Αυτό το κεφάλαιο το αφιερωνω στην despoina_bts ευχαριστώ που διαβαζεις το βιβλίο μου!!

Είχαν επιστρέψει οι γονείς του Jacob και τα πράγματα θα αρχίσουν να γίνονται δύσκολα απο εδώ και πέρα.
Ο Τζεις και η Έμμα είχαν συμφωνήσει ότι θα πάνε μαζί με την Μάντι για να βρουν τους γονείς της.Αλλά αφού τελειώσουν το σχολείο.
Τα Τραν θα ξανάρχονταν σε δυο μέρες για να μάθουν την απόφαση της Τζόουνς.

Το πρωΐ..

Ετοιμάστηκαν ξανά για το σχολείο,πήραν πρωϊνό και έφυγαν.
-Μάρκο ανησυχώ πολύ.Εχω ενα προαίσθημα οτι κάτι κακό θα  γίνει, αυτό το βλαμενο ο Jacob που έχει πάει;
-Μαριάμ είμαι σίγουρος ότι κάπου έχει μπλέξει. Κάτι του έχει συμβεί.Το νιώθω.
-Δεν θα έφευγε έτσι.Του είπα οτι ο έρωτάς του με την Μάντι θα έπρεπε να σταματήσει και γρήγορα, έκανε μια μικρή παύση και άρχισε να κλαίει.Την πήρε αγκαλιά ο Μάρκο και την ησύχασε.

-Μάντι καλή μου,εμείς θα πάμε κάπου για μια δουλειά. Να ξέρεις μπορεί να μην είμαστε το μεσημέρι εδώ.
-Εντάξει κ.Μαριάμ,άνοιξε την πόρτα και σταμάτησε.Ακούμπησε στο χερούλι και έσκυψε. Ένιωσε κάπως περίεργα ,μια ζαλάδα, μια αδιαθεσία. Εκατσε στο πάτωμα και κοίταζε την πόρτα,σαν να να κόλλησε το μυαλό της. Ηρθανε αναμνήσεις απο όταν ήτανε μικρή, στοιχεία και οι γονείς της.

Ηταν μικρή με τους γονείς της στο σπίτι τους,στον ανθρώπινο κόσμο.
Επαιζαν στην αυλή. Η Μάντι γελούσε και οι γονείς της χαμογελούσαν.Ηταν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.Το σπίτι τους αν και μικρό,ήταν αρκετό για τους τρεις τους.Στο βάθος του σπιτιού υπήρχε μια τεράστια βιβλιοθήκη. Είχε διάφορα και περίεργα βιβλία. Η Μάντι καθώς μεγάλωνε τα διάβαζε ένα ένα αλλά υπήρχε ένα συγκεκριμένο που δεν μπορούσε να καταλάβει.Ηταν ένα μεγάλο,χρυσό,βαρύ βιβλίο με μία ξένη γλώσσα. Πάντα ήθελε να μάθει τι έλεγε αλλα οι γονείς της,της έλεγαν οτι θα μάθει όταν μεγαλώσει.Τώρα μπορούσε να πάει να το πάρει,βέβαια έχουν περάσει κάποιοι μηνες απο όταν πήγε στο σπίτι της τελευταια φορά.Ηξερε οτι αυτό το βιβλίο κάτι σήμαινε. Οτι κάτι σημαντικό βρισκότανε στις σελίδες του.

-Μάντι ξύπνα, είσαι καλά;
-Εε;; Εμμα; Αα ναι είμαι μια χαρά,είπε με μια χαμηλή φωνή,προσπαθώντας να συνέλθει.
-Ηταν σαν να ήσουν σε μπλακ άουτ,είχες χαθεί τελείως, είπε και την βοήθησε να σηκωθεί.
-Πάμε τώρα σχολείο,είμαι μια χαρά μην ανησυχειτε,χαμογέλασε και βγήκε απο το σπίτι.

-Ειδες κάτι; Κάποιο όραμα μήπως; ρώτησε ο Τζεις με περιέργεια.
-Οχι ακριβώς. Μια ανάμνηση ήταν και γι'αυτό θα πάμε στο παλιό μου σπίτι μετά το σχολείο.
-Βρε Μάντι να σε ρωτησω λίγο.Εχεις μαγικές δυνάμεις γιατί δεν φτιάχνεις το σπίτι;
-Εμμα μου σωστή παρατήρηση,ας το προσπαθήσω.

