PUBLISHED BOOK. Hinati po siya sa (3) tatlong book.

Book 1 : P119.75 / Book 2 : P99.75 / Book 3 : P99.75

COPYRIGHTED © 2014 by Life Is Beautiful Printing Corp.

Available at PRECIOUS PAGE STORE.

~

Yumiko POV

“BABE. LET’S DO IT.”

O____O

Gusto kong gawin namin yon pero nung sinabi na ni Lance, biglang lumakas yung kabog ng dibdib ko. I don't know kung ready nakong gawin naman yun.

Damn, I'm still a virgin.

He kiss me passionately. All I can do is to response. I can feel his hands all over my body. I let him do what he wants.

I act wild for him to be eager to did that "thing". In a second, he's now on my top. He's still kissing me.

I can feel again his 'hard thing' and it feels like..ugh! I'm feeling hot. Sh*t.

I grab his head and kiss him deeply. He touch my breast. I moan. I can clearly feel his hands on my breast.

After a second, we stop kissing. I look at him. I could see his desire for me so clearly etched on his face that it made me wonder where he'd hid it for so long.  

I am really ready for this thing. I want us to do it. I really want it.

--

Lance POV

Hindi ko na alam ang gagawin ko. Ang init init na ng pakiramdam ko at hindi ko na kayang tanggihan si Yumiko.

She want us to do do that thing. SH*T! I'm a guy and it's really hard for me to say 'no'. Wala na, hindi ko na kayang magpigil.

FVCK! She's really hot. She's wild and..SH*T! My thing above my chest is really hard now.

Now I'm on top of her. I look at her body and start to undress her. Wala man lang syang palag. I don't know what to think kung bakit gusto nyang gawin na namin ang bagay na'to. Pero, wala nakong magagawa. Even me, I want to do it so badly.

As I undress her, bumungad sakin ang malaki nyang hinaharap.  And it feels so hot. Fvck.

I unhook his brassiere and suddenly kiss her body. Sh*t. Ang init init na nga pakiramdam ko. Wala ng makakapigil sakin.

I take off my shirt and pants.

"Babe, you're so hot." Sabi ni Yumiko.

Fvck. Lalo tuloy akong nagiging eager na gawin na ang bagay na'to.

I fully undressed her and now she's totally naked. I go on top of her again and sh*t! I can feel his body and it feels like heaven.

She grab my head and kiss me again. I response to her. Then, she stop kissing me and kiss the delicate shell of my ear. She blew a light breath over the moist spot, and I shivered. Fvck. Para akong nakukuryente pag nararamdaman ko ang hininga nya sa bandang tainga ko.

Oh Yumiko, fvck! I can't take it anymore.

I kiss her torridly while my hands are doing it's job. "Babe.." I moan. Fvck.

"Babe go on.." She said.

Sh*t. I don't know if it's right. I kiss her again, giving her time to back-out. But I can feel the urgency on her kisses. Fvck! What can I do?

She really want us to do it. I have no choice but to grant what she wish for.

"Babe.." She moan.

I take off the last cloth on my body and now I'm naked too.

She holds my chest. "Babe.."

I kiss her cheeks..

Then his neck..

I heard her moan. I blew a light breath on her neck and now her body is trembling. Fvck it!

I kiss her every part of her body. Specially her breast. I let my tongue played her nipple and hearing her moans makes me hotter.

"Babe.."

Sh*t. I kiss her again. I look at her eyes and I can see her love for me. Sh*t lang Yumiko hindi na kita kayang tanggihan.

"I love you babe.." Sabi ko. "Do we really need to do it?" Tanong ko. Baka sakaling umatras pa sya. Ngayon pang handang-handa nako.

"Yes babe. Please.."

FVCK! Now that's the sign. I put my hard thing inside her. At first it was hard to go inside.

And I know why.

Then after a second my hard thing is already inside her. Fvck! She's a virgin. I'm her first. I'm glad I'm her first.

"B-Babe.."

"I know it hurts but let me do this. Later, you can't feel any pain.." Bulong ko sa kanya.

I began to move on top of her. She moan. She shout. She even hold me tight.

Sh*t. It feels like..heaven! Fvck!

