13. Μια Μέρα Χωρίς Την Μάντι
evilgirl2Αυτο το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο σε εσένα❤ Ελπιζω να σου αρεσει το βιβλιο μου❤
-Μάντι σήκω.Έλα καλή μου.
"Μμμμμμ,δεν θέλω"
-Έλα σε χρειάζομαι.
"Μα έχω σχολείο"
-Δεν πηράζει αν δεν πάς μια μέρα.
Έτσι η κ.Μαριάμ ανάγκασε την Μάντι να σηκωθεί για να πάνε κάπου μαζί.
Ο Jacob οταν σηκώθηκε βρήκε τον πατέρα του,στην κουζίνα να ετοιμάζει πρωϊνό.
-Καλημέρα μπαμπά.
-Καλημέρα Jacob.
-Γιατί ήμαστε μόνοι μας; που είναι η μαμά και η Μάντι;
-Εμμ..δεν ξέρω παιδί μου και εγώ όταν σηκώθηκα δεν ήταν εδώ.
-Μήπως έχεις καμιά ιδέα που μπορεί να πήγαν;ρώτησε με απορία ο Jacob.
-Όχι.Όμως η μητέρα σου είναι λίγο τρελή αλλά δεν νομίζω να υπάρχει λόγος να φοβόμαστε,απάντησε ο κ.Μάρκο με σιγουριά.
-Οκ,μπαμπά.Θα σε εμπιστευτώ και δεν θα κάνω τίποτα,του απάντησε με μια μικρή επιφύλαξη οτι μπορεί και να ήξερε και να μην του έλεγε.
Έφαγε,ετοιμάστηκε και πήρε τα πράγματα του να φύγει.Έφτασε σχετικά γρήγορα στο σχολείο μιας και ήταν μόνο τους και μόλις μπήκε μέσα τον περίμενε ο Τζέις.
-Τι θές;του είπε με επιθετικότητα ο Jacob.
-Ώπα ρε φίλε.Ηρέμισε λίγο.Να μιλήσουμε ήρθα.Μην αρπάζεσαι.
-Καλά.Λέγε τι θες και στρίβε,συνέχισε να μιλάει με επιθετικότητα καθώς άρχισε να τον ενοχλεί η παρουσία του
Τζέις.
-Τελικά ισχύει οτι είσαι ο νταής του σχολείου αλλά είμαι για άλλο λόγο εδώ.Ήθελα να σου μιλήσω σχετικά με την Μάντι.
-Ακούω..σινέχισε την επιθέτικοτητα ο Jacob καθώς ο Τζέις ξεκίνησε να μιλάει με ένα περίεργο και χαζό χαμόγελο.
-Λοιπόν Jacob Μέρλιγκτον για να ξέρεις,η Μάντι μου ανήκει.Είναι δική μου,οπότε κάνε στην άκρη και άσε με να την πάρω.
-Τι είπες ρε μαλάκα;Δεν σου ανήκει κανένας ηλιθιε, η Μάντι ανήκει στον ευατο της, δεν ξέρω ποιο είναι το παρελθόν σας αλλά μείνε μακριά,του είπε και τον έπιασε απο το λαιμό. Με μια κίνηση τον κόλλησε στον τοίχο.
Ο Τζέις άρχισε να γελάει με ένα σατανικό γέλιο που ανάγκασε τον Jacob να τον αφήσει να φύγει. Ήταν όλα τα βλέμματα πάνω τους, ήταν η σωστή κίνηση.
Τι νόμιζε ο μαλάκας να πουμε; Οτι θα τον αφήσω να πειράξει την Μάντι; Ούτε για αστείο!!θα τον σκοτώσω τον μαλάκα αν την πειράξει!!
Καθώς πήγαινε προς την τάξη του βρήκε και την Εμμα. Συζητήσανε λίγο και μετά μπήκαν μαζί στην τάξη.
Είχαν μαθηματικά με τον κ.Πινγκ.
Ήταν πάντα ντυμένος με παλιομοδύτικα ρούχα και είχε κάτι μεγάλα στρογγυλά γυαλιά.Παρόλη την εμφάνιση,ήταν πολύ καλός στο μάθημά του.
Ο Jacob είχε βαρεθεί την ζωή του χωρίς την Μάντι. Όλη η μέρα του στο σχολείο πέρασε πολύ γρήγορα.