Πήγαν γρήγορα στο σχολείο,πρόλαβαν την πρώτη ώρα στο τσακ.Είχαν το μάθημα που μισούσαν και με την καθηγήτρια που δεν συμπαθησαν ποτέ.Δηλαδή μαθηματικά με την κ.Τζινξ.Αυτή την γυναίκα δεν γινότανε να την συμπαθήσει κανείς, εκτός αν ήταν τρελός.(την έχω αναφέρει σε άλλο κεφάλαιο που τους είπε ρεμαλια)
Μπήκαν μέσα στην τάξη αλλα αυτή δεν ήταν εκεί,ξεφυσησαν απο ανακούφιση.
Γλύτωσαν το βρισιμο όχι τίποτα άλλο.
Τους είχε βάλει στο μάτι απο πολύ καιρό, ειδικά την Μάντι απο την πρώτη μέρα
.
Εκατσαν στις θέσεις τους και άνοιξαν τα ταμπλετ τους.Πήγαν στην σελίδα του μαθήματος και περίμεναν.
Ο Τζεις έχωσε το κεφάλι του ανάμεσα στα κορίτσια και άρχισε να τους λέει βλακείες.Την είχανε πατήσει. Εκείνη την στιγμή μπήκε η κ.Τζινξ μέσα.
-Εσείς εκεί, τι κάνετε; Μιλάτε ενώ είμαι εγώ εδώ; φώναξε.Τζεις,Μάντι,Εμμα έξω τώρα και έδειξε την πόρτα.
Σηκώθηκαν ήσυχα ήσυχα χωρίς αντιρρήσεις και έφυγαν. Δεν είχε νόημα να πουν κάτι εξάλλου, δεν έβγαζες άκρη με αυτη την καθηγήτρια. Πήγαν στο προαύλιο και έκατσαν σε ένα παγκάκι.

-Πφφ,αυτή η γυναίκα. Κάθε φορά με το παραμικρό μας βγάζει έξω,είπε η Μάντι και έφτιαξε τα μαλλιά της.
-Απορώ πραγματικά τι της φταίμε,είπε η Εμμα με απορία.
-Απλά έχει ψυχολογικά και μας έχει βάλει στο μάτι, είπε ο Τζεις και σηκώθηκε.

Την ίδια ώρα στο σπίτι..

Ακούστηκε ήχος από το σαλόνι και ο κ.Μάρκο πήγε να δεί τι ήταν.
Είχαν έρθει τα Τραν απο την προηγούμενη φορά για να πάρουν την απάντησή τους, ίσως λίγο νωρίτερα από ότι θα έπρεπε.
Πήγε και η κ.Μαριάμ για να δει τι θα γίνει.
-Ηρθαμε να μάθουμε αν η κόρη των Τζόουνς θα έρθει τελικά,είπαν με αυτή την σατανική φωνή τους και με τα σάλια να τρέχουν.
-Να περιμένετε σε ένα μήνα,θα τελειώσει το σχολείο και μετά,είπε η Κ.Μαριάμ.
-Αα ώστε έτσι, θα το πούμε στο αφεντικό, αν και δεν νομίζω να του αρέσει, είπαν και εξαφανίστηκαν.

-Μαριάμ αυτό δεν φαίνεται καλό αλλά δεν μπορούμε να σταματήσουμε την Μάντι απο το να πάει.
-Ετσι είναι αγάπη μου, έτσι είναι.

Πίσω στο σχολείο..

Ηταν ώρα φαγητού και πήγαν στην καφετέρια. Σήμερα είχε ωραίο μενού: Πίτσα και τηγανιτές πατάτες και coca cola.(αφού τα φαγητά του ανθρώπινου κόσμου είναι ωραία XD)
Μπήκαν στην σειρά και πήραν τους δίσκους τους. Εβαλαν οτι ήθελαν και πήγαν και έκατσαν να φάνε.
Ολοι γύρω,τους κοίταγαν περίεργα και με μια έχθρα-μίσος. Λες και είχαν κάνει κάτι.
Αυτοί τους αγνόησαν και έφαγαν με την ηρεμία τους.

