Αυτο το κεφάλαιο το αφιερώνω στην @Cristinbook ! Σε ευχαριστώ που διαβάζεις το βιβλίο μου.

Η Μάντι και η Έμμα μπορεί να είχαν τρυπώσει στο "ειδικό σχολείο" για λυκανθρώπους αλλά ο φρουρός που τις είδε δεν είπε κάτι και τις οδήγησε στο επισκεπτήριο.                    
-Ποιον θα θέλατε να επισκευτείτε?  
-Τον Jacob Μέρλιγκτον,είπε η Μάντι και κοίταξε τον φρουρό.                  
-Ποιον; Δεν είχαμε ποτέ κανέναν Μέρλιγκτον εδώ.Σε λάθος μέρος θα ήρθατε κοπελιές.Μπορείτε να φύγετε τώρα,της είπε με ένα ύφος "i don't give a fuck" και γύρισε στο πόστο του.                          

Η Μάντι προβληματίστηκε πολύ στο δρόμο της προς το σπίτι.Είπε στην Έμμα να γυρίσει και αυτή στο δικό της και θα μιλούσανε αύριο. "Τι πάει να πει οτι ο Jacob δεν πήγε ποτέ εκεί;"  αυτή η σκέψη πλημμύριζε το μυαλό της.Τότε άρχισε να καταλαβαίνει οτι κάτι πάει στραβά και να συνδέει τα κομμάτια.Ο καιρός που έλειπε ο Jacob ήταν ύποπτος και το ξαφνικό ταξίδι των γονιών του ακόμα πιο ύποπτο. "Γιατί μου πήρε τόσο καιρό να το καταλάβω; Κάτι βρομάει εδώ και θα βρώ τι συμβαίνει."                                                                                                               Χωρίς να το καταλάβει είχε φτάσει σπίτι και η γειτονιά ήταν το ίδιο τρομακτική και έρημη.Θα ήταν μόνη της οπότε έστειλε μήνυμα στην Έμμα να πάει από εκεί. Με ένα μικρό χαμόγελο άνοιξε την πόρτα και ανέβηκε στο δωμάτιό της, άλλαξε ρούχα,έκανε ένα μπανάκι και κατέβηκε στην κουζίνα.Το φως ήταν ηδη ανοιχτό πράγμα περίεργο γιατί η Μάντι δεν το είχε ανοίξει.              
-Γειά σου Μάντι,γύρισες κιόλας? είπε η Κ.Μαριάμ. Ο αντρας της στεκόταν δίπλα της με ύποπτο τρόπο.                                                                    -Εσεις δεν φύγατε το πρωι; Τι κάνετε εδώ; είπε η Μάντι κρατώντας απόσταση.Ήταν σίγουρη οτι αυτοί δεν ήταν οι πραγματικοί γονείς του Jacob.   -Ξεχάσαμε κάτι και γυρίσαμε να το πάρουμε, είπαν και οι δυο και χαμογέλασαν.Έλα να σε αγκαλιάσουμε.                                                  -Οχι..δεν είσαι η πραγματική Κ.Μαριάμ,είπε και σήκωσε το χέρι της,έτοιμη να απελευθερώσει την  μαγική της δύναμη.Έλαμψε και εμφανίστηκαν τα σχέδια στο χέρι της. Τα μαλλιά της έγιναν άσπρα και πολύ. Η μπλούζα της έγινε ένα μαύρο κοντό τοπακι, με ένα σορτσάκι με καλσόν και με ένα στυλ πανοπλία το οποίο αγκάλιασε το κορμί της με τέλεια εφαρμογή.
-Είσαι έξυπνη που μας κατάλαβες αλλά δεν ήρθαμε για να παλεψουμε  μαζί σου αλλά για να σε πάρουμε,είπαν και μεταμορφώθηκαν στα  απαίσια,αηδιαστικά και γλυώδη Τρανς που ήταν. 
-Να με πάτε που? Τι με θέλετε?Θα με  σκοτώσετε όπως και τους  γονείς μου?είπε προσπαθώντας να κρατηθεί ήρεμη.
-Οχι  καμία σχέση.Ο αφέντης μας σε  θέλει. Θα ξανάρθουμε σε καποιες  μέρες.Σκεψου το,πρόκειται για κάτι σοβαρό,είπαν και εξαφανίστηκαν.
"Πόσο σοβαρό μπορεί να είναι? Πφφ...βλέπουμε" 

