Χτύπησε το κουδούνι και η Εμμα πήγε να ανοίξει.
-Γεια σας κ.Μαριάμ,είπε και χαμογέλασε.
-Γεια σου καλή μου. Είπαμε οτι θα έρθουμε και ήρθαμε. Αυτός ο μαντράχαλος που είναι; άρχισε να κοιτάει απο εδώ κι απο εκεί.
-Αα τον Τζεις λέτε, μέσα είναι,την άφησε να περάσει και μαζί της ήταν και ο κ.Μάρκο.
Εκατσαν στον καναπέ και περίμεναν.Η Εμμα πήγε να ξυπνήσει την Μάντι που κοιμόταν σαν βόδι και της είπε να ετοιμαστεί. Εβαλε πιο καλά ρούχα και κατέβηκε.
Ετρεξε στις σκάλες και πήγε στην κουζίνα.
-Κερασε τους κάτι και έρχομαι,είπε και χαμογέλασε.Κάθισε για λίγο εκεί, έφαγε την μισή σοκολάτα, ήπιε και λίγο χυμό και πήγε στο σαλόνι.
-Χαίρομαι που ξανάρθατε.Είχατε πει κάτι για το γκαράζ.
-Αα ναι σωστά,έλα πάμε.
Πήγανε όλοι μαζί,εκτός του Τζεις.Ολα ήταν φυσιολογικά εκεί.

-Εμμ,δεν βλέπω κάτι εδώ.Ολά είναι καλά...είπε η Μάντι και εκείνη την ώρα άνοιξε μια πόρτα.
-Ουαου,είχατε κάτι τέτοιο όλο αυτό τον καιρό;
-Ετσι...φαίνεται...
Κατέβηκαν κάποιες σκάλες που οδηγούσαν πολύ χαμηλά . Βρέθηκαν σε ένα μεγάλο χώρο γεμάτο διαφόρων ειδών εξοπλισμού και βιβλίων. Πιο πέρα μέσα σε ενα θάλαμο υπήρχαν υπολογιστές. Πήγε η Εμμα να δει από περιέργεια τι έχουν. Ηταν σε μια περίεργη γλώσσα, με σύμβολα. Ηταν η γλώσσα των μάγων και η Μάντι ήξερε να την διαβάζει.
-Αυτό ήταν το εργαστήρι των γονιών σου.Εδώ έκαναν προπονήσεις και γενικά οτι άλλο έκαναν,είπε ο κ.Μάρκο με ένα τόνο όλο υπονοούμενο.
-Μάρκο, αμάν! Μην τον ακούτε παιδιά, μεγάλωσε και χαζεψε...περισσότερο,είπε και γέλασε.
-Και τώρα; Τι θα το κάνουμε εμείς αυτό το μέρος;
-Απλό θα το χρησιμοποιείται για αυτό που υπάρχει. Επίσης Μάντι, καλη μου θα ήταν καλή ιδέα να κοιτάξεις τους υπολογιστές. Σίγουρα θα έχουν πολλές και χρήσιμες πληροφορίες,της έκλεισε το μάτι η κ.Μαριάμ και έφυγε με τον άντρα της.

-Νομίζω πως πρέπει να το εκμεταλλευτούμε, τι λες εσύ;
-Συμφωνώ απόλυτα Εμμα. Ααα ο Τζεις που είναι;ρώτησε με ενόχληση.
-Θα κοιμάται ακόμα το ζώο.

Την ίδια στιγμή στην κουζίνα..

-Τι γίνεται;Αφού πρίν λίγο ήμουν μια χαρά γιατί με έχει πιάσει πονοκέφαλος;έλεγε και έπιανε το κεφάλι του.
(Πετάγεται η Συγγραφέας απο το πουθενά)
*Συγγραφέας:Γιατί σε μελετάνε ρεεε!!
*Τζεις: Τι είπες ρε;
*Συγγραφέας:Οτι σε ματιασανε,τέτοιος κούκλος που είσαι. Αγορίνα μουυυ!! (Στέλνει φιλία)
*Τζεις: Ααα είπα μήπως αλλά σταμάτα γιατί με εκνευρίζεις.Αντε μην έρθω εκεί.
*Συγγραφέας: Καλά καλά μην βαράς (βάζει ενα γλυφιτζούρι στο στόμα,παίρνει τα πράγματα της και φεύγει)
-Αυτή η γυναίκα είναι ηλίθια. Δεν ξέρω απο που έχει μυαλό και σκέφτηκε όλη αυτή την ιστορία,γελάει και απλώνεται στον καναπέ.
-ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΑΥΤΟ! ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΣ!!!
-Ωχ,καθόλου καλό αυτό...
To be continued αργότερα...

