may gagawun siya kay Rue?"

Tumahimik ng ilang saglit bago magsalita. "That's why I offered her to stay in our house for the mean time so that I can monitor what she's doing."

"At hindi alam 'yon ni Rue? Kitang-kita ko minsan inis na inis 'yon sa 'yo. Nagsasalita pa 'yon mag-isa." Tumawa ako mg bahagya. Minsan nagsasalitang mag-isa si Rue. Hindi niya yata napapansin na sinasabi na niya ang nasa utak niya. "I overheard na kinakampihan mo ang babaeng 'yon sa kanya," tuloy ko pa.

"I just wanted to gain Paige's trust. Para malaman ko kung anong pinaplano niya but in the end wala akong nakuha."

"Paige never trust anyone. . . she only trust herself dude," I said confidently.

"You know her that much huh?"

"Y-yeah,"

"You love her, don't you?"

I can't answer his question. Eziel just laughed and punched my arm. I missed this, really.

—

"BAKIT ang tagal naman ni Rue? Pasado alas-otso na oh!" Reklamo ni Owen.

"Ang mga chickababes ko ro'n Hiro! Baka iwanan na ako!"  Lumapit si Cyril sa 'kin at umiyak kunwari. Niyakap niya rin ako.

"The f*ck dude? Get off me!" Kinuha ko ang kamay niyang nakaangkla na sa katawan ko.

"Wow! Bromance!" Asar ni Rin.

"Pasali ako!" Sabi ni Red at akmang yayakap rin.

"F*ck you dude!" Tawa ko rin.

"Z! 'yong asawa mo bakit wala pa? Pinagod mo ba kagabi?" Asar ni Noah.

"What the f*ck?" Binato ni Z si Noah ng bag niyang dala.

"Puntahan na kaya natin sa bahay nila?" Sabi ni Owen.

Nagsipagtanguhan kami at pumunta na sa bahay nila. Kanya-kanya kami ng pwesto ng makapasok sa loob.

"Hi Tita, Tito! Good morning!" Bati naming lahat.

"Good morning din mga iho! Hon, ang gwapo naman ng mga 'to," sabi ni Tita.

"Mas gwapo pa sa 'kin hon?" Tanong naman ni Tito.

"Syempre. . . mas gwapo ka hon!" Tawa ni Tita. "Oh s'ya wait lang ha? Gisingin ko lang 'yong anak namin," sabi niya at umakyat na kasama si Tito.

"Hiro okay na ba ang resort niyo? Nasa magandang kondisyon  ba 'yon para makakita ng jowa ha?" Biglang umakbay sa 'kin si Cyril.

"Puro babae na lang 'yang buka ng bibig mo tol. Huwag ka sanang makanap ng jowa! Tatanda kanf binata!" Asar ko.

"Sa gwapo kong 'to? Magiging matandang binata lang? No freakin' way dude! Asa you!"

Iling na lang ang nasagot ko at tumawa. Pagkaraan ng ilang minuto ay bumaba ulit sina Tita at Tito at sinabing naghahanda na raw ang anak nila. Biglang namang su.ulpot sa rabi ko si Z.

"Tita, Tito. . . can I talk to the both of you po?" Zinnon said.

Iba talaga  kapag nasa pamamahay ka ng girlfriend mo. Nagiging magalang ka masyado sa magulang nila. Gusto kong matawa sa inaasta ni Z pero baka ma-hospital ako kapag ginawa ko 'yon kaya nanahimik na lang ako.

"Of course iho! Tara sa garden?" Aya ni Tita.

"Okay po," Z smiled.

"Goodluck sa panliligaw sa mga magulang niya dude, sana hindi ka payagan," natatawang sabi ko.

Z glared at me. "F*ck you Takahashi!" Binatukan niya ako at umalis na.

Tatawa-tawa akong napailing. Wala naman na sa 'kin na sila na ni Rue. I'm happy for them tho.

—
Nakalabas na kami sa bahay ni Rue dahil tapos na siya sa pag-aayos. Everyone was excited with different reason. Mawawala pa ba ang kina-e-excite-tan nilang babae kuno sa resort namin?

"Uy pasakay ako sa inyo Cyril!" Sabi ni Owen at tumakbo na sa sasakyan no'ng iba.

"Ano ba! Puno na! Alis!" Reklamo ni Cyril.

"Anong wala? May isa pa oh! Hindi ka marunong magbilang?"

Naghanap na lang ako ng masasabayan. Napangisi ako nang makita ang kotse ni Z. Ganoon din yata ang olano ni Gavin dahil pareho kaming nakatungin sa sasakyan niya. Walang ano-ano'y pumasok kami sa loob.

"What the f*ck? Why are you here Gavin? Hiro? May mga sasakyan kayo bakit kayo narito? The hell?" Z exclaimed. Sinamaan niya kami ng tingin

"Woah! Easy dude. Init naman ng dugo mo sa 'min," I said mockingly.

"Inis na inis dahil hindi makakagawa ng milagro kamo," segunda ni Gavin.

Natawa ako sa sinabi Gavin sa dalawa. Mukhang kamatis tuloy ang magjowang 'to.

"Gago!"

"F*ck you!"

—
Habang nasa byahe papunta sa resort namin ay hindi ko mapigilang mapaisip kay Paige. Where is she now? Tsk. That girl was a stubborn one.

Nang marating ang resort ay magsitakbuhan agad sila sa tubig. Tirik na tirik ang araw pero wala silang pakialam. Those as*hole.

"Good afternoon Sir Hiro," bati ng mga staff.

"Good afternoon," bati ko.

Inassist na sila ng mga staff at itinuro sa kanila ang mga rooms nila. Pagkababa ay nakapagbihis na silang lahat. Hindi naman halatang excited na talaga silang magtampisaw sa tubig.

"Hiro tara na!" Aya nila.

"Sige lang!  Susunod ako," sabi ko at tumawa dahil nadapa si Owen sa buhanginan.

Nagtakbuhan na sila sa dagat. Tatalikod na sana ako para sana magpalit pero may nahagip ang mata ko. Is that Paige? I frowned. Tinitigan ko ng mabuti ang babaeng nakatalikod mula sa malayo.

Paige hair was long unlike with that girl. No, she's not Paige. Ganoon na lang ba ang tama ko sa kanya? Damn Hiro, you're just imagining things.

A S T AR F R O M A B O V E
★