"Babe.."

"How does it feels babe?" I ask while still moving on her top.

"It's..sh*t babe!" She moan.

Her moan is like a music to my ears. Lalo akong ginaganahan na gawin ang bagay na to.

"B-Babe.." She shout with desire.

I move faster then I can feel my..fvck! I can't stop. I'm about to let it out. Sh*t! Fvcking sh*t!

"Oh babe.." I moan as I reach my climax. Fvck! I'm done. Hindi ko akalaing sa ganon kabilis, umabot agad ako sa climax ko.

I stop ang hug her while I'm on her top.  "I love you.." I whisper.

"I-I love you too. Thank you babe.." She said. Bakit ba ganyan sya magsalita? Bakit ba parang..basta iba!

"No matter what happens, I'm on your side. I really love you babe. You're my life. I want you. I want you forever." Sabi ko. Sobrang mahal ko ang babaeng 'to at di ako papayag na mawala sya sakin.

"You're my life babe. You are my happiness and you are the one who owns my heart.." She said. I can feel the sadness on her voice. What does it mean?

Napailing nalang ako then nakaramdam ako bigla ng panghihina.

Niyakap ko sya ng mahigpit habang nasa ibabaw pa din nya ako. "I love you.."

Hindi ako magsasawang ulit-ulitin sa kanya ang mga salitang yan.

I rea..

Zzzzzzzz..

--

Kinagabihan..

Hindi ko pa din maisip na may nangyari na samin ni Yumiko.

Kakahatid ko lang sa kanya sa Hyun's Mansion. Halos hirap na hirap nga kaming maghiwalay kanina. She kiss me a lot while we're on my car. Hindi ko na rin nabilang kung ilang beses sya nag-i love you sakin.

She really make my heart proud.

Kakauwi ko lang dito sa mansyon. Alas 7 na ng gabi. Masaya ako na maghapon kong nakasama si Yumiko. Kahit pagkatapos namin gawin yung bagay na yun ay nakatulog kami, it's fine. Madami pa namang araw.

Pagpasok ko sa main door, sumalubong sakin si James. "Oh?" Sabi ko kasi nakatingin lang sya sakin. Mukha pang problemado.

"Saan ka galing Bro?" Tanong nya. Masyado syang seryoso. Nakakapanibago. Usually, jolly sya.

"Hinatid ko si Yumiko. Maghapon syang nandito kanina. We just spend our times together." Sagot ko.

"Alam mo bang aalis na si Yumiko papuntang Japan bukas kasama si Enrique?"

O_O

"A-Anong sabi mo?"

"Nakausap ko si Enrique. Bukas ang flight nila ni Yumiko papuntang Japan. Yun daw ang order ng Papa ni Yumi."

Napailing ako. "No. Hindi gagawin ni Yumiko yun. Magkasama nga kami kanina and we're happy. Hindi nya ako iiwan." Sabi ko. Malaki ang tiwala ko kay Yumi. She loves me.

"Yeah. Dahil ang huling kahilingan daw ni Yumiko sa Papa nya bago sya pumuntang Japan ay ang makasama ka ng isang buong araw ng walang manggugulo sa inyo."

Fvck. Is that real? Tang*na. Hindi. "Hindi ako naniniwala."

"Alam kong hindi nagsisinungaling si Enrique. I can see it on his eyes. At iiwan ka ni Yumiko hindi dahil ginusto nya yun. Kundi dahil wala syang choice."

"What do you mean?" Naguguluhan nako. Hindi ako iiwan ni Yumiko. Hindi.

"Pinapili si Yumi ng Papa nya. Kung sasama sya sa Japan o hindi. Kapag hindi sya sumama sa Japan bukas, magsasanib ang Hyun at Hayashi para pabagsakin ang kompanya natin Bro at hindi yun kaya ng konsensya ni Yumi. That's why she choose to let you go."

Hindi ko alam kung maniniwala na ako pero daig ko pa ang pinagbagsakan ng langit at lupa. Aalis sya? Iiwan nya ako? Dahil wala syang choice ile-let go nya ako? Tang*na!

"Pupuntahan ko sya!" Sigaw ko saka tumakbo palabas.

