Ο Τζεις και η Εμμα πήγαν νωρίς από το σπίτι της Μάντι. Μαζί με τους γονείς της θα έκαναν μια σύσκεψη για να συζητήσουν τις πιθανές επιλογές τους και τις επόμενες κινήσεις τους. Μετά από συζήτηση είδαν ότι δεν είχαν τελικά πολλές επιλογές ή μάλλον είχαν μόνο μια επιλογή. Έπρεπε να ακολουθήσουν τα σημάδια που είχε αφήσει ο Jacob. Τόσο καιρό κοντά στον Μέρτον σίγουρα ήξερα πολλά.

Η Μάντι τους έδειξε το γράμμα του Jacob όπου τις έλεγε που πήγαινε, τι θα έκανε και για το κρησφύγετο του Μέρτον. Το πρόβλημα ήταν ότι η τοποθεσία δεν ήταν και τόσο γνωστή αλλά τους είπε ότι θα άφηνε κάποια στοιχεία για να μπορέσουν να το βρουν.

Θα τους άφηνε κάποιου είδους στοιχεία στον δρόμο για να μπορέσουν να έχουν από κάπου να ξεκινήσουν.
Δεν είχαν άλλες λύσεις, δεν υπήρχε άλλος χρόνος. Δεν είχαν την πολυτέλεια για επανάληψη των γεγονότων του παρελθόντος. Μια φορά έγινε το κακό, δεν θα επέτρεπαν να ξαναγίνει.

Οπότε έπρεπε να ετοιμαστούν. Χρειαζόταν και λίγο προπόνηση,ειχαν σκουριάσει. Βέβαια η Μάντι έπρεπε να προσέχει γιατί ακόμα δεν είχε επανέλθει πλήρως.
Θα συμμετείχε όμως όσο περισσότερο μπορούσε,δεν γινότανε να μείνει με σταυρωμένα χέρια.

Οι γονείς της Μάντι ως οι πιο ειδικοί θα αναλάμβαναν αυτοί την προπόνηση, ουσιαστικά θα ήταν οι αντίπαλοι τους στις προπονήσεις. Εε ήταν λίγο μεγάλοι και μπορεί να είχαν σκουριάσει λίγο που λέμε αλλά το είχαν ακόμα μέσα τους.

Πήγαν στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο που είχε η οικογένεια Τζόουνς και άρχισαν σιγά σιγά την προπόνηση τους. Κλωτσιές από εδώ μπουνιές από εκεί, κόλπα στον αέρα, νέα ξόρκια και δυνάμεις ξετυλίγονταν τις μέρες που πραγματοποιούνταν οι προπονήσεις.

Είχαν περάσει δύο εβδομάδες από τότε που ξεκίνησαν και τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά. Είχαν μάθει όλοι από κάτι καινούργιο και οι ικανότητες τους είχαν αναβαθμιστεί. Πίστευαν πως πια ήταν έτοιμοι για το ταξίδι που τους περίμενε και ετοίμασαν τα απαραίτητα για να το ξεκινήσουν.

Άραγε τι θα έβρισκαν μπροστά τους σε αυτό το μεγάλο ταξίδι που τους περίμενε; ήταν όντως τόσο απογορευμενα όσο έλεγαν εκεί; τι υπήρχε πραγματικά;
Ήταν κάποια από τα ερωτήματα που πέρναγαν από το μυαλό τους συχνά.
Θα το μάθαιναν σύντομα πάντως γιατί θα ήταν στον δρόμο τους.

Πήραν τις απαραίτητες προμήθειες,εφοδιαστηκαν, έβαλαν κατάλληλα ρούχα και ξεκίνησαν το ταξίδι τους.
-Παιδιά είστε όλοι καλά; είσαστε έτοιμοι; ρώτησε ο Christopher (ο μπαμπάς της Μαντι προς υπενθύμιση)
-Ναι, νομίζω είμαστε καλά. Θα είναι δύσκολα αλλά νομίζω μας προετοιμάστε καλά, είπε η Εμμα καθώς ήταν κάπως ανήσυχη.
-Μην ανησυχείς κορίτσι μου, είχα μιλήσει με τους δικούς σου, ηταν αντίθετοι όπως κάθε γονιός θα ήταν δηλαδή αλλά κατάλαβαν. Γνωριζόμαστε από παλιά, εχουμε καλές σχέσεις, είπε η Τζενα και χαμογέλασε.