Ακούστηκε ο ήχος του κουδουνιού,λογικά θα είχε έρθει η   Έμμα υπέθεσε η  Μάντι αλλά είχε  μια αναπάντεχη επίσκεψη.Ηταν ο Τζεις! (Ξέρω έχει να εμφανιστεί εδώ και πόσα κεφάλαια χδ)
-Τι θες εσύ εδώ?είπε και κοίταξε το κινητό της.Είχε ένα μύνημα από την Έμμα που έλεγε ότι δεν μπορεί να έρθει. "Τέλεια και τώρα θα έχω τον ανώμαλο."   
-Ηρθα να σε βοηθήσω. Ουου..Μισο..ποτε έβαψες τα μαλλιά σου και που βρήκες αυτά τα σέξι ρούχα? έκανε μια παύση καθώς η Μάντι τον κοιτούσε  έτοιμη να τον  σκοτώσει.
Λοιπόν ξέρω την ιστορία με τους γονείς σου, μπορώ να σου φανώ χρήσιμος. Είμαι σίγουρος οτι νιώθεις οτι είναι ζωντανοί.Οι Τρανς θα θέλουν εσένα τώρα πια  αφού εχεις όλη την δύναμη-την  δύναμη των γονιών σου.
"Απο το τίποτα, ο Τζεις ήταν κάτι,εξάλλου δεν μπορώ να πάω  μόνη μου."  σκέφτηκε και τον άφησε να  μπει μέσα.
-Εντάξει Τζεις. Κανένα πρόβλημα αλλά θα  πάρουμε και την Έμμα μαζί. Ξέρεις πρίν έρθεις με επισκέφτηκαν κάποιοι Τρανς  λέγοντας οτι ήρθαν να με πάρουν και θα ξανάρθουν σε λίγες μέρες.
-Ωραία θα ετοιμαστούμε και θα πάμε πρώτη εμείς. Αλλά αυτός ο λυκάνθρωπος που είναι? Σε άφησε και έφυγε έτσι;
-Τζεις αστα'φησουμε τώρα αυτά και ας συγκεντρωθούμε εκεί που  πρέπει.Μπορείς απόψε να κοιμηθείς εδώ στον καναπέ,έδειξε με το χέρι της τον καναπέ και άνοιξε το κινητό της και έστειλε  μύνημα στην Έμμα.
'Ελα αύριο απο το σπίτι μου. Εχουμε μια αποστολή να κάνουμε. Θα στα πω ολα απο κοντά'
'Οκ. Τα  λέμε αύριο'

Την ίδια στιγμή  σε μια μακρινή τοποθεσία....

???:Της  είπατε ότι έπρεπε;
Τραν: Ναι αφέντη. Θα  έρθει μόνη της σίγουρα.
???: Ωραία..πολυ ωραία...Η δύναμη των Τζοουνς θα γίνει δική μου σίγουρα. Δεν θα  ξαναποτύχω, σηκώθηκε από την μεγάλη του πολυτελή καρέκλα και κατέβηκε τα σκαλιά προς τα μπουντρούμια.

???:Πως περνάει το ζεύγος Τζοουνς  εδώ; Δεν φαίνεστε και πολύ καλά.
-Κτήνος, έτσι και πειράξεις  την  κόρη μου θα σε σκοτώσω, είπε και  όρμησε στα κάγκελα.
???:Ηρέμησε ηρέμησε αγαπητή μου  Τζένα.Μην ανησυχείς, μονο τις δυνάμεις της θα πάρω, είπε με ένα σατανικό χαμόγελο.
-Οσο και να  προσπαθήσεις δεν θα  μπορέσεις.Ολους αυτούς τους  αιώνες κανεις δεν μπόρεσε, ούτε εσύ θα τα καταφέρεις, είπε και τον κοίταξε στα μάτια.
???:Είσαι αστείος Christopher.Δεν είμαι τόσο ηλίθιος όσο νομίζεις.Και για να ξέρετε η αξιαγάπητη κορούλα σας θα έρθει πολύ σύντομα,τους είπε και έφυγε γελώντας-και γελούσε και απαίσια.
(Να θυμίσω ότι η Τζενα και ο Christopher είναι οι γονείς της  Μάντι)

-Αγάπη μου τι θα κάνουμε; είπε η Τζενα με δακρυσμένα μάτια.
-Μην ανησυχείς, η κόρη μας ξέρει τι να κάνει. Είμαι σίγουρος οτι θα έχει μάθει τις δυνάμεις της και θα έχει πάρει την θρυλική εμφάνιση που είχε και η γιαγιά της,είπε ο Chris και αγκάλιασε την Τζενα.

Πίσω στην Μάντι, τον Τζεις και  την Έμμα..

Ηταν νωρίς το πρωΐ και η Έμμα χτύπαγε το κουδούνι.Η Μάντι  μέσα στον ύπνο της κατέβηκε γρήγορα τα σκαλιά και πήγε να ανοίξει την πόρτα.
-Καλημέρα Μάντι, είπε με ενα χαμόγελο.
-Καλη...μέρα Έμμα, είπε πάνω στο χασμουρητό της. Πέρνα μέσα.
Ετσι όπως μπήκε μέσα πρόσεξε ότι κάποιος ήταν στον καναπέ και πήγε να δει ποιος ήταν.
-Τζεις Τόνιγκ? Τι κάνει αυτός εδώ? Μάντι τρελάθηκες; την κοιτούσε με φάτσα που έλεγε"πραγματικά το έχεις χασει;"
-Είναι εδώ για να με βοηθήσει με την αποστολή και πάντα τρελή ήμουν άντε, της είπε και την τράβηξε απο το χέρι να πάνε στην κουζίνα.

Ο Τζεις ακόμα κοιμόταν το γομάρι,δεν είχε καταλάβει τίποτα.
Σηκώθηκε κάποια στιγμή και πήγε στην κουζίνα, εκεί υπήρχε ήδη πρωϊνό φτιαγμένο αλλά δέν ήταν κανείς. Δεν τον ένοιαξε κιόλας και έκατσε να φάει, άλλαξε ρούχα και περίμενε.
Τα κορίτσια κατέβηκαν τα σκαλιά και πήγαν και έκατσαν στο σαλόνι μαζί του. Είχαν να συζητήσουν πολλά.

To be continued...

I am back. Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο!! Τι πιστεύετε οτι θα συμβεί παρακάτω; τα λέμε στο επόμενο κεφαλαίο