Kabanata VII

Natahimik ang apat na sulok ng silid. Ang mga mata niya ay nakatuon lang talaga sa sahig, her hands are tucked with each other.

Yes, she admit. She can't move on. She don't want but she needed to. Kinamumuhian siya nito, probably because of that favor he asked for.

Sa kabila ng sakit sa dibdib ay pinili niyang mag-angat ng tingin at humarap muli sa kausap.

She inhaled deeply and shook her head bago mapagpasyahang tumayo."Aalis na ako."

He twinched as he glanced at his wrist watch. "Masyado pang maaga. The dissmisal is five in the afternoon."

Her brows curved and clicked her tongue. "So what? I am done for today. Napakadali ng kasong pinahawak mo, kung mahirap, eh di sana may dahilan ako para magtagal sa opisina."

Napahilot naman ang Chief Inspector sa noo tsaka ito saglit na tumingin sa kanyang likuran bago ito humarap sa kanya muli. "I am still your commander in chief," mahina ngunit mariing sagot niya.

Commander her ass?  Si Ninang naman ang commander nito. Isang sumbong niya lang doon ay tiyak na yari ang lalaki sa kanyang harapan. She smirked silently.

Wala na siyang naging pakialam sa mga sinasabi nito at tumayo na siya ng tuwid sa kanyang harapan bago ito saglit na sinaluduhan. "Una na ako," maanghang na pahayag niya.

He sighed before signalling her to just go. Bahagya siyang tumango saka dere-deretsong lumakad palabas ng opisina.

"Samahan mo ko mag-grocery para sa condo ko, kailangan ko ng taga-buhat." Hinarap niya saglit si Totoy na kanina pa hindi kumikibo pero lahat naman ng gawin niua ay sinusundan nto. Nang tumango ito ay bumaling ulit sa kanyang harapan.

Nakangisi niyang inabot ang isang helmet sa kaharap saka niya naman inisang hagis-sambot ang sa kanya bago niya tuluyang isuot. Inayos niya muna ang motor bago niya ito pasakayin sa kanyang likuran.

Diniretso niya ang daan sa Robinson Ayala para roon na mamili. 'Di naman gaanong ka-traffic ang nadaanan nila at 'di rin naman malayo ito sa opisina kung kaya mabilis silang nakarating doon.

'Di na ibinigay sa kanya ang Helmet na suot nito at ito na mismo ang nagsabit  sa hawakan ng motor saka ito naunang pumasok ng supermarket.

Sumunod siya rito sa pagpasok ng supermarket. Dahil iniwan niya na rin naman ang bagpack niya sa motor at tanging wallet lang ang dala ay hindi na siya nagtagal sa entrance. Matapos siyang kapkapan ng lady guard ay mabilis siyang nakapasok.

Kumuha siya ng cart saka naglagay ng tig-isang basket sa taas at baba ng cart. Pang dalawang linggo rin kasi ang grocery na pinapamili niya at balak niya rin na ipamili si Johann bilang pasasalamat na rin sa pagsama sa kanya ngayon.

Inuna niyang puntahan ang meat section saka kumuha ng fish, pork and chicken. 'Di siya kumakain ng baka pero naglagay siya para kay Totoy. Sa babang cart niya inilagay ang mga karne na kanyang pinamili, dahil nabayaran niya na rin naman at may plastic na kaya safe na rin naman.

Nakasunod lang din sa kanya si Johann habang nag-iikot siya. Kasabay ng kanyang mga paa, ay umiikot din ang kanyang mga mata sa pagsuyod ng pwedeng bilhin.

Sumunod niyang pinuntahan ang vegetable and fruit section. Pumili siya ng magagandang klase dahil kung minsan dahil na rin sa kalagayan ng market ay di na fresh ang tinitinda nitong prutas at gulay.

Pumunta naman siya sa instant foods, nag-stuck din siya sa condo ng mga ganito dahil kung minsan ay kinatatamaran na ang pagluluto kaya pinagkakasya niya na lang ang sarili sa canned goods.

