~11 BÖLÜM~

Bunu kim yazmışdı.Bu mektubu okuduğumda korkmalıydım,çünki kimliğimi biri biliyordu.Ama korkmuyordum.Tamamen merak kaplamışdı,her tarafımıMektubu çantama koyub,sınavıma odaklandım.Gercekdende çok rahatdım.Zil çaldında,öğretmen kağıtları topladı.

Esra öğretmen sınıfdan çıkanda,ben de onun arkasınca çıktım."Esra öğretmen"deyib yanına yaklaşdı.Öğretmen arkaya dönüb,beni gördüğünde gülümsedi."Bir şeymi oldu Rüzgar?"dedi.Mektubu kaldırıb ona gösterdim."Bunu nerden buldunuz?"dedim.Mektuba bakıb"Yusuf bey verdi size vermemçin"dedi."Tamam teşekkür ederim."diyib yanından ayrıldım.

Esra öğretmenler odasına gitdi,bende hızla Yusuf beyin odasına.Odaya yaklaşıb,kapıyı tıklatdım.'Gir'sesin duyduğumda hızla kapıyı açıb,odaya girdim."Hoş geldin kızım.Bir şeymi oldu?"diye bana baktı.Masaya doğru yaklaşıb,mektubu kaldırıb"Bunu siz göndermişsiz"dedim sinirle."Evet ben gönderdim.Dışardan bir erkek bunu bana vermesiycin bir öğrenciye verdi.Bana verdiklerin de,üstünde ismin olduğundan,ben de sana gönderdim"dedi.Konuşurken ona dikkatle bakmışdım.Yalan söylediğine dair bir ip ucu bulmamışdım."Tamam teşekkürler"deyib odadan çıktım.Ondan ona sor,bundan buna sor.İş uzar böyle.Kime gidiyorum başka biri verdi diyor.Mektub elden ele gezmiş.Sadece içindekin ben biliyorum.Gercekdende bana bu mektubu gönderen geri zekalı olmalı.

Bulduğumda onu bir güzel benzeteceğime eminim.Burada kimse bir şey bilmiyor.Ben ne zaman insanlara bu kadar dikkat eder oldum.Off bakalım beni neler bekliyor.Kolidorda yürüyerek sınıfa döndüm.Mektubu çantama koyub,ceb telefonumu çıkardım.Sırama oturub Okana msj yazdım.

Kime:Okan'a

"Biri benim kimliğimi bildiğini söyleyen bir mektub göndermiş bana.Dışardan bir erkek,okuldan birine vermiş.Neyse bul şu herifi.Babama bir şey söyleme.Aramızda kalacak."

Bir kaç dakika geçdikden sonra,telefonumjn mesaj sesiyle,gözlerimi ekrana dikdim.

Kimden:Okan'dan

"Tamam efendim.Akşama kadar bulunmuş olur"

Telefonu çantaya koyub,arkama yaslandım.Bir türlü kimin bildiğin çıkarmaya çalışıyorum ama olmuyor.Takib bile edilmiyorum ki,kim ki bu.Tanıdıklarım listesin taradım ama kimse gelmiyordu aklıma.Gözlerimi kapayıb,biraz dinlenmeye çalışdım ama zilin çalmasıyla,her kes sınıfa daldı.

*****

Sıkıcı dersler bitdikden sonra her kes eve gitmeye hazırlanıyordu.Bende çantamı takıb,Denizi bekliyordum.Kapı açıldı ve sınıfa kızıl kafa girdi."Rüzgar kim?"dedi.Her kes bir ona bir bana baktı"Benim"diyib yanına gitdim.Beni başdan aşağı süzdükden sonra"Yusuf bey seni çağırıyor"dedi ve sınıfı terk etdi.

Denize dönüb"Arabada bekle geliyorum"dedim ve sınıfdan çıktım.Kolidordan geçerken Kızıl kafa ve arkadaşları bana bakıyordu.İfadesiz bir suratda olduğuma eminim.Yanlarından geçib Yusuf beyin odasına yaklaşdım.Kapını tıklatdım,'Gir'sesi duyduğumda,odaya girdim.

Masaya yaklaşıb ayakda durdum.Yusuf bey kafasın dosyalardan kaldırıb bana baktı."Okan gelib kamera kayıtlarna baktı ve bir mektub daha geldi"dedi ve bana bir zarf uzatdı.Zarfı alıb,hemen açdım.

"Kimlini duyurmamamı istiyorsan ....adrese akşama kadar 1 milyon bırak ve git"mektubu okuduğumda sadece gülümsedim."Teşekürler Yusuf bey"diyib odadan çıktım.Arkama bile bakmadan Okanın arabasına yaklaşdım.Arka kapını açıb,oturdum.

