Kabanata VI
Habang panay ang subo nito sa pagkain ay mahina niyang sinipa ang paa nito kasabay naman nito ang pagbukas ng pinto sa kanilang harapan. Halos magdilim na ang langit at kanina pa sila naroon at hanggang ngayon hindi pa rin ito tapos kainin lahat ng inorder nitong pagkain.
"Let's check kung may natutunan ka," aba! Sa tagal niya ng sinasama ito sa pag-iimbestiga ay dapat lang na may makuha na itong taktika sa pagde-deduct.
Napansin niya ang bahagya nitonh paglunok at sinabayan pa nito ng pag-inom nito ng tubig. Halos masamid pa ito sa pagmamadali at saka ito tumango nang mailapag na nito ang basong ininuman sa lamesa.
Umikot ang mata niya sa paligid at naghanap ng target. Kusang huminto rin ang mga ito sa isang babaeng balisa.
Tinuro niya rito ang babaeng kanyang nakita bago niya muling tinuon ang mata niya rito. Sumandal siya sa mono-block chair na kanyang inuupuan habang sa Totoy nakatingin. Ito naman ay nagsimula ng tingnan at panoorin ang babae. "Anong ginagawa niya rito sa palagay mo?"
Hindi muna ito sumagot. Bahagyang nag-isa ang mga kilay nito habang siya naman ay pinag-krus ang mga braso habang nanonood sa kaharap. Isinandal niya sa sandalan ang kanyang likod at komportableng pinanood ang bawat paggalaw ng mata at kilay nito na bakas pa rin ang pagtataka at bahagyang kaba.
Halos lumampas ang sampung minuto sa paninitig nito lamang sa babae saka muling humarap sa kanya ng panandalian bago ibalik ulit doon ang mga mata. "Sa palagay ko Boss Ma'am, may iniintay yung babae. Base sa pagtingin niya ng ilang beses sa relong pambisig niya ay matagal na siyang naghihintay rito. Ang cellphone naman niya ay kanina niya pa ring binabalingan ng tingin na para bang may iniintay siyang tawag. Siguro ay tatagpuin niya ang nobyo niya, tapos may di sila pagkakaunawaan kaya siya naghihintay."
She smirked secretly. "Paano mo naman nasabing nobyo niya ang kikitain niya?"
"Based on her phonecase," simpleng sagot nito. "Yung print kasi ng phone case niya ay parang 'di tapos. Kalahati lang ng buong picture yung print sa case niya, so I assumed that, it is a couple case."
Lumawak at tumaas ang sulok ng labi niya kasabay ng mahina ngunit dahan-dahang pagpalakpak na ikinagulat nito. She shrugged and chuckled. Alam niyang kilala siya bilang magaling pero hindi naman nakakabawas sa galing niya kung pumuri siya ng ibang tao dahil sa magaling din ito. "Magaling, you learn how to master the science of surveillance."
He flushed before he sipped again on his glass. Pinunasan niya muna ang gilid ng labi niya ng tissue na nirolyo bago niya simulang ayusin ang kanyang gamit. Malibette signalled Aling Ising and she hurriedly walked towards them.
She smiled politely at her. Inilabas niya ang wallet and looked at her. Inabot niya sa rito ang 500-peso bill."Keep the change Nay Ising."
Nang makasakay sila sa motor ay namayani ang katahimikan sa kanilang dalawa. Ang pagaspas ng hangin lang na humahampas sa kanilang dalawa ang naging ingay sa pagitan nila. May dalawang oras pa bago mag-alas singko kung saan karaniwang umuuwi at dissmisal na sa opisina,isang oras bago ito tuluyang isara kung kaya't sa opisina niya diniretso ang manibela ng motor.
Sinalubong agad sila ni Chief Inspector ng masayang ngiti kung kaya't ngingisi-ngisi siyang bumaba ng kanyang motor.
"What do I expect from a very wise detective?" Napapailing at puno ng pagkaka-admire na pahayag nito.
"What do you expect from me, anyway?" she smirked as she tap his shoulders before she directly walked towards office's door but she immediately stopped because of the man's grin in front of her
She stalked and let her brows raised. "What do you need?"
