Kabanata XIV

Sa panahon ngayon, lahat ng ginawa o gagawin mo ay may kabayaran. Mabilis nga naman ang karma. Alam ng diyos kung kailan ka dapat gantihan o kaawaan. Hindi sa lahat ng oras ay kampi sa yo ang oras, minsan kung kailan hindi mo inaasahan babalik ang nga bagay na ginawa mo na hindi mo naman dapat ipagmalaki at kahangaan.

Iyan lang ang nasa isip niya habang ang mga mata ay nakatuon sa tv na nag-eere ng balita ngayong umaga.

Mabilis niyang pinatay ang stove nang makitang  okay na yung itlog na niluluto niya at saka nilagay iyon sa kanyang plato. Nailagay niya na rin kanina ang isang tasa ng fried garlic rice. Inintay niyang kumulo ang tubig para sa black coffee niya. She preferred eating heavy breakfast than those breads na hindi naman nakakabusog. Minsan kasi kapag sobrang interesante ng kaso na hawak niya ay nakakaligtaan niyaa nang kumain ng tanghalian na nauuwi sa pagpapalipas niya ng gutom.  Kaya nasanay na siyang  kumain ng heavy meals sa umaga para kahit paano ay may matitira siyang lakas.

Her eyes settled on the tv, nakatuon na ang dalawang kamay sa counter. A sly grin form on her lips, mabilis na nalipat naman ang mga mata niya sa phone niya nang bigla itong tumunog.

Ninong's number...

Saglit siyang napatingin muli sa tv bago napabuntong-hininga at sinagot ang tawag. Habang naghihintay sa sasabihin ng kabilang linya ay inabot niya ang remote at pinahinaan nang bahagya ang tv.

She heard his loud breaths on the other line. "Do you see the news?" kalmado nitong saad.

She nodded kahit alam niya na hindi  siya nito nakikita. "Yep." May umukit na namang ngisi sa labi niya. "Nagagawa nga naman ng karma,Ninong."

Tutok na tutok siya sa tv habang nasa tenga niya pa rin ang cellphone, nang hinarap sa babaeng may edad na ang camera ay nilakas niya muli ang volume para mas mapakinggan.

"Yep, the justice had been serv---"

"Shh Ninong, his wife is on the screen now, crying and begging for justice."Iiling-iling niyang ani habang nakatutok ang mga mata sa tv.

"My husband is a very responsible man and a loving father to our son. Every saturday, he had off from work and that's their father and son bonding." Sheclenched her fist as she heard that.

So Saturday ang schedule nito kasama ng anak para pumunta sa Vergara's house. Doon  magbobonding ang mga ito sa tulong ng dalagitang Vergara. Gagawin ang gustong gawin doon sa bata habang sayang-saya.

"Do you believe that your husband is one of the many men who violated Ms. Vergara?" tukoy ng reporter ng istasyon kay Kyla.

A single tear fell from her left eye before she looks on the camera. "My husband is Armando's friend. They are best of friends and nabanggit sa akin ng asawa ko na may problema sa pag-iisip ang anak ng kaibigan niya..."she sighed. "She was suffering from depression. Maybe that's true kasi kilala ko ang asawa ko, tinuring niyang totoong anak si Kyla."

"That's bullshit!" she can't believe on what she had heard. Talaga bang may ina at asawa na hahayaang tapakan ang pagkakababae ng kapwa nila para lang sa walang kwentang mga tao? Pero maaari. Kayang gawin ng isang ina ang lahat para sa anak. Kayang gawin ng asawang mapagmahal ang lahat para rin sa kanyang pamilya kaya posible ang nakikita niyang kawalang-bakas ng pagsisisi sa mga mata nito.

Nangangalaiti at nakakuyom ang parehong kamay niya na nakapatong aa island counter nang pumasok Si Johann. She composed herself and signalled him na umupo sa couch na agad din naman nitong sinunod. Ang nakaschedule nilang gagawin ngayon ay i-train ang capability nito katulad nung ginawa nila sa carenderia nung nakaraan.

