Πέρασε αρκετός καιρός απο τότε που πέρναγα ωραία με τους γονείς.Απο τότε που πέθαναν...οχι..δεν μπορεί να μην είναι ζωντανοί..δεν το δέχομαι.
Άκουσα την κ.Μαριάμ να λέει οτι πρέπει να τους εχουν απαγάγει και το πιστεύω.

Έκανα μια μικρή έρευνα με βοήθεια απο τα βιβλία που πήρα απο το σπίτι μου.Ήταν βιβλία για την οικογένεια μου.Βέβαια δεν θυμάμαι και πολλά απο τα παιδικά μου χρόνια.
Θυμάμαι πως μια φορά την εβδομάδα έκανε επίσκεψη μια γιαγιά που έμενε απέναντι μας.Την ένιωθα σαν συγγενή μου αλλα μια μέρα πέθανε.Στεναχωρήκα πολύ.
Αλλά τώρα εξηγείται γιατί οι γονείς μου έδειχναν πάντα τόσο νέοι.
Λόγω της μαγείας.Φαντάσου τι μπορεί να κάνει ακόμα. Φαντάσου τι θα μπορούσα εγώ να κάνω.

Κάθε μέρα νιώθω πως η δύναμη μου αυξάνεται.Όμως μου φαίνεται οτι κάτι αλλάζει.Τις προάλες που μίλησα απότομα στον Jacob,ήταν σαν να μην ήμουν εγώ,σαν να μιλήσουμε κάποιος άλλος.Φοβάμαι!! Φοβάμαι πολύ!!
Μαμά...Μπαμπά..σας χρειάζομαι ρε γαμώτο!! Γιατί μου δώσατε αυτές τις δυνάμεις και με αφήσατε μόνη μου;
Γιατί;

Νιώθω δάκρυα να κυλάνε. Πολλά δάκρυα.Δεν μπορώ άλλο.Γιατί σε εμένα; Γιατί; Δεν μπορούσα να είμαι μια φυσιολογική κοπέλα;
Καθώς σκεφτόμουνα,άκουσα καποιον να χτυπάει την πόρτα. Σκούπισα τα δάκρυα μου και άνοιξα την πόρτα.
Ήταν ο κ.Μάρκο με ενα βιβλίο.

-Γειά σου Μάντι.Ήθελε να αου δώσω αυτο το βιβλίο γιατί πιστεύω οτι θα σε βοηθήσει.
"Ευχαριστώ αλλα δεν θα με προπονησετε?"
-Μάντι άκουσε με λίγο.Είναι επικίνδυνο .Δεν θέλουμε να μας πάθεις κάτι.Ετσι κι αλλιώς μπορείς και χωρίς αυτην.Απλα διάβασε το βιβλίο,περιέχει σημαντικές πληροφορίες.
Είπε και πριν προλάβω να του απαντήσω βγήκε απο το δωμάτιο.
Είπα να ξεφυλλίσω το βιβλίο να δω τι έλεγε.

Μόλις το άνοιξα ήταν όλες οι σελίδες άδειες. Το μενταγιόν που φορούσα (είχε γίνει ενα με το δέρμα) άρχισε να λάμπει και εμφανίστηκε κανονικά.
Το πήρα,έκλεισα το βιβλίο και το έβαλα σε ενα μικρό εξώγκομα,που είχε το σχήμα του.
Ξαφνίκα εμφανίστηκε μια λάμψη και το βιβλίο γέμισε με ξόρκια,σχέδια και πολλες πληροφορίες για τον μαγικό κόσμο.

Το ματι μου έπεσε πάνω σε ένα κεφάλαιο για κατι τέρατα.Βασικά κακούς θα έλεγα.

ΤΡΑΝ
Οι Τραν είναι επαγγελματίες κυνηγοί σπανιων ειδών του μαγικού κόσμου. Υπηρετούν χρόνια τον βασιλιά Γιάγκο.
Πάντα παραμονεύουν και περιμένουν να βρουν το καταλληλο θύμα.Απο πήγες ξέρουμε οτι όποιον πιάνουν τον βασσανίζουν,παίρνοντας οτι δυνάμεις έχει.
Συνήθως φοράνε μαύρες μακριές στολές με κουκούλες.Έχουν ειδικά όπλα και πολύ θανατιφώρα.Άν ποτέ συναντίσεται έναν Τραν στο δρόμο σας να εχετε υποψην σας το παρακάτω ξόρκι.
ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ.