Πήγε σπίτι όσο πιο γρήγορα μπορεί για να δει αν γυρίσε επιτέλους η Μάντι και να μάθει που είχε πάει.
Όταν μπήκε μέσα,τους βρήκε όλους εκεί,εκτός απο την Μάντι.
-Γειά μαμά,μπαμπά,τους είπε και χαμογέλασε.
-Γειά σου παιδί μου,του είπε η μαμά του και ανταπέδωσε με ένα χαμόγελο.
-Τι συμβαίνει;Είναι όλα καλά; τον ρώτησε ο μπαμπας του με ανυσηχιτκό τόνο.
-Εμμ οχι μπαμπά.Η Μάντι που είναι;
-Στο δωμάτιό της.
-Ευχαριστώ,τους είπε και πήγε να βρεί την Μάντι.
Ήταν στο δωμάτιό της και άκουγε μουσική.Είχε ξαναβρεί την διάθεσή της τώρα τελευταία.
Ο Jacob άνοιξε την πόρτα και μπήκε σιγά σιγά στο δωμάτιο.Πριν πεί οτιδήποτε έκατσε λίγο και παρατήρησε την Μάντι.
Τι όμορφη που ειναι! Δεν θέλω να την χάσω γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορώ.
Την στιγμή που σκεφτότανε η Μάντι άνοιξε τα μάτια της και τον κοιτούσε.
"Τι θες εδω;" του είπε με μια βαρεμάρα στην φωνή της.
-Ήρθα να σε δω λίγο.Δεν σε είδα καθόλου την υπόλοιπη μέρα.
"Ναι όντως,Ήρθε πρωΐ πρωΐ η μητέρα σου και με σήκωσε" είπε τρίβοντας τα μάτια της.
-Ναι το ξέρω αλλα που πήγατε; ρώτησε απορημένος ο Jacob καθώς έκανε μια κίνηση να κάτσει στην καρέκλα του γραφείου.
"Δεν μπορώ να σου πώ.Είναι απόρρητο" είπε με σοβαρότητα η Μάντι.
-Καλα Μάντι-chan. Τώρα θες να κάνουμε κάτι μαζί;
"Όχι" είπε τόσο ξερά η Μάντι που έκανε τον Jacob να εκνευριστεί λιγάκι.Αυτή συνέχιζε να ακουεί μουσική.
-Εμμ..Μάντι-chan;
"Τι θες;"
Ο Jacob μετά απο αυτήν την αποτυχημένη προσπάθεια βγήκε απο το δωμάτιο της Μαντι χτυπώντας την πόρτα πίσω του.
Δεν μπορώ να την καταλάβω! Τι έχει πάθει;Γτ κάνει έτσι; Μου την σπάει τοσο άσχημα!!
Η Μάντι είχε μείνει μέσα στο δωμάτιο να κοιτάει το ταβάνι.Συνέχισε να ακούει μουσική σαν να μην έγινε τίποτα.Τα μάτια της ήταν μαύρα.Πράγμα περιέργο.Κατι που ο Jacob δεν παρατήτησε.
Όταν κατάλαβε τι έγινε σηκώθηκε απο το κρεβάτι της και πήγε τρέχοντας στο δωμάτιο του Jacob.
"Εμμ..λύκε.."
-Μην με λες έτσι!! Της φώναξε κάνοντας την να φοβηθει.
-Jacob,σε παρακαλώ ανοιξέ μου!είπε ξεσπώντας σε κλάματα.
Κατευθείαν άνοιξε την πόρτα και πήρε την Μάντι αγκαλιά.
-Συγνώμη που σου φώναξα.Δεν το ήθελα.
"Δεν πειράζει" του είπε με έναν ήρεμο πια τόνο.
Μπήκαν στο δωμάτιο αγκαλιά και έκατσαν μαζί στο κρεβάτι.
Η Μάντι σε δευτερόλεπτα κοιμήθηκε στα ζεστή αγκαλιά του Jacob .
Αυτός την είδε και αφού την κοίταξε χαμογελώντας,κοιμήθηκε και αυτός μαζί του.
=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•
Συγνώμη που αργησα να ανεβασω κεφαλαιο αλλα εχω εξετασεις(😢).
Οπότε θα αργήσω να ενημερωσω τα βιβλια μου.❤❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top