Her eyes narrowed as she read the nutritional content of the canned tuna she was holding.

"Ria!" she heard a voice from somewhere. Dahil na rin sa dami ng tao sa supermarket ay sanay na rin siya sa ingay kaya 'di ito naging abala sa pagbabasa niya.

"Ria!" Her eyes narrowed more as she felt a slight pinch on her arm.

Halos magdugtong na ulit ang mga kilay niyw dahil sa pagkurot sa kanya ng di niya kilalang babae. "Miss,  what's the problem? "

"Miss?" Natatawang tanong nito. "Ria its too formal!"

"I believe we must be formal, first of all we don't know each other," marahan ngunit puno ng diing niyang pahayag.

Saglit na nangunot ang noo nito pero agad din namang tumawa sa harapan niya. Nakuha pa nitong paluin ang braso niya na akala mo nakikipagbiruan siya at close silang dalawa. "Is this kind of your joke? Ano? Nagka-amnesia ka?"

Pigil ang inis niyang hinawakan ang kamay nito na nakahawak sa kanya saka ito tinignan muli ng diretso sa mga mata. "Miss I am not joking, I don't know you and I'm not Ria. Baka nagkakamali ka lang."

Umiling-iling ito at 'di pa rin naniniwala. "No, huwag ka na magsinungaling, Ria!"

Umangat ang sulok ng labi niya habang pinapanood itosa pamimilit sa kanya. "You are!"

Malalim siyang napabuntong-hininga saka walang magawang kinuha ang wallet niya. Inilabas niya ang Identification card niya saka pinakita sa babae. Handa na sana akong ipakita ang lisensya ko pero titig na titig pa rin siya sa akin.

"Miss,sinasabi ko na sa'yo, di kita kilala. At sa estado mo, imposible akong makakilala ng..." Pinili niyang putulin at tignan ito mula ulo hanggang paa. "Katulad mo,"pabulong niyang dugtong.

Parang napapaso naman itong napabitaw sa kanya saka ngumiti ng magalang. Inayos nito ang nagulo niyang buhok dahil sa pamimilit niya sa akin. Tumango ito at marahang yumuko. "Hindi ka nga si Ria, sorry nagkamali ako," mahina ngunit may riing saad nito. "Hindi kasi non magagawa at masasabi iyong mga sinabi mo. She treats every person equally at di siya mapagmataas." Yumuko ulit siya ng bahagya saka ngumiti ng tumingin sa akin. "Pasensya na ulit."

Napapailing na lang siya habang pinapanood ang paghakbang palayo nung babae. Nang mawala na ito sa paningin niya ay bumaling ulit siya sa delatang hawak niya saka nilagay na lang yon sa cart na tulak-tulak niya.

Nanliliit ang mga mata naman siyang tinignan ni Johann habang naglalakad palapit sa kanya."Sino yon Bossma'am?  Bakit mukhang galit?"

She shook her head and slightly shrugged her shoulders. "Don't know."

Napalabi ito saka bahagya at dahan-dahang tumango. Inabot nito sa kanya ang pinapahanap niyang cup noodles,itinuro niya naman ang cart at ito na mismo ang naglagay roon.

Tinignan niya ang punung-puno niyang cart at saka binigyan ng tingin si Johann, signalling him to walked through the counter na mabilis naman nitong naintindihan.

Inagaw nito sa kanya ang pagtutulak saka ito na mismo ang nagiya ng mga pinamili sa counter habang siya naman ang ay bumuntot sa lalaki na parang aso.

Nang matapos itong magbayad gamit ang perang ibinigay niya ay mabilis siyang dumiretso sa exit na may nagchecheck pa rin na lady guard. Nagpauna na siya sa labas at doon na lang din ito hinintay sa motor  habang isinusuot ng maayos ang helmet.

                            ***
                To be continued...

Just a filler chapter. Wala lang pero  read between the lines and be observant.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top