"I heard you solve a Class C mission in just a span of time,"monologong pahayag nito habang nakapasok ang parehong kamay sa bulsa ng pantalong suot. "What do I expect from the fierceless detective, right?"
She sigh and have a smirk that crept on her lips. "Well, ako 'to eh. Kilala mo ko, lahat ng kaso kaya kong lutasin ng walang tulong ng iba."
"Ikaw pa rin talaga yan, no! Mayabang pa rin. Mataas ang tingin sa sarili."
She grinned. "Nagyayabang ako kasi may pinagyayabang ako. Eh ikaw? Sa pagkakaalam ko,hindi ka nakakakuha ng ebidensya ng hindi humihingi ng tulong sa iba," ngising pahayag niya
Hindi na ito nakasagot kung kaya't dumaan siya sa gilid nito, sinadyang banggain ang balikat at nagtuloy-tuloy sa paglalakad papuntang opisina.
Dederetso pa sana siya sa kanyang opisina para roon magpatay ng oras pero nawala na siya sa timpla kaya deretso na siya sa opisina ng Ninong. Ramdam niya ang paninimbang ni Totoy sa sitwasyon kaya malamig niya 'tong pinasadahan ng tingin.
"Sumunod ka sa akin, "may kalamigang saad niya. Bahagya naman itong nagmadali sa paghakbang para literal na nakasunod talaga sa kanya.
Isang hakbang lang ang layo ng distansya nito sa kanya kaya hinayaan niya na. Pabagsak ang naging maingay ang pagbukas ng pinto nang itulak niya ito. Mabilis rin na naagaw ng pinto ang atensyon ng ninong at nang makitang siya ang pumasok ay tinakluban nito ang sariling ballpen at inayos ang mga papeles sa mesa,sunod pa ay isinandal nito ang likuran sa upuan na parang naghahanda na sa kanyang tuluyang paglapit. Wala siyang magawa kung hindi ang tuluyang lumapit sa mesa nito at padarag na umupo sa harapang upuan ng mesa. She sighed and cringed her nose as her arms covered her chest. Ginaya niya ang pagkakasandal nito sa sandalan ng yaong upuan nito at muli itong binalingan ng tingin.
"Anong nangyari ang ganyan ang mukha mo?" he exclaimed. "Ang akala ko pa naman ay makikita ko ang mayabang mong awra sasabayan mo ng ngisi pero bakit ganyan ang itsura mo?" takang tanong nito. Itinuon niya ang kanyang parehong siko sa mesa habang kunot pa rin ang noo.
"You know what? Why can't you just fire that Del Manco?" asar na pahayag niya.
His eyes popped out and gently caressed his chest. Napatingin pa ito ng bahagya sa likuran niya pero isinawalang-bahala niya iyon. "W-what do you mean? Anong bang nangyari?"
"His aura pisses me off. Eh, trainee ko lang naman siya dati!"
He is just her trainee tapos anong karapatan nitong magyabang sa nagturo? Wala ito sa kinatatayuan nito ngayon kung hindi niya ito tinuruan.
He smirked and nodded briefly like he understand why she's being histerical. "Hindi ka pa rin nakakamove-on? Tama?"
She chuckled sarcastically and her eyes starting to roll involuntary. Mahina niyang pinaypayan ang sarili at tinuon ang mga mata diretso sa kausap. "Haven't move on? Ako? No freaking way!"
He smirk. Dahan-dahan itonh tumayo sa pagkakaupo sa upuan at naiiling na minasahe ang balikat niya mula likuran. Siya naman ay walang buhay na nakatingin sa pinto. "Bilang detective,trabaho nating basahin ang kilos ng tao, kung nagsisinungaling ba ito o hindi, at sa nababasa ko sa iyo, you are defensive. Am I right?"
Wala siyang nasagot at nanatiling tikom ang bibig. Nilipat niya ang tingin niya sa sahig, takot na mabasa pa siya nito lalo.
She want, no! She needed to move on. Gusto niya pang panghawakan sana pero kailangan niya na itonh pakawalan para 'di sila masaktan o magkasakitan.
***
To be continued...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top