Χμμμ...ποιος είναι αυτος ο βασιλιάς; Και αυτοί οι Τραν...Τι αστείο όνομα..
Μου θυμίζουν κακούς απο ταινία..
Η προειδοποιηση με ανυσηχεί..
Πρέπει να βρώ παραπανω πληροφορίες.Για αυτο πρέπει να παω στο σπίτι μου και να δώ τι βιβλία είχε ο μπαμπάς και η μαμά.
Πήγα στον Jacob για βοηθεια γιατί δεν ήθελα να πάω και μόνη μου.
Αφού ειδοποιήσαμε τους γονείς του,πήγαμε.
Φτάσαμε στο σπίτι(δεν ηταν και μακρια😜) και μπήκαμε μεσα.

Ήταν όλα στο ίδιο αχούρι που τα αφήσαμε.Πριν όμως ψάξουμε αυτο που θέλαμε,αποφασισα με ενα ξόρκι να καθαρίσω το σπίτι.
Είπα το ξόρκι και όλα ήρθαν στην θέση τους.
"Jacob όλα καλα εδω."
-Ωραιά Μάντι.Έλα να πάμε στην βιβλιοθήκη σας.
"Ερχομαι."
Ανεβήκαμε τις σκάλες.Μπήκαμε στην βιβλιοθήκη,,η οποία ήταν γεμάτη βιβλία.
Ευτύχως περναγα πολλες ώρες εκεί και θυμάμαι που είναι τα βιβλία μαγείας.Πήρα όσα χρειαζόμουν και πρίν φύγω εκανα μια μικρή στάση στο δωμάτιό μου.
-Μάντι; Ολα καλά;
"Ναι Jacob.Απλα θέλω να παρω κατι απο το δωμάτιό μου."

Μπήκα μέσα και όλες οι αναμνήσεις ήρθαν ξανά στο μυαλό μου.Χαμογέλασα,πήρα κάποια πραγματα και όπως πήγα να βγω,πατησα κάτι.
Ηταν το μπλοκ σχεδιού που είχα.Περναγα με αυτο τις ελευθερες μου ώρες,σχεδιαζοντας.

Το πήρα και αυτό και κατεβήκαμε τις σκάλες να φύγουμε.
Μόλις πλησιασαμε την πόρτα ακουσαμε θόρυβο απο την κουζίνα.
"Jacob;" είπα απορημένα.
-Κάποιος έιναι εδώ.είπε και φαινόταν σαν να ηταν έτοιμος να μεταμορφωθει.Είχα διαβάσει στο βιβλίο για τους λυκάνθρωπους.
Η βασικοί εχθροί τους ειναι οι βρικόλακες. Μπορούν να τραφούν κανονικά όπως οι άνθρωποι και δεν σκοτώνουν αν δεν χρειαστεί. Κάπου ανεφερα οτι ειναι πολυ θερμοί λόγο οτι ειναι σαν λυκοι, έχουν ίδιο τρίχωμα με αυτούς και αναπτύσσουν την ίδια θερμοκρασία.
-Μάντι μείνε πίσω.
"Ενταξει Jacob, είμαι ακριβώς πίσω σου."

Άνοιξε την πόρτα της κουζίνας και μέσα ήταν ενας Τραν.
Είχα σκαλώσει απο τον φόβο μου γιατί δεν είχα ακούσει την προειδοποίηση του βιβλίου.
Πηρα τα μάτια μου μακριά τους.
Ο Jacob μεταμορφώθηκε σε λύκο και επιτέθηκε.Μου είπε να μην κάνω τίποτα αλλα εγώ δεν μπορούσα.
Αποφάσισα να παρέμβω όταν έβλεπα οτι δεν τα πήγαινε καλά.
Άνοιξα το βιβλίο και προσπάθησα να πω το ξόρκι για να διώξω το Τρανς. Αλλα μου επιτέθηκε.Ήμουν πια στο πάτωμα με ένα Τραν απο πάνω μου και το βιβλίο μακριά μου.
Fuck επρεπε να έιχα μάθει το ξόρκι.
Του έδωσα μια γωνατιά και πηγα να πιασω το βιβλίο.Για κακή μου τύχη με ειχε πιασει απο το πόδι.
Ο Jacob δεν μπορούσε να με βοηθήσει.Κάτι του έιχε κάνει.
Χωρίς να ξέρω τι ακριβώς να κάνω σήκωσα το χέρι μου. Άνοιξα την παλάμη και μια λαμψη εμφανίστηκε. Τα μάτια μου έλαμπαν επίσης και έιχαν γίνει μάυρα(τα μάυρα ματια συμβολίζουν τις δυνάμεις).Ο Τραν άρχισε να εξαφανίζεται.
Πήγα να σηκωθώ αλλα έπεσα στα γόνατα γιατί χρησιμοποίησα πολυ μαγεία.
Πφφ!! Πριν διαβαζα για αυτούς και τωρα μου επιτίθεται ενας; Για στάσου.
Ας αναλύσω λίγο τα είδη που είμαι.Είμαι βρικόλακας,λυκάνθρωπος και μάγος. ΟΜΓ!! 😱 Είμαι σπανιο είδος!!😱 Τι θα κανω τώρα; Απο την στιγμή που ξέρουν πια είμαι,θα ξανάρθουν να με πιάσουν.Οχι!! Πρέπει να μιλήσω με τους γονείς του Jacob. Ειναι παρα πολυ σημαντικό.

