"" θα ήθελα να πώ οτι αυτό ειναι μια μικρή ιστορία..ναι μεν σχετιζεται με την κανονικη μας ιστορια αλλα εδω θα πουμε καποια παραπανω πραγματα και ολα τα κεφαλαια θα ειναι μικρα,,ειναι κτ σαν bonus"'

⭐⭐⭐⭐⭐

Η Μάντι πήγε στην βιβλιοθήκη αυτή την φορά. Ήθελε να βρεί συγκεκριμένα βιβλία μαγείας. Ήθελε να μάθει πολλά πράγματα.Είχε απορίες και δεν ήθελε να ρωτάει συνέχεια τους άλλους. Έτσι έπρεπε να βρεί ένα σπάνιο βιβλίο αλλα και πολύ παλιό, που μίλαγε για την ιστορία και γενικά την μαγεία.
Το " Γάγκιν" όπως ονομάζεται είναι το πιο παλιό και πιο σημαντικό βιβλίο του Μαγικού κόσμου. Περιέχει άπειρα ξόρκια και επίσης την μεγάλη ιστορία του κόσμου.

Η Μάντι το βρήκε σχετικά γρήγορα καθώς ήταν το βασικό βιβλίο στην κατηγορία της ιστορίας και άρχισε να το διαβάζει."Πριν τρισεκατομμύρια χρόνια όταν επικρατούσε ακόμα χάος στον κόσμο αρχίζει η ιστορία μας.
Τότε που ένας μακροχρόνιος πόλεμος ξεκινάει ανάμεσα στους πολίτες του μαγικού κόσμου και τους Τραν(τους επαναστάτες). " καθώς το διάβαζε αρχισε να παίζει η ιστορία μπροστά στα μάτια της σαν βίντεο. Σαν να ζούσε την ιστορία.

Μέσα σε λίγα λεπτά έμαθε όλη την ιστορία και επίσης έμαθε γιατί είχαν φύγει οι γονείς της.
"Ωστε για αυτό έφυγαν ο μπαμπάς και η μαμά...τώρα καταλαβαίνω..αλλά πρέπει να τους βρώ.Ξέρω οτι είναι ζωντανοί..το νιώθω"
Ετσι μετά απο αυτό η Μάντι ηταν αποφασισμένη να ανακαλύψει πια είναι και να βρεί τους γονείς της.

Επι εβδομάδες, ολόκληρες ώρες εξασκούνταν σε μαγικά ξόρκια και προσπαθούσε να μάθει τι ακόμα μπορούσε να κάνει. Το κεφάλι της πολλές φορές ήταν έτοιμο να σπάσει από την πολύ πληροφορία. Υπήρχαν άπειρα βράδια που έκλαιγε, είτε σκεφτομενη τους γονείς της είτε τον Jacob.
Μου λείπει ο Jacob😢 τι να κάνω?  μήπως να παω να τον δω?

Ετσι το βράδυ..αθόρυβα..βγήκε απο το σπίτι αλλά είχε ξεχάσει οτι στον μαγικό κόσμο ακομα και το βράδυ κυκλοφορούν διαφορα πλάσματα και έπρεπε να είναι προσεκτική όπου πάει.
Οποτε αποφάσισε να μπεί πάλι μέσα και να προσπαθήσει άλλη φορά καλύτερα γιατί ήταν αργά και από την πολύ μελέτη είχε κουραστεί πολύ.
Πήγε για ύπνο όμως δεν μπορούσε να κοιμηθεί.Τριγυρνούσε όλη νύχτα. Έκανε βόλτες μέσα στο σπίτι, έκατσε στο σαλόνι για λίγο και τελικά πήγε στο δωμάτιο της, όπου κοιμήθηκε.

Την επομενη μέρα το πρωί...

Χτύπαγε το κουδούνι νωρις το πρωΐ. Η κ. Μαριάμ πηγέ να ανοίξει. Ηταν η Εμμα, είχε καιρό να δει την Μάντι.

-Γεια σας. Είμαι η Εμμα,φιλη της Μάντι. Είναι εδώ;
-Χαρηκα Εμμα. Εγω ειμαι η μητερα του Jacob,Μαριάμ.Περίμενε στο σαλόνι, πάω να της πω ότι ήρθες, είπε και ανέβηκε τα σκαλιά δυνατά κάνοντας θόρυβο μπας και ξυπνήσει την Μάντι.
-Χαρηκα κ.Μαριάμ, ειπε και έκατσε σε μια μαύρη μεγάλη πολυθρόνα.Παρατηρούσε το σπίτι.Ηταν και πολυ μαύρο και πολύχρωμο ταυτόχρονα.Μπορεί τα έπιπλα να ηταν μαύρα αλλα ολα τα υπόλοιπα είχαν αρκετό χρώμα. Είχε μια γαλήνη και μια λύπη. Το μάτι της έπεσε πάνω σε μια οικογενειακή φωτό,χαμογέλασε και κοίταξε το τηλέφωνο της.

