Hi, this is the last chapter! I hope you like my second novelette story! Thank you for reading!

---------

NAALIMPUNGATAN ako ng maramdaman ang pagtama ng mainit na sinag ng araw sa mukha ko at ang pag-iingay ng malalambing na huni ng ibon. Unti-unti akong dumilat para lang salubungin ng hindi pamilyar na paligid. Marahas akong napabangon at nag-aalalang tumingin sa paligid.

Kumabog ng malakas ang dibdib ko.

Nasa ibang kwarto ako!

My room has a baby pink color and a black design while here . . . I looks like heaven! Everything is white and wood. Nakabukas ang sliding door na sa tingin ko'y paputang veranda. I run there just to see the wide sea kissing with the morning sun.

Umawang ang labi ko.

"Where the fuck am I?!" mahina kong tanong sa sarili.

And my question was answered when a familiar smell goes to my nose. He hugged me from the back. Kissed my head before swaying.

Tiningnan ko siya.

"Where are we?"

"Sanctuary of love, mami. The island I've been telling you, remember?" aniya nang bumaba ang tingin sa 'kin.

Yeah, I remember. Ikinuwento niya noon sa 'king mayroon silang Isla na maaring pagbakasyunan. We never got a chance to visit because of what's happening in the city. Ngayon lamang.

Biglang umihip ang malamig na hangin kaya mas hinigpitan ni Leon ang yakap niya sa 'kin. Then I remembered her mother and her ex-girlfriend. Humiwalay ako sa kanya at lumingon. Sapat lamang ang distansiya namin upang makapag-usap.

"What happened to your Mom, Leon? Paano kung hanapin ka niya? Baka sabihin niyang kinidnap kita!" nag-aalalang turan ko. "Pati na si Haillie! Please. Ayoko na ng gulo. I want peace and kung gusto ka nila ay sige—"

"Ayan na naman tayo sa pamimigay mong 'yan, mami," delikadong ani Leon. Napatigil ako't kinagat ang pang-ibabang labi ko sa dilim ng mukha nito.

"Ilang beses ko bang sasabihin na hinding-hindi tayo maghihiwalay? At kahit kaylan hinding-hindi mo ko maiiwan kahit pa si kamatayan ang kalaban natin," desidido nitong sabi.

Nag-umpisang mag-init ang mga mata ko. Nag-iwas ako ng tingin ngunit ibinalik lamang iyon ni Leon ng hawakan niya ang pisnge ko. Nag-uunahan sa pagtulo ang mga luha ko.

"Leon, hindi mo ba naiintindihan? Pag-uusapan tayo ng mga tayo! Pandidirihan ka nila, ako. Iisipin nilang pumatol ka sa isang . . . m-matanda!" bulalas ko. "Ayokong gano'n, Leon. Ayoko ko. Pagod na ako sa panghuhusga nila. Hindi rin tayo sasaya dahil palagi na lang nakadikit sa 'tin 'yang nanay mo. Hinding-hindi niya ako matatanggap para sa 'yo!"

Kahit nanlalabo ang mga mata ay kitang-kita ko pa rin ang paglambot ng expression ni Leon. Hinila niya ako para sa isang mahigpit na yakap na ginantihan ko naman.

"Shhh . . . stop crying, mami." Inilayo niya ko at pinunasan ang pisnge ko. "Don't worry, from now on ay hinding-hindi na tayo guguluhin ni Mama. I already talk to her. If she can't respect you then tayo ang lalayo. I will not let anyone hurt my wife. Wala rin akong pakialam kay Haillie, she can rot in hell for all I can pati na sa mga taong sinasabi mong huhusgahan tayo. They can judge me or whatsoever pero wala akong pake. Tayo ang magmamahalan. Ikaw lang ang iintindihin ko," mahaba't maramdamin niyang ani.

Umiling ako. Hinawakan ko siya sa pisnge. Hindi magawang tanggapin ng isip ko ang sinasabi niya.

"You have a life a head of you . . . paano na lang kung may mahanap kang mas—"

"Baby, you are my life. Wala ng silbi ang mabuhay kung hindi lang din ikaw ang kasama ko. You want a peaceful life? We're going to leave here. Start a new life here. Hindi mo kaylangang matakot sa ibang tao dahil proprotektahan kita."

Tinitigan ko siya sa mata hinahanap sa mga mata niya ang katotohanan. Pinagdikit ko ang noo naming dalawa.

"Mahal na mahal kita, mami. Mahal na mahal, Jennifer."