"Sasamahan kita." Narinig kong sabi ni James.

Sumakay kami sa kotse ko then I dialled Yumiko's number.

[B-Babe..]

Sh*t! Kaya ba kanina ko pa napapansin yung sadness sa boses nya? Na parang ang lalim ng iniisip nya? Tang*na!

"Let's talk. Kahit sandali lang. Lumabas ka ng mansyon. Papunta nako." Sabi ko.

[Okay.]

*toot toot*

Sh*t! Fvck!

Hindi ako papayag na umalis sya. Hindi.

Lahat gagawin ko wag lang syang umalis ng dahil sa konsensya nya. Damn it!

--

Yumiko POV

Kanina pako iyak ng iyak habang inaayos ang maleta ko. Pero biglang tumawag si Lance.

Gusto nya akong makausap. Siguro dahil na-miss nya ko agad o may sasabihin syang mahalaga?

Lumabas nako ng kwarto at lumabas ng mansyon. Natanaw ko agad ang kotse ni Lance na nakaparada sa gilid ng daan.

Lumapit ako don. Kakaiba ang awra ni Lance.

"Get in." Utos nya. Sumakay naman ako sa likuran ng kotse.

Pagkasakay na pagkasakay ko, pinaharurot nya ang takbo ng kotse.

Masyadong intense dito. Kasama nya pala si James. Ang tahimik nila. Kinakabahan ako.

After a minute, nakarating kami sa isang park. Ba't kami andito? Gabi na pero maliwanag naman dahil sa mga poste ng ilaw.

Bumaba si Lance. Bumaba na din ako. He holds my hands at hinila nya ako. He hugs me. "I love you babe.."

Napangiti ako. He really loves me. Kung sana.. Kung sana hindi ako aalis, siguradong magiging masaya ako sa piling nya.

"Sabihin mo sakin na hindi ka aalis."

O_o

[PLAY THE SONG SA GILID. MAS MAPI-FEEL NYO EMOTION PAG MAY SOUNDS HABANG BINABASA NYO. HANGGANG MATAPOS NYO ITONG BASAHIN, I-PLAY NIYO LANG NG I-PLAY YUNG MUSIC. SONG: BROKEN VOW BY LARA FABIAN]

"B-Babe.." Iniharap nya ako sa kanya.

"Tell me you're not gonna leave me. Sabihin mo sakin na hindi ka aalis papuntang Japan!"

O_O

Pano nya nalaman?

Sh*t. Hindi 'to pwede. Kailangan kong tatagan ang sarili ko.

"Aalis nako.." Sabi ko. I don't have the choice but to tell him the truth.

"Alam ko na lahat. Alam ko ang reason ng pag-alis mo. Please babe wag na wag mokong iiwan."

Pinigilan ko ang luha ko na kanina pa gustong tumulo. "Aalis na nga ako.." Sabi ko. Tinatatagan ko ang sarili ko.

"No. Hindi moko kayang iwan babe. Hindi."

"I can." Wala sa sariling sagot ko. Hindi ba nya maintindihan na aalis nako papuntang Japan at baka hindi nako bumalik pa?

"Babe wag kang matakot sa kanila. Gagawin ko ang lahat. Basta wag kang aalis."

I look at him and..sh*t!

Seeing him crying in front of me? It hurts me like hell.

Hindi pwedeng hindi ako umalis. Kaya nilang sirain ang kompanya nina Lance. Alam kong 'pag hindi ako sumama bukas, agad-agad gagawin nila yung sinabi nila. Kilala ko si Papa. Hindi sya marunong magpaliguy-ligoy.

Hindi ko dapat hayaan na pigilan ako ni Lance. Kanino ba kasi nya nalaman 'to? Damn.

"Kailangan ko ng umalis bukas.." Sabi ko. Still, pinipigilan ko pa ding tumulo ang luha mo.

"No babe. Hindi ka aalis!"

Akala ba nya madali ang sitwasyon ko? Hindi. Alam kong pag sumuway ako kay Papa, guguluhin at guguluhin nya kami ni Lance. Ayokong mahirapan si Lance dahil mahal na mahal ko sya.

Isang paraan lang ang naisip ko para hayaan nya nakong umalis--ang pagsisinungaling.