*Κ.Μαριάμ..δεν...θελω..να παω.. σχολείο* είπε και γύρισε προς την αλλη πλευρά.
-Μάντι..αντε σήκω.. Ηρθε η φίλη σου η Εμμα.
*Εμμα είπατε? Ωχχ...* είπε και σηκώθηκε γρήγορα. Ντύθηκε με οτι βρήκε και αφού πλυθηκε, κατέβηκε τρέχοντας τα σκαλιά. Στο τελευταίο σκαλί σκόνταψε και επεσε στον τοίχο.
*Αουτς..χαζή * μουρμούρισε στον ευατο της και πήγε προς το σαλόνι χωρίς γρατσουνιά.
*Εμμα!! *αναφώνησε με χαρα και χαμογέλασε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
-Μάντι που εχεις χαθεί? Μου έλειψες, έτρεξε και την αγκάλιασε. Την έσφιξε πολύ γιατί είχε καιρό να την δει.
*Και εγω χαίρομαι που σε βλέπω,πως και ήρθες εδώ?*
-Ηθελα να σου πω κάτι που έγινε, μου φάνηκε ύποπτο,την κοίταξε σοβαρά.
*Τι? Μήπως έγινε κάτι με τον Jacob? *
Είπε με ένα τόνο ανησυχίας στην φωνή της.
-Μήπως διάβασες το μυαλό μου? Ναι για τον Jacob πρόκειται. Τον είδα στο σχολείο, φορούσε κουκούλα και μπήκε σε μια τάξη.Τον ακολούθησα και ηταν με τον Τζεις..δεν μαλώσανε όμως.Απλώς μίλησαν για λίγα λεπτά και μετά έφυγαν και οι δύο, ειπε κοιτώντας την Μάντι στα μάτια.
*Αυτό είναι περίεργο. Αφού τον μισεί και συνέχεια μαλώνουν. Κάτι συμβαίνει σίγουρα. Πρέπει να πάμε να δούμε τον Jacob να μάθουμε. Αλλα ήταν καλά? Πως φαινόταν? *ειπε κοιτώντας κάτω.
-Ναι μια χαρα ήταν. Ωπα θες να πάμε στο ίδρυμα που είναι? Επιτρέπεται? Αν μας πιάσουν? Ειπε διστακτικά η Εμμα.
*Δεν θα μας πιάσουν. Εχω ακούσει οτι γίνεται να τους επισκεφθείς μια φορά στο τόσο. Η κ. Μαριάμ δεν πηγαίνει αρα μπορουμε να πάμε εμείς για αυτήν*είπε με ενα μικρό χαμόγελο.
-Εντάξει Μάντι θα έρθω. Που και πότε θα βρεθούμε?
*Ελα απόψε το βράδυ έξω απο το σπίτι μου και στείλε μου μήνυμα οταν θα έρθεις να βγώ * είπε και έκλεισε το μάτι.

Το βράδυ...

Η Έμμα είχε πάει στο σπίτι της Μάντι όπως είχαν συνεννοηθεί, της έστειλε μύνημα και βγήκε απο το παράθυρο για να φύγει.
*Παμε* ειπε η Μάντι με χαμηλή φωνή.
Περπάτησαν οσο πιο γρήγορα μπορούσαν και έφτασαν στο "ειδικο σχολείο" για λυκανθρώπους. Στην είσοδο υπήρχε ένας υπάλληλος, τον ρώτησαν για το επισκεπτηριο αλλά είχαν αργήσει για 1 μια ώρα.

Πήγαν από την πίσω μεριά του κτηρίου και χωρίς να κάνουν θόρυβο για να μην τις πιάσουν αφού θα έμπαιναν κατά κάποιον τρόπο παράνομα.
*Εμμα πρόσεχε, δεν πρέπει να μας καταλάβουν* είπε ψιθυρίζοντας τόσο χαμηλά που παραλίγο να μην την ακούσει η Εμμα.
Βρήκαν ένα παράθυρο ανοιχτό και μπήκανε μέσα. Τα μάτια της Μάντι έγιναν μπλέ*.

*είχε σκοτάδι στο χώρο που βρισκόταν οποτε τα μάτια της έγιναν μπλε λόγω του σκοταδιού.βλέπει πεντακάθαρα.

*Ελα πάμε* είπε και προχώρησαν αλλά η τύχη δεν ηταν με το μέρος τους.
...............
Συνεχίζεται.........

Γειααα σας!! Ξερω οτι υπάρχουνε άτομα που τους αρέσει το βιβλίο και ζητώ συγνώμη που καθυστερώ να ανεβάζω κεφάλαια.Θα προσπαθήσω να επιστρέψω δυναμικά.