"Mahal din kita, Leon. Sobra-sobra. Natatakot lang ako na baka ma-disappoint ka—na baka iwanan mo ko kapag nakahanap ka ng mas bata. I'm way older than you. Unang kukulubot ang balat ko—"

Hindi ko na natapos ang sinasabi ko dahil mabilis na inangkin ni Leon ang mga labi ko, tumugon ako. The kiss is slow but passionate. Full of affection. Love.

Nang pakawalan niya ang labi ko ay tiningnan ko siya. And our eyes locked.

"Kahit ano pang maging hitsura mo ay mamahalin kita, Jennifer, dahil hindi lang naman katawan mo ang minahal ko sa 'yo kundi ikaw mismo."

Puno ng pagmamahal ang sinabi niyang 'yon. Tinanggap na ng puso kong totoo ang lahat ng sinasabi niya. Mahigpit ko siyang niyakap na matamis nitong ginantihan.

"Hinding-hindi ka maghahanap ng iba, ah!" huling hirit na paninigurado ko.

Marahang tumawa si Leon. "Oo, mami. Hinding-hindi," bulong niya bago ako siniil sa panibagong halik.

****

"SHHH . . . baby quiet ka lang muna. Mommy is still sleeping. She cannot feed you in her breast for now."

"Daddy, is the baby sleeping?"

"Yes, princess. That's why we should keep silent, okay? Mommy and baby are sleeping."

Napangiti ako sa maliliit na boses na naririnig ko. Dahan-dahang akong dumilat at tiningnan ang mag-ama kong nakaupo sa kabilang gilid ng kama. Hawak-hawak ni Leon si Leonard habang may baby bottle na nakasubo, samantalang si Lanard ay naka-upo sa kandungan nito hawak ang isang piraso ng tinapay.

Leon is carefully brushing our daughter's face para matanggal ang dumikit na dumi doon. Matamis akong napangiti.

Sino nga ba naman ang mag-aakalang mabubuntis pa ako at the age of forty one? Yes, you heard it, right. Nabuntis ako ni Leon noong honeymoon namin. Yes again. We're married for seven years now.

Three months since umuwi kami dito ay inaya na niya akong magpakasal, and then a month of preparation tapos nagpakasal kami sa dalampasigan sa harapan ng bahay namin. Kung saan saksi lahat ng mga taga-isla pati na rin ang kapaligiran.

Nag-honeymoon kami sa Europe for one month, doon namin nalaman na buntis na pala ako. Sobrang saya ko ng malaman ko 'yon dahil pangarap ko na talagang magka-baby. Pangarap namin ni Leon. Mahirap ang naging pregnancy ko dahil nasa forties na ako, akala ko ay mawawala pa sa 'min ang baby pero lumaban si Lanard. She fights. Our miracle. Okay na sana siya sa 'min, we're actually contended na may isang anak dahil ayaw ni Leon na mahirapan pa ako.

Pero akalain mo ba namang sharp shooter ang loko, before ako mag-menopause ay naka-isa pa! Turning six years old na si Lanard ng masundan siya ni Leonard, our bunso. And God, you cannot imagine my husband's face when I crack the surprise to him.

Nahimatay siya!

He never thought na magkaka-anak pa ulit kami but we have now. We have our family. Happy family.

Bumalik ako sa reyalidad ng maramdaman ang isang mainit na titig sa 'kin. Hinanap ng mga mata ko ang brown niyang mata at matamis siyang nginitian.

"Good morning, asawa ko," bati ko sa kanya saka tuluyang bumangon. Lana squeal when she saw me and run towards me. Niyakap niya ako ng mahigpit at sumiksik sa leeg ko.

"Good morning, mommy!" she greeted me.

Hinalikan ko siya sa noo. "Good morning, too, princess. Did you have a good night sleep?"

"Yes! I dream about fairies and unicorns, Mommy!"

Napangiti ako, "that's great, baby!" Bumaling naman ako sa asawa kong ngayon ay nakatabi na sa 'kin. Kinantikan niya ako ng isang matagal na halik sa labi bago ngumiti.

"Good morning, mami," he greeted me, then inilapit niya ang bibig niya sa tenga ko. "Sore?"

Kaagad umakyat ang lahat ng dugo sa mukha ko sa sinabi niya. Pasimple ko siyang kinurot sa tagiliran bago kinuha sa kanya si Leo. Pinandilatan ko siya.

Paano ba naman kasi'y walang kapaguran ang lalaki. Ilang taon na ang lumipas pero ganoon pa rin siya kainit at kasabik sa kama. Palagi na lang kaming inaabot ng umaga sa pagme-make love.

