Kasabay nang paghampas ng alon sa karagatan ang paglalakad ni Johanna papalapit sa nobyong si Kenn, their wedding was held on the beach because that's what Johanna's parents wanted before they left this world.

"We first met in the plaza, naalala mo?" Kenn began, hindi nawala ang malapad n'yang ngiti.

"Oo naman," bulong ni Johanna.

"Iyong halik ko yata ang hindi mo nakalimutan," Kenn giggled. Johanna patted his shoulder while laughing, the audience laughed too. "No'ng araw na nagkita tayo ulit, umamin ako pero you rejected me at iniwan sa coffee shop na 'yon. Grabeng lungkot ang naramdaman ko dahil ikaw lang ang nagparamdam sa'kin no'n, at no'ng araw din na 'yon muntik ka ng mabangga. Gladly, dumating ako." Saglit na huminto si Kenn para iangat ang tingin kay Johanna. "Dalawang taon kitang niligawan, at hindi man lang naging tayo dahil kasal agad ang gusto ko." Kenn giggled again. "And now we're here, nagsusumpaan." Kenn hold Johanna's face. "Love, hindi sapat ang dalawang taon para ligawan ka kaya hayaan mong ligawan kita habang may buhay pa. I promise na mamahalin kita hanggang sa dulo ng aking hininga, pagsisilbihan, igagalang, ibibigay lahat ng bagay na gustuhin mo, at higit sa lahat ibibigay ang isang dosenang anak na gusto mo." Kenn laughed.

Johanna turned to the audience and smiled wryly. Naiinis man ay pinigilan nya ang sarili, ayaw n'yang masira ang pinaka-espesyal na araw sa buhay nya. Nang matapos ang kasal, dumeretso agad sila sa reception at doon ipinagpatuloy ang kasiyahan.

A year past...

Kenn built his own business while Johanna took care of their first child. Kenn saw his wife in the garden and hugged her from behind, nagulat si Johanna. Napangiti ito nang mapagtantong ang kanyang asawa ang yumakap sa kanya.

"Babe, napagtanto mo ba?" Kenn asked, he placed his chin on Johanna's shoulder.

"Ang alin?" Johanna asked.

"That it's not a love at first sight," mahinang usal ni Kenn at napanguso.

"Because it's a love at first kiss." Pagpapatuloy ni Johanna.

They looked up and watched the birds flying, sabay na napabuntong hininga ang dalawa.

"Tama nga si Georcelle, ang love hindi hinahanap dahil kusa itong darating. At ito na 'yon," sambit ni Johanna sa kanyang isipan. "Hay! Pag-ibig!" She whispered.

The End.