Οι φράσεις "Μου ανήκεις" και "Το αιμα σου σου ειναι δικο μου" βασσάνιζαν την Μάντι για μέρες.
Γιατί να έρθει τώρα αυτός εδώ;Και γιατί να νομίζει οτι εγώ θα τον αφήσω να πιεί το αίμα μου.Ο μαλάκας! Δεν μπορώ να τον καταλάβω!Τι θέλει πια;

Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα διακόπτοντας τις σκέψεις της.
-Μάντι-chan; ολα καλά; ρώτησε ο Jacob καθώς έμπαινε στο δωμάτιο κρατώντας ένα πιάτο με φαγητό.
"Ναι Jacob.Άσε το πιάτο στο τραπέζι εκεί.Θα φάω.Μην ανυσηχείς."
-Οχι ανυσηχώ πολυ ρε γαμώτο.Σταμάτα να κλείνεσαι στο ευατό σου.Μίλα γαμώτο,ΜΙΛΑ,της είπε ο Jacob κρατώντας τα νεύρα του.
"Συγνώμη,συγνώμη.Δεν ήθελα να σε διώξω,οκ? Ήθελα να είσαι δίπλα μου να με υποστιρίζεις.Ήθελα να είχα αυτή την ζεστή σου αγκαλιά."είπε η Μάντι και ένα δάκρυ κύλησε συο μάγουλό της.
-Τοτε γιατί δεν με άφηνες..να....να σε αγκαλιάσω γαμώ...γιατί; της είπε σκουπίζοντας το δάκρυ που κυλούσε στο μάγουλο της.Πήγε κοντά της και την αγκάλιασε.
"Jacob μου υπόσχεσαι πως δεν θα φύγεις ποτέ; Πως θα είσαι πάντα εδώ; Πως δεν θα με αφήσεις μόνη;"
-Το υπόσχομαι Μάντι.Δεν θα φύγω ποτέ.Θα είμαι πάντα εδώ να σε προστατεύω οτι κι αν γίνει.
Εκείνη την στιγμή η Μάντι σήκωσε λίγο το πρόσωπό της και ο Jacob την έπιασε απο το πιγούνι για να την κάνει να έρθει πιο κοντά του.
-Μην ανυσηχείς,όλα θα πάνε καλά της είπε και της έδωσε ένα παθιασμένο φιλί.
Μετά αφού έφυγε, η Μάντι έφαγε το φαγητό που της έιχε δώσει και πήγε στο σαλόνι για να κάτσει με τους άλλους. Ήταν όπως τον καλό καιρό με τους γονείς της.Αλλα δεν ήθελε να σκέφτεται τα παλιά γιατί λυπότανε κι αλλο.
"Να σας ρωτήσω κάτι κύριε Μέριλγκτον;"
-Ναι παιδί μου οτι θές μπορείς να ρωτήσεις και τους δυό μας,της απάντησε ο κ.Μάρκο(πατέρας του Jacob.)
"Μπορείτε να με βοηθήσετε να ελέγξω τις δυνάμεις μου;" τους είπε η Μάντι με μια φωνή ήρεμη και σοβαρή.
-Βεβαίως Μάντι.Μπορούμε.Όποτε το επιθυμείς ξεκινάμε,της απάντησε η κ.Μαριάμ με μια γλυκιά φωνή(μητέρα του Jacob).
"Το συντομότερο.Ίσως και αύριο" τους απάντησε όλο χαρά και ευχαρίστηση η Μάντι.
-Κανένα πρόβλημα απο την μεριά μας.
Οπότε αύριο,πρωΐ πρωΐ ξεκινάμε,απάντησε ο κ.Μάρκο.
Ετσι πέρασαν την βραδιά ύσηχα μέχρι να πάνε για ύπνο.Αύριο θα ήταν μια κουραστική μέρα.
=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=
Αυριανή μέρα 6:15 το πρωΐ.

