Şimdi Bir Rüzgar Geçer

Bana yollardan bahsedin artık,
Büyüsün yalnızlığım.
Bir kadın ve bir gecelik sarhoşluğun peşinde
ölüme benzer duraklardan.
Şimdi bir garip ürüzgâr geçer bilir misiniz?
Perdesiz, yataksız, ateşsiz
Saplı'nın hanındaki kavaklardan.

Halbuki ben yıldızlara bakanda 
Ağlamalıydım.
Bulutlar bir yeşil, bir beyaz öylece
Kalbimde bir üzüntü kimsesiz, ürkek
Tatlı baş dönmelerine benzer bir gece 
Sonra bir eski şarkı hatırlar gibi 
Bir ses, yabancı ve güzel, uzaklardan.

Herkes kendi hürlüğünde ölmeli 
ölmek, ölmekse.
Asırlarca evvel bu dünya
Başka insanlarındı.
Kardeşçe uzatıyorum yanaklarımı, işte
İnsanca ateşler almak için
Gelip geçtikçe öpen dudaklardan.

Şimdi bir rüzgâr geçer kavaklardan
Saplı'nın hanındaki.
Hancı ısınır, yolcu üşür yalnızlığında,
Bir uzun iç çekiş büyür dağlara doğru
Bu son gecesidir artık ağladığımın, 
Bırakın yeniden üzüleyim
İçimdeki yıllanmış meraklardan..

Turgut Uyar | Şimdi bir rüzgar geçer