"Did you hear what she just said?" hindi makapaniwalang tanong niya sa kausap sa telepono.

He sighed. "You need to calm down, Malibette," his voice stern. "Kailangan mong maging kalmado para makapag-isip ng tama at maayos."

Sinunod niya ang kanyang Ninong. Binitawan niya ang phone pero bago iyon ay hinayaang nakaloud-speaker, pagkatapos ay tinuon niya ang parehas niyang kamay sa island counter ng kusina at saka mariing pumikit at huminga ng malalim.

Her godfather knew her too well. Alam na alam nito ang liko ng utak niya at kapag galit ay hindi niya na makontrol ang sarili niyang emosyon,saka siya magsisisi sa nagawa niya man o nasabi matapos niyang kumalma.
She don't know but her therapist said that it's part of her coping up.

"Do me a favor." Minulat niya ang mga mata  saka mariing tumingin sa kawalan matapos niyang sabihin yon. "I want that case. Gusto kong malaman kung may kinalaman ang pamilya ng biktima sa nangyari."

"You have a lots on your plates already! " he exclaimed.

"I want that case,"puno ng pinalidad ang tono ng pananalita ko.

Kailangan niyang alamin lahat ng pasikot-sikot ukol sa kaso na hawak ko. Hindi siya makakapayag na may mga babae pa na magdusa dahil sa mga halang na kaluluwa.

Pinakita na sa tv ang aktwal na scenario sa murder scene. Mabilis siyang lumapit sa tv saka tiningnang maigi ang eksena.

Nakahiga ang katawan nito sa sahig na punong-puno ng sariling dugo, sa kanang kamay nito ay may hawak na black marker.Sa bandang ibabang parte ng katawan nito ay may nakatusok sa balls nito na kitchen knife kahit na may suot pa naman itong shorts.Pagkatapos ay may nakasulat na mga salita na sa tingin ko ay black marker na iyon ang gamit. Sa baba ng mga salita ay may mga dashes na naghihiwalay sa mga number sa isa't isa. Ang bawat number ay may kasamang arrow. Sa bawat dashes ay mayroong 2 number at dalawa ring arrow bilang isang number ay may isang arrow. Tila mga codes ang ito kaya kinuha ko ang phone ko at pinicturan ang mismong crime scene na nag- aair sa tv. Magulo man ang pagkakasulat at makalat dahil sa mga ekstrang dugo ay nababasa ko pa rin iyon.

"Serving the justice. Serves you right, jerk."

R/➡2⬆1/⬅1⬇2/⬅2⬆4/➡2⬇2/➡2⬇2/➡2⬆2/

Umalis siya sa pagkakatuon ng kamay niya sa lamesa saka pumunta sa kwarto. 

She scanned her books on her mini bookshelf. Kinuha niya ang maliit na libro na about sa codes para hanapin kung anong code ang ginamit ng killer sa pagsusulat noon. She tried to decipher it nang may makita siyang code na may mga arrows na involve pero hindi umubra.

The arrow code. Ang sabi sa libro ay kailagan mong gumawa ng 5x5 table para sa pag-decypher ng code na ito.Ang first letter ay mabibigay na kaya alam na. Pagkatapos ituturo ng arrow kung saan ka magsisimula magbilang para mahanap mo ang second letter. The number indicated behind the letter ay ang magsasabi kung ilang hakbang o bilangang gagawin mo para mahanap ang susunod na letra.Finished it until the end of the code.

She tried using this to decypher the message and her forehead had been creased as what she had read.

R O X A N N E

Who the hell is she? May kinalaman ba siya sa pamilya ng biktima ng sexual assault?

"Who is Roxanne?" she heard some gasps from the other line kaya kunot ang noo nitong pinahinaan ang tv.

"Ninong?" baka kasi kung ano na ang nangyari roon sa kabilang linya kaya kailangan niya rin makasigurado.

