KABANATA 5




Kabanata 5

07-29

"So, bakit tinawag na Pahimakas falls to? Ang pangit naman ng meaning ng word na yun." I asked him habang kumukuha ng different angle of shots sa talon.

Lumingon ako sa kanya nang di siya agad nakasagot, I saw him looking at the falls with a blank stare. I called his name twice kaya napatingin na din sya sakin.

Is he spacing out?

"I am asking kung bakit Pahimakas ang tinawag sa falls na to."

Ang ganda ganda sana ng talon pero ang lungkot naman ng pangalan nito. Sinong epal naman kaya nakaisip ng word na yun? Pwede naman Marikit Falls o kaya Marahuyo Falls nalang din since ilang minutes na pagtra-tricycle lang naman layo nito sa Bundok Marahuyo.

He blinked thrice after hearing me bago binalik ang tingin sa bumabagsak na tubig. "I don't know. Maybe because dito naghiwalay yung mga taong nakadiscover nito? or .. may nawala na dito?" he guessed and I grimaced at that.

"More like may mga namatay na dito kaya pahimakas." hula ko at umupo para humawak sa tubig sa baba ng talon. Ang lamig! "Sarap sigurong maligo dito no?" I smiled at that thought.

He sat next to me and did the same with his hand.

"Hindi ka pala nagsasabon pag naliligo?" he said after a minute of silence. "Ah ganon ha?" hinahamon talaga ko neto no?

I scooped a handful of the clear water in front of us at sinaboy yun sa kanya.

"Hey hey stop haha!" he said sa gitna ng pagsasaboy ko ng tubig. Nang mapansin kong gaganti na sya ng saboy ay tumakbo na ko paalis dun. Hinabol niya pa ko kaya mas binilisan ko pa ang takbo.

"AHHHH TEKA LAAANGG! Malayo pa uuwian natin hoy, ayokong bumyahe ng basa!" I said pero hindi padin sya tumigil. "Tapos ikaw binasa mo ko? Unfair ka sa banda don miss ma'am." he countered habang patawa-tawa kaya patuloy pa kaming naghabulan.

I laughed hard sa tuwing muntikan syang madadapa. How I wish madapa na talaga sya tapos mabalian and everything!

"KRAUSS HAHA TEKA BASA KAMAY MO!" I screamed nang maabutan nya na ko dahil hindi agad ako nakatakbo sa kakatawa nang makita kong medyo nadulas sya sa malaking bato na nadaanan namin.

Sinubukan ko pang makatakas sa kapit nya pero dahil dun ay parehas na kaming nawalan ng balanse.

The next thing I know is that, nabagsak na kaming dalawa sa batuhan .. at di ako nasaktan! Pano, siya ang nasa ilalim.

Nanlaki nalang ang mga mata ko dahil sa nangyari, agad akong tumayo nang marealize na nakahiga ako sa dibdib nya pero dahil bigla ang pag-angat ko ay na-out of balance lang ulit ako.

And fuck it!


Damn this scene! I can't believe nangyayari din pala to sa totoong buhay!

My fucking first kiss! My fucking first kiss is gone!!!!

JOKE.

Nakiss ko lang naman yung pisngi nya!

EW.

MAJOR EW!

Nang makabawi ako ay dahan dahan ko nang inangat ang mukha ko at tiningnan sya, he's just looking at me with a hint of surprise sa mukha nya.

I badly want to stand up pero parang na-glue ata ako sa pwesto ko. That lasted for I DON'T KNOW AND I DON'T CARE minutes at parehas lang kaming natauhan nang may tumikhim sa likod ko.

"AY POOORN." casual na sabi ng isa sa dalawang lalaking dumating.

They are our classmates, I just forgot their names. Inirapan ko lang sila parehas at patay malisyang naglakad palapit sa hinubad kong tsinelas sa kinatatayuan namin kanina. I heard Krauss stop the guys from teasing us pero minsan ay nakikitawa din sya dito.

Tss, ako ba pinagtatawanan nila ha?!

Dahil sa inis ay hindi ko na siya hinintay at nauna nang tinahak ang daan paalis sa lugar na yun. I had just reached the exit nang marahan nyang hinila ang braso ko paharap sa kanya. "Bat di mo ko hinintay?" pangiti-ngiting tanong nya.

I hit his shoulder as my first response, "Tanga! Malamang hihintayin kita, pano kung tambangan nanaman ako nung mga CUTE frogs dun sa daan?" I retorted as a matter of fact. Buo na sana ang loob kong iwan siya kanina kaso naisip ko nanaman yung mga palak.

Ang malas ko talaga!

Fucking malaaaas!

"Ay user." he answered and laughed nang titigan ko sya ng masama.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top