Η Μάντι ήταν αποφασισμένη. Όταν ξέφυγε από τα χέρια του κρύφτηκε. Οι άλλοι έκαναν αντιπερισπασμο. Η Τζένα με τον Chris με τα όπλα και κάποια ξόρκια. Η Εμμα και ο Τζεις με τα νύχια και τα δόντια τους, προκαλούσαν πληγές στον Μέρτον ως ελπίδα να αποδυναμώθει και να βοηθήσουν την Μάντι. Φαινόταν να έχει αποτέλεσμα τελικά καθώς ο Μέρτον αντί να τους πολεμήσει, κουνιόταν στον χώρο μέχρι να νιώσει καλύτερα.

-Για βγες έξω. Έβαλες τους φίλους σου να με αντιμετωπίσουν. Αυτοί δεν πιάνουν μια μπροστά μου. Μπορώ να τους σκοτώσω οποία στιγμή θέλω.

Η Μάντι δεν μίλησε. Δεν ήθελε να την καταλάβει. Σκέφτηκε να αξιοποιήσει την ηχώ του κτηρίου για να μιλήσει ώστε να μην προδώσει την θέση της.
-Δεν θα τους πειράξεις. Ξέρω ότι εμένα θες. Το Μεγάλο σου λάθος είναι που εμφανίστηκες πάλι. Έπρεπε να μείνεις εκεί που ήσουν. Είπε και ετοιμάστηκε. Από τα χέρια της έκπεμπε μια λάμψη. Από μέσα της είπε "Ανα γιου" ένα ξόρκι για να τυφλωσεις κάποιον. Έτσι πηδηξε πάνω του.
Τον τύφλωσε με το ξόρκι. Ο Μέρτον φώναξε καθώς τα μάτια του καίγονταν.

Οι ώρες που ξόδεψε η Μάντι διαβάζοντας και δοκιμάζοντας ξόρκια  τελικά έπιασαν κόπο.

Έμεινε εκεί και εμφάνισε τα νύχια της. Τον κάρφωσε στην καρωτίδα. Αίμα πετάχτηκε σαν ποτάμι αλλά ήταν μπλε και όχι κοκκινο. Η αλλαγή του από άνθρωπο σε ένα τέτοιο υπερφυσικό πλάσμα άλλαξε όλο το σύστημα οργάνων του σώματος του.
Ήταν ευάλωτος σε συγκεκριμένα σημεία όπως καρωτίδα, κοιλιά και τα πόδια του. Εκεί θα έδινε περισσότερη βάση η Μάντι αφού είδε πόσο τον επηρέασε αυτό το χτύπημα.

Άρχισε να επιτίθεται μανιωδώς σε πόδια, κοιλιά και καρωτίδα. Ήταν η ελπίδα της για να τον νικήσει.
Αίμα έτρεχε παντού. Πήγε κοντά στους υπόλοιπους.

-Θέλω την βοήθεια σας. Χτυπήστε σε πόδια και κοιλιά όσο περισσότερο μπορείτε. Είναι τα αδύνατα σημεία του.
Έτσι την βοήθησαν όλοι να τον εξολοθρευσουν. Λίγο λίγο έβαζαν την δική τους συνδρομή και ο Μέρτον έχανε ολοένα και περισσότερη δύναμη όσο πέρναγε η ώρα.
Αλλά δεν είχε πει ακόμα την τελευταία του λέξη.

Σήκωσε το χέρι του και έριξε προς την πλευρά του Jacob. Ο τοίχος από πάνω του άρχισε να καταρρέει. Θα τον έκανε κομμάτια αν έπεφτε πάνω του. Εκμεταλλευτηκε την αδυναμία της Μάντι για να την αποσυντονισει.
Η Μάντι τον είχε μάθει καλά και ήξερε γιατι το έκανε και δεν θα πέρναγε έτσι. Δεν χρειαζόταν να πάει κοντά του για να τον σώσει. Με την δύναμη του μυαλού της τον σήκωσε και τον μετέφερε στους άλλους. Οι γονείς της τον πήραν και πήγαν πιο πέρα για να αποφύγουν και τα κομμάτια του τοίχου.

Αυτή την μία στιγμή που η Μάντι εστίασε την προσοχή της αλλού ο Μέρτον βρήκε την ευκαιρία να επιτεθεί. Με μια κίνηση την πέταξε στην απέναντι πλευρά του δωματίου. Η Μάντι χτύπησε με δύναμη στον τοίχο. Έφτυσε αίμα και ο πόνος στην μέση της ήταν πολύ δυνατός. Σηκώθηκε με προσοχή.
Θα τον σκότωνε πάση θυσία.
Ήταν η ώρα να ρίξει την χαριστική βολή. Συγκεντρωθηκε, εστίασε την προσοχή της σε ένα σημείο, τον Μέρτον. Συγκέντρωσε όλη της την δύναμη, σηκώθηκε στον αέρα και ετοιμάστηκε. Ο πόνος την αποσυντονιζε αλλά προσπαθούσε με όση δύναμη είχε να παραμείνει στην θέση της.