-Γιατί έπρεπε να σηκωθούμε τόσο νωρίς βρε μαμά;ρώτησε ο Jacob καθώς χασμουριόταν.
-Σκασμός παιδί μου.Ήθελες να είσαι παρών ετσι δεν έιναι;του είπε ο πατέρας του και αυτος έγνευσε "ναι".

Μετά απο λίγα λεπτά.

-Λοιπόν είμαστε όλοι εδώ?,ρώτησε η κ.Μαριάμ

-Ναι καλή μου,,όλη εδώ ειναι.

-Ωραία,νομίζω οτι μπορούμε να ξεκινήσουμε Μάρκο.Μάντι είσαι έτοιμη γλυκιά μου;
"Ναι κυριά Μαριάμ." είπε και την οδήγησαν σε ενα μεγάλο χώρο στο υπόγειο τους.Έμοιαζε με εργαστήριο.
Της είπανε να μπεί σε εναν ειδικό θάλαμο και αυτή θα την παρακολουθούσαν δίνοντάς της οδηγίες.

-Μάντι θέλουμε να συγκεντρωθεί. Άδειασε το μυαλό σου και σκέψου κάποιο αντικείμενο ή δύναμη που θα ήθελες να χρησιμοποιήσεις.

Ωραιά!Ξεκινάμε!! Είπε δύναμη ή αντικείμενο ετσι; Αχαμ!

Ξαφνικά μια αύρα δύναμης σχηματίστηκε γύρω απο την Μάντι και σπαθιά τύπου 'κατάνα' εμφανίστηκαν γύρω της.
Πατώντας ένα κουμπί ο κ.Μάρκο εμφάνισε έναν εχθρό.
Η Μάντι άνοιξε τα μάτια της που πια είχαν γίνει μαύρα.Με μια απότομη κίνηση πήρε ενα σπαθί (τα αλλα εξαφανίστηκαν) και άρχισε να τρέχει προς τον εχθρό.Βέβαια ο εχθρός της δεν ήταν τόσο εύκολος και δυσκόλευε την Μάντι. Εκεί που πήγε να τον χτυπήσει, ο εχθρός εξαφανίστηκε.

Σταμάτησε να κινείται. Έκατσε ακίνητη για να συγκεντρωθεί.

-Μάντι.Πρέπει να προσαρμοστείς στο περιβάλλον σου.Μάθε να ακούς τον εχθρό σου και να εστιάζεις την κατεύθυνση απο που έρχονται,της ειπε η κ.Μαριάμ.

Έχει δίκιο! Πρέπει να δώσω σημασία σε αυτά που μου είπε. Λοιπόν.Ο εχθρός είναι από τα δεξιά μου και πλησιάζει με πολύ ταχύτητα.Πρέπει να στρίψω,να ανοίξω τα μάτια μου και να τον αποτελειώσω. ΠΑΜΕ!!
Έγινε έτσι όπως το σκέφτηκε.Με μία κίνηση εξουδετέρωσε τον εχθρό της.
-Πολύ καλή δουλεία Μάντι. Θα δοκιμάσουμε ξανά σε λιγάκι με περισσότερους εχθρούς. Διάλειμμα τώρα,της είπε ο κ.Μάρκο με ένα χαμόγελο.

Ο Jacob είχε μείνει έκπληκτος αλλά ήταν κάπως απορημένος.Έλεγε από μέσα του:"Τι φάση;Δηλαδή θα σκέφτεται κάτι και θα εμφανίζεται; Βασικά καλό είναι αλλά αν οδηγήσει σε κάτι κακό; Δεν μπορώ να βγάζω συμπεράσματα μόνος μου."
Καθώς αυτός έκανες βλακειες , η Μάντι είχε ανεβεί εκεί που ήταν ο Jacob και είχε κάτσει δίπλα του.Ήταν κάπως εξαντλημένη αλλά χαρούμενη.

"Ειι,Jacob"

-Ειι,Μάντι-chan.Για πρώτη προσπάθεια καλά τα πήγες,της είπε χαμογελώντας,κάνοντας τα 'λυκίσια' δόντια του να φανούν.

