-Περιμένετε εδώ,έχω μια ιδέα,είπε η Μάντι και πήγε προς την απέναντι πλευρα.Πλησίασε το μέρος οπου ηταν δεμένος ο μεγάλος πολυέλαιος της αίθουσας αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε να κανει αυτό που σκέφτηκε.
Κάποιος έπεσε πάνω της και την ακινητοποίησε.Ολά έγιναν τόσο γρήγορα και ξαφνικά.

Μετα απο αρκετή ώρα η Μάντι άνοιξε τα μάτια της.Παρατήρησε τον περίεργο και άγνωστο χώρο γύρω της.Προσπάθησε να κουνηθεί αλλά μάταια.Ηταν αλυσοδεμένη σε ενα κρύο και σκοτεινό δωμάτιο.
Ακουσε τον ήχο της πόρτας και βήματα.
-Γεια σου Μάντι,χαίρομαι που σε βλέπω,είπε η γνώριμη φωνη.
-Εσύ! Ηξερα οτι κάτι βρομαγε σε όλο αυτό αλλα δεν περίμενα να είσαι εσύ μπλεγμένος σε αυτό.
-Λυπάμαι Μάντι αλλά δεν γινότανε αλλιώς,το ξέρεις πια οτι η οικογένειά σου ήταν καταδικασμένη απο την αρχή.Περιμεναμε το λάθος σας και το κάνατε.Γυρισατε πίσω.
-Jacob Μερλιγκτον, πως μπορεσες; Σε ερωτευτηκα...γιατι; γιατι ολα αυτα; Δεν μπορεσε να πει πιο πολλα.Αρχισε να κλαίει.Πέρασε απο τις σκέψεις της όλη η κατάσταση,η απαγωγή των γονιων της,τα ψέματα του Jacob,όλα.Οργή πλημμύρισε την ψυχή της.Τόση πολύ που δεν άντεχε.Τα ματια της έγιναν κλειστό κόκκινο και τα δοντια της έτοιμα να "διαλύσουν" τον λυκάνθρωπο μπροστά της.
-Ωπα,ωπα ηρέμησε Μάντι.Κρατά τις δυνάμεις για αργότερα.Σε λίγο φτάνουμε και θα δεις και αυτους που πολύ αγαπάς,είπε και πλησίασε το πρόσωπο της με ενα ανώμαλο χαμόγελο.Αυτή του επιτέθηκε και τον δάγκωσε λίγο στο χέρι.
Γέλασε τοσο σατανικά,που ήταν σαν να είχε δαιμονιστεί και έκλεισε δυνατά την πόρτα πίσω του. Διέταξε σε δύο Τραν να την πάρουν και να την μεταφέρουν σε ένα όχημα με χώρο παρόμοιο με το δωμάτιο.

Η Μάντι ηρέμησε και μαζεύτηκε σε μια άκρη.Προσπάθησε να συγκεντρωθεί ώστε να στείλει μύνημα στην Εμμα και τον Τζεις.Δεν μπόρεσε όμως να τα καταφέρει,κάποιο κύμα εμπόδιζε την επικοινωνία της.
Προσπάθησε λίγες ακόμα φορές και μετά απλά το άφησε.Εμεινε στην ακρούλα της.Σκεφτόταν το σκηνικό απο πριν λίγα λεπτά και συνειδητοποίησε οτι οι υποψίες της ήταν σωστές. Ο Jacob είχε τελικά μπλέξει.

Μετά από κάποια ώρα φτάσανε επιτέλους στο κάστρο. Ηταν ενα πελώριο παλιό κτήριο σε σκούρα χρώματα,με πολλα γλυπτά και μια τρομακτική αύρα γύρω του.Εμοιαζε με αυτό που είχε δει στο βιβλίο μαγείας αλλά και αυτό που τις έλεγε η μαμά της.
O Jacob άνοιξε την πορτα απότομα και τράβηξε βίαια την Μαντι έξω.Την οδήγησε τον αρχηγό τον Τρανς.
-Ώστε αυτό θέλεις; Έτσι θέλεις να πάει το πράγμα; είπε η Μάντι με μίσος και έτοιμη να κλάψει αλλά συγκρατηθηκε κρατώντας επίπεδο.
-Λυπάμαι Μάντι αλλά δεν γίνεται αλλιώς.
-Οι γονείς σου; Ξέρουν για όλα αυτά;
-Αχ....πιάστηκες τόσο κορόϊδο,δεν κατάλαβες τίποτα τόσο καιρό ,αλλά δεν εκπλήσσομαι,ψιθύρισε στο αυτί της.Αυτοι είναι οι πρώτοι που το μάθανε.
-Τι; Αποκλείεται! Είναι και αυτοί μπλεγμένοι σε όλο αυτό;
-Μπινγκο,το βρήκες μικρή μου.
-Πρώτον δεν είμαι σου, κατάλαβε το επιτέλους και δεύτερον που πάμε; 
-Θα δεις,θα δεις μην είσαι τόσο ανυπόμονη.
-Έχε χάρη που είμαι δεμένη αλλιώς θα σου έλεγα,ψυθιρισε η Μαντι.
-Τι είπες;
-Τίποτα τίποτα , του απάντησε με ένα ψεύτικο χαμόγελο.

