Την επόμενη μέρα, κατά την διάρκεια του μεσημεριανού ύπνου, η Emily δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Άκουγε την κυρία Kate και την αδερφή Margaret να συζητάνε με κάποιους στο σαλόνι.

-''Marina ξύπνα''! ψιθύρισε κοντά στο αυτί της φίλης της σκουντώντας την.

-''Μμμμ... τι θέλεις Emily''; ρώτησε η Marina και έτριψε με τα χεράκια της τα μάτια της. ''Φοβάσαι να πας μόνη σου στο μπάνιο'';

-''Ma-marina...'' και άρχισε να <<τρώει>> το σεντόνι του κρεβατιού της ''εδώ και πολύ ώρα ακούω την κυρία  Kate και την αδερφή Margaret να μιλάνε με κάποιους ξένους'' και την σήκωσε απότομα από το στρώμα της.

-''Emily τι κάνεις'';

-''Σσσσ... Άκου''! την έπιασε από το χέρι και την οδήγησε προς την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου τους.

-''Μοιάζει πολύ στην κόρη μας. Ξέρετε... πέθανε πριν ενάμιση χρόνο... Η υγεία της... δεν της επέτρεψε να ζήσει'' έλεγε μια γυναίκα με τρεμάμενη φωνή.

''Παρ'όλα αυτά, εγώ και ο άντρας μου προσπαθήσαμε αρκετές φορές, και πριν την γέννησή της, να αποκτήσουμε ένα παιδί, αλλά ήταν μάταιο''.

-''Καταλαβαίνω κυρία μου'' ακούστηκε η φωνή της κυρίας Kate. ''Είμαι σίγουρη πως η Emily θα χαρεί πολύ που αποφασίσατε να την υιοθετήσετε''.

-''Τι''! φώναξαν με μια φωνή τα κορίτσια και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξυπνήσει ένα παιδί.

-''Marina τι συμβαίνει'';

-''Η Emily θα φύγει Peter'' απάντησε σοκαρισμένη η Marina, παρ'όλο που προσπαθούσε να δείχνει χαρούμενη για την φίλη της.

-''Δεν θέλω να φύγω! Θέλω να μείνω εδώ με την Marina''! άρχισε να κλαίει η Emily, πέφτοντας στην αγκαλιά της κολλητής της, ενώ άφηνε το σεντόνι να κυλήσει στο πάτωμα.

Εκείνη την στιγμή ακούστηκαν βήματα έξω από το υπνοδωμάτιο. Ήταν η αδερφή Margaret. Έσπρωξε την μισάνοιχτη πόρτα και...

-''Emily τι έπαθες; Γιατί κλαις''; την ρώτησε ανήσυχη και γονάτισε δίπλα της.

-''Δεν θέλω να με υιοθετήσουν''!

Βασικά... η Emily έλεγε ψέματα. Ήθελε να υιοθετηθεί, απλώς φοβόταν. Φοβόταν την καινούργια της ζωή. Φοβόταν μια ζωή μακριά από την καλύτερή της φίλη. Όλα αυτά τα χρόνια η Marina την προστάτευε. Η Emily ήταν πάντα το ντροπαλό, φοβητσιάρικο κοριτσάκι, ενώ η Marina, ακριβώς το αντίθετο.

-''Emily, δεν πρέπει να στεναχωριέσαι'' της απάντησε με την γλυκιά της φωνή η αδερφή Margaret και τότε... μέσα στο δωμάτιο, μπήκε ένα ζευγάρι.

Η Marina  μόλις το είδε ενθουσιάστηκε! Το ίδιο και η Emily. Όταν σήκωσε το κεφάλι της, αντίκρισε μπροστά της έναν μεγαλόσωμο, μελαχρινό κύριο, ο οποίος φορούσε ένα μαύρο κοστούμι και ένα μαύρο παντελόνι, και μια ψηλή, όμορφη κυρία με καστανά μαλλιά μέχρι τους ώμους, της οποίας τα ρούχα και τα κοσμήματα φαινόντουσαν πολύ ακριβά. Σίγουρα θα είναι πλούσιοι, σκέφτηκε η Marina. Κάνοντας αυτή την σκέψη, πραγματικά, χάρηκε πάρα πολύ για την Emily. Χάρηκε για όσα θα μπορούσαν να της προσφέρουν οι καινούργιοι της γονείς, και ήξερε ότι όλα όσα θα αποκτούσε θα της άξιζαν. Μόνο που... είχε λυπηθεί, γιατί το επόμενο πρωί θα έπρεπε να κάνει κάτι το οποίο απαιτούσε πολύ κουράγιο. Έπρεπε να αποχωριστεί την αδερφική της φίλη.