"Ευχαριστώ.Ξέρεις σκεφτόμουνα οτι μια βόμβα φωτιάς θα ήταν οτι πρέπει για τον επόμενο γύρο"του είπε η Μάντι με ένα κάπως παιχνιδιάρικο γέλιο.Ο κ.Μάρκο και η κ.Μαριάμ έφτασαν και η Μάντι πήγε ξανά στο θάλαμο. Στάθηκε στην μέση και περίμενε. Εμφανίστηκαν 6 πολεμιστές νίντζα, 3 ντυμένοι στα μαύρα και 3 ντυμένοι στα άσπρα.Η Μάντι σήκωσε τα χέρια της στο ύψος τον ώμων και εμφάνισε δύο μικρές φλεγόμενες μπάλες.

"Για ελάτε"είπε και οι νίντζα άρχισαν να τρέχουν προς το μέρος της.Η Μάντι άνοιξε τα μάτια της,χαμογέλασε και έκανε μια τούμπα στον αέρα και πέταξε τις φωτιές στους νίντζα πίσω της με αποτέλεσμα οι 3 να βγουν εκτός. Προσγειώθηκε στα πόδια της και ετοιμάστηκε για τους άλλους 3 νίντζα που την περίμεναν.

Όλη η οικογένεια Μέρλιγκτον είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα.Δεν πίστευε τι έβλεπε.Τα έκανε όλα με τόση ευκολία λες και τα είχε ξανακάνει.

- Jacob είσαι σίγουρος οτι είναι η σωστή Μάντι; τον ρώτησε ο πατέρας του.

-Κοίτα μπαμπά,δεν ξέρω τι έγινε.Αν μέσα σε μια νύχτα,η Μάντι μετατράπηκε σε φονικό όπλο-μαχητή,τότε δεν ξέρω,είπε ο Jacob ανίκανος να βρεί τι ήθελε να πεί.

Την ώρα που συζητάγανε η Μάντι είχε,με απλές πολεμικές κινήσεις,νικήσει τους εχθρούς της.Κοίταξε την κ.Μαριάμ,υποκλίθηκε και ανέβηκε εκεί που ήταν.

"Πως ήμουν; Τα πήγα καλά;"

-Μάντι ήξερες τι έκανε έτσι; Γιατί τα έκανες με τόση ευκολία σαν να τα είχες ξανακάνει.

"Η αλήθεια είναι οτι έκανα παλιά πολεμικές τέχνες,και μπορώ τώρα να πολεμήσω πιο εύκολα."απάντησε καθώς έκατσε σε μια καρέκλα.

-Έτσι εξηγείται. Νομίζω ήταν αρκετό για σήμερα.Θα κάνουμε ξανά αύριο προπόνηση και θα συμμετέχουμε και εμείς,είπε η κ.Μαριάμ χαμογελώντας.

"Τουλάχιστον υπάρχει κάποιος τρόπος να δω τι έκανα;Πως ήμουν τέλος πάντων."είπε και τις έδωσαν κάτι σαν μικρό cd. "Ευχαριστώ"καθώς το είπε τα μάτια της είχαν γίνει κλειστό κόκκινο.

Μετά πήγαν όλοι μαζί να φάνε κάτι.Φάγανε,συζυτήσανε, γελάσανε και πήγαν να ξερκουραστούν. Παρόλο που ήταν νωρίς,στον Μαγικό κόσμο,ο ήλιος έδυε πολύ πιο νωρίτερα από ότι στον Ανθρώπινο κόσμο.

Η Μάντι είδε αυτό το cd που της δώσανε.Ούτε η ίδια δεν μπορούσε να πιστέψει τι έκανε.Ένιωθε ότι έβλεπε χολιγουντιανή ταινία. Αλλά είχε βάλει στόχο να μάθει πραγματικά τις δυνάμεις της.Έπρεπε να μάθει να τις χειρίζεται σωστά,ώστε να μην πάει τίποτα στραβά.Δεν έπρεπε να πάρει μόνο εκδίκηση για τους γονείς της αλλά και να καθαρίσει το όνομα της οικογένεια της για να τους αφήσουν ήσυχους.