Bazen sevgide bulur insan sevgisizliği
En çok gönüllü heba olmuşluğu
koyar insana
Zamanla anlar insan
En çok gelenler öğrenmiştir oysa gitmeyi
Hani başına vura vura
yalnızlığın ögrettiği
Konduramazsın kahrolmuşlugu
Yana yana bitmeyi

Bazen kendinde bulur insan
sahipsizliği
Dile gelmeyen sözlerin en acı yanı
En derinde gizli
Oysa
bir kaç damla göz yaşı kadar
bile cesaretin yoktur
Artık, vaz geçebilecek kadar
Anlarsın
Artık vaz geçsende neye yarar...

Vuslat Tuna