Πέρασαν οι ώρες και επιτέλους μπορούσαν να φύγουν. Το μαρτύριο που το λένε σχολείο δεν αργούσε να τελειώσει.
Με το που χτύπησε το κουδούνι έφυγαν και έτρεξαν προς το παλιό σπίτι της Μάντι όπως είχαν πει.
Το σπίτι δεν ήταν κλειδωμένο και μπήκαν εύκολα μέσα και η Μάντι άρχισε να ψάχνει απευθείας για το βιβλίο αλλά δεν ήταν στην βασική βιβλιοθήκη.
Πήγε στο δωμάτιο των γονιών της και πριν ψάξει είδε κάποιες φωτογραφίες.
Εκατσε λίγα λεπτά να τις κοιτάξει.
"Αα ρε Μαμά, Μπαμπά.Θα σας σώσω το υπόσχομαι" σκέφτηκε και άρχισε να ψάχνει για το βιβλίο.
Ανοιξε ενα μεγάλο μπαούλο και αφού έβγαλε κάμποσα πράγματα το βρήκε.
Κατέβηκε την σκάλα γρήγορα και πήγε στα παιδιά.

-Εει παιδιά το βρήκα*χαμογέλασε*
-Μάντι θυμάσαι τι σου είπε έτσι;την ρώτησε η Εμμα.
-Ναι εννοείται,κρατά λίγο το βιβλίο,το έδωσε και σήκωσε το χέρι της.
Είπε κάποια λόγια σε κάποια περίεργη γλώσσα και τα έπιπλα στο σπίτι έγιναν σαν καινούργια. Ολο το σπίτι ήταν σαν καινούργιο.

-Ουαου,είπε ο Τζεις.Θα μείνουμε εδώ Τώρα;ρώτησε με ενθουσιασμό.
-Ναι,απάντησαν ταυτόχρονα η Μάντι με την Εμμα και βγήκαν όλοι μαζί από το σπίτι. Η Μαντι έφτιαξε και την κλειδαριά μαζί με αντικλειδια. Πέρασαν απέναντι και όταν άνοιξαν την πόρτα,πήγαν κατευθείαν στα δωμάτιά τους και μάζεψαν τα πράγματά τους.

-Πάτε κάπου παιδιά; ρώτησε έκπληκτη η κ.Μαριάμ.
-Απλά θα μετακομίσουμε στο σπίτι μου απέναντι,είπε η Μάντι με ενα χαμόγελο.
-Ετσι ξαφνικά το αποφασίσατε; Το σπίτι είναι εντάξει μέσα; Αυτό ήταν καταστραμμένο. Δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα καλή μου.
-Ναι κ.Μαριάμ μην ανησυχειτε.Πήγαμε απο εκεί πριν,απάντησε η Εμμα.
-Ωραία τότε,να πάτε. Χαίρομαι αλλά να προσέχετε. Αλλά κάτσε λίγο. Μπορεί να μην ενδιαφέρθηκα πριν αλλα αυτόν τον μαντραχαλο τι τον θέλετε μαζί σας;
-Είμαι εδώ γιατί θα βοηθήσω την Μάντι με τους γονείς της,είπε ο Τζεις με αποφασιστικότητα.
-Καλά καλά θα κάνω οτι σε πιστεύω,είπε και αγκάλιασε τα κορίτσια.Θα έρχομαι να σας βλέπω.
Στην Μαντι επέμεινε λίγο παραπάνω για να της πει στο αυτί για τα Τραν που είχαν έρθει νωρίτερα. Δεν την άφησε να αντιδράσει ή να απαντήσει.

Έτσι πήραν τις βαλίτσες και πήγαν απέναντι.
Βρήκαν τα δωμάτιά τους και έφτιαξαν τα πράγματά τους.Εκεί θα έμεναν απο εδώ και πέρα....

💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠

Γειά σας!! Συγνώμη που άργησα να ανεβάσω..ελπίζω να σας αρέσει,μπάι❤