~2 BÖLÜM~
Keyifli okumalar...
Bilincim yerine gelmişdi.Düüd düüd ses kulağımda yankılanıyordu.Gözlermi açmaya çalışdım zorda olsa açdım.Hastane odasındaydım.Geceydi odaya camdan kalidorun işiğı düşüyordu.O yüzden etrafım tamda karanlık değildi.Yanımda kimse yoktu.Kollarımda iğneler vardı.İğneleri çıkardım hemen oldum olası iğneye nefret etmişimdir.Yerimden kalkmaya çalışdım ama olmadı.Acıyordu. Her tarafım sınmışdı sanki.O yüzden bende kalkmaya çalışmadım.Gözlermi kapatıp düşünmeye başladım olanları.
Ablalarmın bana bir kötülük yapacağı belliydi ama beni öldürmek istediklerini hiç düşünmemişdim.Gözlerimden yaşlar akmaya başladı.Bu düşüncelerle uykuya daldım.
Sabah seslerle uyandım"Ayla hanım kızınızın durumu kritik bu halde onu eve götüremezsiniz"dedi bir erkek.Annem"Benim kızım değilmi buraya tatile gelmişdik işim yüzünden onu evime yakın hastaneye götürmeliyim." "Bakın Ayla hanım kızınız bir daha gezemeye bilir bel sümüyünde büyük bir çatlak var" "Doktor bey kız benim değilmi ben bilirim"dedi sinirli bir sesle.Bense kahrolmuşdum.Gezemezsem ne olucakdı beni dışarı atarlardı.Hayır hayatım böyle olmamalıydı.Doktor odadan çıktı.Annem bana sinirle bakıb dışarı çıktı.Göz yaşlarımı serbest bırakmışdım.Sonum böylemi olmalıydı.
Yarım saat sonra doktor tekerlekli sandalyene yanıma geldi.Annemde gelmişdi.Beni yavaşca kaldırıb sandalyeye oturtdu.Bu gercek olamazdı.Bu böyle olmamalıydı.
Beni hastaneden dışarı çıkardılar.Ablalarmın üçüde arabanın arka koltuğundaydılar.Ön koltuğu arkaya uzatmışdılar .Doktor beni yavaş haraketlerle arabanın koltuğuna uzatdı.Gercekdende her tarafım ağrıyordu.
Doktor gittikden sonra annemde arabaya oturdu sürmeye başladı.Hastaneden ayrıldıkdan sonra Ayşe "Anne burası cok rahatsız "deyib benim koltuğumu hızla eski haline getirdi.Sanki belimden bi şeyler kırdılar o an.Ne kadar bağırmak istesemde sesimi çıkarmadım.Annemde gülüyordu bir şey demiyordu.
Yollarda çukur falan olduğundan araba atlanıyordu arada sırada.Ağrım dayanmaz bir hal almışdı bağıramıyordum.Yüzümü cama çevirdim ve sessiz ağlamaya başladım.
Eve vardığımızda herkes arabadan inmişdi bense nasıl ineçeğimi bilmiyordum.Koltuğa oturub kalmışdım.Annem gelib kapıyı açdı"Daha ne kadar arabamda kalacaksın insene"bağırarak dedi.Ben ayaklarımı dışarı çıkardım.Yavaş olmaya çalışarak aşağı indim.O an sanki belim kırıldı.İstemeyerek ağzımdan bir inilti çıkdı.Annem gülerek"umarım çabuk ölürsün.Sana bakarak zahmete giremem ben"dedi.
Ben sanki onun kızı değildim.Neden anne,neden bana öyle davranıyorsun.Yavaş adımlarla eve yürüdüm.Her adım atışımda sanki belimi hançer batırıyorlardı.Nihayet odama gelmişdim.Yatağa uzandım.Ağrım bazen çokalıyor bazen azalıyor.Uyumağa çalışıyordum ama uyuyamıyordum.Evdeki kahkahalar beni üzüyordu keşke bende onlarla birlikde deyib gülseydim.Neden ablalarım beni istemiyor.Neden annem benden nefret ediyor.Hepsi benim yüzümden.Yo hayır benim yüzümden değildi adını bile bilmediğim babam yüzündendi.Onun yüzünden hayatım mahv olmuşdu.Onu hic görmesemde içimde ona karşı büyük bir nefret vardı.
Gece olmuşdu.Acıkmışdımda.Bana getirib yemek bile vermediler.Ölmemi bekliyorlardı sanki.Her kes odalarna girmişdi uyumaya.Bense göz yaşlarımla yapa yalnız kalmışdım.Ağlayarak uykuya daldım.