Πήραν σιγά σιγά τον δρόμο τους. Πέρασαν την πόλη και μετά από λίγο περπάτημα έφτασαν στην απαγορευμένη περιοχή.
Ο Christopher και η Τζένα πήγαν μπροστά καθώς ήξεραν καλύτερα την περιοχή.
-Να είστε σε επιφυλακή. Τα μάτια σας δεκατέσσερα,είπε ο Chris.
Προσπαθούσαν όλοι να είναι πολύ προσεκτικοι. Ακούγονταν πολλές ιστορίες για αυτό το μέρος. Πως ζούσαν άγρια τέρατα εκτός ελέγχου, όσοι έχουν περάσει είτε δεν γύρισαν ποτέ είτε γύρισαν με έλλειψη κάποιου μέλους του σώματος τους.
Ήταν πολύ επικίνδυνο το εγχείρημα τους να πέρασουν από εκεί αλλά δεν είχαν άλλη επιλογή.

-Σσσς μην κουνηθεί κάνεις, μην μιλήσει κάνεις,είπε η Τζένα όσο ψυθιριστα μπορούσε για να ακούσουν όλοι.
-Τι συμβαίνει; κάτι αισθάνομαι κοντά μας. Κάτι σε βρικόλακα αλλά όχι ακριβ... Πριν προλάβει να ολοκληρώσει την φράση του ο Τζεις, του επιτέθηκε ένας βρικόλακας. Αλλά ήταν κάτι που δεν είχαν ξαναδεί. Φεροτανε σαν ζώο αλλά δεν έμοιαζε ακριβώς με ζώο . Τον κλώτσησε για να τον απομακρύνει.
-θα το κανονίσω εγώ κάντε στην άκρη.
Έβγαλε τους κυνοδοντες και τα νύχια του και ετοιμάστηκε για μάχη. Περίμενε να κάνει ο άλλος την κίνηση και όχι να επιτεθεί ο ίδιος.

Με το που ήρθε το γρατσουνισε και γύρισε το πλάσμα ανάποδα και το έριξε στο έδαφος με δύναμη. Έπεσε πάνω του και άρχισε να το χτυπάει με τα νύχια του. Σε κάποια στιγμή ο βρικόλακας άπλωσε το χέρι του και του έκανε μια βαθιά γρατσουνιά στο αριστερό χέρι. Ο πόνος ήταν μεγάλος αλλα δεν είχε χρόνο για να εστιάσει σε αυτό.

Έβαλε τα νύχια του στο λαιμό του και έκοψε την καρωτίδα του βρικόλακα και επιτέλους πέθανε.
Δεν θα ήταν ο μόνη επίθεση που θα δεχόταν και επρεπε να είναι έτοιμοι.
-Τζεις πως είσαι; ρώτησε η Μάντι και πήγε αμέσως κοντά του. Κάτσε να σου βάλω έναν επίδεσμο.
-Μάντι, αχχ...προσεχε...ποναει. Θα θεραπευτεί μόνο του έτσι κι αλλιώς.
-Έλα τώρα μην κανεις σαν μωρό, για τυπικούς λόγους θα το βάλω. Θα σε βοηθήσει.

Αφου η Μάντι έβαλε τον επίδεσμο στον Τζεις, συνέχισαν το ταξίδι τους.
Για αρκετή ώρα δεν εμφανίστηκε κάτι στον δρόμο τους. Υπήρχε πολύ ηρεμία κάτι που ήταν πολύ ανησυχητικό. Σήμαινε ότι θα γινότανε κάποια πιο μεγάλη επίθεση με πιο πολλά άτομα. Το περίμεναν και ήταν σε επιφυλακή.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Γειά σας! Επιτέλους καινούργιο κεφάλαιο. Είχα προσπαθήσει να ανεβάζω πιο συχνά αλλά εργασίες-διαβασματα δεν με άφησαν. Ελπίζω να σας αρέσει! Ευχαριστώ όλους σας για την υποστήριξη💖