"Do you know a certain person named Roxanne?"

"Paano ko naman iyon makikilala?" balik na tanong nito.

"Oo nga naman Malibette, you know your Ninang is a bit jealous towards the girls that tries to get your Ninong's attention," paninita niya sa sarili.

"Baka lang kasi di ba may nabigay kayong files ng anak nila Mr. Vergara, baka may nabasa kang name na close sa pamilya nila."

"Pagkabigay ng papeles na yon sa opisina ko ay 'di ko na binigyan ng pansin at inabot ko na agad sa 'yo kaya 'di ko napag-aralan dahil may tiwala ako sa 'yo."

She puckered her lips and her forehead creased as both hands leaned on the island counter. "Posible bang kilala ng pamilya Vergara si Roxanne?  Kasi base sa natamong damage ni Aurelio Tolentino ay malaki ang galit niya rito."

Ninong took a deep breath. "Mali, calm down.  One case at the time. Hawak mo pa ang kaso ng mga Vergara, wag mo sunud-sunurin ang pagkuha."

She sighed to remain her calmness. Pasimple niyang pinikit ang mga mata para maiwasang mas uminit ang ulo dahil alam niua na kung magmamagaling siya at magiging mayabang pwedeng mapahiya siya or worse makatakas ang totoong kriminal.

Pero kailangan niyang umisip ng paraan kung paano niya mamomonitor ang kasong to. Kailangan ay may humawak nito na hindi siya kayang tanggihan at tipirin sa impormasyon.

"Sige. Hindi ako ang hahawak ng kaso. " Dumilat siya pero n kay Johann na ang mga mata niya."Pwede mong ibigay kay Johann iyon." She smirked. In that way, matutukan niya pa rin ang mga kaganapan.

Nanlalaki ang mga mata ni Johann nang madinig ang pangalan nito kasama ng kaso. Dali-dali itong tumayo sa kinauupuan at lumapit sa kanya.

"BossMa'am?"

She chuckled and patted his head saka bumaling sa telepono kung nasaan si Ninong na sa tingin ko ay nakakunot na ang noo.

"Malibette naririnig mo ba ang sinasabi mo?" alam niya na pinipigilan nitong mapasigaw pero wala na siyang naging pakielam sa reaksyon nito.

"This case is very nice important. Hindi nararapat na ipahawak sa detective na wala pang field experience!" singhal nito.

"Ako ang nag-train sa kanya para maging mahusay. Ginawa ko yon kasi yun ang napagkasunduan," malamig na paanas niya. "Paano niya mapapatunayan ang kredibilidad niya kung ngayon pa lang hinuhusgahan mo na,Ninong."

Parang nagtitimpi itong hindi magsalita sa kabilang linya pero sa huli dinig niya ang  pagbuntong-hininga ng kausap.

"Let this case to be his first field experience without my help. Let see kung ano ang nagawa ng training ko sa kanya," puno ng pinalidad kong sambit. Sinabi ko lang yon para mapayagan ang gusto ko, pero gagawa ako ng paraan para makatulong sa kasong iyon.

Malaki ang tiwala niya sa paraan niya ng pag-train sa binata, nung nakaraang mga kasong hawak niya na kasama niya ito sa paglutas ay binuklat niya talaga sa harapan nito lahat ng pahina ng mga circumstances. Lahat ng bahagi ng mga imbestigasyon ay nalalaman nito kaya natuto na rin itonh maging mapagmantsag sa paligid dahil wala siya sa oras kung makipaglaro ng deduction showdown sa binata.

She heard his sentiments but she didn't mind. She wants to have eyes on that case kaya gagawa siya ng paraan. "S-sige. But make sure things will work or else..." Napabuntong-hininga pa ito. "Mawawala ang credentials at ang mga achievements mo sa simpleng failure na magagawa ng trainee mo."

She smirked and shrugged a bit. "That wouldn't happen. I assure you that."

                             ***
                  To be continued...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top