Arabanı çalışdırmadan bana bir zarf uzatdı.Ben de ona elimdeki zarfı verdim.Zarfı açdığımda içinde kameradan çekilmiş bir erkek resmi vardı.Bu erkeği bir yerden tanıyordum ama nerden çıkaramıyordum.Deniz bize ne oluyor dediğide,sonra anlatırım dedim.Okan bir şey demeden arabanı çalışdırdı.

Denizi eve bırakıb,Okanla mektubda yazılan adrese gitdik.Oraya giden tek yol vardı ve kimsesiz açık bir alandı.Arabadan düşüb söylediği yere geldim.Elimde ki küçük çantanı oraya bırakıb,ordan uzaklaşdım.Tabii çantada bir şey yoktu.Sadece tuzak kurmuşduk.Arabaya binib ordan uzaklaşdık.Ormanlık bir alana girib arabanı orada sakladık.İkimizde silahımızı alıb,ormanın içide saklanarak oraya gitdik.

2 Saat bekledik.Ne gelen vardı ne giden.Hava kararmışdı.Karanlıkda bir haraketlenme olduğunda bizde oraya doğru yaklaşdık.Bir erkek çantaya doğru geliyordu.Bizde sessizce ona yaklaşdık.Ben arka tarafdan geldim,Okansa ön tarafdan.Erkek eğilerek yerdeki çantanı aldı.Kalkdığında Okan elindeki silahı erkeğin kafasına dayamışdı.Erkek korkarak geri kaçmaya çalışdı ama bende silahı ona tutduğumdan kaçamadı.

"Kimin adamısın?"dedi Okan.Erkek artık yalvarmaya başlamışdı."Kimsenin adamı değilim lütfen beni öldürmeyin.Benim bir suçum yok tüm suç onun"dedi."Kimin?"dedim,sert ve soğuk bir sesle."Ayşe"dedi.

Tamam dedimya bu erkeği bir yerden tanıyordum.Ayşe ablamın odasında görmüşdüm resmin.Sevgilisi olmalıydı.Demek beni araşdırıb,şantaj yapmaya kalkdılar.

Bir şey demeden silahın emniyetin açıb,erkeği vurdum.Okan gözlerin büyütmüş bana bakıyordu.Okan birilerin arayıb buranı temizlemesin söyledi.Arabaya oturduğumuzda"....yarın bu adrese git ve Ayşeni depoya kaldır"dedim.Ablam bile olsa acımam.Ona bir güzel ders vermezsem,iyi olmaz.

Eve doğru sürdü arabanı.Maskemi takıb aşağı indim.Kapının ziline basdım.Hatice teyze açdı her zamanki gibi.Üstümü çıkarıb salona yürüdüm.Akşam yemeğine yetişmişdim.Elimi yüzümü yıkayıb sofraya oturdum.Nereye gitdiğimi soran,aileme,biraz temiz hava aldığımı deyib geçişdirdim.Babamın inanmadığına adım gibi emindim ama sesin çıkarmadı.Bu da daha bu söhbetin kapanmadığını bildiriyordu.Akşam yemeğinden sonra odama çıkıb ödevlerimi yaptım.Ödevler bitdikden sonra bamyo yapıb yatağıma girdim.

Denize olanları anlatdım.Tabii erkeği öldürdüğümü falan söylemedim.Sadece bir az korkutduğumu söyledim.İfadesiz soğuk bir şekilde konuşuyordum.Deniz anlatdıklarıma inanmışdı.

Ona birilerin öldürdüğümü söylemek istemiyordum.Bilmiyorum ama benden korkmasını hiç istemiyorum.O yüzden yalan söylüyordum.Üzgünmüyüm yalan söylediğime?Hmm..belki biraz.

Işığı söndürüb sıcak yatağıma yatdım.Göz kapaklarım,kendini uykuya teslim ediyordu.Daha fazla savaşmayıb kendimi uykuya teslim etdim.Kazanamadığım tek savaş uyku savaşıydı.

Gün ışığı küçük,döküntü bir evin,çatlamış tahtalarından içeri vuruyordu.Yeri sınmış tahtalar ve yapraklar kaplıyordu.Onümdeki merdivene doğru yaklaşdım.Merdivenden çıkdıkca,merdivenin qıcırtıları sinirmi bozuyordu.Merdiveni çıktığımda bir oda vardı.Odanın kapısın açdım.Qıcırtıyla açıldı.Yavaş adımlarla odaya daldım.Burada döküntü bir yerdi.İçeri adım atdığımda,ayağımın altında bir şey olduğunu hissetdim.Aşağı baktığımda küçek bir kız,kukla vardı.Kuklanı elime alıb dikkatle baktım.Mavi gözleri,kahverengi uzun saçları ve beyaz bir teni vardı.Üstünde siyah bir şort ve tşort belirdi önce.Ardındanda yüzün kaplayan bir maske.Bu aynen bana benziyordu.Kuklanı duvara doğru fırlatdım sinirle.Arkamdan bir ses"Sen de o kukla gibisin...Duygusuz"diye bağırdı.Bu sesle ürpermişdim ama haraket edemiyordum.