Έκλεισε τα μάτια της, τα μαλλιά της όπως και το σώμα της έλαμψαν. Ο Μέρτον ετοιμάζονταν για να αντεπιτεθεί. Άρχισε να πετάει μπάλες λάμψης παντού αφού δεν μπορούσε να δει που ακριβώς βρίσκεται η Μάντι. Αυτή της απέφευγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Μια την ακούμπησε ξυστά. Της έκανε μια μικρή γρατσουνιά και έκαιγε.

Η Μάντι συγκεντρωθηκε. Έφερε τα χέρια της μπροστά, τα έφερε το ένα δίπλα στο άλλο, τα έκανε μια δεξιά, μια αριστερά και πάλι μπροστά σε μια γροθιά. Άνοιξε τα μάτια της και με μια λάμψη επιτέθηκε στον Μέρτον. Σημάδεψε στο στομάχι του και στο κεφάλι. Ο Μέρτον παράλληλα προσπαθούσε να απωθήσει την λάμψη αλλά και να της επιτεθεί. Αφού κατάλαβε από που ερχότανε η λάμψη αποφάσισε να την διώξει πίσω. Έβαζε όση δύναμη είχε. Η Μάντι όταν έφτανε κοντά κατάφερνε να το πηγαίνει πάλι κοντά του. Ήταν τόσο κοντά. Έπρεπε να αντέξει.

Οι πληγές που του είχαν κάνει άρχισαν να λειτουργούν και να βοηθούν την Μάντι καθώς από την πίεση έβγαζαν όλο και περισσότερο αίμα. Τώρα είχε το πάνω χέρι.
Έβαλε όλη της την δύναμη και με ένα σπρώξιμο όλη η λάμψη πήγε πάνω στον Μέρτον. Πήγε σε όλο του το σώμα. Τον έκαιγε. Στο στομάχι του είχε δημιουργηθεί μια μεγάλη τρύπα. Έπεσε στο πάτωμα. Δεν θα επιβίωνε από αυτό. Η Μάντι πήγε πάλι στο έδαφος. Όλοι μαζί πλησίασαν τον Μέρτον.

-Όλα τελείωσαν Μέρτον, είπε η Μάντι εμφανώς ταλαιπωρημενη.
-Χαχαχαχα (σατανικό γέλιο) έτσι νομίζεις. Το κακό δεν θα φύγει ποτέ. Μπορεί εγώ να φύγω από την μέση αλλά κάποιος άλλος θα έρθει και θα προκαλέσει περισσότερο κακό. Να το θυμάστε. Με αυτά τα λόγια άφησε την τελευταία του πνοή και το σώμα του εξαφανίστηκε σαν σκόνη στον αέρα.

Είχε χαθεί για πάντα. Τα τελευταία του λόγια τους προβληματισαν αλλά αυτό δεν είχε τόσο σημασία πια. Σημασία είχε ότι επιτέλους είχαν απαλλαγεί από τον Μέρτον και τα πιόνια του. Ηξεραν ότι το κακό ποτέ δεν σταματά και πάντα κάποιος καινούργιος θα εμφανιζόταν στην θέση του προηγούμενου.
-Μάντι, τα κατάφερες κορίτσι μου, είπε η μαμά της και μαζί με τον μπαμπά της την αγκάλιασαν.
-Ναι μαμά, μπαμπά το ξέρω. Προσέξτε όμως που ακουμπάτε γιατί πονάω. Είπε και γέλασε λίγο μέχρι να την πιάσουν οι πόνοι πάλι.
Αυτή την φορά είχε επιφανειακά τραύματα και το πολύ σε μια εβδομάδα θα ήταν εντάξει.

Ο Jacob ήταν αναίσθητος και είχε πολύ χαμηλό σφυγμό. Ήταν όμως ακόμα ζωντανός. Ο Τζεις τον έβαλε στην πλάτη του και τον κουβαλήστε μέχρι το σπίτι. Οι γονείς της μάζεψαν τον εξοπλισμό τους. Ήταν όλοι πολύ καλά. Η Εμμα και ο Τζεις είχαν κάποια μικρά χτυπήματα και γρατσουνιές, τίποτα σημαντικό.
Ο Μέρτον είχε φύγει πια από τις ζωές τους και μπορούσαν να συνεχίσουν κανονικά. Να ζήσουν λίγο ήρεμα για κάποιο καιρό. Οι περιπέτειες τους δεν θα σταματούσαν εκεί.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Ένα κεφάλαιο πριν το τέλος! Ελπίζω να σας άρεσε το βιβλίο. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω όσους διαβάζουν το βιβλιο και ακόμα το κάνουν. Σας ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μου σε αυτό το ταξίδι❤️