Τώρα πίσω στα κορίτσια μας😊

Έψαχναν απο εδώ κι απο εκεί και εξερευνούσαν το χώρο. Βέβαια έμοιαζε με αυτό που είχαν και οι Μέρλιγκτον. Λογικά θα τα φτιάξανε μαζί και θα είχαν τους λόγους τους.Η Μάντι πήγε σε έναν απο τους υπολογιστές.Τον άνοιξε και ήθελε κωδικό, έτσι σκέφτηκε και ξανασκέφτηκε διάφορους κωδικούς, μέχρι που κάποια στιγμή θυμήθηκε τον ένα και μοναδικό κωδικό που χρησιμοποιούσαν οι γονείς της. Τον έβαλε και άνοιξε.Αφού το πανηγύρισε, είδε οτι εκτός απο την οικογενειακή φωτογραφία που είχε μπροστά,οτι υπήρχαν πολλά αρχεία και φάκελοι με μαγεία και στοιχεία για την οικογένειά τους. Εννοείται οτι θα τα πάταγε για να δει τι ακριβώς είναι.Έψαχνε για κάμποση και δεν είχε δει ή ακούσει την Έμμα καθόλου. Κάποια στιγμή κοίταξε γύρω.Η Έμμα ήταν κάτω στον μεγάλο θάλαμο που λογικά ήταν για προπονήσεις.

Ξαφνικά απο το πουθενά βγήκαν όπλα απο τις άκρες και άρχισαν να πυροβολούν.Η Έμμα έτρεχε σχεδόν σε όλο το μέρος αποφεύγοντας τα πυρά.                                                                          "ΠΑΝΑΓΙΑΑ ΜΟΥΥΥΥ,ΤΙ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑΑΑ; ΜΑΝΤΙ ΒΟΗΘΕΙΑ" σκεφτόταν και η Μάντι σαν να την άκουσε και έτρεξε στην αίθουσα ελέγχου. Όμως δεν ήξερε τι να πατήσει για να το σταματήσει και αποφάσισε να δράσει. Πήδηξε απο ψηλά,έσπασε το τζάμι και προσγειώθηκε στα πόδια της.

-Έμμα, απλά μείνε πίσω μου.Θα τα σταματήσω εγώ,σήκωσε τα χέρια της στις κατευθύνσεις των όπλων και είπε κάτι λόγια.Κάποια περίεργη και μπλε δύναμη πετάχτηκε και τα κατέστρεψε.Γύρισε για να δει αν η Έμμα ήταν καλά αλλά ήταν σαν άγαλμα.Είχε μείνει σε μια συγκεκριμένη κίνηση και έκφραση και η Μάντι τρόμαξε.Την πλησίασε και την ακούμπησε.             
 -Λογικά δεν θα το νιώσει αυτό,ούτε θα μπορεί να με ακούσει. Αλλά μάλλον εγώ φταίω που το έπαθε αυτό.Λοιπόν θα φτιάξω πρώτα τα όπλα και το γυαλί που κατέστρεψα και μετά θα την κάνω κανονικά.Και έτσι έκανε τελικά,με μια κίνηση έφτιαξε και τα δυο και είπε ένα ξόρκι για να ξυπνήσει η Έμμα.                                                                                                                      
-Συγνώμη Έμμα. Απο οτι φαινεται άθελα μου σταμάτησα το χρόνο.           -Τι έκανες λέει; Πως; Τι φάση; είπε σοκαρισμένη.                                       -Μην σοκάρεσαι τόσο.Αυτό το λιγότερο που μπορώ να κάνω.Μην φανταστείς υπερβολικά πράγματα σε παρακαλώ.  
-Οκ.Δεν θα το κάνω.Αλλα σε παρακαλώ πάμε πάνω.Δεν μπορώ άλλο εδώ,είπε και βγήκαν απο το θάλαμο.Ανέβηκαν τις σκάλες και πήγαν να καθίσουν στον καναπέ.
Η Εμμα ανακουφίστηκε και άφησε ένα αναστεναγμό. Η Μάντι σηκώθηκε και πήγε στην κουζίνα να πάρει νερό και να πάρει και κάτι να φάνε.Ανοιξε το ψυγείο,βρήκε κάτι που είχαν ετοιμάσει,πήρε δύο μπουκάλια και τα  πήγε στο σαλόνι.
-Ορίστε Εμμα.
-Ευχαριστώ πολύ Μάντι.
-Λοιπόν να πούμε στον Τζεις για αυτό;
-Μπα ασε για τώρα.
(Η Συγγραφέας παρακολουθεί απο μια γωνίτσα και νιώθει περήφανη για τα κορίτσια της.)

Ακούσανε βαριά και γρήγορα βήματα.Κοίταξαν προς την κατεύθυνση της σκάλας και είδαν τον Τζεις σαν μαστουρωμένο απο την νυστα και πήγαινε καταπάνω στην Μάντι.

To be continued στο επόμενο κεφάλαιο...

Γεια σαςςς!!!
Να το κεφάλαιο, ελπίζω να σας αρέσει😊❤
Αα και πρόσφατα ήμουν #14 στα μεταφυσικά. Ευχαριστώ παρα πολυυυυ.❤❤