Έφτασαν σε μια ξύλινη πόρτα που φαινότανε αρκετά παλιά σε σημειο κατάρρευσης θα έλεγα κάνεις όπως και ο υπόλοιπος χώρος γύρω. Άνοιξε την πόρτα και βγήκαν σε ένα τεράστιο και πλατύ διάδρομο.Στο βάθος αγνοφένονταν μια τεραστια σιδερένια πόρτα.
Οι τοίχοι είναι ήταν άδειοι,ήταν απλά βαμμένοι με ένα μαύρο χρώμα που έκανε το χώρο τρομακτικό.

Αφού διέσχισαν τον διάδρομο για λίγα λεπτά ο Jacob άνοιξε την σιδερένια πόρτα και βρέθηκαν σε ενα μεγάλο χώρο που είχε έναν χρυσό θρόνο στην μέση. Κάποιος καθότανε εκεί. Είχε μακριά μαύρα μαλλιά και φορούσε έναν μακρύ μαύρο μανδύα. Είχε κόκκινα μάτια και κόκκινα χείλη, μακριά νύχια. Δεν έμοιαζε καθόλου με τα τέρατα που τον υπηρετούσαν, ήταν πιο πολύ άνθρωπος.
Έμοιαζε ομως πολύ με τις ιστορίες που ήξερε η Μάντι για τον επαναστάτη που έφυγε από τον Μαγικό κόσμο και είχε το βασίλειο του στο άλλο άκρο του μαγικού κόσμου, ήταν ίδιος.

-Βασιλιά μου, την έφερα είναι όλη δική σου.
-Ευχαριστώ Jacob,μπορείς να μείνεις αν θέλεις.
-Επιτέλους Μαντι, συναντιόμαστε. Μάλλον δεν ξέρεις ποιος ειμαι.Να συστηθώ λοιπόν.
Είμαι ο βασιλιάς των Τραν, με λένε Μέρτον.Μπορεί να έχεις ακούσει για εμένα από τις ιστορίες που κυκλοφορούν και πρέπει να πω πως υπάρχουν αρκετά ψέματα. Εγώ ποτέ δεν ήθελα το κακό αυτό του κόσμου, ήθελα να το κάνω ένα καλύτερο μέρος, να τον αλλάξω προς το καλύτερο.
-Έπρεπε να γίνει με πόλεμο; Εσύ κατεστρεψες σχεδόν όλο τον Μαγικό κόσμο και για ποια αλλαγή μου μιλάς; Αλλαγή λες το ότι ο κόσμος κόντεψε να πεθανει;
-Να για αυτά τα ψέματα μιλάω, δεν έγινε έτσι καλή μου,είπε και κατέβηκε από τον θρόνο του πλησιάζοντας την Μάντι που ήταν γονατιστη στο πάτωμα. Αα που πήγαν οι τρόποι μου,Jacob φέρε μια καρέκλα για να κάτσει η καλεσμενη μας και λύσε σε παρακαλώ τα χέρια της, μην νομίζει ότι είμαστε απολίτιστοι.
Ο Jacob έκανε ακριβώς ότι του ζήτησε και έκατσε σε μια γωνίτσα.

-Και τώρα τι προσδοκάς να κάνεις με τους γονείς μου αιχμαλώτους και εμένα εδώ; είπε με μια ενόχληση στην φωνή της η Μαντι.
-Χαίρομαι που ρώτησες. Είναι προφανές δεν είναι; Τους απήγαγα γιατί ηθελα τις δυνάμεις τους μιας και είναι οι πιο δυνατοί αυτή στιγμή αλλά είχα ξεχάσει το παιδί τους, δηλαδή εσένα. Αφού τις  έδωσαν τελευταία στιγμή σε εσένα έπρεπε κάπως να σε κάνω να έρθεις εδώ για να τις πάρω και να'σαι. Τέλειο; Φέρτε τους μέσα, διέταξε τους φρουρούς και έφεραν τους γονείς της μέσα.
Ήταν αρκετά ταλαιπωρημένοι και χτυπημένοι σε πολλα σημεία.
(Και μετά μου λέει ότι δεν είναι απολίτιστος σκέφτηκε η Μαντι)

-Μαντι!!! Φώναξε η Τζένα όσο πιο πολύ μπορούσε.
-Μαμά,Μπαμπά!! Έτρεξε σε αυτούς όσο πιο γρήγορα μπορούσε, αγκαλιάστηκαν και ήταν εμφανώς συγκινημένοι.

-Τι ωραία οικογενειακή στιγμή αλλά δεν θα πάρω, βλέπετε μισώ τα μέλια και τις αγάπες.
-Μέρτον θα σε σκοτώσω κάθαρμα, περίμενε μέχρι να σε πιάσω στα χέρια μου.
-Αγαπητέ Christopher λυπάμαι που δεν θα έχεις αυτή την χαρά γτ θα έχεις πεθάνει μέχρι τότε, είπε και χαμογέλασε.Τώρα Μάντι όλα εξαρτώνται από εσένα.
-Ο Μερτον εναντίον της Μαντι. Αυτό θα είναι πολύ ενδιαφέρον,είπε ο Jacob.

Συνεχίζετε....

Γεια σας! Τι κανετε; ελπίζω να είστε καλα.
Το καλοκαιράκι έφτασε και επιτέλους θα ηρεμήσουμε με το σχολείο.
Έχει περάσει πάρα πολύ καιρός από την τελευταία φορά που ανέβασα κεφάλαιο αλλά τώρα που επιτέλους έχω χρόνο τα κατάφερα!❤ Να το καινούργιο κεφάλαιο, ελπίζω να σας αρέσει❤