Mam na imię Dora
Dora Mindyńska postanowiła sprawdzić, jakie zdolności posiada jeszcze koleżanka. Po paru próbach okazało się, że Emilia Karzewska potrafi także tworzyć małe rzeczy, potrafi latać i być nie widzialna. Posiada też ona niesłychaną mądrość, jak na dziecko jej wieku. Od razu było im łatwiej żyć. Po 3 latach Nie żyły już w piwnicy, lecz w dwupiętrowym domku, które Emilka stworzyła. Jakiś czas potem Młoda dziewczynka zaczęła się popisywać niesamowitymi sztuczkami, i dostawała mnóstwo pieniędzy. Dziewczynki postanowiły też, mając duży dom, przygarnąć koty które żyły obok ich piwnicy. Było ich mnóstwo, a dokładniej 12, licząc z Zorzą. Spełniły się prawie wszystkie marzenia dziewczynek. Miały kota, a właściwie dużo kotów, wreszcie nie były biedne, a Emilia miała moce! Jednak jednej rzeczy brakowało im najbardziej, i to właśnie jej nadal nie miały. rodziców. Po jakimś czasie zarobiły na tyle dużo pieniędzy, że poszły do szkoły.
Był to kolorowy budynek, trzypiętrowy. obie były nim zachwycone. Jednak dzięki tej szkole spełniło się ich ostatnie marzenie.
Nauczycielka weszła do klasy zamaszystym krokiem. Dora, która patrzyła na nią z przerażeniem, kojarzyła ją. Nie wiedziała skąd... było to chyba dość dawne wspomnienie. Nauczycieleka zaczęła czytać listę, i wreszcie padło na Dorę.
- Dora?
- Obecna! - Krzyknęła dziewczynka. Pani wpatrywała się przez dłuższą chwilę w dziennik ze zmarszczonymi brwiami. po chwili rzekła:
- Dora, w dzienniku nie ma twego nazwiska. Nastała przeklęta cisza. emilia spojrzała na Dorę i na panią z przerażeniem. po chwili mruknęła do przyjaciółki:
- Skup się, może sobie przypomnisz.
I nagle krótka smuga dotknęła ręki Dory, która ocknęła się z osłupienia. Pamiętała!
- Jestem Dora Mindyńska. - i nauczycielka rozpłakała się.
Ostatecznie, marzenie dziewczynek się spełniło. Jako że matka Dory nie miała żadnego dziecka (przez co była smutna) została nauczycielką. i oto do tej szkoły poszły przyjaciółki. Sprzedałay dom, i zamieszkały w willi rodziców dziewczynki. To był ich najwspanialszy dzień w życiu, który przeobraził się w koniec historii.
Mam nadzieję, że Historia się podobała. Pozdrawiam, podwodna1muza. :)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top