I can do it. "Lance.." Panimula ko.

"No. Call me babe. Babe I love you." He's still crying. He's begging for me.

"I-I don't love you anymore.."

Kelangan kong magsinungaling. Sorry Lance. Para sa ikabubuti mo 'to. Sa sobrang pagmamahal ko sayo, ayokong mapahamak ka ng dahil sakin.

"No. Hindi yan totoo. Sinasabi mo lang yan para hayaan kitang umalis."

"Humingi ako ng favor kay Papa. Ang makasama ka maghapon. You know why? Dahil gusto kong mapatunayan sa sarili ko na mahal talaga kita at hindi kita kayang iwan but I realized na hindi pala kita ganon kamahal. Nang makasama kita kanina, don ko mas naramdaman na kaya naman kitang mawala sa buhay ko. Masyado lang pala akong na-attach sayo kaya akala ko mahal kita.."

"Tang*na! Hindi ako nakikipaglokohan sayo Yumiko! Wag kang magsinungaling."

"So you think I'm lying? No Lance. Dapat nga matuwa ka na sinasabi ko ang totoo. Yung katotohanan na di pala kita mahal."

Gusto ko ng sumabog. Naaawa ako kay Lance. Sobrang hirap na magsinungaling ng nararamdaman mo para sa isang tao.

"Hindi mo'ko iiwan babe."

Damn it Lance! Tiningnan ko sya sa mata nya ng walang emosyon. Ayokong pakitaan sya ng kahit anong emosyon. "Let's break up."

"No. Hindi Yumiko. Hindi!"

"Damn it Lance! Hindi kita mahal! Hindi kita minahal at ayoko na sayo!" Sigaw ko.

"I don't believe you."

"Bahala ka. Isipin mo ang gusto mong isipin. Basta sinabi ko na sayo, hindi kita mahal. Hindi."

Gusto ko syang saktan ngayon para i-let go na din nya ko. 

"Mahal mo ako Yumiko. Mahal na mahal."

Mas tinatagan kopa ang loob ko. "Bat kita mamahalin Lance? Bukod sa napaka-cold mong tao, walang sense kausap, masungit, harsh magsalita at walang modo, ikaw pa yung taong hindi ko gugustuhing makasama! Hindi ka naman ideal man. Sobra na nga akong nasasakal sayo. Tuwing kasama kita feeling ko nasa kulungan ako. Daig ko pa ang bilanggo. Kaya sino ka para sabihing mahal kita? Nahihibang ka na ba Lance? Gaano ko ba dapat na isampal sayo na hindi kita mahal? Hindi kita mahal Lance."

"Tang*na Yumiko!"

"What? Gusto ko ng makawala sayo. Ang saya ko nga nang malaman ko na aalis ako papuntang Japan dahil at last, makakawala nako sayo. Naaawa lang ako sayo kaya pinapakisamahan kita. Pero hindi talaga kita mahal."

"What did you say?"

"Hindi kita mahal. Awa lang ang nararamdaman ko sayo."

"Kung aalis ka, pakakasalan ko si Nicole."

Tinimbang ko ang sarili ko. At nag-ipon ulit ng lakas ng loob na magsinungaling. "I don't care. Good for you."

Nakita ko ang hinanakit sa mga mata ni Lance. "If you say so. Naniniwala na akong di mo nga ako mahal Yumiko.."

"Now you know. Kaya hayaan mo na'kong umalis. At least may closure tayo diba?"

"Yeah. You're right. Hindi mo nga ako minahal. Gustung-gusto mo ng makawala sakin dahil nasasakal kana. Wow."

</3 

Kung alam mo lang Lance. Kahit pa gaano ka kahigpit sakin, wala akong pakialam dahil mahal na mahal kita. I just have to say that ngayon.

"Yeah."

Nawala ang emosyon sa mga mata ni Lance. "Ngayong alam ko ng hindi mo pala ako minahal, wala na sigurong silbi pa kung pigilan kita.."

</3 

Yung feeling na pakakawalan mo ang taong mahal mo..

</3

Sobrang sakit.

