16. Ο Τζεις Επιμένει

Ήμουν αρκετά σκεπτικός τις τελευταίες μέρες.
Δεν εχω δει την Μάντι για μια εβδομάδα.Με έχουν στείλει οι γονείς ξανά στην βαρετή σχολή λυκανθρώπων😒
Τι ειναι αυτή η σχολή?
Είναι σαν σχολείο όπου πηγαίνουν οι λυκάνθρωποι ώστε να ξέρουν για κινδύνους ή και προβληματα που μπορεί να τους προκύψουν.
Με λίγα λόγια μαθαίνουμε να ζούμε πιο σωστά την ζωή μας ώς λυκάνθρωποι.Όμως συνεχίζουμε να πηγαίνουμε στο κανονικό σχολείο.

Νομιζώ πως η Μαντι-chan γύρισε πάλι στο σχολείο αλλα δεν μπορώ να την αφήσω μόνη της με τον μαλάκα τον Τζεις. Φοβάμαι μην πάθει κάτι απο αυτόν! Που θα πάει,θα φύγω απο εδώ μέσα!
Απο την αλλη η Μάντι μπορεί να υπερασπιστεί τον ευατό της και μόνη της.
Οποτε δεν θα επρεπε να ανυσηχω.

Απο την αλλη οι γονεις μου προσπαθουν να με απομακρυνουν απο εκεινη.Δεν ξερω γιατι.

Την ίδια ώρα στο σχολείο...

-Μάντι?
"Ναι Έμμα,τι?"
-Εκείνη την ημέρα που γνωριστήκαμε κρατούσες ένα μπλόκ.
"Ναι θυμάμαι" απάντησε η Μάντι απορημένη καθώς θάυμαζε τον νέο χρώμα στα μαλλιά της.
-Μήπως θα μπορούσα να το δώ? Ενδιαφέρομαι για την ζωγραφική και το σχέδιο.
"Αμέ,,απλά έλα μια μέρα σπίτι μου να σου δείξω κάποια πράγματα"
-Τέλεια. Ξέρεις στην αρχή σε είχα παρεξηγήσει,νόμιζα οτι θα ήσουν κανένα φρικιό.
"Χαχ..δεν πηράζει Έμμα,,μου συμβαίνει συχνά".

Καθώς τα κορίτσια μιλούσαν,Ο Τζέις τις πλησίασε.
-Γειά σου Μάντι.
Στην αρχή προσπάθησε να τον αγνοήσει αλλα οταν της έσφιξε το χέρι δεν είχε άλλη επιλογή.
" Τι θες Τζεις?"
-Εσένα,της είπε πάντα με αυτό το ανώμαλο του βλέμμα και χαμόγελο.
"Ωραίο αστείο.Στρίβε.Έχουμε να μιλήσουμε με την Έμμα."
-Θα φύγω με έναν όρο.Να φύγουμε μαζί απο το σχολείο.
"Έγινε" είπε με καθόλου ευχαρίστηση η Μάντι.Και ο Τζέις έφυγε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
-Μάντι,γιατί δέχτηκες?Δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνει.
"Ξέρω γιατί το έκανα Έμμα.Είναι καιρός να ξεμπερδεύω απο αυτόν"
Έτσι πήγαν στην τάξη τους αφού χτύπησε το κουδούνι.Ευτυχώς ο Τζέις δεν ήταν στην ίδια ταξη με την Μάντι και τον Jacob.

Η ώρες στο σχολείο ήταν βασσανιστηκές. Η Μάντι συζηταγε με την Έμμα για διάφορα θέματα. Πάλι καλά είχε και αυτήν για να ξεχνιέται. Με τόσα που έχουν γίνει τελευταία χρειάζονταν κάποιον για να μην πέσει σε κατάθλιψη.
Τελικά είχαν κάποια κοινά σαν φίλες.
Είχαν αρχίσει να κανουν πολυ παρέα και για αυτό πήγαινε ή μια στο σπίτι της άλλης. Κανείς δεν ήξερε τι ήταν η Έμμα. Δεν το είχε πει σε κανέναν. Ήταν πολυ περίεργο.

•Time skip..
Το σχολείο τελειώσε για σήμερα και όλοι πήγαιναν σπίτια τους.
Ο Τζέις έφυγε με την Μάντι.

"Λοιπον Τζέις..θες κάτι? Για ποιο λόγο ήθελες να φύγουμε μαζί?"
-Μάντι.. Μάντι..Μάντι.Μην βιάζεσαι θα σου πω. Κοίτα οτι και να σου είναι αυτός ο Jacob δεν με νοιάζει γτ ξέρω οτι μου ανήκεις.
Εκεινή την στιγμή η Μάντι θυμήθηκε τι της είχε πεί τις προάλες.
"Ξέρεις πολυ καλά οτι δεν ανήκω σε κανέναν" ειπε με επιθετικότητα και χτύπησε το χέρι του που έπιανε το δικό της.
"Μην με ακουμπάς" άρχισε να τρέχει.

-Αφού θες παιχνιδάκια θα τα έχεις.έιπε ο Τζέις και την ακολούθησε.

Η Μάντι σταμάτησε κάπου σε ένα μεγάλο χωράφι. Ήταν κάπως νευριασμένη και αυτό επηρέαζε τις δυνάμεις της. Με τον Τζέις να στέκεται απέναντί της ήταν έτοιμη να του ορμήξει.

Δημιουργήθηκε μια κόκκινη άυρα γύρω της και άρχισε να τρέχει προς τον Τζέις. Μεσα σε λίγα δεύτερα ο Τζέις έιχε μεταμορφωθεί σε δαίμονα παραμένοντας βρικόλακας.
Η Μάντι του επιτέθηκε αλλα αυτός την απέφυγε.

Σταμάτησε για να σκεφτεί.Έπρεπε να συγκεντρωθεί. Ευτυχώς στον ελεύθερο χρόνο που πάντα διέτεθε διάβαζε και αποστυθούσε μαγικά ξόρκια. Την βοηθούσαν να ελέγχει τις δυνάμεις της.
Πάλεψαν για κάποια λεπτά.

Όμως πριν καν προλάβουν να συνεχίσουν εμφανίστηκε ένας λύκος και σταμάτησαν .
Μεταμορφώθηκε σε άνθρωπο.Ήταν ο Jacob.
"Jacob τι κάνεις εδώ?"
-Ήρθα γιατι αισθάνθηκα οτι κινδυνεύεις.
"Μα δεν κινδυνεύω οπως βλέπεις"
Ο Τζέις έγινε πάλι κανονικός και έφυγε χωρίς να πεί τίποτα απλα χαμογέλασε.
Γαμωτο..Έφυγε! Είναι ο Jacob όμως εδώ!

"Jacob γιατί είσαι εδώ? και που ήσουν?" είπε η Μάντι και κατέρευσε παρόλο που δεν χρησιμοποίησε πολύ τις δυνάμεις της.
Ο Jacob την πήρε στα χέρια του και την πήγε σπίτι.
Θα την φρόντιζαν οι γονείς του.
Έμεινε εκεί για να την προσέχει.
Αφου της έδωσαν ένα ειδικό φάρμακο θα ξυπνούσε την επόμενη μέρα.

•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=
Συγνωμη που αργησα να ανεβασω κεφαλαιο. Ελπίζω να σας αρέσει αυτό.
Δεν θα αργήσω να ανεβάσω αλλο❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top