Σε λίγα λεπτα είχα γίνει μια χαρά, είχα επανέλθει στην κανονική μου κατάσταση.
Όμως οταν πήγα να δω αν ο Jacob ήταν καλά,τον βρήκα στο πάτωμα αναίσθητο και γυμνό(μετά από την μεταμόρφωση δεν έχουν ρούχα)
Τον παρατήρησα λιγάκι, είχε ένα ωραίο γυμνασμένο σώμα, ακόμα και οι φλέβες του πετάγονταν
Του έκανα κάποια ξορκια.Ένα για να τον ξυπνήσω και τα αλλο για να τον ντύσω. Τον σκουντιξα και λίγο μπας και ξυπνήσει μόνος του γιατί το ξόρκι ξυπνηματος δεν έπιασε και πολύ. Πάλι καλά ξύπνησε. Προσπαθούσα να μην κοιτάω πολύ αφού το μάτι μου πήγαινε σε σημείο που δεν έπρεπε. Αφού εμφάνισαν κάποια ρούχα, μαζέψαμε λίγο και φύγαμε.

Μετα απο αυτη την περιπέτεια γυρίσαμε στο σπίτι των Μερλιγκτον.
Επιτέλους θα ξεκουραζόμασταν.
Με του που καθίσαμε στους καναπεδες στο σαλόνι μας πήρε ο ύπνος κατευθείαν.
Μας άφησαν στην ησυχία μας να κοιμηθούμε.
Δεν με ξύπνησαν να μουν πουν κάτι. Λογικα κατάλαβαν και μόνοι τους.

Όμως όταν κοιμόμουν είχα ενα περίεργο όνειρο.
Είδα ένα Τραν να μου λέει κατι αλλα δεν το κατάλαβα.Είδα όμως πολλα αίματα και νομίζω πως αυτό δείχνει τι προσπαθεί να πεί.

Ξύπνησα απότομα.Είχα γίνει μόυσκεμα απο τον ιδρώτα.Επικρατούσε απόλυτη υσηχία μέσα στο σπίτι. Ήσυχα πήγα στο μπανιο να πληθώ.
Όταν κοίταξα στον καθρέφτη είδα εμένα γέματη αίματα στο πρόσωπο και εναν Τραν (αμαν με αυτους) απο πίσω μου να λεει "Θα πεθάνεις".
Ούρλιαξα.Είχα τρομάξει απίστευτα πολύ.Όλοι ήρθαν στο μπανιο να δουν τι έγινε.
Τους είπα οτι έιμαι καλά αλλα δεν νομίζω να με πιστεψαν. Κοιμήθηκα μαζι με τον Jacob στο δωματιο του.
Ήθελε να με φυλαει και η αλήθεια είναι ότι και εγώ ήθελα να νιώθω ασφάλεια.
Έπεσα για υπνο και ξεχασα οτι έγινε (τουλαχιστον για να μπορεσει να κοιμηθει.).
Έπρεπε να ξεκουραστώ και να είμαι παντα σε επιφυλακή.

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

Χειι!! Ελπο εδω!!
Αυτο το κεφάλαιο βγηκε λιγο μεγαλο και ελπιζω να σας αρεσει. Ειναι σε α' προσωπο γιατι τα διηγηται η ιρωιδα μας. Θα κανω και αλλα παρόμοια με τους υπολοιπους χαρακτηρες. Ελπιζω να σας αρεσει μέχρι τωρα το βιβλιο μου💪💖💘💗💗