"Buti alam mo. So if you'll excuse, aalis nako. Hindi mo na'ko kelangan ihatid pa. I can mana--"

"Wala akong balak na ihatid ka. Dahil dito mismo, dito mismo sa lugar na'to namatay na ang puso ko at mula rin ngayon, wala na akong pakialam pa sayo."

</3

Damn. Parang diko na kayang pigilan ang luha ko kaya tumalikod nako sa kanya.

T_T

Hindi ko ipapakita sa kanyang nasasaktan ako. Di ko pwedeng ipakita sa kanyang umiiyak ako.

"Funny but I think, dahil lang sa desire kaya may nangyari sa'tin kanina. Don't worry, na-enjoy ko naman. It's the last time na makikita mo ako. Dahil ikaw mismo, buburahin na kita sa buhay ko."

</3

Lance..

T_T

"Fine." Pinatatag ko ang boses ko para di nya ko mahalatang umiiyak.

"Alam mo yung pakiramdam na kaya kong makipaglaban kahit kanino. Kahit pa kay Satanas, maipaglaban ko lang ang pagmamahal ko sayo? Lahat kaya kong gawin para sayo. Mahal na mahal kita eh. Tang*na lang dahil nagmahal ako ng maling babae."

T_T

Pinakinggan ko lang sya. Hindi ako sumasagot.

"Lahat lahat kaya kong gawin para sayo pero alam mo ba yung pinakamahirap na bagay na kaya kong gawin? Yun ay ang i-let go ka.."

T_T

Wala. Napapahagulhol nako. Pinipigilan ko pero diko na kayang hindi umiyak. Sobra akong nasasaktan sa sinasabi ni Lance. Kasalanan ko naman. Ginusto ko 'to. Kailangan kong magsinungaling sa kanya para sa safety nya.

"Hanggang dito na nga lang siguro tayo. Buti inamin mo agad na hindi mo ako minahal talaga. Masaya pa rin ako na nakasama kita, na nakilala kita.." 

</3

I still remain silent. Hinayaan ko lang sya magsalita.

"Kung may pinagsisisihan man ako..

T_T

..yun ay yung minahal kita." 

</3 

Ang sakit. Ang sakit sakit..

"Ngayon magsaya kana. Bumitaw nako sayo. Mag-party kapa mamaya ha? Ingat ka bukas sa flight mo. Ito ang huling pagkakataon na makakaharap moko at makakausap. Dahil dito sa lugar na'to, iiwan ko na ang puso ko."

T_T

"O-Okay. Thanks." Yun lang ang naisagot ko dahil ayokong mapansin nya na garalgal ang boses ko dahil sa pag-iyak. 

"Yumiko Hayashi, mula ngayon inaalis na kita sa isip at puso ko. Iisipin ko na hindi kita nakilala. Lahat ng alaala ko tungkol sayo, ibabaon ko na sa limot."

</3

Nakagat ko ang labi ko. Hindi ko na kayang magsalita. Ayoko. Ang sakit. Kakalimutan nako ni Lance.

Si Lance na mahal na mahal ko. Si Lance na buhay ko. Si Lance na nagpapasaya sakin. Si Lance na kahit masungit, kahit cold minsan, sobrang sweet naman.

Si Lance na gusto kong makasama habang buhay.

T_T

"May isa lang akong hiling bago ako umalis dito." 

Narinig kong sabi nya. "A-Ano yon.." 

"Wag na wag ka ng magpapakita pa sakin kahit kailan.." 

</3

Tumango lang ako kahit nakatalikod pa din ako sa kanya.

"Aalis na ako. Magmula ngayon, wag mong aasahan na andyan ako lagi pag kailangan moko, na isang tawag lang dadating ako. Dahil wala ng namamagitan pa sa'tin mula ngayon. Lahat ng meron satin, pawang alaala nalang na kelangan ng limutin. Have a safe trip Yumiko."

T_T 

Hindi ako lumingon. Dahil once na lumingon ako..

Baka diko kayanin at baka yakapin ko sya at bawiin lahat ng sinabi kong kasinungalingan kanina.

I need to let go of him.

*brrrroomm*

Narinig ko na ang pag-alis ng kotse ni Lance..