"Hmp! Tigilan mo ko. Is the breakfast ready?"

"Yeah. Iinitin ko lang sa ibaba para makakain na tayo." He kissed me again in my lips. "Take a shower, mami. May ni-ready akong warm bath for you."

Tumango ako at nilingon si Leo. Nakatingin sa 'kin ang inosente niyang mga mata. Hinalikan ko siya sa pisnge.

"Hi, baby. Did you miss mommy?" malambing kong tanong bago pinugpug ng halik ang anak ko sa leeg na kinatawa naman nito. Sandali akong nakipagharutan sa mga anak ko bago bumaba ng kama. Inilagay ko muna ang dalawa sa playmat nilang may harang para doon maglaro.

Mabuti na lamang at binihisan ako ni Leon ng nighties kung hindi mahihirapan na naman akong bumangon dahil paniguradong magtatanong si Lana ng paulit-ulit sa 'kin.

I really soak my body in the warm water upang mabawasan ang masakit na katawan ko. Hays. Tumatanda na talaga ako. Somehow, I can feel my body is aching na. Though, I'm still sexy. Akala ko talaga noon ay magiging losyang na ako, but I'm wrong. There's a lot of ways naman pala to be still healthy while looking gorgeous and fab like Izza Calzado and Ina Raymundo.

Tahimik ang naging buhay namin ni Leon. Like he promised. Hindi na kami ginulo ng nanay niya na balita ko'y nasa isang home for the aged na binabayaran ni Leon upang mag-alaga dito. I'm kinda sad about it kasi nag-iisang anak na nga lang niya naiwan pa siya, but she said noong dumalaw kami na mas gugustuhin pa niyang mag-isa kaysa na kasama kami.

So, iyon lang ang naisip na alternative ni Leon upang wala nang away. Dumadalaw na lang ang asawa't mga anak ko do'n tuwing sabado o kaya naman holidays.

Pero madalas kaming dumalaw kay Mama dahil wala namang issue sa kanya. Gustong-gusto niya ngang naroroon kami para raw naalagaan niya ang mga apo niya.

After kong maligo ay nagbihis ako kaagad at buhat-buhat kong kasamang bumaba ang dalawang bata. I heard noises coming from the kitchen kaya mas binilisan ko. There, I saw my husband struggling to open the refrigerator because his holding plates in both of his hands. Inilingan ko siya bago ko binaba si Lana. I helped him na kinagulat nito.

"Asawa ko, wag kang magmadali. Baka madisgrasya ka niyan," ani ko saka kinuha sa kanya ang mga plato.

"Sorry, mami. Naisip ko kasing gutom ka na at ayoko namang pahintayin ka," anito saka naglabas ng juice.

Sabay kaming umupo sa lamesa. Binaba ko ang plato at pinaglagay siya ng pagkain.

"Don't worry, asawa ko. I'm not hungry naman, di ba pinuno mo," mapanukso kong sabi.

Agad namula ang tenga ng asawa ko, pagkaraan ay hinapit niya ako't pinisil ang pang-upo ko. Nginisihan ko siya saka pinahawak sa kanya si Leo, I put our daughter in her chair and give her some foods.

"Baby, finish that, okay?" bilin ko.

"Yes, mami!" she said, copying her father call sign to me. Nanlaki ang mata ko kong nakatingin sa kanya pero tinawanan niya lang ako.

Nilingon ko si Leon na nakataas na ang isang kamay. Umiling ako't humalik sa labi nito. God, I love this man so much!

Hindi ko ma-imagine ang buhay ko kung wala siya. Baka hindi rin ako naging masaya. At hindi ako sasaya. Binalingan ko ng tingin ang anak kong kamukhang-kamukha nito na bibo sa pagkain. Tiningnan ko si Leon na busy sa pag-alaga sa anak namin. May kung anong humaplos sa puso ko.

Like what my mama used to say, "makakapili ako ng lalaking magiginga sawa pero hindi makakapili ng ama ang mga anak ko, kaya dapat ay humanap ako ng mabuti," and I fucking did, ma.

Nahanap ko na siya.

All I know is . . . risking everything for this man is fucking worth it.

END 

----------

shala tapos na agad HAHAHHAHAHA. dito ko napatunayang kaya ko pala magsulat ng story within almost three days nonstop HAHAHHAHAH. I hope you enjoy reading it katulad lang page-enjoy ko sa pagsulat sa kanyaaaa. 

Push the star button if you like it and comment down your thoughts!