Nang magising ang lalaki, dahan dahan itong umalis mula sa ibabaw ni Johanna. Ni isa sa mga nagdaang sasakyan ay wala man lang nakakita sa dalawa, ang van naman na muntik ng bumangga kay Johanna ay mabilis ding umalis dahil sa takot na sya'y makulong.

Nanlaki ang mga mata ni Johanna nang mapagtantong si Kenn ang sumagip sa kanya, dalawang beses syang napalunok habang nakatitig pa rin sa mukha ni Kenn na ngayon ay nakapikit at namamalipit sa sakit ng kamay. Sinalo nya ang ulo ni Johanna dahil sa mga batong nagkalat sa damuhang kanilang binagsakan.

"K-kenn?" Sa unang pagkakataon ay na sabi ni Johanna ang pangalan ng binata.

"A-ayos ka lang?" Kenn asked, nangungunot ang noo nya dahil sa sakit ng kamay.

"O-oo, m-medyo masakit lang ang b-braso k-ko." Johanna stuttered.

Biglang napahagikgik si Kenn nang maisip na 'kaya siguro lunok ng lunok si Johanna dahil puno ng laway ang bibig nya'

Dahan dahang tumayo si Johanna, hahakbang na sana s'ya ng bigla syang mawalan ng balanse dahilan para matumba. Masakit man ang kamay at tuhod ni Kenn ay nagmadali syang tumayo para masalo si Johanna, nagtama ang tingin ng dalawa at muli na namang naramdaman ni Kenn ang mabilis na tibok ng kanyang puso.

FLASHBACK!

"Are you sure, bro? You like her?" Troy asked Kenn, halata sa boses ni Troy na hindi s'ya naniniwala sa sinasabi ng kaibigan.

"Yes, I am. Pero hindi na tulad noon na laro lang, I like her for real." Kenn answered habang ang tingin ay nakapako pa rin sa computer.

Dalawang araw na rin ang nakalipas mula no'ng mabangga ni Kenn ang dalaga, and from that day on, he never forgot that moment, even the full details of the woman's face.

"This one, baka ito s'ya!" Turo ni Troy sa babaeng na sa screen, umiling naman agad si Kenn. "Paano nga natin mahahanap 'yong babaeng sinasabi mo? Hindi mo nga alam ang pangalan ny—"

"Her name? Yes, hindi ko alam but her face? Hindi ko makakalimutan 'yon." Pagputol nya sa sasabihin ng kaibigan, napatango na lang si Troy kasunod ng mahabang buntong hininga.

Someone knocked on the door, napalingon agad ang dalawa sa pinto. Iniluwa nito ang kaibigan nilang si Kiyo, nakipagkamay agad si Kenn sa kanya.

"What's up!" Bati nito.

"Why you here?" Walang ganang tanong ni Kenn kay Kiyo, may naglarong ngisi sa labi ng kaibigan.

Alam ni Kenn na babae ang dahilan kaya nagpunta si Kiyo sa kanya. "Maraming chikababes sa Tana—"

"I'm not going, hindi naman 'yan importante!" Kenn rolled his eyes before turning his gaze to the computer, napa-cross pa ito at walang ganang isinandal ang ulo sa swivel chair habang ang mga paa ay nakapatong sa lamesa.

"Wow!" Kiyo shouted, he also clapped his hands.

Troy shook his head then grinned bitterly.

"Who's that girl?" Kiyo asked, he point his finger on the screen. "She's gorgeous, huh?" May naglarong malapad na ngisi sa labi ni Kiyo. "And sexy!" Napatango tango pa s'ya habang sinasabi ang mga salita. "Johanna Madriaga." Banggit na Kiyo sa pangalan ng babaeng na sa screen.

Kenn immediately turned his gaze to the computer, his eyes widened when he looked at it followed by a wide smile.

"It's her! It's her!" He stood up and jumped like a child.

Troy brought his face closer to the computer and looked closely at the woman's picture. "I know this woman," he gradually said.

Kenn turned to Troy with a mixture of surprise when he heard of what his friend said. "Seryoso?" He raised his right brow.

"Yes," Troy answered. "A friend of my sister," he added.

Kenn didn't know what his reaction would be when he heard what Troy said, he gasped and bit his lower lip.

END OF FLASHBACK.

Kenn's friends arrive, ganoon din ang kaibigan ni Johanna na si Georcelle. They took the two to the hospital.

"Okay ka lang ba? Wala bang masakit sa'yo?" Sunod sunod na tanong ni Georcelle sa kaibigan, halata sa boses nito ang labis na pagaalala. "Kanina no'ng dumating kami, tulog na tulog ka. Hindi ka magising, nagalala tuloy ako!" Georcelle almost cried.

"Okay lang ako," mahinahong sambit ni Johanna. "Kumalma ka!" Dagdag nya sabay hagikgik.