T_T

The moment I heard that.  Napaupo nalang ako sa pag-iyak. 

Wala na si Lance. Pinakawalan na nya ako. Naniwala sya sa mga kasinungalingan ko. Kakalimutan na nya ako..

T_T 

Humagulhol lang ako ng iyak. Hanggang sa maramdaman kong may humawak sa bandang balikat ko. 

Pagtunghay ko..

Wala akong nagawa kundi ang tumayo at napayakap sa kanya.

"Ssshhhh.." 

"James.."

"I understand you. Alam ko kung bakit mo ginawa ang bagay na yon kanina. Alam ko kung bakit kelangan mong magsinungaling kay Lance.." 

T_T 

Lalo akong naiyak sa sinabi ni James. He's here. I really need someone. 

"Ssshhh. Alam ko kung gaano kasakit ang mga sinabi ni Lance sayo pero, be strong. Kailangan eh."

T_T 

"Si..Lance.."

"Ako na ang bahala kay Bro. Alam ko namang babalik ka. Babalikan mo si Lance diba?"

T_T

"H-Hindi na..nya ako g-gusto ng makita pa.."

"Intindihin mo si Bro. Nasasaktan yun. Pero alam kong sa pagbabalik mo! Hindi ka rin nya matitiis at alam kong pagbalik mo, ikaw pa din ang laman ng puso nya."

T_T

I don't know what will I do next. Sobrang sakit. Wala ng mas sasakit pa sa nangyari samin ni Lance..

Yung i-let go sya sa pamamagitan ng kasinungalingan..

Sh*t.

</3

"Shhhh.."

"M-Mahal na mahal ko si Lance..mahal na mahal ko sya James. Mahal na mahal na mahal.."

T_T

"I know."

"S-Sya lang ang g-gusto kong ma..kasama habang bu..hay..Ginawa..ko lang naman y-yun p-para sa safety nya..para protektahan sya.."

"Ssshhhh.."

</3

"Mabuti pang umuwi kana. Ihahatid kita. Sasakay tayo ng taxi. Baka kung mapano kapa sa daan." 

Wala sa sariling tumango ako. Nakaalalay sakin si James habang naglalakad saka sya pumara ng taxi.  Pagkasakay namin, para akong timang na nakatulala habang may tumutulong luha sa pisngi ko.

Lahat ng sinabi ni Lance..

Tagos na tagos sa puso ko.

Hindi ko namalayan na andito na kami sa Hyun's Mansion. Bumaba na kami.

"Pumasok kana sa loob. Bukas, pupunta kaming airport nina Chelsea para ihatid ka. Okay?"  

Tumango ako.

"I don't think, maiisama ko si Lance.."

T_T

"It's okay. Ayoko na syang masaktan..ng dahil sakin."

"Mahal na mahal ka ni Bro, yan ang itatak mo sa isip mo Yumi, wag yung mga sinabi nya kanina."

Narinig pala nya lahat. Tumango ako.

T_T 

"Sssh. Tama na. Stop crying. Malalagpasan nyo din 'to. Basta babalik ka.." 

"I don't know.." 

"May tiwala akong babalik ka. Babalik ka para kay Bro." Nakangiting sabi ni James. 

T_T

"Sige na pasok kana sa loob."

Tumango ako. "S-Salamat James.."

T_T

"Make sure you're fine." Yan ang huling sinabi nya bago ko sya tinalikuran.

Wala na si Lance. Ako ang aalis pero pakiramdam ko, si Lance yung umalis sa buhay ko.

</3

Pinakamasakit na yung nakausap ko si Lance kanina.. 

Yung nagsinungaling ako..

Yung nagpanggap akong hindi sya mahal..

Ang hirap. Ang sakit..

That feeling..

That feeling that I'm pretending I'm perfectly fine, but actually I'm dying inside.. 

Yan ang nararamdaman ko habang kaharap si Lance kanina..

He let go of me.

He's mad at me.. 

He don't want to see me again..

Naniwala sya sa mga kasinungalingan ko.. 

At ang pinakamalaking kasinungalingan ko na pinaniwalaan nya ay yung.. 

Sinabi kong hindi ko sya mahal..

Sorry Lance but I have to..

Let you go.