Uykumdan keskin bir acıyla uyandım.Sanki derim soyuluyordu.İçim parcalanıyordu.Sokakdan sokak lambasının odama vurduğu işikla odam aydınlanıyordu.Tüm bedenim acıyordu.Ellerim ayaklarım yüzüm dudaklarım her tarafım.Bağırıb her kesi odama yığmamakçın yorğanı ağzıma götürdüm.Yorganı ısırıyordum.Gözlerimden yaş geliyordu.Ellerimi gördüm o zaman damarlarım hepsi belirginleşmış.Derimin altında kan kaynıyordu resmen.Her tarafım öyleydi.Yorğanı ısırıyordum acıyla ve ağlıyordum.Bu dayanılmaz bir şeydi.Ölecekdim galiba.Damarlarım partlamışdı derimin altı kandı.Ben ne yapmalıyım annemi çağırmalıyım hayır o bi şey yapmayacak ölmemi istiyorlardı zaten.Birden bedenim titremeye başladı.Ağrı şimdi dahada güclendi.Gözlerim öyle ağrıyorduki sanki yerlerinden çıkaçaklardı.Bağırmamakcın kendimi zor tutuyordum.Bana ne oluyordu neden bu haldeydim.Her tarafım kesiliyordu.
Sabah aşağıdan gelen gürültülerle kalktım.Hemen ellerme baktım bi şey yoktu.Galiba rüya görüyordum.Ayağa kalkdım.Bu neydi şimdi acı yoktu.Daha iyi hiss ediyordum.Belim bile acımıyordu.Banyoya girdim.Yüzümde yara izleri yoktu.Hemen aynadan omuzlarıma baktım geçmiş yaralarımdan bile iz yoktu.Üstümde ne varsa çıkardım.Aynadan belime bakdım.Annem yıllar önce beni kemerle dövmüşdü onun bile izi yoktu.Bana ne olmuşdu.Sevinmelimiyim bu duruma,yoksa ağlamalımıyım.Sıcak suyu açdım banyo yapmaya başladım.Duşdan çıkıb bronoza büründüm.Banyonun kapısını açmaya çalışdım yine ilişmişdi.Ne kadar uğrassamda açamadım.Sinirle kapıya bir tekme atdım.
Kapı kırılıp yatağımın üstüne düşdü.Buna şok olmuşdum resmen.Bunu benmi yapdım?Bana ne olmuşdu.Hızla kapıyı gidib yatağımdan götürdüm.Kapı ağır gelmiyordu.Hatta 2 parmağımla tutmuşdum.Kapıyı banyonun duvarına bıraktım.Üstüme bir şeyler giydim.Belime kadar gelen saçlarımı taradım.Saçlarım bile canlanmışdı sanki.Aşağı inmelimiydim?.Evet inmeliydim.Cebime biraz para koydum.
Aşağı indim.Annemler beni görünce yüzler düşdü.Ayşe"Sen hayla ölmedinmi?"dedi.Cevap vermedim.Dışarı çıkdım.Saat 8 di markete gittim hemen.Müdür beni görünce yanıma geldi"İşden bir günlük izin almışdın ama hanım efendi ortalarda yok" "Üzgünüm efendim kaza gecirdimde"dedim.Bana bakıb alayla güldü."Ya tabi tabi başka bir yalan bulamadınmı?Kovuldun"dedi.Bir şey demedim çıktım marketden.
Yine her zaman olduğu gibi simit ve meyve suyu aldım.İş aramalıydım o yüzden bir gazetede aldım.
Her zaman oturduğum yere geldim.Simidimi yeyib,meyve suyumu içdim.Sonra gazeteyi açıb iş aramaya başladım.Bana göre bir iş yokdu.Gazetenin diger sayfalarna baktım.Bu da ne ben yatdığım hastanenin resmi vardı.Hemen okumaya başladım.Okuduklarım karşısında donup kaldım.
'Tatil köyünde bulunan hastanede insanların üstünde deney yapdıkları öğrenildi.Deney yapdıkları insanlar hasta,kritik durumu olan insanlardı ve deney yapıldıkdan sonra bünyesi kaldıramayıb ölmüşdür.Neye göre deney yapıldıklarıysa bilinmemekdedir.Deney yapılanların isimleri diger sayfada yer alıyor'
OY VERİN VE FİKİRLERİNİZİ BİLDİRİN LÜTFEN...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top