Yine aynı kabuslar.Rüyadan uyanıb banyoya girdim.Elimi yüzümü yıkayıb,aynadan kendime baktım.Aynı o kuklaya benziyordum.Elimi aynaya götürdüm.Üstümde siyah bir şortla tşort belirdi ardındanda siyah bir maske.Aynaya yumruk vurub çığlık atdım.

Gözlerimi açdığımda yatağımda terlemiş vaziyetdeydim.Kafamdan su akıyordu sanki.Gördüklerim hepsi rüyadan ibaretdi.Banyoya girib küveti doldurub,içine girdim.Sıcak su iyi gelmişdi.Küvetde oturub olanları düşündüm.

Banyo yapıb yeniden yatağıma uzanıb uyudum.Bir rüya görmeden,alarmın sesiyle kalkdım.Saçlarım hayla nemliydi.Ayağa kalkıb elimi yüzümü yıkadım.Saçlarımı fenleyib,üniformamı giydim.Aşağı indiğimde her kes sofradaydı.Konuşub gülüb kahvaltı etdik.Tabii zoraki bir gülümseme gönderiyordum her kese.

Okan bizi okula bırakdıkdan sonra ordan ayrıldı.Kolidorda yürürken etrafdakilerin bakışların aldırmadan,sınıfa girdim.Bu gün de Kaan gelmemişdi.Acaba durumu nasıl.Dur bir dakika neden umrumda olsun ki.Bu düşüncelerden kurtulub hocanı dinledim.

Okul sonunda bitmişdi.Denizi eve bırakıb Okanla Ayşeni tutduğu depoya gitdik.Kimsesiz bir depoydu.Arabadan inib depoya doğru yürüdük.Kapını Okan açdı.İçeri girdiğimde gördüğüm manzara ile sırıtdım.Ayşe sandalyeye bağlı halde oturuyordu.

Okan ağzın açdı,açdığı gibi sesi deponu bürüdü.Ne sıkıcı ama eğlenceli."Bir daha bana şantaj yapacakmısın?"dedim.Ağlayarak"Hayır..hayır..lütfen bırakın beni"diye yalvardı."Zaten yapamazsın.."deyib silahımı ona doğrultdum.Konuyu fazla uzatmadan silahın patlaması,depoda yankılandı.

*****

Yine bir kabusla uyandım.Günlüğümü çıkarıb,anahtarla açdım.

"Sevgili günlük.Hiçde Sevgili falan değilsin.Sana hep kötü şeyler yazıyorum.Ve yazmaya da devam edeceğimden eminim.Çünki ben buyum.Şantaj mektubun aldığımda,tuzak kurarak erkeği öldürdüm.İstediğim bilgiyi ondan almışdım.Erkekden aldığım isim beni önce şaşırtmışdı ama sonra neden şaşırdım diyerek kendimi toparladım.Ablam zaten bir yerde rahat duramaz.O yüzden çokta kafama takmadım.Kimliğimi bilenlerden birini öldürmüşdüm.

Sıra Ayşedeydi.Onu depoya götürüb korkutmuşdum.En sondada bacağına sıkıb evin önüne bırakmışdık.Ablam bile olsa,ona acımadan silahımı doğrultmuşdum.

Her gece gördüğüm kabuslarla,gercekdende duygusuz biri olduğumu öğrenmişdim.İğneden sonra duygularım yapdığım her haraketde yok oluyordu.Beyaz olan ben,artık karanlıkdan ibaretdim.Beyaz diye bir şey kalmamışdı bende.

Denize erkeği öldürmediğim korkutduğum konusunda bir şey söylemedim.Benden korkmasını,bir katil adlandırmasını istemiyordum.Çünki zaten yeterince vicdan azabı çekiyordu.Şerif şerefsizin öldürdüğünden bu vakte kadar uyuduğunda hep sayıklıyor.Katil olmadığını bile söyleyen gecesi olmuşdu.Onu bu yola ben çekmişdim.Onun mavi gözlerine baktığımda,gözlerinin içinden kendimi görüyordum.O beyazdı,bense siyah.

Tek pişmanlığım Denizin Şerifi öldürmesi için verdiğim silahdı.Keşke zamanı geri ala bilsemde,Şerifi de ben öldürseydim.Şimdi Denizin pişmanlıkla,kendini yiyib-bitirdiğini görmezdim.Hepsi benim suçum.Bir suçlu arıyorsam o da benim."

Lütfün oy verin ve yorum yapın)

Keyifli okumalar...

Hikayem hakkında ne düşündüğünüzü çok merak ediyorum))

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top