Ik liep naar de deur van mijn badkamer en opende deze. Ik opende ook de tweede deur en kwam aan in de badkamer. Er stonden een douche, een wc, een wasmachine, een grote wastafel met daarin twee wasbakken en kraantjes. Aan beide kanten hing een kastje. Ik opende het kastje aan mijn kant van de badkamer en zag al mijn make-up, douchespullen, parfums en crèmepjes. Ik opende het kastje onder de wastafels en zag een stapel met handdoeken liggen. Ik glimlachte nogmaals naar Lev. 'Vaantje, luister eens.' begon Lev. Vaantje was een naam die Lev enkel gebruikte als hij iets serieus ging zeggen. Ik keek hem vragend aan. 'Ik heb het al eens gezegd, maar ik ga het je nog eens zeggen, en ik zal het blijven zeggen totdat ik zeker weet dat je luistert. Dante is een rare gast. Hij is heel erg aardig en hij is net als een broertje voor me, maar hij kan gekke dingen doen. Ik kwam eens op zijn kamer tijdens een feest, en ik zag dat hij een meisje bij zich had. Ik wilde omdraaien, tot ik zag dat het meisje huilde. Ik heb toen het meisje uit zijn kamer gehaald, en heb Dante een klap gegeven. Hij beloofde het nooit meer te doen, en hoewel ik niks meer heb meegemaakt, hoor ik altijd nog wel verhalen.' Ik knikte. 'Ai ai sir.' zei ik. Lev grinnikte.

Beneden hoorden we de voordeur open vliegen. 'Je homies zijn weer thui-huis!' riep een meisjesstem hard door de kamer. Ik hoorde een paar bulderende lachen door de woonkamer galmen en keek naar Lev. 'Ze zijn net terug van school.' grinnikte hij. Ik knikte. Zenuwen kwamen nu toch wel in me op. Ik was bang dat ze me niet mochten of dat ik hen niet zou mogen. Nog voordat ik het doorhad, had Lev me aan mijn hand mee naar beneden gesleurd en stond ik oog in oog met twee mensen. 'Jongens, dit is Vana.' zei Lev. Ik glimlachte naar de twee. 'Ik ben Dennis.' zei de jongen. Hij stak zijn hand uit en ik schudde hem. Dennis had net als Lev blond haar en blauwe ogen. Ik draaide me tot het meisje. 'Dan ben jij vast Milou?' zei ik. Het meisje knikte. Milou had net als ik lang donkerbruin haar. Haar ogen waren zo donker dat ze bijna zwart leken. Ik schudde ook haar de hand. 'Jongens, help anders even met de boodschappen!' riep een stem ietwat geïrriteerd vanuit de garage. Ik draaide me om en keek ineens recht in een paar zilveren ogen. Ik voelde een raar gevoel door mijn lichaam gaan, gevolgd door een rilling. De jongen had pikzwart haar, waardoor zijn ogen nog sterker uitkwamen. 'Dante.' glimlachte de jongen, terwijl hij zijn boodschappen op de grond zette en zijn hand uitstak. 'Vana' zei ik. Ik schudde hem de hand en keek naar zijn glimlach. Ik glimlachte kort terug. Ik liet zijn hand los en keek toe hoe Lev en Dennis Dante hielpen met de boodschappen opruimen. Milou plofte op de bank en klopte naast zich, als teken dat ik moest gaan zitten.

Ik kwam naast Milou op de bank zitten en keek om me heen. 'Jij zit bij Lev in de klas toch?' vroeg ze. Ik knikte. 'Al sinds de brugklas.' grinnikte ik. 'Maar je bent gisteren pas achttien geworden, en Lev is over een paar maanden al eenentwintig. Hoe kan dat?' 'Het klinkt misschien stom, maar ik heb een verhoogd iQ, al sinds mijn zesde. Ook ben ik lichamelijk al sinds mijn zestiende volgroeid, wat dus betekent dat mijn hersenen niet meer in de groei zijn sinds toen.' 'Dus jij kunt vanaf je zestiende al drinken zonder dat het schadelijk is voor de groei van je hersenen? Omdat ze dan dus niet meer hoefden te groeien.' Ik knikte grinnikend. 'Dat lijkt me chill. Ach ja, ik drink toch wel, of het nu schadelijk is of niet.' Net nadat ze die zin had afgemaakt kwam Dennis met een glas wijn en een flesje bier de kamer ingelopen. Hij gaf de wijn aan Milou, die er een klein slokje van nam. 'Welkom in het studentenleven.' grinnikte ze. 'Je weet dat ze al twee jaar een student is hè?' zei Lev, die ook met een biertje binnen kwam lopen. Hij nam er een slok van. 'Heb je nou niks voor je vriendin gepakt?' zei Dennis tegen Lev. 'Vriendin?' vroeg ik verbaasd. Milou gaf Dennis een por in zijn buik. 'Je weet wat Lev heeft gezegd. Ze zijn gewoon al acht jaar beste vrienden.' zei Milou. 'Nog wel.' grijnsde Dennis. Ik keek ongemakkelijk naar Lev.