***

-''Είσαι πολύ όμορφη Emily''! είπε η Marina στην φίλη της, καθώς προχωρούσε προς το τεράστιο, σκούρο γκρι Bentley αυτοκίνητο της καινούργιας της οικογένειας. Φορούσε ένα υπέροχο, κοντομάνικο φορεματάκι μέχρι το γόνατο, το οποίο είχε πάνω του σχεδιάκια από γλυκάκια και μια ροζ κορδέλα στην μέση, και ένα ζευγάρι μωβ λουστρινάκια.

-''Marina...'' είπε με τρεμάμενη φωνή η Emily.

-''Ωωω... Μην κάνεις έτσι Emily! Έχεις μια μαμά και έναν μπαμπά τώρα''! την καθησύχασε χαμογελώντας.

''Αν έχει πισίνα το καινούργιο σου σπίτι, θα με καλέσεις'';

Τότε η Emily άρχισε να γελάει, απαντώντας στην Marina πως θα την καλούσε ο κόσμος να χαλάσει.

-''Θα σου γράψω Marina'' και ανέβηκε στο αμάξι, ενώ ο καινούργιος της μπαμπάς, ο κύριος Jones, έκλεισε την πόρτα και κάθισε στην θέση του οδηγού, λέγοντας ευχαριστώ για άλλη μια φορά στην κυρία Kate και την αδερφή Margaret.

Η Emily άνοιξε το παράθυρό της, αποχεραίτησε τους φίλους της, τις <<μαμάδες>> της και πριν προλάβει να πει ένα τελευταίο αντίο στην Marina, ο μπαμπάς της είχε βάλει μπρος και οι ρόδες του αμαξιού ξεκίνησαν να κυλούν.

-''Αντίο Emily''! φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε η Marina. ''Αντίο, αντίο''! και έβλεπε το αυτοκίνητο να απομακρύνεται, παίρνοντας την κολλητή της μακριά.

Ξαφνικά, χωρίς καν να το σκεφτεί, άρχισε να τρέχει.

-''Marina πού πας''; την ρώτησε η κυρία Kate, όμως δεν πήρε απάντηση.

Κατευθύνθηκε προς την μεγάλη Ιτιά, η οποία βρισκόταν στο πίσω μέρος του ορφανοτροφείου, στο δασάκι, σ΄ένα υψόμετρο, και άρχισε να σκαρφαλώνει, για να δει την φίλη της, έστω και για τελευταία φορά. Ακούμπησε τα χέρια της στα κλαδιά του δέντρου και προσπαθούσε να διακρίνει το αυτοκίνητο των Jones, το οποίο δυστυχώς είχε εξαφανιστεί και είχε αφήσει πίσω του μόνο τους καπνούς από την βενζίνη. Χωρίς να το καταλάβει, τα μάτια της έγιναν υγρά.

-'' Ό,τι και να κάνω... η Emily δεν θα ξαναγυρίσει... Δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ...''

-''Marina! Τι κάνεις εκεί πέρα''; την ρώτησε η αδερφή Margaret, η οποία βρισκόταν κάτω από το δέντρο, ενώ η κυρία Kate στεκόταν δίπλα της.

-''Μην ανησυχείτε! Μπορώ να το χειριστώ''! σκούπισε τα δάκρυά της και με το ένα της χέρι κρεμάστηκε από ένα κλαδί. Όμως ...το κλαδί έσπασε και η Marina έπεσε κάτω!

-''Ωωω... Χριστέ μου! Είσαι καλά''; την ρώτησε ανήσυχη η κυρία Kate, διότι την έβλεπε να τρίβει την μέση της και να έχει ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της μια γκριμάτσα πόνου, και έσκυψε κοντά της για να την βοηθήσει να σηκωθεί. Ευτυχώς είχε σκιστεί το τζιν σορτσάκι της και είχε ματώσει λίγο το γόνατό της.

''Τι θα κάνω μ'εσένα''; και σαν απάντηση πήρε ένα <<αθώο>> χαμόγελο από την Marina.

----------------------------------------------------------------------------------------

Χαίρετε και καλή Σαρακοστή!

Πώς είστε; Καιρό είχαμε να τα πούμε.

Μπορεί η ζωή στον πραγματικό κόσμο να συνεχίζεται, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι αντίστοιχο δεν γίνεται στον πλασματικό, και συγκεκριμένα στον κόσμο της δημιουργίας και της φαντασίας.

Στο σημερινό κεφάλαιο η Marina αποχωρίστηκε την καλύτερή της φίλη. Άραγε θα ξαναβρεθούν; Γενικά τι πιστεύετε ότι θα συμβεί από εδώ και πέρα στην ζωή της πρωταγωνίστριας μας; Ξέρω ότι με δύο κεφάλαια δεν μπορείτε να την ψυχολογήσετε, απλώς θα ήθελα να γνωρίζω τι πιστεύετε.

Το επόμενο κεφάλαιο θα είναι πραγματικά υπέροχο, και σίγουρα θα αλλάξει την κοσμοθεωρία της Marina. Τι θα συμβεί; Θα το μάθουμε σύντομα.

Μέχρι τότε, φιλάκια πολλά γουρουνάκια μου!