De kracht die nu door mijn lichaam stroomde deed bijna pijn, zo sterk was het. 'Lucifer, je hoeft dit niet te doen!' riep Masumi door mijn lichaam. 'Oh maar Masumi, ik heb het al lang gedaan.' zei Lucifer door Selina's lichaam. Hij vuurde een harde straal met vuur op me af en ik straalde water terug. Ik zette meer kracht, en het vuur werd gedoofd. Ik kneep mijn handen samen en zag Selina van de pijn op de grond zakken. Enkele seconden later schoot dezelfde pijn door mijn lichaam. Ik probeerde door de pijn heen door te vechten. Eén voor één gebruikte ik mijn krachten tegen het wezen dat in Selina zat. Ik begon te vuren met alles wat ik had, en het leek te werken. Lucifer begon steeds meer terug te trekken. Ik zette extra kracht en begon hard te schreeuwen om zo extra kracht mee te geven. Een felle flits ontstond in mijn zicht. Ik sloot mijn ogen en viel me achterover vallen. Mijn hoofd raakte de grond, en ik voelde hoe mijn lichaam slap werd.

Miljoenen jaren had ze gewacht om de juiste persoon te vinden.

Ze vond je, en wist dat je het aankon, maar niet alleen.

Uiteindelijk bleek je dit alsnog alleen te moeten doen.

Het lukte je bijna.

Zó dichtbij.

Ik opende mijn ogen en nam een grote teug adem. Ik keek om me heen en zag dat ik nog steeds op de grond lag op het slagveld. Selina lag naast me op de grond. Naast me zat Dante op de grond. Hij pakte kort mijn hand vast, en liet me al snel weer los. Hij glimlachte breed. 'Het is je gelukt.' zei hij. Naast me hing Masumi's geest in de lucht. Ook al had de witte schim geen gezicht, ik voelde dat het glimlachte. Aan de andere kant naast me lag een zwart hoopje as. 'Het is ons gelukt. Lucifer is dood!' schreeuwde ze. Het hele volk begon te klappen en riep mijn naam. Ik keek op naar ze. Alle blije Masumi's. Ik zuchtte en knipperde. Dante had nog steeds mijn hand vast. Het was te mooi om waar te zijn.

Naast me lag een hoopje witte as. Masumi was dood. Boven haar hing Lucifer, de grote zwarte schaduw. Dante wilde me het liefst vertellen dat het was gelukt, maar dat was het niet. Lucifer lachte hard. 'Heel even dacht ik dat ze me echt zou vermoorden, maar ik kan soms wat naïef zijn.' lachte hij. Ik probeerde zijn gedachtes te lezen, maar het lukte niet. Ik was terug naar het oude, enkel een Masker. Lucifer vloog over het volk heen en begon één voor één iedereens lichaam over te nemen, waarna hij ik ze op de grond zag zakken van de pijn.

Ik kreeg ineens een idee. Ik stond wankelend op. Dante hielp me omhoog. 'Masumi mag dan wel dood zijn, maar haar geest leeft voor altijd een stukje door in onze lichamen.' schreeuwde ik. Lucifer stopte met waar hij mee bezig was en keek naar me om. 'Lucifer kan enkel verslagen worden als alle Krachten tegen hem worden gebruikt. Maar wie zegt dat die Krachten van één persoon moeten komen?!' De Masumi's keken me vragend aan. 'Als we allemaal onze krachten combineren en op hem gebruiken, kunnen we hem alsnog verslaan!' riep ik. 'Vana, dat is heel erg gevaarlijk.' siste Dante. 'Zie jij een andere optie?!' riep ik. Dante schudde zijn hoofd. Lucifer begon wild in het rond te kijken. 'Maskers, zet jullie mensengeur en ogen aan. Lucifer word gek van de mensengeur!' riep Dante. 'De rest, val aan!' schreeuwde hij. De Meesters vuurden hun elementen op de zwarte schaduw af. De Maskers waren wild aan het rondrennen, zodat Lucifer constant aan het ronddraaien was. De Psyches namen zijn emoties over en zorgen dat hij angstig werd, en de Telepaters zorgden ervoor dat hij niet weg kon vluchten. Lucifer begon te schreeuwen en te schreeuwen, en het leek te werken. De schaduw leek een soort scheuren te krijgen, en stenen brokkelden naar beneden. Na enkele seconden hoorde ik een harde knal. De schaduw spatte uit elkaar en een grote wolk met as bedekte het veld. Ik voelde heel mijn lichaam tintelen, en keek om me heen. Ik voelde hoe ik de lucht in werd gezogen, en na enkele seconden hing ik boven de wolk met as. 'Dankjewel' klonk de stem van Masumi in mijn hoofd. 'Lucifer nam me mijn Krachten af, maar niet die van mijn volk. Je bent nog sterker dan ik dacht.' zei ze. Mijn lichaam begon heftig te trillen, en ik voelde hoe ik naar de grond werd getrokken. Ik belandde mijn handen en voeten op het grasveld, en de wolk met as verdween compleet. Duizenden Masumi's lagen om me heen op de grond. Eén voor één stonden ze op en keken ze trots om zich heen. Ik voelde twee armen van achteren om me heen. 'Ik ben trots op je.' fluisterde Dante in mijn oor. Ik draaide me om, en keek hem recht in zijn zilveren ogen aan. 'Ik heb dit nog nooit liever willen doen dan nu.' mompelde ik. Ik greep zijn shirt vast en trok hem dichter naar me toe. Ik plaatste mijn lippen op de zijne, en hij ging mee in de zoen. Iedereen begon om ons heen te klappen, en ik glimlachte tegen zijn lippen aan.