O kadar yalnızım ki maviliğinde
bu akşam
Ruhuma küskünmüsün
Kendi cevaplarını bulmadan
Duyarmısın
Sana şöyle bir şarkı mırıldansam
Elimi etegimi çektiğimden beri yıldızlardan
Yüzü uzaklara döner oldu ay ışıgının
Koyu bir veda vardı
ne yöne baksam
Oysaki;
Cemre düştü maviliğine bu akşam
Haberi olmadı kimsenin
Haberi de olmaz kimsenin
sokaklarda bangır bangır bagırsam
Maviliğine bir yürek düştü bu akşam

Eyvah!
Yine döne döne düşmek var
Yine kahrolmak var sessizlikler içinde
Yine mavi öykülere tutunmak var
Yine baka baka yitmek var
Derin mavilikler içinde.

Vuslat Tuna